8.30 uur en we verzamelen op de Grote Markt van de kattestad, Ieper, voor de laatste wandeldag van de Vierdaagse. Net voorbij de impossante Sint-Maartenskathedraal, op het Vandenpeereboomplein, splitsen we ons af van de andere afstanden. De kleinere afstanden gaan richting Astrid Park terwijl wij richting Veemarkt stappen. We steken de Diksmuidseweg over en duikt het Kanaal van Ieper op, welke we zullen volgen gedurende een zevental kilometers. Onderweg komen we langs het “Essex Farm Cemetry”, één van de drukst bezochtte Brits militaire kerkhoven. Precies 100 jaar geleden werd hier het beroemde gedicht “In Flanders Field” van John McCrae geschreven. Aanleiding van dit gedicht waren de eerste chloorgas aanvallen op 22 april 1915 te Boezinge. Diep onder de indruk schreef hij toen op 3 mei het meest bekende gedicht uit deze oorlog. We stappen verder langs het kanaal en na 5 kilometer bereiken we Boezinge. Verder op stap tot we een bemalingsstation waar een kleine pitstop inlassen. Daarna is het tijd om onze neuzen richting Langemark te draaien. Juist voor het bord van de 10 km herkennen we een oorspronkelijke Duitse bunker, Viking Ship genoemd naar zijn vorm. Een volgende bevoorradingspunt met melk staat ons op te wachtten, en hoe kan het anders, dit in de Melkstraat. Wat verder slaan we links af naar de Duitse militaire begraafplaats, “Studentenfriedhof” genoemd. We vervolgen onze weg naar de markt van Langemark-Poelkapelle. Ondertussen zijn we halverwege dus stilaan tijd om weer richting Ieper te stappen en dit in eerste instantie langs de drukke Zonnebekestraat, om aan het monument van “St Julian Canadian Memorial” te komen. De Canadees staat met zijn hoofd gericht naar de plaats van waar de gaswolk kwam aandrijven, zijn houding is de traditionele militaire groet aan de doden. Via een paar kleine wegen en kerkwegeltjes komen we aan bij 4 Duitse schuilplaatsen die behoorden tot de ‘Canopus Trench’, zoals de Duitse loopgraaf die hier liep door de Britten werd genoemd. Op de boerderij naast de bunkers is er tijdelijke kantine opgericht voor diegene die geen dorst willen lijden. Op het einde van de straat wandelen we links af en beseffen in feite niet dat we hier over de plaats stappen waar de eerste gasaanval uit de Eerste Wereldoorlog heeft plaats gevonden. 200 meter verder, aan je rechterzijde, ligt het herdenkingsmonument “Kitchener’s Wood” en wat verder een gedenkplaat voor het derde Bataljon (Toronto Regiment) van het Canadese Expeditieleger. Op de splitsing slaan we recht en passeren “Buff Road Cemetry” en wat verder “New Irish Farm Cemetry”. Vervolgens trekken we naar Sint-Jan en dit via de nieuwe viaduct onder de ring van Ieper. We komen uit in Wieltje waar we als herkenningspunt de Gedenkzuil voor de 50th Northumbrian Division zien. Als we wat later weer de Zonnebeekseweg op komen stappen we de Franse militaire begraafplaats “Saint Charles de Potyze” voorbij. Nu is het echt niet ver meer en stappen we richting aankomst en komen uiteindelijk aan op de wijk Torrepoort, maar eerst werden we met dit warme weer vandaag, vergast om een frisse tuinslangdouche. Na het in ontvangst nemen van onze medaille en Gouden Klaver drinken we op het pleintje een goede trippel om dan naar de Menenpoort te stappen waar de Last Post om 15.30 wordt geblazen, gevolgd door de einddefilé richting Grote Markt. Collega’s van het werk waren ons komen opzoeken te Ieper, dus samen wat gaan drinken op een terrasje voor we onze zouden gaan klaarmaken voor de laatste avond Ieper van dit Vierdaagse evenement. Het was voor ons zeker een geslaagde 43ste editie en misschien tot volgend jaar, maar we zouden wel eerst de MESA nog op ons palmares plaatsen.
