Na een rustperiode van 6 weken werd het stilaan tijd om weer eens onze wandelschoenen aan te trekken en samen met de collega's Eric, Marc en diens echtgenote Yvette trokken we naar het vliegveld te Ursel. Daar het om een weekwandeling ging en de organisatie mede ingericht werd door Defensie hadden we eigenlijk geen al te grote opkomst verwacht. Hier hadden we ons dan weer eventjes miskeken, het was niet enkel een wandeltocht maar ook een mountainbike- en fietsparcours en dit met tal van bekende vlamingen o.a. Johan Museeuw, Serge Baguet, Jef De Smedt (Jan uit Familie), Jo Hens (Nico uit Familie), Ben Rottiers (Pol De Tremmerie uit FC De Kampioenen). We kozen voor het 24 km-parcours en dit bestaande uit 2 lussen van 12 km ongeveer. Het eerste deel wandelden wij door prachtig natuurgebied op en rond het militair vliegveld. Na de rust ging het tweede deel meer over verharde wegen. Het was een aangename wandeling met prachtig wandelweer. Op het eind heeft deze dag 1.000 euro opgebracht voor de ziekte van Duchenne.
Na onze succesvolle deelname vorig jaar hadden we besloten om dit jaar weer deel te nemen aan de bekendste 100 km-wandeltocht van België. We kregen het gezelschap van 2 rekruten, Erna en Sven, die deze belevenis ook eens wilde meemaken. Wij hadden rendez-vous bij Sven om dan samen naar Bornem te rijden waar Erna ons zou vervoegen. Baggage afgeleverd, dan wat gaan eten waar Dirk en Mireille ons vergezelde aan tafel. Om 19.15 was er afspraak aan de bagagehal om een groepsfoto te maken van de FaceBookvrienden, "de Teenstappers", helaas was de opkomst wat miniem. Dan was het tijd om onze plaats te zoeken aan de startlijn, helaas lag deze nog een 14 minuutjes verder. Om 20.50 klonk er wat door de luidsprekers zodat de 11861 wandelaars zich recht stelde om te starten. Enkele minuten later waren de hemelpoorten opengezet en kregen we een "Drash Nationale" op ons. Om 21.14 begonnen we aan ons 24 uren avontuur en hoopte dat de regen zou uitblijven, helaas was dit niet het geval, wat later weer een bui en dan nog ééntje tijdens de nacht. De geplande kousenwissels liepen dus wat in het honderd, eerste rust voetjes drogen en al wisselen van sokken. Door de hevige regenval lagen de boswegen er slecht bij en dit zorgde voor wat oponthoud, toch had je er enkelen die langs het kantje voorbij staken maar dat liep voor een Deens wandelaar met een plons in de beek af. Dit was tussen Weert en Bornem, kilometers 7,7 en 18,1, dus die mocht nog eventjes nat rondlopen eer hij zijn bagage (op km 51,1) kon raadplegen. In Steenhuffel (de Palm) was het tijd voor ontbijt en verversen van kledij. Na wat lekkere broodjes en koffie was het weer op gang trekken voor de retour naar Bornem. Ondanks de achillespees verliep alles verder vlotjes en onze 2 metgezellen ging nog dapper door. Om 18.14 kwamen we aan in de sporthal van Sint-Amands waar familie ons stond op te wachten. De dochter van Erna heeft dan laatste 10 km met ons mee gestapt. Hier begon het tempo voor mij wat hoog te liggen maar moe en voldaan behaalden we de finishlijn om 20.33 uur, exact hetzelfde uur als het jaar voordien enkel waren we later vertrokken en hebben dus deze tocht 9 minuten sneller gedaan als vorig jaar. Na het in ontvangst nemen van diploma en medaille was het snel terrasje zoeken en genieten van een paar lekkere duveltjes. Blij dat we deze, toch wel, zware editie tot een goed eind hebben gebracht en nu kijken wat we volgend jaar gaan doen... Langs deze weg nog een hele dikke proficiat aan Erna en Sven. Voor foto's van de dodentocht kan je steeds terecht op volgende link. Deze zijn van de organisatie zelf. https://www.flickr.com/photos/dotofoto/collections/72157645964610985/
