Vriendschap omvat véle kleuren... Van vurig rood naar héél diep blauw MAAR Bij diepe oprechte vriendschap... zegt men ongedwongen,
IK HOU VAN JOU!
Dit is ikke... Lisette in België... Lisa in Indië... Geboren in Antwerpen op... 7 december 1951
Foto's van de maand... APRIL 2009 Paasbrunch bij oma en opa... en naar "De Schorre"... Mariekes paradijs
Beoordeel dit blog
De paashaas is geweest... das dus weeral een... geweldig... Van Ael feest!
"Marieke" maakt pettie... met oma... leuk... lekker... een echte kok!
Alai Osai
Het geluid van de golven
05-06-2007
Water...
Onlangs zag ik de film van Al Gore over de opwarming van de aarde... bangelijk... maar... ik zag al héél wat anders in... jazeker... Indië! En sinds wij terug zijn ben ik over de héle lijn zuiniger beginnen leven... Zuiniger over de héle lijn... jajajajaja! Ik gooi raar of zelden etensrestjes weg... draai op tijd mijn licht en verwarming uit... en water... daar moeten we zeker zuiniger op worden... Let wel... ik voel mij niet schuldig als ik een bad neem... maar... vul bv. géén volle afwasbak meer... laat mijn wasmachien niet meer draaien zonder dat het helemaal gevuld is... enz... enz... Ik zag in Indië héél goed tot wat een tekort aan water kan leiden!!! Geloof me dat willen jullie niet mee maken! Een echte waterleiding is in Indië alleen weggelegd voor de rijken... de gewone (") mensen halen hun water uit de beken en rivieren... en de gelukkigen onder hen krijgen waterbedeling aan huis. In dat geval is er een "watercamion" die in het dorp stopt... of enkele dorpen verder!!!! De mensen sjorren dan hun plastieke felgekleurde waterkannen... waarmee ze soms uren moesten aanschuiven... gevuld met water terug naar hun huisje... een hutje dat soms kilometers ver staat!!! Het probleem is wel dat deze watercamion soms maar 1x in de week komt leveren!!!! En op is op!!! Dus er zijn steeds mensen die... jawel... zonder water moeten huiswaarts keren!!! Leuk is anders!!! In sommige dorpen zijn er wel putten en zijn ze begonnen met "waterharvesting" waarbij ze al het regenwater opvangen... Het graven en installeren van deze putten kost stukken van mensen en is meestal alleen mogenlijk door sponsoring van buiten af!!! Zo haalde ik een 750.000 rupees bijeen voor waterputten... maar eens te meer moet ik toegeven... dit was weeral maar... een druppel op een véél te héte plaat!
Op de foto in dit dorp is er al watervoorziening in de vorm van een harvestingput!!! Maar ze komen wel van einde en ver water halen dus... deze put is alles behalve onuitputtelijk!
Toen Evi 18 werd op 22 September 2001... hebben we dat met zijn allen gevierd... en wel met een leuke fuif... in een restaurant/feestzaal met speciale naam... Namelijk "Buena Vista - God's little acre" Beach road - Neelankarai-Chennai...
En dat de Pizza achteraf smaakte hoeft géén betoog!!! Iedereen was uitgehongerd na het zware werk! Gelukkig waren Pizza-corner, dominos-pizza en pizza-hut goed vertegenwoordigd in Chennai!
Foto: De liefste juf van high-school "Kala" houd met plezier een oogje in 't zeil... Rechts zie je een stukje van David "Amerikaan"... uit Kentucky.