Onze derde wandeldag brengt ons naar Poperinge. We konden lekker wat uitslapen want de pendelbussen vertrekken pas om 8.30 uur vanuit Ieper. Het thema dit jaar is “de medische verzorging tijdens de Eerste Wereldoorlog”. De organisatie kiest dan ook een parcours dat langs verschillende sites gaan waar vroeger hulpposten of hospitalen ingericht werden. Na de start splitsen de verschillende afstanden, de 32 km slaan rechts af richting bibliotheek, daar weer naar rechts brugje over en zo het Burggraaf Frimoutpark in. Als we het park verlaten zien we links een oude brug die in 1915-1916 over de Poperingsevaart is aangelegd om de noordelijke omloop rond de stad dicht te maken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge een knooppunt voor de aanvoer van mensen en materiaal van het leger. We zijn vertrokken voor een vijftal kilometers onverharde paden langs de Poperingsevaart. Halverwege passeren we het “Gwalia Cemetry”, de hoeve vlakbij de begraafplaats werd door de Britse soldaten “Gwalia Farm” genoemd, naar een plaatsje in Wales. Op 29 juni 1917 nam de “143th Field Ambulance” haar intrek in de hoeve. Later werd het kamp uitgebouwd tot een groter hospitaalcomplex. We vervolgen onze weg tot aan de Wippehoek. Via de Legerweg komen we in de Westvleterseweg. Deze naam doet bij ons een leuk belletje rinkelen. We wandelen door een dreef om dan bij de Sixtusabdij te belanden. Wat zouden we doen? Ok, toch maar eens dag gaan zeggen bij de “paterkes” en proeven van hun blonde Westvletteren. Weer verder langs de zijkant van het klooster naar de Sixtusbossen waar we het “Dozinghem Military Cemetry” passeren. We trekken verder door de bossen en wandelen langs het Jagershof, waar je kon genieten van een terrasje en muziek. De wandelaars die tijd zat hebben kunnen hier ook bezoekje brengen in het privémuseum. Net voor het verlaten van de bossen kan je één van de best bewaarde en meest volledige V1-lanceringssite bewonderen. Iets verderop stappen we onder de “Chinese poort” en komen zo in “De Lovie”. Dit is een instelling voor de begeleiding van meer dan 500 jongeren en volwassenen met matig, ernstig en diep verstandelijke handicap. Linksaf, het domein in waar we nog een authentieke barak zien die gebruikt werd in het hospitaal in Houtem. Wij wandelen nu verder richting Sint-Jan-Ter-Biezen om uiteindelijk in het Helleketelbos arriveren, waar je een lekkere Picon kon nuttigen. Weer op stap naar Wally’s Farm, jammer genoeg gesloten, dus op zoek naar de Vleterbeek. Via een ommetje stappen we naar het “Lyssenthoek Military Cemetry”. Na “Tyne Cot Cemetry” is Lyssenthoek, met bijna 10.000 graven, de grootste Britse militaire begraafplaats in België. Ook een vrouw vond hier haar laatste rustplaats, staff nurse Nellie Spindler. We doorkruisen het nieuwe bezoekerscentrum. Je kan er de dagboeken van de veldhospitalen inzien, elke dag een ander verhaal van een soldaat die op die datum in één der oorlogsjaren sneuvelde. Na de doorgang trekken we door de boerderij richting Vleterbeek. We vervolgen onze weg naar de bruisende markt van Poperinge waar alles deze morgen begon. Nog een terrasje als afsluiter voor we de pendelbus naar Ieper opzoeken. Morgen alweer de laatste dag….Ieper
Vandaag starten de pendelbussen om 7.20 uur om ons naar Diksmuide te brengen. We verzamelen met zijn allen op de Grote Markt met het gerenoveerde stadhuis, de tweede grootste markt van Vlaanderen. Voor we ons naar de startzone begeven halen we ons flesje water en het dag plannetje aan de infostand. Na het startschot vertrekken we via de Admiraal Ronarchstraat, deze ereburger had de leiding over Franse marinefuseliers die de stad, tot de inname van de Duitsers, verdedigden. Via de kleine straatjes komen we aan de grote baan en volgen die tot iets voorbij het kerkhof van Diksmuide. Iets voorbij het kerkhof slaan links af en langs allerlei sluipwegeltjes wandelen we in de richting van het gehucht “De Warande”. Eenmaal hier voorbij gaat het in rechte lijn naar Jonkershove. Ondertussen hebben we het bord van de 5 km gepasseerd om wat verder Houthulst binnen te stappen. Na houthulst komen we toe in Jonkershove, deze parochie kreeg het zwaar te verduren tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na de vlucht van de inwoners eind 1914 werd het een heus spookdorp. Ondertussen zijn de eerste tien kilometers ook een feit en slaan de eerste boerenwegel in waar we een Britse vlag zien en stappen door een voormalig Duits kerkhof. Verder langs de wegels en de gevaarlijke Groenebosdreef naar een mooie dreef met een prachtige naam: Mooiweg. Aan onze rechterzijde zien we de Vrijboshoeve om direct daarna de bossen te verkennen. Na het bos hebben we de 15 km in de benen en gaan we verder door de velden tot we aan de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst komen. Hier rusten 1.723 Belgen en 81 Italianen. Deze begraafplaats werd na 1923 (na ruiming van springstoffen en bij het begin van de herbebossing) in een stervorm. We vervolgen onze weg achter de begraafplaats door en trekken door het Vrijbos. Wat verderop in het bos kan je nog de restanten van een V1-lanceerinrichting uit de Tweede Wereldoorlog gaan bekijken. Er wordt ook gezegd dat