Na de verplichte stemming ging het samen met onze viervoeter richting Heverlee waar het kwartier Cdt de Hemptinneals vertrekplaats fungeerde. De eerste lus bracht ons langs het oorlogskerkhof en de brug onder de E40 in Heverleebos. Stukje Arboretum en zo naar het Arenbergkasteel. Van het Arenbergkasteel ging het dan weer naar de kazerne voor onze eerste stop. Nu verlieten we het kwartier langs de andere zijde en dit bracht ons via het Albertuscollege naar het Abdij van Park waar renovatiewerken aan de gang zijn. Verder langs de vijver de straten van Heverlee in en dan langs de oude "kleine frac", dit was de plaats waar je als leerling chauffeur voor eerst kon kennismaken met het besturen van lichte voertuigen, weer naar het kwartier. Onze viervoeter begon stilaan van de warmte te weten dus maar besloten om een eind te maken aan onze wandeling, dus vandaag maar 17 km op de teller. Anita's ex-collega was van Mariakerke afgezakt, dus hebben we ons buiten in de schaduw geplaatst en daar genoten van lekker gerstennat(jes). Volgende zaterdag trekken we naar Geel om dan deel te nemen aan de Zotte 50 van Gheel.
Na een lange periode van rust voor onze viervoeter werd het weer eens tijd om zijn wandelpootjes te strekken. Daar hij niet tegen de warmte kan, gekozen voor een kleine afstand. Oevel was the place to be en de voetbalkantine van KVV Blauwvoet was de start. Een eerste lus van om en bij de 6 km gaat door Teunenberg weer naar de voetbalkantine. Dit was een mooi stukje groen. De tweede lus bracht ons eerst door woonwijken naar het clubhuis van Kaneka voor een volgende halte. Het laatste deel ging richting Albertkanaal, welke we een deel de oevers van bewandelden. Wat verder trokken we weer het groen in om uiteindelijk weer aan ons beginpunt aan te komen. Onderweg een huis met opmerkelijke tuinbeelden gepasseerd. Het was een mooie en aangename wandeling ondanks we even een pijltje gemist hadden maar door deze misser ontdekten we het plaatselijk kerkhof dat echt een ware "rustplaats" is, gelegen aan de bosrand. Achteraf op het terras genoten van het zonnetje en een lekker fris Duvelke.
Alweer tijd voor onze laatste wandeling op Engelse bodem, ditmaal was het een miezerige start. Het eerste deel was net als gisteren richting de rivier Nene met als verandering dat het vandaag onder de brug ging in plaats er over. We volgden de rivier tot aan Hardwater Mill waar we richting grote baan gingen. We passeerden Earl's Barton om na 14 km aan te komen op onze eerste controlepost, Sywell Country Park. Direct door velden ging het naar The Green in Mear's Ashby waar we snel onze stempel vroegen want het was er te winderig om stil te staan. Langs Wellingborough Road ging het de velden in met als volgende bestemming de sportvelden van Wellingborough Old Grammarians. Hier dan een lekkere koffie gedronken alvorens onze weg richting Little Harrowden. Hier wandelden we vooral samen met de wandelaars van een kortere afstand, wat trouwens de rest van de dag zou blijven. Orlingsbury was de volgende controle. Van hieruit ging het door velden naar de grote baan die ons naar Isham leidde. In de plaatselijke pub werden we vergast op Afrikaanse ketelmuziek of hoe je het noemen wil. Na het ontvangen van onze stempel gingen we door de schapen weide richting spoorwegbrug. Eenmaal aan de overkant ging het door veld passeerden we The Old Pump Station om aan de volgende controle aan te komen, The Slips. Vandaar over een oudere spoorwegbrug wandelden we langs een immense muur, wat later het golfterrein bleek te zijn. Onderweg had een kerk haar deuren open gesteld voor thee, koffie en gebak, wij hebben hier geen gebruik van gemaakt daar onze volgende controle niet meer ver af was. Kilborn Road was voor ons de allerlaatste controle onderweg, nu nog 2 km tot aan de finish en deze IML-tocht was ten einde. In The Castle was het dus tijd voor onze IML stempel en het afhalen van brevet en medaille. Wij kijken terug op een prachtige IML wandeling met veel moois en natuur. Morgen staat ons nog een tussenstop in Canterburry te wachten alvorens weer te keren naar het Europees vastenland. Viborg, Denemarken, is normaal onze volgende buitenlandse wandeltocht.