Het Amerikaanse schoolsysteem vind ik geweldig... vind ik subliem!!! Omdat de studenten buiten het gewone lessenpakket ook leren omgaan met... "Het leven" en alles wat daar mee gepaard gaat! Zo... maar dat vertelde ik al eerder... hadden de studenten van highschool verschillende "sociale projecten" die één voor één meetelden voor hun "credits"... Credits zijn extra punten die bij het gewone puntensysteem bijgeteld worden op het einde van het schooljaar! Het viel mij als "highschool-mum... op hoe hard de studenten zich inzetten voor deze sociale projecten... en hoeveel plezier ze er zelf aan hadden!!! Zo gingen ze o/a een welbepaald weekend het héle "Marina-beach" opkuizen... véle kilometers vuiligheid... en dat met de grootste smile... Ik weet echt niet ofdat ze dat hier in de scholen zouden klaar krijgen??? Ik mag hopen van wel... maar ben daar allesbehalve zeker van! Alles opsommen zou ons te ver brengen maar ik wil toch graag terug komen op enkele leuke projectjes... Samen met mijn highschool kids ging ik o/a les geven in een klein weeshuisje... maar we adopteerden ook een héle groep prachtige lieverdjes van een ander weeshuisje... We gingen regelmatig samen op stap... en bij elk feest in American school waren zij erbij... en werd er opgetreden... man wat was dat leute en lol!!!
Foto: Seleika (Indië), Evi (België) en Seun Heung (Korea) met een deel van de schatjes tijdens een Indisch slaapliedje... American International school staat echt voor "multicultureel zonder problemen"!!!
Toen wij vertrokken naar Indië was het eigenlijk voor 3 jaar... maar zoals gewoonlijk deinden de 3 jaar uit naar bijna 4 jaar! 4 jaar waarin ons héle gezin... nog maar eens... alles op alles heeft gezet voor de job van van de echtgenoot... en vader... voor den baas... voor Alcatel! Het koste ons allemaal zweet.. bloed... en tranen!!! (letterlijk en figuurlijk!!!!) Want hoe ik Indië ook in mijn hart draag... we hebben er héél wat moeten voor opgeven! In de eerste instantie mijn job die ik doodgraag en al 20 jaar deed... mijn dochter gaf haar school op, haar vrienden... et cetera... et cetera... Mijn zoon die thuis achterbleef met de nodige gevolgen... en mijn echtgenoot die zelfs in Indië de naad uit zijn lijf werkte...! De software company van 0 begonnen... draaide goed en na een tijdje... werkten er z'on 350 mannen... en vrouwen! Dus eigenlijk boerde het goed zoals ze in Antwerpen zegggen! Zo goed dat we in November 2001 een nieuw contract aangeboden kregen voor terug 3 jaar... na het zwaar besproken te hebben hapten we toe... omdat natuurlijk op dat moment het nieuwe contract ook de dochter haar school ten goede kwam... Een nieuwe uitdaging voor mijn echtgenoot was geboren... Er werd een nieuw gebouw geleast van Raman... Computers besteld en nieuwe ingenieurs aangenomen... Dat was November... begin November... 3 weekjes later... gingen blijkbaar de zaken niet goed voor Alcatel Parijs... en werd er beslist om het neiuwe project plotseling stop te zetten... Den dikke duitenkliever (naam en adres, bekend bij de redactie...) zag samen met het varken met olifantenvel (naam en adres... jawel... ook bekend bij de redactie...) de kans schoon om in een aangepast familieleven wat roet te beginnen strooien... over het héle verhaal kan ik een kompleet naslagwerk schrijven... maar... één ding werd me toch weeral erg duidelijk die periode... en dat is dat sommige mensen echt over lijken gaan om er zelf beter van te worden! Enfin... nadat ons een 3 jaartjes meer aangeboden werden, beslisten wij om zelf een extra auto aan te kopen... mobiliteit was immers een reusachtig probleem... ik liet geld over komen uit België, zocht een leuke 2e hands wagen en betaalde rijlessen voor Chacra... want het olifantevarken... wilde immers