de geest van Bakelandt hier nog zou ronddwalen. Wat je ook nog kan gaan bezoeken hier is de “Lourdesgrot”. We verlaten het bos en stappen naar de markt van Houthulst, met het “markthuis” en het oorlogsmonument “De Stervende Man”. We laten de stadskern achter ons en wandelen naar Klerken. Ondertussen zijn de wandelaars van de 24 ons komen vergezellen en gaan we op zoek naar de “Vredesmolen”. Deze was oorspronkelijk een houten graan- en oliemolen. Omdat hij op het hoogste punt van het dorp ligt, gebruikten de Duitsers deze molen als uitkijkpost. Nu is hij gerestaureerd en wie nog genoeg energie over heeft kan de molen beklimmen via een draaitrap en kan je genieten van een fabelachtig uitzicht. Nu weer verder richting Klerken en aansluitend naar Zarren. We slaan linksaf richting Esen en stoppen aan een loods die ingericht is als kleine “bar” waar je Straf bier kan drinken. Via onverharde wegen komen we terecht in de Bethoosterse Broeken. Dit is een onderdeel van het Krekedal of de Handzamevallei, een belangrijk gebied voor fauna en flora. Hier kunnen we genieten van de prachtige panorama’s. We vervolgen onze weg via de Handzamedijk tot in Diksmuide, waar we aan de post de trapjes naar beneden nemen onder de straat door. Nog een stukje langs het water tot aan de Vismarkt en dan is het nog een boogscheut tot de Grote Markt. Hier snel een plaatsje zoeken op een terrasje en genieten van een lekkere pint om dan ons naar de parking van de bussen te begeven die ons weer veilig en wel in Ieper droppen. Afspraak morgen in Poperinge.
Vierdaagse van de IJzer - Wandeldag 1 Oostduinkerke
Voor onze eerste wandeling van 32 km (34 effectief) moesten we reeds vroeg uit de veren want de pendelbussen starten om 7 uur richting Oostduinkerke. Na de nodige speeches van het organiserende comité werd het startschot gegeven door Minister van Defensie om 8.30. Voor het gemak van de duizende wandelaars was er onmiddellijk een splitsing voor alle afstanden. Wij steken de Leopold II-Laan over om zo de Piet Verhaertstraat in te duiken. Eens we Sunparks zijn gepasseerd volgen we nog even de drukke baan om dan rechts af te slaan richting het zorgcentrum en vakantieverblijf Ter Duinen. We doorkruisen dit domein en genieten onderweg van een kleine versnappering. De havengeul is onze volgende bestemming waar we het bord van de 5 km waarnemen. We steken de Koninklijke Baan over en verkennen het eerste groen in het Prins Mauritspark. Even linksaf, de promenade op zo richting zeedijk. Hier profiteren we even om een koffiepauze in te lassen. Wat verder zitten we reeds in Oostduinkerke waar we door de Zeebermduinen trekken, wat wel best zwaar te noemen viel. Na de duinen hebben we de 10 km ook achter de rug en gaan we weer een stukje dijk bewandelen om net af te slaan voor Oostduinkerke-Bad. Daar het net marktdag was hier gaan we nog wat over de Koninklijke Baan en gaan dan weer op de dijk. Verderop stappen we door de Schipgatduinen met daarna een serieus stukje strand onder voeten. Via de kleine paadjes komen we op de dijk van Koksijde waar we toch wel wat bezienswaardigheden aantroffen, bv. het monument opgericht voor de Zouaven. Net voor we weer samensmelten met de andere afstanden ronden we de kaap van de 15 km af. Op deze parking biedt de "Orde van de Paardevisser" ons het traditionele garnaalsoepje aan. Samen trekken we verder langs de dijk tot we Sint-Idesbald veroveren waar we het koekje van Destrooper aangeboden krijgen. Wat verder splitsen we weer af van de 16 km en vervolgen onze weg naar De Panne. Voorbij het Canadezenplein worden wij getrakteerd op een versnappering om daarna te kunnen genieten van het breedste strand van de Belgische kust. Langs verkeersluwe straatjes is het tijd om de Calmeynbossen te doorkruisen. Onder het toeziend oog van de Militaire Politie steken we de Zeelaan over om aan te komen aan de Belgische militaire begraafplaats. We verlaten De Panne en wat verder rapen we de wandelaars van de 16 km op, waar we weer op een drankje worden getrakteerd. Na een goede 2 km verharde wegen stappen we de weides in om uit te komen aan de vroegere schoolhoeve "Ten Bogaerde". Deze hoeve was vroeger een onderdeel van de Duinenabdij. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hier ook een vliegveld gevestigd. Nu is het een onderdeel van het Abdijmuseum Ten Duinen 1138. Als we de poort voorbij zijn zien we links het graf van Valentijn en rechts de aangelegde papavervelden. Na het oversteken van de baan komen we aan het clubhuis van de West Aviation Club op het militair vliegveld. We dwarsen de landingsbaan en passeren de loodsen waar de helikopters rusten. We konden genieten van de "ouwe getrouwe" Seaking en de "nieuwe" NH-90.Na het verlaten van het vliegveld betreden we het vakantiedomein 't Liefoord waar we op het terras genieten van een lekker Choufke. We vervolgen onze weg en komen langs de brandweerkazerne richting Sportpark om dan in rechte lijn naar de eindmeet te stappen, het binnenplein van het visserijmuseum en de Peerdevisscher. Eventjes rustten en dan richting parking pendelbussen die ons weer naar Ieper zullen brengen. Avondeten, wat napraten en den de verdiende nachtrust. Morgen afspraak in Diksmuide.