Als laatste voorbereiding op de Dodentocht hebben we gekozen om samen met onze Lois naar Kasterlee, waar een bepaalde drankgelegenheid alle dagen is gesloten, te trekken om daar de wandeling van 20 km af te leggen. Met vertrek uit het MPI De mast trokken we naar Oosteneind voor onze eerste controle en dit grotendeels door woonwijken. Na de rust trokken we verder en ditmaal was het de natuur die ons vergezelde langs de Kleine Nete, het Prinsenpark om onze tweede halte te genieten op de terreinen van het Bosbeheer. Tijd om hier wat schaduw op te zoeken met onze viervoeter en zijn drinkbus te voorzien van vers, gekoeld water. We vervolgden onze wandeling door het Prinsenpark richting volgende halte, een hoeve vlakbij de Oudemolsedijk. Via deze weg wandelden we weer naar de startzaal, waar we de nog steeds ingepakte Keesesmolen passeerden en zo het Kabouterbergbos betraden. Hier werden kinderen verhaaltjes verteld over het kabouterbos. Een typisch verschijnsel zijn de luchtwortels aan de bomen. Nu maar aftellen naar vrijdag, hopelijk hebben we de weergoden mee. Voor de geinteresseerden die ons willen volgen: http://tracking.dodentocht.be Startnummers: 582 Anita & 584 Ludo
Daar de tekenaar van Suske & Wiske, Luc Morjaeu, aanwezig zou zijn op 1 en 2 augustus trokken wij met trein en tram naar Middelkerke waar naar jaarlijkse gewoonte het stripfestival plaats vindt. Het album "Het schrikkelspook" was dit jaar het thema van het festival, omdat dit zich afspeelt tijdens de oorlog. De tent is verdeelt in 3 compartimenten. Als eerste ga je door gangen die je beelden uit het album tonen, in het tweede deel kan je je ontbrekende strips van je verzameling aanschaffen en het laatste daar zitten de tekenaars en scenaristen te wachten om je albums te signeren of te voorzien van een dédicace. Dus voor mij een mooie gelegenheid om Luc nog eens aan het werk te zetten en ook wat ontbrekende stukken van mijn collectie aan te kopen. Ondertussen ook een babbeltje geslagen met andere stripverzamelaars en afspraken gemaakt voor een volgende beurs, 31 augustus in Valkenswaard.
Net zoals vorig jaar gingen we richting Bornem, met vertrek in het gemeenschapshuis Wintam, om na de wandeling onze startdocumenten af te halen voor de Dodentocht op 8 augustus en om 16.00 uur hadden we afspraak aan het kerkplein om een groepsfoto te maken van de "Facebookvrienden DoTo 2014". Samen met Sven gekozen voor de 30 km. De tocht verliep ten opzichte van vorig jaar in tegenovergestelde richting. Onze eerste stop was na 7,5 km in het gemeenschapshuis van Eikevliet, waar we extra een lus maakten door bosrijk gebied. Van hieruit ging het naar ZWOC (Zeesluis Wintam Onthaalcentrum), aan de kruising van het Zeekanaal Brussel-Schelde, de Schelde en de Rupel, en vanop de uitkijktoren heb je een prachtig zicht over de omgeving. Na de rust wandelden we een lus van 4,5 km. langs het "Noordelijk Eiland" waar de begrazing gebeurt door Heck-runderen en Konikpaarden en een ideaal gebied voor ornitologen. Onze laatste tussenstop nemen we weer in het ZWOC om dan weer te keren naar de startzaal. Hier sloten we voorlopig onze mooie wandeltocht af met Duvel en pannenkoeken. Nu snel naar Bornem voor de documenten en de foto. Aangekomen aan het kerkplein waren er een 25-tal Facebookers (De Teenstappers) om op de foto te gaan. Het was er een gezellige boel en leuk om deze mensen ook eens in het echt te ontmoeten. Hopelijk kunnen we hieraan een vervolg breien.
Daar de achillespees mij parten blijft spelen zijn we genoodzaakt om enkele weken verplichte rust in te lassen. Hopelijk gaan we volgende week weer ergens op stap om toch weer wat kilometers in de benen te hebben tegen de Dodentocht.