dat Ramesh en het Fordje de héle dag te beschikking stonden van.... o/a zijn secretarresse... (meer uitleg is niet nodig voor iemand met gezond verstand... denk ik...) Daarenboven werd er beslist dat de echtgenoten van de andere directeurs en managers het dak van de stadsbus maar moesten nemen... Na lang gezoek kochten we een wrak van een auto... een tata Sumo 4X4... en vonden de nodige firmaatjes om de tata op te peppen! Nieuwe zetelbekleding... radio...nieuwe motor enc.. enc... Ondertussen was er héél wat getouwtrek en zever bij Alcatel... eigenlijk moesten we van de éne op de andere week terug naar België... met een kind van bijna 18 dat nog 6 maanden moest studeren om aan haar diploma te geraken... Dan moesten we naar België... dan moesten we naar China... dan moesten we toch maar blijven en moest mijn echtgenoot aan een Australisch project werken... en blabla..bla... en blabla...bla...! Tot mijn echtgenoot het gesol moe was en besliste voor het welzijn van onze dochter, zoon, en eigen gemoedsrust... terug naar België te gaan... dat was de 2e week van december... er werd razendsnel ingepakt... onderhandeld met school... zodat Evi haar diploma kon behalen via afstandsonderwijs... En de mooie... ondertussen blinkende Tata Sumo werd met véél verlies verkocht... zonder dat we er ooit zelf konden mee rijden!!! Domage... domage... ik vraag mij wel af ofdat sommige mensen nog rustige nachten hebben... wetende wat ze anderen aan doen???!!! In elk geval... rijk worden ex-pats echt niet!!!!!! Geloof me... ik kan het weten....
Foto... de Tata... dada... Tata... dada... Hoe zou het hem vergaan zijn??????
En hier is dan Jean's rijbewijs... Gekocht en duur betaald... nooit gebruikt! Maar wij wilden het toch kunnen gebruiken bij afwezigheid van Ramesh, in tijden van nood... bv. bij onverwacht ziek zijn van dochter Evi... en... waarschijnlijk had het bij de t'sunami ook van pas gekomen...
Zoals julie kunnen zien was ons adres die dagen: "Juhu beach complex"- East coast road - Uthandi
Geluk zit in de kleine dingen... zoals soulmates... die plotseling elkaar vinden!!!
Niet Indisch... maar een voor mij belangrijk festival op "22 Juni" aanstaande... De trouwdag van mijn zoon Peter en zijn Caroline... Ik hoop dat het een stralende zonnige dag wordt... maar eigenlijk kan die sowieso niet meer stuk!
De mars naar de tempel bedraagt 15 kilometer waar ze ongeveer 8 uur over stappen... en aan het einde moeten nog 272 trappen overwonnen worden. De volgelingen geraken danig in trance en voelen géén pijn... bloeden niet en hebben later géén litekens... Het grootste feest gaat door in Maleisië en Singapore... waar 1 miljoen volgelingen het feest bijwonen! (En ook toeristen welkom zijn...) In de stad "Palani" in de staat Tamil Nadu (Indië) komen tot 50.000 volgelingen samen voor het feest...
Foto: De doorpriemde borst, met op de achterkant het pauwenaltaar...
De pelgrims willen boete doen en offers brengen ofwel om inderdaad de verjaardag te vieren of om iets af te dwingen...Deze zware tocht wordt héél dikwijls ondernomen door bv. ouders met een doodziek kind... De pelgrims worden "Kavadis" genoemd omdat ze een zware last dragen!(Kavadi=Tamil voor last) In dit geval letterlijk en figuurlijk! De letterlijke last kan gaan van simpele dingen zoals de héle pelgrimsweg weg afleggen met een pot héte melk tot het doorboren van tong, kaken en lichaam met allerlei ijzers, naalden en haken.
Foto: een Kavadi die met zijn haken doorboorde lichaam een altaar met pauw-veren verder trekt... Het altaar is 2 meter groot en vastgemaakt aan de volgeling of kavadi met 108 ijzeren priemen en staven in zijn lichaam gespiest... op rug en borst...hier zie je de doorboorde rug... dit is zowat de zwaarste "last" en wordt "Vel Kavadi" genoemd!