Vrijdag 9 mei startte voor ons het Engels IML-avontuur dat ons naar Wellingborough bracht, dit is een stad in East-Midlands in het graafschap Northhamptonshire. Vanuit Temse ging het richting Calais waar de Euro shuttle ons stond op te wachten. Na een 35 minuten stonden we op Engelse bodem in Folkestone. Via de Londense ring en de tunnel onder de Thames reden we naar onze eindbestemming Wellingborough, hotel The Hind. Na de check-in, kleine verkenning van de stad en de startplaats voor de komende 2 dagen, The Castle. Daar werd reeds grondig jacht gemaakt op de souveniers van de wandeltocht, nog even langs het Wellingborough Museum en dan weer naar het hotel voor het avondeten, drankje nadien en een welverdiende nachtrust. Biep-biep, zaterdagmorgen 6.00 Engelse tijd, uit de veren want om 6.30 ontbijt en start van de tocht vanaf 7.00 uur. Na de stratcontrole ging het door een stukje van het Castle Fields, doorheen enkele straten richting River Nene (was net een beetje het Minnewater te Brugge). Brug over en via een War Memorial stapten we naar Irchester Country Park, een mooi stukje natuur. Bij het verlaten van het park ging over velden richting Parson's Hall te Irchester waar onze eerste controle plaats vond. Verder door enkele straten en koolzaadvelden kwamen we aan in Wollaston, The Hill, onze volgende controle was. Langs industrieterrein, velden, enkele bruggetjes en wat klimwerk over hekken was Bozeat onze volgende stop. Groot was onze verrassing dat we onze koffie in de St. Mary's Church mochtten nuttigen. Hier stond onze teller op 15,4 km. Daarna door een privé-voetpad dat speciaal door de eigenaar werd toegangkelijk gesteld voor de wandelaars. De Half Moon Pub te Grendon was ons volgende controle. Na 3 velden kregen we een mooi zicht op Castle Ashby waar wat verderop stempel nummer 5 op ons lag te wachten. Hier waren we ongeveer op de helft van onze tocht. Verder langs wegen, velden en weder het nodige klimwerk ging het naar Cogenhoe Mill, een vakantiepark waar we de oevers van de Nene volgden. Aan het eind hiervan mochten we koeien en paarden vervoegen in hun weiden, er was zelfs een koe en paarden die ons op de brug probeerden de weg te versperren. Controle 6 was een feit. Nog een kleine 12 km voor de boeg. Velden brachtten ons te Earls Barton, waar piraten voor onze volgende stempel zorgden. Via de grote baan wandelden we naar Great Doddington waar in een plaatselijke club genoten van een frisse cola. Wilby was ons volgende doel en dit over verharde wegen waar we in The George Inn onze laatste controlestempel ontvingen. Nog een kleine 5 km welke ons langs de Croyland Gardens weer naar The Castle bracht. Hier onze eindstempel en wandeldag 1 zat erop. In het hotel hebben we van een lekkere pint genoten voor douche en avondmaal.
Naar jaarlijkse traditie is dit weekend voor ons de opening van het IML-wandelseizoen. Dag 1 gekozen voor de lange afstand welke ons van Blankenberge naar Zeebrugge bracht langs een vernieuwd wandelpad. Met een passage langs de jachthaven en het Seafront wandelden wij richting Heist waar we onze eerste stop hadden op de dijk. Na de stop verlieten we de kustlijn en trokken we het binnenland in richting Ramskapelle, waar we een rust hadden aan het Canadees Freedom Museum.Eens Ramskapelle uit ging het naar Dudzele waar een volgende stop ons opwachtte. Lissewege was het volgend doel op onze tocht, alwaar we van de gelegenheid gebruik maakten om een lekkere worst te verorberen. Het einde komt stilaan in zicht, nog even Uitkerke doorkruisen waar het kinderdorp was gelegen, om dan weer op de grote markt van Blankenberge aan te komen. Buiten de wind 's morgens was het een aangename wandeldag. Na een goede nachtrust en flink ontbijt was het tijd om dag 2 aan te vatten. Vandaag kozen wij voor de 24 wat bij aankomst 28,8 km bleek te zijn. Via de jachthaven van Blankenberge ging het langs het strand naar Wenduine en verder naar De Haan. Hier verlieten we het strand om langs de Duinbossen naar Zuienkerke te wandelen. Van hieruit ging het dan alweer naar Uitkerke om dan weer richting Blankenberge te stappen. Vandaag ging het meerendeel over trage wegen en dit met een aangenaam wandelweertje. Tijd voor de eindcontrole en het in ontvangst nemen van onze stempels. Nadien de traditionele caféverbroederingen en het etentje bij Exotique, een lekkere Thai. Weer een zeer geslaagd wandelweekendje achter de rug, wat me wel een paar wandelschoenen gekost heeft. en nu dus aftellen naar volgend weekend waar we zullen deelnemen aan de IML van Wellingborough te Engeland.