Alweer onze laatste wandeldag, wat gaat de tijd toch snel. Weer aan de start voor een 30-tal kilometers welke ons vandaag zullen laten kennis maken met de prachtige natuur. Net als gisteren gaan we door het centrum richting hotel om dan het Søndersømeer te volgen. Verder ging het door velden naar onze eerste stop te Birgittelyst waar de 20 km-wandelaars ons verlieten. Dolterup is onze tweede controle, gelegen in een natuurgebied, Inderø Skov, waar verschillende picknick ruimtes zijn voorzien. Prachtig zicht over het Hald Sømeer. Verder door de natuur wandelden wij naar een laatste controle op ongeveer 3,5 km van de finish. Na de eindknip mochtten we dan onze medaille, brevet en IML-stempels in ontvangst nemen om daana te genieten van het Deens gerstennat. Naar het hotel voor douche en avondmaal, ditmaal moesten we de avond afsluiten in het hotel daar alles in de stad was gesloten. Weer een prachtige ervaring rijker en genoten van ons Deens avontuur.
Starten kon je reeds vanaf 5 uur in de morgen maar dit hebben we maar wijselijk achterwege gelaten en rond 8 uur gestart aan wat een zeer ludieke wandeling zou worden. Groepen studenten, verenigingen en firma's nemen allen deel aan deze tocht en liefst nog als het gekst verkleed. Maar iedere groep is voorzien van karretjes, kruiwagen of kinderkoetsen gevuld met het nodige gerstennat, waar constant van geconsumeerd wordt zodat deze wagentjes onderweg de nodige bevoorrading dienen te krijgen. Wij kiezen voor de 30 km die vandaag over verharde wegen gaat. Via het stadscentrum en ons hotel komen we langs het meer en stappen richting Bruunshab waar onze eerste rust is, gelegen aan een oude fabriek. Hier hebben we mensen uit Rotselaar ontmoet, moet je echt voor naar Denemarken reizen. Nu in één rechte lijn naar Vejrumbro voot halte nummer 2. Pitsstop 3 lag te Kokholm waar de mannetjes en vrouwtjes met hun karretjes ons weer vervoegden, hun toestand zag er al wat anders uit dan bij de start. Wat verder kregen we een regenbuitje te verwerken, gelukkig maar van korte duur zodat we de wandeling droog konden afsluiten. Aan de rand van Viborg kregen we nog een controle, op 3,8 km van de finish. Na de eindcontrole rond 15 uur genoten van een Deens biertje en dan nog een 2 km naar het hotel voor douche en avondmaal. Na de maaltijd samen met collega wandelaars de avond gaan afsluiten in een pub waar je zelfs kon genieten van Belgische bieren.
Verslagje van onze heen- en terugreis met uitstapjes.
Dondermorgen, 26 juli was het om 6 uur verzamelen geblazen te Temse om ons volgend IML-avontuur aan te vangen. Deze reis gaat richting Denemarken met een eerste overnachting in Ruhekrug, een familiehotel aan het natuurgebied "Himmelsauge". Voor we hier waren gearriveerd hadden we nog een bezoek gebracht aan de St. Petri Dom van Schleswig, bekend voor zijn Brüggemannaltaar in houtsnijwerk. Daarna op het dorpsplein een lekker biertje gedronken. Na het avondmaal verzamelden we met ons allen voor de wedstrijd België - Zuid Korea. Nog eventjes nagepraat en dan was het tijd om ons bedje op te zoeken.
Sint Petri Dom te Schleswig
Brüggemannaltaar
Hup België Hup
Om 9 uur vertrok de bus met als eindbestemming Viborg waar we zaterdag en zondag zouden deelnemen aan de mars. Eenmaal we de Deense grens hadden overgestoken werd er nog een halte ingelast te Jelling. De grafheuvels van Gorm en Thyre zijn hier te bewonderen alsook 2 Runenstenen die de uiteindelijke bevestiging gaven dat Koning Gorm en eega hier lagen begraven. Hier hebben we dan in de plaatselijke kroeg wat gegeten en gedronken. Helaas was de ruimte binnen wat beperkt dus heeft de eigenaar ons op het buitenterras geplaatst en om de kou wat te verdrijven kregen we een Deense borrel aangeboden, Akvavit. Nu ging het richting Viborg waar we onze startkaarten afhaalden voor de mars. Hier werden volop voorbereidingen getroffen voor wat later een Deense braspartij zou worden. Wat de wandelingen betreft lees je verder.