Deze foto's vergroten met een klik geven een beter beeld!
Vandaag ga ik op een simpele manier me toch nog eens wagen aan een Festival... en dan wel het "Thaipusam festival"... Voor mij en ik denk voor véle met mij een bizar festival! In eerste instantie wordt het festival gehouden om de geboorte te vieren van "Lord Murugan" jongste zoon van "Shiva" en "Parvati", tijdens de volle maan in de maand "Thai" (Januari)... Duizende volgelingen of kavadis doen mee aan de pelgrimage na een periode van reinigen van het lichaam door gebed en vasten.
Het Indische rijbewijs moet... elk jaar vernieuwd worden!!! En dat kost... elk jaar een serieuse duit!!! Maar "What to do" als je het nodig hebt voor de job... moet je betalen hé! Voor ons was dat natuurlijk één van de vaste kosten (kostjes) die we uit eigen zak moesten betalen... want onze Ramesh zijn eigen financien lieten dat niet toe... Maar... graag gedaan.... daarover géén gezeur... Want... onze Ramesh was een goede vriend en een fantastisch chauffeur!
De astronomische bedoeling van het festival is dat het begin van "Uttarayana" aangeduid word...de zon die noordwaarts gaat voor een periode van 6 maanden... Alle belangrijke evenementen worden in deze periode gepland!
Foto... Natuurlijk worden er die dagen ook koeienkar racen gehouden voor het afsluiten van een prachtig Pongal feest...
De Tamils refereren naar Pongal als "Tamizhar Thirunal" of het feest van de Tamils... Er is een gezegde "Thai pirandhal vazhi pirakkum" hetgeen zoveel betekent al "de geboorte van de maandThai legt de weg open voor oppertuniteiten". Gewoonlijk neemt het festival plaats tussen 12 en 15 Januari op de Gregoriaanse kalender... 4 dagen vanaf de laatste dag van de Tamil maand "Maargazgi" (December-Januari) tot de derde dag van "Thai" (Januari-februari)
Amai wat nen boterham.... zucht... zucht...
De eerste dag van het festival "Bhogi" word gevierd met het vernietigen van alle oude kleding en matriaal... door... verbranding... om zo het einde van de oude "Thai" aan te duiden en de nieuwe "Thai" te verwelkomen...
Om eerlijk te zijn... zonder oneerbiedig te zijn... wij zouden dat waarschijnlijk grote kuis noemen...
De tweede dag is het dan "Pongal" deze valt dus op de eerste dag van de Tamil maand Thai, 14-15 Januari. Deze dag word eigenlijk "Veetu Pongal" genoemd en wordt gevierd door rijst met verse melk bruine suiker, noten en rozijnen te koken... héél vroeg s'morgens... de bedoeling is... jawel... de héle brij te laten overkoken waarop de héle familie roept "Ponggalo Ponggal" om daarna met zijn allen hard naar het kokende potje te blazen... Als het potje overkookt is dat immers een goed teken van komend geluk en welvaart! Na het overkoken word deze zoete substantie geofferd aan de opkomende zon en de natuur... later wordt het dan met héél véél zoetigheden opgegeten door de familie en genodigden... er worden die dag ook véél zoetigheden gekocht en gebakken omdat die dagen iedereen... iedereen bezoekt...
Een leuke burenbabbel dus... moesten we hier ook meer doen!
De derde dag is het dan "Maattu Pongal" en worden de koeien ge-eerd voor hun zware werk op de akkers... Ze worden prachtig getooid, gekleurd en verwent met overheerlijk eten!
De laatste dag "Kaanum Pongal" bezoeken de Tamils de stranden en themaparken in familie verband... (Kaanum betekent immers to view = bezichtigen)...kauwend op... suikerriet...