Belofte maakt schuld; enkele maanden geleden hadden wij aan Lieven beloofd om eens deel te nemen aan één van hun tochten en vandaag trokken we dus richting Dendermonde naar het H. Maagdcollege voor een wandeling van om en bij de 30 km.. Deze afstand bracht ons via de Noordlaan naar de Scheldedijk waar we de Schelde overstaken aan de tijsluis. We trokken langs de Schelde, via de Notendijk en Maaiwegel naar de aansluiting met de 16km om samen de rustpost te Appels te bereiken. Na de eerste versnapering was de mist opgetrokken en ging het onder een zonnetje richting Schoonaarde langs Schelde en spoorweg. In Oudegem wachtte ons een tweede halte waar we genoten van een lekker soepje. Vlak na het vertrek kwamen we langs appartementsgebouwen die rijkelijk versierd waren met Suske en Wiske figuren. Hier doorkruisten we het plaatselijk park en ging het via veld- en verharde wegen, langs een stukje van de Dender richting Boonwijt. De laatste rust voor we weer richting Dendermonde trokken en dit via visvijvers, Bastion VIII en de plaatselijke bibliotheek. Het was een zeer aangename wandeling en voor mij een leuke verrassing onderweg met de Vandersteenhelden.
Omdat we een weekend rust genomen hadden met wandelen hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens een bezoekje te brengen aan Kim en Sven te Sint-Amands. Maar er was eerst nog een tussenstop voorzien te Puurs. In de bibliotheek aldaar kon je je strips laten schatten en was Luc Morjaeu, tekenaar van Suske en Wiske, aanwezig om een tekening in één van je albums te plaatsen. Dus een gelegenheid voor mij om mijn andere hobby, strips verzamelen: in het bijzonder Suske en Wiske, wat kleur te geven.Ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele foto's te nemen van het stripstraatje (Luc Morjaeustraatje). Bedankt Luc voor de mooie tekeningen.
Na enkele jaren proberen deel te nemen aan deze tocht, maar steeds bezet zijnde was het dit jaar dan zover. Gelukkig dat we van de partij waren want dit was de allerlaatste maal dat deze georganiseerd werd. Vroeg uit de veren, om iets na 7 van start te gaan. Het eerste deel stuurde ons richting Mollem waar we na een 8-tal km verrast werden door een vliegende controle. Hier snel een glasje water en een banaan en dan weer op pad voor een 4-tal km dat ons in het café Pandoerken bracht. Hier kregen we een chocoldesuikerwafel en de tijd om het overtollige vocht te lozen. Tijd voor de volgende 11 km naar Bosbeek waar we in "Taverne De Volle Pot" onze tweede controlestempel in ontvangst mochten nemen. Nog een 9 km voor we halverwege onze wandeling zaten. Deze controlepost was de gemeentelijke feestzaal te Hamme waar je je bagage kon ophalen. De volgende 7 km bracht ons via de Nationale Plantentuin van Meise, naar het centrum waar we in "'t Moment" onze stempel kregen. De volgende 6 km ging richting Brussegem-Ossel waar we onderweg mochten profiteren van het privé-domein het Hagenkasteel en onderweg zicht op het Atomium. 45 km hadden we dan op onze teller staan. Het volgende traject ging door een ander prachtig privé-domein, namelijk het kasteel van Wolvendael. Deze 2 domeinen worden slechts één maal per jaar opengesteld voor de wandelaars. Na 54 km kwamen we dan toe aan het gemeentecentrum - bibliotheek van Brussegem voor onze laatste controlestempel, ondertussen hadden we ook een tweede vliegende controle achter de rug. Nog een kleine 6 km wachtte ons voor het bekomen van diploma en T-Shirt. Moe en voldaan hebben we dit dan ook met plezier in ontvangst genomen. Ik heb dan nog eens dubbel genoten van de gratis Duvel, daar Anita geen bier drinkt, waarvoor mijn dank. Dit was trouwens niet het enige biertje dat we gratis aangeboden kregen, in het gemeentecentrum stond er een kriek Mort Subite alsook een rijsttaartje klaar. Als fotograaf wil ik mij excuseren maar had mijn toestel verkeerd ingesteld en daardoor zijn de foto's minder geslaagd. De tocht was landelijk en golvend met vooral veldwegen. Jammer dat het de laatste maal was want deze wandeling is een perfecte voorbereiding op de Dodentocht.