Jelling - Tumulus
Runenstenen
Zicht vanop de grafheuvel
Nu wat over onze terugreis die net als de heenweg in 2 dagen zou verlopen. Maandag bracht ons naar Wallenhorst te Duitsland. Hier in het hotel hebben we maar samen met Duitsers naar Duitsland - Algerije gekeken en plots werden we Duitser want toen deze hun eerste doelpunt scoorden werden we vergast op een Grappa, dus wij maar hopen dat de "Mannschaft" nog velen malen zouden scoren. Wat later dan voorzien het bed in want de dag nadien ging het huiswaarts. In Munster, de Hanzestad, werd nog een stop ingelast waar we eerst een rondleiding kregen in de stad om nadien zelf op verkenning te trekken. Om 17.30 zijn we dan veilig in Temse aangekomen. Het was weer een aangename reis met aangenaam gezelschap.
Dom van Munster
Stadhuis waar de vrede van Munster werd ondertekend
St Lambertuskerk met aan de buitenzijde de drie kooien waar de lijken van één van de aanvoerders en twee volgelingen van de "Wederdopers" in opgehangen werden
Vrijdagavond 20 juni om 20.15 uur werd het startschot gegeven voor de 35° Nacht van West-Vlaanderen te Torhout. Een 100 km-tocht die afgelegd dient te worden binnen de 24 uur. Vanuit zaal De Mast trokken we door de stad waar de kermis in volle gang was. Helaas geen tijd voor de paardenmolen of een zakje smoutebollen, de startcontrolestempel wachtte ons op 4,4 km. Na 6,6 km kwamen we aan de splitsing waar de deelnemers van de 10 km ons verlieten en wij daar een peperkoek kregen aangeboden.Nu ging het naar Veldegem waar we aan de controle vergast werden op fanfaremuziek en een banaan. Verderop tussen de bossen lag rustpost nummer 4 en dit te Zedelgem op kilometerstand 16,4. Hier eventjes gerust en genoten van een cola en suikerwafel. Volgende halte was te Oostkamp waar we een fruityoghurt kregen aangeboden. Kilometer 21,6 was een feit. Hop naar Waardamme waar een rust was in zaal Wara en een rijsttaartje ons opwachtte met een lekkere kop koffie. Hier dan gebruik gemaakt om een eerste maal van sokken te wisselen. Hertsberge was ons volgend doel met contolepost 't Bluvertje en dit op km 33,8. Volgende halte was de Gemeenschapsinstelling Bijzondere Jeugdbijstand "De Zande" in Ruiselede. 41,4 waren achter de rug. Op kilometer 49,4 kregen we in het CC De Kleine Beer te Beernem voor de eerste maal onze bagage. Tijd voor een opfrissingsbeurt en lekkere belegde broodjes met koffie of frisdrank. Moerbrugge is de volgende stop en dit werd bereikt door een jachtpad langs het kanaal Gent-Oostende. Hier kregen we chocolademelk en suikerwafel. Op naar de volgende, zaal Sparrenhove te Assebroek waar de teller 63,1 km aangaf. Van hieruit ging het naar Brugge, eerst langs de jachthaven waar we dan voor een gesloten Katelijnepoort kwamen te staan. Hier ons eventjes neergezet en hadden moeite om de ogen open te houden. Na het belgerinkel kregen we een toeristische toertje door de stad om uiteindelijk in het Immaculatainstituut op km 69,9 ons bagage voor de tweede maal in bezit te krijgen. Hier heeft Ludo moeten de hulp inroepen van de kiné voor de achillespees, meer dan een uur verloren hierdoor. Op 77,1 kwamen we aan het domein Beisbroek waar we in de hoeve genoten van de rust. Wat verderop passeerden wij het bezoekerscentrum van de Volkssterrenwacht, helaas geen tijd voor een bezoekje. Nu weer naar Zedelgem waar we halt hielden in de oude kazernegebouwen, nu Provinciaal Veiligheidscentrum. 84,2 km in de benen. De voetbalkantine van Aartrijke is onze 15de rustpost, nu komt stilaan het eind in zicht. Met nog een 8,8 km voor de boeg gaan we eerst nog naar Wijnendale waar we halt houden in de parochiezaal. De laatse 4,4 km waren dus echt wel in rechte lijn naar de finish, leek of er geen einde aan kwam, maar toch binnengestrompeld na een wandelingske van 23u38m. Stempel, diploma, medaille en T-Shirt in ontvangst gekregen was het de hoogste tijd voor een Duveltje en dan naar onze B&B voor een lekker bad en een welverdiende nachtrust.