Ik hoop dat het niet te ingewikkeld was en een beetje leerrijk... Ikzelf ben in elk geval smoor verliefd op ALLE Indische festivals! En hoop dat deze prachtige gewoonten en rituelen nog lang mogen stand houden!
Alhoewel ik het enorm druk heb... kan ik het niet laten mij eventjes aan mijn blogje te zetten... En vandaag ga ik het hebben over... zoals belooft... één van de Indische festivals "Pongal". Pongal word gevierd tussen 14 en 15 Januari... en "Pongal" betekent eigenlijk "over koken"... Waarom wel dat zal je duidelijk worden bij het lezen van dit rubriekje... Toch eventjes de spanning erin houden hé! Pongal is eigenlijk wat wij hier noemen het oogstfeest. De Tamils vieren Pongal dus inderdaad in de oogsttijd om dat deze gelinkt word aan "prosperety". Pongal word vooral gevierd in de Indische staat Tamil Nadu maar ook door alle Tamils over de héle wereld... met inbegrip Sri-Lanka, Malaysia, en Singapore... en dit reeds 5000 jaar!
Terwijl Pongal hoofdzakelijk en in eerste instantie een Tamil festival is werd het toch overgenomen door een aantal ander provincies... maar dan wel onder andere namen. Zo werd in Andhra Pradesh, Kerela en Karnataka het festival "Sankranti"... in Maharashtra en Gujarat "Uttarayan"... in Punjab "Lohri"... Andere namen maar wel dezelfde bedoeling een groots opgezet festival met véél gevier en vertier...
"Leef vandaag... Want morgen is een vraagteken". En dat gaat zeker op voor de Indische bevolking... alhoewel zij er zeker van zijn 7 levens te hebben... leven zij toch vooral VANDAAG! Elke dag wordt er wel wat gevierd... Dus ik mag jullie toch een aantal festivals niet onthouden... De belangrijkste zijn o/a "Deepavali" ook wel "Deewali" genoemd... "Holi" vooral een erg speels feest (denk dat Europa daar zijn paint-ball haalde...) een iets groter feest is "Pongal" in Tamil-Nadu en "Lohri" zijn Punjaba tegenhanger... En er is ook het voor de vrouwen vrijdagse "Sentimental day" een wel erg sympathiek feestje...hahahahahahahaha. In elk geval zal ik morgen zeker verder gaan met één van deze festivals...
Ondertussen alvast een foto van "Pongal" een feest waarbij ook de koeien een eerbetoon krijgen!
Wat ik zeker niet mag vergeten te vertellen... en waar ik nog altijd de kreeps van krijg... dat is van onze ongeinviteerde bezoekers... waar weinig of niks tegen te doen was... en dat waren... ai... oei... bah... ze kwamen met duizenden... jazeker hoe goed er ook gekuist werd... de kakkerlakken kwamen immer op bezoek! Om de drie maanden moest "pestcontrol" komen... ze spoten héél het huis onder een vies poeder... sloten alle deuren... en tegen de avond mochten wij pas terug binnen om... de duizende lijken op te kuizen! Kan jullie verzekeren... leuk was anders... de geur van de poeder bleef dan zeker nog een week hangen... als ik eraan denk wat wij daar allemaal hebben binnengeademd... Daarenboven las ik bij opzoekwerk... Er bestaan 3500 soorten kakkerlakken... waarvan er 50 een plaag vormen voor mensen en 25 in huis voorkomen... Ze kunnen +- 40 verschillende ziektes overbrengen... ziekten die meestal via hun huid... maar soms via hun braaksel overgebracht worden... Bah wat een viezigheid!!!