Daar we stilaan moeten denken aan het opbouwen van onze kilometers ter voorbereiding van de Dodentocht hebben we besloten om net als vorig jaar deel te nemen aan de Mars van het 11de Linie. Om 6.30 uur brachtten de bussen ons vanuit Hasselt naar de start te Leopoldsburg, Kwartier Generaal-majoor Libbrecht. Een collega wou ook eens proeven van het wandelen en stond erop om net zoals wij de 43 km te trotseren. Om 7.30 uur bevonden we ons op weg door het militair domein met een eerste stop na een goede 1O km. So far So good, na de nodige ravitaillering was het maar een kleine 6 km tot aan de volgende halte. Hier genoten wij van lekker militair soepje. Nu was de keuze aan onze onervaren stapper om voor de 33 of verder te gaan op de 43. Hij koos resoluut om met ons verder in zee te gaan. Weer verder dan maar naar rustpost 3. Hier stond onze teller op ongeveer 23 km afgelegd. Hier kreeg onze compagnon de laatste kans om zich af te splitsen. Maar hij volharde in de boosheid. Op voor de volgende 6 km waar ons een hard gekookt eitje wachtte. Wat verderop hebben we een tussenstop ingelast op het domein Bovy, waar Sven van een ijsje genoot als afkoeling. Van hier werd het voor onze medestappers niet alleen een hard gekookt eitje maar ook een noot om te kraken. Met nog een 10 tal kilometers voor de boeg viel het tempo danig weg zodat we aan de laatste tussenstop als laatste de bevoorrading bereikte. De laatste 5 en dan was het eind in zicht, sportschool te Hasselt. Door de omstandigheden was het een relatief zware tocht. Nu een dagje rust en dan gaan we naar Merchtem waar we zullen deelnemen aan de allerlaatste, Internationale 60 km van Merchtem. Langs deze weg willen wij, Anita & Ludo jullie al een zalig paasfeest wensen.
Deze wandeltocht had als startplaats het MPI De Mast in Kasterlee. Vandaag was het zonder onze "Catkiller" maar met een extra tweevoeter, de Sven. Het eerste deel was een lus van 5,3 km waarbij je langs de Kabouterberg, het Engels kerkhof en de Keesesmolen wandelde. Helaas stond de molen, die afkomstig is uit Antwerpen waar hij rond 1650 werd gebouwd, nog in zijn nakie voor de nodige herstellingswerken. Na de rust ging het richting de gehuchten Lage- en Hoge Rielen waar op een bepaald ogenblik de ganse straat een gouden huwelijksverjaardag vierde. Jammer waren wij niet bij de genodigden, dus maar verder naar de rustpost. Na de rust ging het verder langs de Rielenkapel en kwamen alle afstanden samen om naar de rustpost in Goor te wandelen. Waar we buiten in het zonnetje genoten van onze frisdrank. Nu restte ons nog de mooie omgeving van het Provinciaal Domein en de Hoge mouw om weer te keren naar de startplaats.
Na een afwezigheid van 3 weken gingen we voor een test van de achillespees naar Gooik waar De Heidetochten hun jaarlijkse Camtocht inrichtten. Samen met een verkouden Anita en onze Lois kozen wij voor de 21 km. Tijdens deze wandeltocht konden wij genieten van het golvende Pajottenland. Groene plekjes en landelijke gebieden vormden de hoofdbestanddelen. Het eerste deel van de wandeling bracht ons langs OLV-Lombeek, zo verder naar ’t Nelleken waar we genoten van onze eerste rust. Na de nodige verfrissing ging het naar Sint-Gertrudis-Pede en dit over wegeltjes, veldwegen en rustige binnenwegen zodat wij optimaal konden genieten van het agrarisch landschap doorspekt met kleine eilandjes natuur- en bosgebieden en kabbelende beekjes. Nu nog een 8 km tot aan de startzaal in het centrum van Gooik.
Na enkele weken pijn in de achillespees ben ik toch maar eens op bezoek gegaan bij de sportarts. Blijkt dat ik met een zware ontstekking zit, dus nu pillen slikken, kiné en 3 weken rust. Hopelijk mogen wij jullie hier binnen enkele weken weer aantreffen.