Vandaag melden we ons aan bij onze eigen clubwandeling te Hoegaarden met een meer dan volledig gezinnetje. Daar onze viervoeter ook paraat was kozen we voor de omloop van 20 km. Vanuit het Mariadalinstituut als vertrekplaats ging het richting Nerm welke helemaal verscholen ligt tussen de heuvels en het groen. Via verharde- en onverharde, aangelegde en holle wegen trokken wij over de taalgrens naar Zétrud-Lumay waar we een eerste maal halt hielden. Na de rust maakten wij een lus waar we Saint-Remy-Geest passeerden. Een tweede maal halt houden in de Moulin te Zétrud en toen ging het alweer richting Hoegaarden waar we door het centrum wandelden en de Vlaamse toontuinen passeerden. Na afloop genoten van een lekkere worst.
Weer eens een militaire mars op het programma. Met enkele collega's trokken we naar Nijvel voor de jaarlijkse wandeling. Bij aankomst leek alles nog verlaten, dus nog eventjes geduld voor we onze startkaarten en een koffie konden bemachtigen. Vanuit het kwartier vol goede moed vertrokken voor 30 km. Langs het industrieterrein waar we reeds op 2 km een verfrissing aangeboden kregen ging het richting Buzet, dit vooral over verharde wegen. Op kilometer 12 ongeveer stond een 2de wagen met wat hapjes en natjes. De dames in ons gezelschap waren stilaan toe aan een sanitaire stop, maar bij rondvraag bleek voor de meisjes geen voorziening voor handen. Dus maar onze tocht ingekort naar 23 km. Deze wandeling ging vooral door velden en bij onze terugweg passeerden we weer het industrieterrein waar dan gebruik gemaakt werd van een toilet in één van de firma's aldaar. Nog een stukje van 5 km en we waren weer bij af. We hadden ons ook ingeschreven voor de BBQ dus met zijn allen aanschuiven dan maar. Voor de dames was dit een teleurstelling wegens het ontbreken van accomodatie voor natuurlijke behoeften.
Vroeg uit de veren want het was weer eens tijd voor een lange afstandswandeling. De keuze viel deze maal op Geel waar ze voor de 5x maal de Zotte van Gheel organiseerden, een tocht van 50 km. Samen met Sven vatten we de tocht aan om 6.45 uur vanuit de zaal Het Geels Volkstoneel. Via het voetbalsadion en woonwijken kwamen we in het natuurgebied Neerhelst Larum terecht om zo controlepost 1 te Larum te bereiken. Hier werden we voorzien van een lekker ontbijt met sandwiches en gekookte eieren. We vervolgden onze trip, deels langs de N19, verharde- en veldwegen richting Albertkanaal. Welke we enige tijd volgden om dan de brug over te steken richting Stelen waar knipje 2, een suikerwafel en bananen op ons wachtten. Op onze teller stond ondertussen 17,7 km. De volgende halte lag op 5,5 km, en dit was vooral over verharde wegen en het oversteken van de A13. Aan de pastorij kregen we lekkere soep en knip nummer 3. Na het verlaten van Zammel volgden wij geruime tijd de meanders van de Nete om na 8,8 km Winkelomheide te bereiken waar rijsttaartjes, appels en koffie ons verblijden. Knip 4 was een feit, verderop kregen we zandwegen onder de voeten. Maar in het chirolokaal van Bel wachtten ons warme pasta en een frisse Brugse Zot, die het zand snel deden vergeten. Gaatje 5 in onze controlekaart geplaatst en wij verder richting De Bliek. Dit grotendeels over veld- en boswegeltjes. Teller staat hier op 44,9 km. Hier werden we voorzien van energierepen en sportdrank. De laatste 5,1 km ging het via het centrum van Geel, waar een vriendelijke winkeldame ons verraste op een lekkere praline. De finish is bereikt, een stevige handdruk en voor Anita de nodige kusje en onze medaille werd om de nek gehangen. Nu nog snel achter onze Starmail (een gerechtje samengesteld door Belgische topsporters), een lekkere Duvel (spijtig maar ééntje want de voorraad was op) en huiswaarts met enkele blaren en vermoeide benen. Het was een prachtige wandeling met een zalig wandelweertje.