En wat dronken we in Indië op een héte zondag namiddag??? Of moet ik beginnen bij het begin... Zoals eerder verteld in Indië géén gezellig terrasje om ne lekkere trappist te drinken... voor alles moesten we naar een véél sterren hotel... en dat was eventjes rijden... zelf rijden in Indië werd absoluut af geraden... (dus Ramesh optrommelen) We kennen verhalen van Indiërs die hun klein vee voor de auto gooiden van een ex-pat om... geld te kunnen vragen. Ze gaan er immers van uit dat wij allemaal rijk zijn... Hoe ik ook van Indië en zijn bevolking hou... ik kan niet ontkennen dat corruptie daar nog altijd hoogtij viert! Dat hebben we aan de lijve ondervonden... Zelfs toen we ons moesten registreren voor onze verblijfsvergunning werden we door de "be-eedigde politie" gechanteerd... Wat doet Alcatel...ah ja... ah zo... awel...heu... breng ons 3 dozen carbon papier en dan... dan zullen we misschien jullie verblijfsvergunning af stempelen... Maar kom ik wijk af... Het ging er dus om wat doen we op zondag... hoe regelen we het dat onze Ramesh zijn vrije zondag heeft voor zijn gezinnetje... In het eerste huis was dat erg moeilijk... géén echte privacy... géén propere gesloten tuin... géén zwembad... dus elke zondag inderdaad uren in de auto... en véél geld uitgeven voor een pintje in de bar van een hotel of het terras van "Fisher mans cove"... Spijtig... maar géén vrije dag voor onze Ramesh... Gelukkig was ons tweede huis een stukje gezelliger, we hadden een grote gesloten tuin waar we vrij waren en een zwembadje... Dus van dan af was onze Ramesh ook een stukje vrijer! In elk geval hadden we bijna één en hetzelfde ritueel voor elke zondag... die van dan af reuze gezellig was... Vroeg uit de veren... en buiten ontbijten onder een stralende zon... dan wassen... was op hangen... en koken... Ondertussen had ik ook een beenhouwer leren kennen die vlees leverde uit Bangalore ... en moest ik mijn vlees niet meer in de gordijnenwinkel kopen... Zondags-s'middags maakte ik dan... een lekkere lamsbout met look en mosterd... met kleine petatjes... en een fleske wijn (duur)gekocht onder de toonbank van "Amanana"... Dan was er het middag dutje... en s'avonds gewoonlijk frietjes met koude schotel... en een plons in het zwembad... Pure luxe natuurlijk maar tegelijkertijd ook pure noodzaak! Anders kwamen we de drukke weken niet door... mijn echtgenoot werkte er immers 6 tot 6 en een halve dag per week... om nog maar te zwijgen over het werk dat hij thuis verzette voor Alcatel... en zoals eender verteld vertrokken wij s'morgen héél vroeg... rond kwart na 7 om s'avonds laat thuis te komen... In de week aten wij gewoonlijk niet vroeger dan 9uur... half tien... het waren lange... lange dagen! Met weinig of géén ontspanning... In elk geval vanaf onze verhuis hadden we tenminste op zondag de nodige ontstressing... Wat ook hielp was een Indisch aperitiefje op basis van "fruit"... uit onze tuin! hahahahahahahahaha
Op de foto onze tuinman met het fruit (")... Jawel wij hadden véle kokosnoten... daar werd een gaatje in geboord... ze werden leeg gemaakt... en het kokossap werd vervangen door "Bacardi" of "rum", waarna ze een nachtje in de ijskast werd gelegd... en dan... dan waren ze klaar voor consumptie... een rietje in het gaatje... en zuigen maar... Middagdutje verzekerd!
En wat is er beter als dessertje... gezeten op je terrasje onder de druivelaar, gouden regen of bruidssluier???
Juist ja... een lekkere sorbet met liefde klaargemaakt...
We gaan dus Indisch... en kiezen voor een "Mangosorbet"
Wat hebben we nodig... Hier verkiezen we een beetje gulzigheid en maken voor ons 2... een sorbetje voor 4...