Na een periode van lange afwezigheid hier op onze blog startten wij weer met volle moed met de 43ste Internationale voettocht van Defensie.
Samen met Anita, mijn collega Marc en diens echtgenote Yvette besloten we om Ieper te nemen als uitvalsbasis van deze Vierdaagse. Maandag 17 augustus palmden we ons appartement in, op nog geen 200 meter vanwaar de pendelbussen ons elke morgen naar de startplaatsen zouden brengen. Na de nodige formaliteiten met de eigenaar konden we onze valiezen uitladen en een verkennig maken door de stad Ieper.
Op een kleine wandelafstand komen we aan de Rijselpoort. Deze poort is de oudste en nog enige bewaarde stadspoort uit de 14° eeuw. Via deze poort kom je op de Ieperse vestigingen waar het Ramparts Cemetry zich bevind. Dit is een Britse Militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog. De Franse graven werden na de oorlog verwijderd en de 198 op de Ramparts Cemetery bleven over. Daarbij zijn er 163 Britten (9 konden niet geïdentificeerd worden), 10 Canadezen, 11 Australiërs en 14 Nieuw-Zeelanders (waarvan er 10 tot het New Zealand (Maori) Pioneer Battalion behoorden). Vier lichamen van militairen die werden opgegraven bij de Sint-Jacobskerk werden hier op 11 oktober 1999 bijgezet. We wandelen verder de vestiging af langs de linkse zijde en komen dan aan de Menenpoort. Op de Menenpoort staan de namen van 54.896 vermiste soldaten en officieren van het Britse Gemenebest. De poort heeft de vorm van een Romeinse triomfboog. Omdat de Menenpoort te klein bleek te zijn, werden alle Britse vermisten gesneuveld vanaf 16 augustus 1917 vermeld op het Tyne Cot Memorial. Als scheidingsdatum tussen deze twee groepen werd de nacht van de Slag bij Langemark genomen. Vermisten van Nieuw-Zeeland en Newfoundland staan op aparte memorialen. De stoffelijke overschotten van deze soldaten hebben geen bekend graf en liggen ofwel ergens verloren in de Ieperse velden, ofwel op een oorlogskerkhof rond Ieper met als vermelding op de grafsteen Known Unto God (alleen gekend bij God). Sinds 1928 (uitgezonderd 1940 tot 1944) wordt hier iedere avond, klokslag acht uur door een groep klaroenblazers van de Stedelijke Brandweer de Last Post gespeeld opdat we niet vergeten hoe zij voor ons streden (Lest we forget ...). Via de Menenpoort gaat het richting Grote Markt. Deze geeft een middeleeuwse uitstrling en is volledig omringd door oude gebouwen. Hier bevinden zich de Lakenhallen, het belfort en Nieuwerck. De Laken halle van Ieper is één van de grootste burgelijke gebouwen in Europa waar ook het Flanders Field Museum is ondergebracht. Het belfort is 70 meter hoog en sinds de 12° eeuw tot 1817 werden hier echte katten uit de toren geworpen. Sinds 1955 zijn dit pluchen katten, vandaar de bijnaam van Ieper, de kattestad. Nieuwerck is een oostelijk aanbouw aan de Lakkenhalle waar zich momenteel de stadsadministratie zijn gevestigd. Als afsluiter nemen we ons avondmaal op de Grote Markt om dan weer te keren naar ons appartement.