Na de verplichte stemming ging het samen met onze viervoeter richting Heverlee waar het kwartier Cdt de Hemptinneals vertrekplaats fungeerde. De eerste lus bracht ons langs het oorlogskerkhof en de brug onder de E40 in Heverleebos. Stukje Arboretum en zo naar het Arenbergkasteel. Van het Arenbergkasteel ging het dan weer naar de kazerne voor onze eerste stop. Nu verlieten we het kwartier langs de andere zijde en dit bracht ons via het Albertuscollege naar het Abdij van Park waar renovatiewerken aan de gang zijn. Verder langs de vijver de straten van Heverlee in en dan langs de oude "kleine frac", dit was de plaats waar je als leerling chauffeur voor eerst kon kennismaken met het besturen van lichte voertuigen, weer naar het kwartier. Onze viervoeter begon stilaan van de warmte te weten dus maar besloten om een eind te maken aan onze wandeling, dus vandaag maar 17 km op de teller. Anita's ex-collega was van Mariakerke afgezakt, dus hebben we ons buiten in de schaduw geplaatst en daar genoten van lekker gerstennat(jes). Volgende zaterdag trekken we naar Geel om dan deel te nemen aan de Zotte 50 van Gheel.
Na een lange periode van rust voor onze viervoeter werd het weer eens tijd om zijn wandelpootjes te strekken. Daar hij niet tegen de warmte kan, gekozen voor een kleine afstand. Oevel was the place to be en de voetbalkantine van KVV Blauwvoet was de start. Een eerste lus van om en bij de 6 km gaat door Teunenberg weer naar de voetbalkantine. Dit was een mooi stukje groen. De tweede lus bracht ons eerst door woonwijken naar het clubhuis van Kaneka voor een volgende halte. Het laatste deel ging richting Albertkanaal, welke we een deel de oevers van bewandelden. Wat verder trokken we weer het groen in om uiteindelijk weer aan ons beginpunt aan te komen. Onderweg een huis met opmerkelijke tuinbeelden gepasseerd. Het was een mooie en aangename wandeling ondanks we even een pijltje gemist hadden maar door deze misser ontdekten we het plaatselijk kerkhof dat echt een ware "rustplaats" is, gelegen aan de bosrand. Achteraf op het terras genoten van het zonnetje en een lekker fris Duvelke.
Alweer tijd voor onze laatste wandeling op Engelse bodem, ditmaal was het een miezerige start. Het eerste deel was net als gisteren richting de rivier Nene met als verandering dat het vandaag onder de brug ging in plaats er over. We volgden de rivier tot aan Hardwater Mill waar we richting grote baan gingen. We passeerden Earl's Barton om na 14 km aan te komen op onze eerste controlepost, Sywell Country Park. Direct door velden ging het naar The Green in Mear's Ashby waar we snel onze stempel vroegen want het was er te winderig om stil te staan. Langs Wellingborough Road ging het de velden in met als volgende bestemming de sportvelden van Wellingborough Old Grammarians. Hier dan een lekkere koffie gedronken alvorens onze weg richting Little Harrowden. Hier wandelden we vooral samen met de wandelaars van een kortere afstand, wat trouwens de rest van de dag zou blijven. Orlingsbury was de volgende controle. Van hieruit ging het door velden naar de grote baan die ons naar Isham leidde. In de plaatselijke pub werden we vergast op Afrikaanse ketelmuziek of hoe je het noemen wil. Na het ontvangen van onze stempel gingen we door de schapen weide richting spoorwegbrug. Eenmaal aan de overkant ging het door veld passeerden we The Old Pump Station om aan de volgende controle aan te komen, The Slips. Vandaar over een oudere spoorwegbrug wandelden we langs een immense muur, wat later het golfterrein bleek te zijn. Onderweg had een kerk haar deuren open gesteld voor thee, koffie en gebak, wij hebben hier geen gebruik van gemaakt daar onze volgende controle niet meer ver af was. Kilborn Road was voor ons de allerlaatste controle onderweg, nu nog 2 km tot aan de finish en deze IML-tocht was ten einde. In The Castle was het dus tijd voor onze IML stempel en het afhalen van brevet en medaille. Wij kijken terug op een prachtige IML wandeling met veel moois en natuur. Morgen staat ons nog een tussenstop in Canterburry te wachten alvorens weer te keren naar het Europees vastenland. Viborg, Denemarken, is normaal onze volgende buitenlandse wandeltocht.