900gr gepureerde mango - 1/2 theelepel citroensap - gerapste schil van 1 sinaasappel en 1 citroen - 4 eiwitten stijf geklopt - 50 gr witte basterdsuiker - 1/2 dl dikke room - 50 gr poedersuiker
1) Meng in een grote gekoelde kom de helft van de mangopurée met de gerapste schil en het citroensap 2) Schep voorzichtig de eiwitten en de basterdsuiker erdoor. 3) Dek de kom af met folie en zet hem minstens 1 uur in de diepvries 4) Neem de kom uit de vriezer en herklop. Doe het mengsel in een ijsbakje en zet het terug in de vriezer tot het hard is. 5) Klop de room los met de pedersuiker en resterende mangopurée 6) zet deze saus 24 uur in de keolkast 7) Neem het ijs 10 minuutjes op voorhand uit de diepvries en schep in een leuke coupe 8) Schenk er daarna flink wat saus over...
Bij deze sorbet géén toeters en bellen in de vorm van parasolleks of créme glace koekjes... Hier geld een gouden regel... Hou het sober!!!! Minder is meer!!!
De mooiste plekken en... meest romantische van Azië... TOP 10 Volgens de website die ik vond...
1) Taj Mahal (hoe kan het anders) 2) Bali Turtle Island 3) White beaches op de Philipijnen 4) Halong Beach in Vietnam 5) Jeyu Loveland in Zuid Korea 6) Krabi in Thailand 7) Macou Zuid Oost China met zijn.. little Europe Wijn museum 8) De stranden van de Maladieven 9) Tubbataha Reef in de Philipijnen En blijkbaar een place to be voor... young en old sweethearts... op nr. 10 Sentosa Island in Singapore...
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op mijn reis... naar romantiek... in het wondermooie India... mag... "Goa"... absoluut niet ontbreken... Ook dit paradijsje staat hoog... op mijn lijstje!
Deze mooie bloem... "May flower"... bloeit over héél Goa... tijdens... hoe kan het anders... in mei!
"Sunrice in Pondicherry"... Pondicherry is... de fantastische hoofdstad... van 15 aparte enclaves... verdeeld over 4 districten... samen vormden ze een... Franse kolonie tot in 1954... de sfeer is er nog altijd.... overwegend Frans... Niet te verwonderen dat... "Charles Aznavour"... er kind aan huis is!
Het romantische Pondicherry... Waar ik met plezier ging joggen... in mijnen alleen... om 5 uur s'morgens!
Loved it!!
De mooiste kerk in Chennai...
"San Thome Cathedral"...
een prachtig Portugees stukje... bouwwerk...
Waar het leuk en rustig vertoeven was... de herinneringen en de geest van... de Heilige Thomas nog rond dwalen... en Historiek de scepter zwaait!
Eén van de véle mooie... romantische kerkjes op Goa
Dit mini kerkje... kan je bezoeken in... "Kerela" aan lake Vembanad. mooi... mooi... !!mooi!!
Geef me een plaats om... van te dromen... woh.. woh... "Gods own country" Kerela Wat je daar ziet... het zijn je mooieste dromen, die uit komen! Wat een pracht!
Dit moet echt... de mooiste trip zijn... die ik in India maakte!! Van paradijs naar paradijs!
En nog meer... romantiek vinden we op... de véle eilanden die India rijk is! zoals "Lakshadweep Islands" hieronder... gekend als.. Best romantic destination of India... gelegen in... de Arabische zee!
Of wat dacht je van... Andaman and Nikobar Islands... gelegen in... the bay of bengal... één van een groep van 550 eilanden... waarvan 26 bewoonde... de legende wil dat de naam... Andaman komt van... "Hanuman" de apen God... Wist ik maar tot welke God ik... mij moet richten... om te smeken voor een héél lang leven.... zodat ik dit allemaal... van dicht bij mag... gaan bekijken! man... man... Wat een droom wereld!