Vandaag is de keuze gevallen op Borsbeke, één van de acht deelgemeenten van Herzele en voor ons nog onbekend terrein. Na de nodige formaliteiten wandelden wij langs landelijke wegen naar Vlekkem met nog een lus naar Vlierzele voor de 26 km tocht. Het eerste deel lag er op sommige plaatsen modderig bij door de afgelopen regendagen. Niet aan te doen we moesten erdoor, gelukkig wachtte ons wat verder een hartversterkende attentie voor elke wandelaar, een glaasje jenever naar aanleiding van het 40-jarig clubbestaan. In Vlekkem was onze eerste rust. Na een lekkere koffie vervolgden wij onze weg richting Vlierzele en dit over verharde wegen. Wij mochtten hier samen met de 30 km-stappers een lus maken om dan weer in het schooltje aan te komen. Via een slingerend tegelpad door de velden ging het weer richting startzaal waar je kon genieten van rijstpap, witte en zwarte pensen. Het was weer een mooie lentewandeldag en wij zijn blij kennis te hebben gemaakt met deze streek.
Na Heverlee in 2013 trekken we dit jaar naar de Nationale Wandeldag van Horizon Opwijk. Startplaats is het VKO. Afgesproken met collega Marc en zijn echtgenot Yvette rond 8.30 uur, deze hadden trouwens voor lekkere koffiekoeken gezorgd als ontbijt. Daarna was het tijd om het parcours van de 25 km te bewandelen. Aan de start mochten we eerst het charter van veilig wandelen ondertekenen en in ruil kreeg ieder een button. Het eerste gedeelte van de tocht gaat tot Droeshout, en dit vooral langs veldwegeltjes. We lopen langs de Koutermolen tot aan de Sint-Pieterskerk en zo door naar Krokegem waar de eerste rustpost zich bevind en dit na ongeveer 7,6 km. Wij wandelen verder en komen over de terreinen van de politie, waar zich nog een toren van het Belgisch leger staat. We stappen verder door de, op sommige plaatsen, “vettige velden” met diverse mooie panorama’s. Onze volgende halte situeert zich in het café “Drie voor 1 Frank”. Nu wandelen we stilaan weer naar onze vertrekplaats te Opwijk, waar we het park nog doorkruisen. Toen we de zaal betraden was er een gezellige sfeer. Wat ons ook verwonderde was dat er hier nog veel leven is in de beken. Het was weer een geslaagde Nationale Wandeldag en zeker met het mooi wandelweer.
Voor onze vijfde tocht van de "Trofee Harten Vijf" moesten we richting Linkhout. Vroeg uit de veren want het was tevens het Trip-Trap Clubfeest. Gestart om 6.15 uur in de parochiezaal richting Zelem. Deels door het Heesbos en andere natuurgebieden. Tijd voor onze eerste controlestempel en dan naar Schaffen. Tweede stempel is binnen, dus tijd voor een plaatselijke lus en stempel nummer drie. Verder naar Zelk waar we onderweg het Webbekomsbroek passeerden. Net als in Schaffen mochten we na de stempel ook hier een lus stappen om dan weer te keren naar Zelem. Laatste controlestempel en hop naar Linkhout waar we op het einde nog een stukje langs de boorden van het Schulensmeer wandelden. Nu nog de nodige formaliteiten afhandelen en onze T-Shirt in ontvangst nemen, een snelle verfrissing en dan huiswaarts. Nu snel douchen want om 18.00 begon ons clubfeest te Oplinter.
Het deelnemersaantal en Trip-Trappers hierboven vermeld is over de 2 dagen. Zaterdag waren er 506 wandelaars en 5 Trip-Trappers, op zondag 1154 stappers met 3 Trip-Trappers in hun midden. We vertrokken vanuit het Sint-Franciskuscollege te Berkenbos en opteerde voor de 21 km + de 3 km van de mijnterril. We stappen naar de ingang van het natuurgebied van het Terril bij de wijk Lindeman. Vanaf de ingang van de Terril kunnen de wandelaars op eigen initiatief en eigen verantwoordelijkheid de Terril - wandeling doen, je volgt dan de pijlen van Natuur en Bos. De terril of steenstorten van de vroegere Limburgse mijnen halen al vlug een hoogte van 80 m ten opzichte van de omgeving. Boven hadden we een mooi panoramisch zicht van de omgeving en de omliggende dorpen. Eens weer beneden mochtten we weer de vertrouwde pijlen volgen die ons naar de eerste rustpost brachten en dit via de bossen van Halheide. Hier maken we een lus richting Koerselskapelleke. Na de controle wandelen we terug via het historische domein van Zoldermijn naar de startplaats te Berkenbos.
Met vertrek vanuit zaal Roosenberg aan het Zoet Water te Heverlee vatten we de 22 km wandeling aan. Met een aangenaam lentezonnetje ging het direct naar het Kouterbos en door het gebied Doode Bemde. Met het nodige ploeterwerk ging het richting Neerijse om dan door het natuurgebied Broek aan onze eerste rust aan te komen. Na de rust wachtte ons hier een lus van om en bij de 7 km dat ons doorheen het Grootbroek Natuurreservaat bracht en zo langs Pêcrot weer naar de controlepost. Nu restte ons nog de laatste 7 km naar de aankomst. Deze ging via St.-Joris-Weert waar we De Kluis passeerden. Het oorspronkelijke boswachtershuisje werd uitgebreid met een jeugdverblijf in de vorm van een Brabantse vierkantshoeve, gelegen in het Meerdaalwoud-Heverleebos. Eens we de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Steenbergen bereikte zagen we de aankomst liggen. Het was weer een mooie natuurwandeling die door het vele ploeteren vandaag onze kuiten goed heeft getest.
Samen met onze Lois vertrokken naar Beverlo waar we vandaag de Winterwandeling zouden doen. We hadden ook nog gezelschap van Sven die zo stilaan begint voorbereidingen te treffen voor zijn 1ste Dodentocht. Met vertrek in het parochiaal-centrum De Schans vatten we de 21 km-tocht aan. Na een paar straatjes bevonden we ons onmiddellijk in het groen, namelijk de bossen van het Binneveld en langs de oude spoorlijn. Dit bracht ons tot aan de controlepost, in de kantine van voetbalclub FC Geneberg. Hier mochten we een lus maken, via de Lourdesgrot van Ham, door de bossen van Gerhees en Immert. We passeerden ook het zwembad, De Merel, waar Ludo vroeger met het Baljon Bevrijding ging zwemmen, om zo weer te keren naar de controle. Nu ging het langs velden naar de bossen van De Zeventig Zillen. Nog even een mooie B&B passeren, Het Kasteeltje om dan weer aan te komen in Beverlo. Vandaag was het een 95% natuurwandeling, dus was voor ons extra genieten.
Voor deze wandeltocht, genaamd naar een icoon uit de wandelsport en stadsgenoot, mochten wij niet op het appel ontbreken. Dus samen met Lois naar Schaffen, de Gildezaal, waar we ons inschreven voor de 21 km. Via de dorpskern, over het Wad ging het richting Hezerheide. Langs het Zwart Water en de dreef van het Lo Bos kwamen we op onze eerste rustpost te Zelem aan. Hier werd ons een lus van om en bij de 8 km onder de voeten geschoven welke ons langs de Hoeve Oude Pastorij bracht, deze hoeve is beter gekend als de Donkelhoeve, de boerderij van boer Coene uit "de Witte van Zichem". Na een tweede rust te Zelem keerden we via Leunen en Hezerheide weer naar de aankomst. Niet lang blijven hangen want er stond nog wat anders op ons avondprogramma.
Aangetrokken door de foto's die we op het internet vonden, besloten we voor onze eerste wandeling richting Namen te rijden. Daar we dachten dat het meer een stadswandeling zou worden, hebben we onze Lois thuis gelaten en geopteerd voor de langste afstand, 30 km. Met vertrek vanuit zaal Arsenal, gebouwd in 1692 door Vauban, ooit wapenentrepot, paardenstallen van het leger en kazerne van de Rijkswacht ging het begin langs de Maas. Na een eerste stop kregen we het gevoel dat het geen vlakke wandeling zou worden. Buiten onze verwachting kregen we verschillende stukken natuur onder de voeten geschoven. Een tweede rust genoten we te Malonne, waar we tevens een lus van om en bij de 8,5 km maakten. Denk dat we we alle in- en uitvalswegen hebben gedaan. Na de derde rust (welverdiende) ging het wederom richting Namen waar we op 2,5 km van het einde nog een rust hadden in de hotelschool alvorens de citadel van Namen te betreden. Hier had je de keuze om de gewone wandelweg te volgen of de ondergrondse gangen. Wij kozen voor deze laatste. Nadien zakten we af naar het eindpunt. Het was een mooie tocht die meer dan onze gedachten inloste. Een wandeltocht om zeker nog eens terug te doen ondanks het "bergachtige" Namen.