Er zijn natuurlijk ook... prachtige steden in India... steden die ook om hun beurt... romantiek uitstralen... zoals... "Mysore" de grootste stad van Karnatake op 470 km van Chennai... en 140 km van Bangalore... men vind er o/a... Brindavan gardens Mysore palace Christian frontiëre de Chammundeswari tempel, gebouwd door Krishnaraja in de 18e eeuw en St.Philomena's church... een kerk ontworpen... door de fransman Daly... in 1933... en opgetrokken in neo gothise styl..
En dan... dan zijn er de véle... hill stations zoal... "Ooty" of ook wel "Ootacamund" ganaamd... op 297 km van Bangalore en 570 km van Chennai... De koningin van de Hill stations... gelegen in het Nilgiris district... (Nilgiris = blue mountains) 2,240 mtr boven de zee spiegel... Wat een zicht... Alweer een droom om U tegen te zeggen!
Het hart en de ziel... van "Ooty"... zijn de botanische tuin en... roze garden... prachtige bomen en planten... tunnels vol rozen! alle rozen... deze botanische tuin... staat bekend als de beste van de eeuw... de beste en mooiste van de wereld! staat héél bekend om zijn... horticultuur... en de bijnaam is... "Lovers point"
Laat ons toch vooral... het summuum van romantiek... niet vergeten... "Agra en de Taj Mahal"... het prachtigste verhaal dat ik... ooit hoorde! Met héél dichtbij... "Relaxation park"... de eerste Persische tuin ooit... daterend van 1558!!! gelegen aan de Yamuna rivier... Ik zit hier waarachtig... te watertanden!
Nog een must do... is "Munnar" en zijn... wereldbefaamde tea gardens... de thee van Munnar staat bekend... als de beste ter wereld... Munnar is dan ook niet voor niks... "Tea capital" genoemd! Er bevinden zich z'on 30... verschillende tea estates... Wij deden de trip... met trein en jeep! Mooi, romantisch en leerrijk! Een leuk hotel om te vertoeven... is de... "Mahindra club"... Opgelet!!! Hier wordt géén alcohol... geschonken!
Denk dat het géén twijfel leidt... in India is romantiek... sterk vertegenwoordigd!!! een ander fantastische plaats is... "Koidakanal" bekend om zijn... alweer "bloementuinen"... "silver falls" en het "Koida forest"... Wat een natuurpracht! Niet gezien is niet geloven! !!Opgelet!! Bij het binnenrijden... wordt je auto gecontroleerd!!! Hier mogen géén... plastiek zakken binnen!!!
Na de romantische trein... een paar leuke logeer idéetjes... wat te denken van deze... luxe-tent in het... Aman-i-klas resort.. in het Ranthambore National park... in Rajasthan...
Of deze... "Oberoi wildflower hall hotel"... in "Shimla" gelegen aan de voet van de... Himalaya in Himachal Pradesh... omringd door bossen van eik, en en... rohododendron... hm... da's watertanden hé...
Voor hopeloze romanticussen... zoals ik... zijn er DE romantische reizen... bij uitstek... Zoals... als een "Maharajah" of... "Maharanee"... de rijdende "Taj Mahal" nemen... de "Deccan Odyssey train"... deze pure luxe... brengt je van Mumbai... naar Mumbai... via alle... Hindu - Buddhist and... Cattholic holy sites... Yeah... my cup of tea... hoog op mijn verlanglijstje! Héééééééééél hoog!
Van boven een treintje... vanonder een treintje... namelijk de... "Kalka Shimla trein"... van Himachal Pradesh... aan... de Himalaya... het brengt je in pure extase... het is de hoogste... vorm van romantiek ooit... het brengt je rustig door... de "misty mountains en dennebossen..." Geniet van de prachtige... pure natuur... vanuit jouw... "Shivalik Queen compartiment"... "Where romance comes naturally" Als we de boekskes mogen geloven... en... dat geloven... doe ik maar al te graag! hm Dreeeeeeeam... dream... dream... dream... dreeeeeeeam... over you!
Of één van de... mooi "house boats"... in de backwaters van... Kerela...