Vrijdag 9 mei startte voor ons het Engels IML-avontuur dat ons naar Wellingborough bracht, dit is een stad in East-Midlands in het graafschap Northhamptonshire. Vanuit Temse ging het richting Calais waar de Euro shuttle ons stond op te wachten. Na een 35 minuten stonden we op Engelse bodem in Folkestone. Via de Londense ring en de tunnel onder de Thames reden we naar onze eindbestemming Wellingborough, hotel The Hind. Na de check-in, kleine verkenning van de stad en de startplaats voor de komende 2 dagen, The Castle. Daar werd reeds grondig jacht gemaakt op de souveniers van de wandeltocht, nog even langs het Wellingborough Museum en dan weer naar het hotel voor het avondeten, drankje nadien en een welverdiende nachtrust. Biep-biep, zaterdagmorgen 6.00 Engelse tijd, uit de veren want om 6.30 ontbijt en start van de tocht vanaf 7.00 uur. Na de stratcontrole ging het door een stukje van het Castle Fields, doorheen enkele straten richting River Nene (was net een beetje het Minnewater te Brugge). Brug over en via een War Memorial stapten we naar Irchester Country Park, een mooi stukje natuur. Bij het verlaten van het park ging over velden richting Parson's Hall te Irchester waar onze eerste controle plaats vond. Verder door enkele straten en koolzaadvelden kwamen we aan in Wollaston, The Hill, onze volgende controle was. Langs industrieterrein, velden, enkele bruggetjes en wat klimwerk over hekken was Bozeat onze volgende stop. Groot was onze verrassing dat we onze koffie in de St. Mary's Church mochtten nuttigen. Hier stond onze teller op 15,4 km. Daarna door een privé-voetpad dat speciaal door de eigenaar werd toegangkelijk gesteld voor de wandelaars. De Half Moon Pub te Grendon was ons volgende controle. Na 3 velden kregen we een mooi zicht op Castle Ashby waar wat verderop stempel nummer 5 op ons lag te wachten. Hier waren we ongeveer op de helft van onze tocht. Verder langs wegen, velden en weder het nodige klimwerk ging het naar Cogenhoe Mill, een vakantiepark waar we de oevers van de Nene volgden. Aan het eind hiervan mochten we koeien en paarden vervoegen in hun weiden, er was zelfs een koe en paarden die ons op de brug probeerden de weg te versperren. Controle 6 was een feit. Nog een kleine 12 km voor de boeg. Velden brachtten ons te Earls Barton, waar piraten voor onze volgende stempel zorgden. Via de grote baan wandelden we naar Great Doddington waar in een plaatselijke club genoten van een frisse cola. Wilby was ons volgende doel en dit over verharde wegen waar we in The George Inn onze laatste controlestempel ontvingen. Nog een kleine 5 km welke ons langs de Croyland Gardens weer naar The Castle bracht. Hier onze eindstempel en wandeldag 1 zat erop. In het hotel hebben we van een lekkere pint genoten voor douche en avondmaal.
Naar jaarlijkse traditie is dit weekend voor ons de opening van het IML-wandelseizoen. Dag 1 gekozen voor de lange afstand welke ons van Blankenberge naar Zeebrugge bracht langs een vernieuwd wandelpad. Met een passage langs de jachthaven en het Seafront wandelden wij richting Heist waar we onze eerste stop hadden op de dijk. Na de stop verlieten we de kustlijn en trokken we het binnenland in richting Ramskapelle, waar we een rust hadden aan het Canadees Freedom Museum.Eens Ramskapelle uit ging het naar Dudzele waar een volgende stop ons opwachtte. Lissewege was het volgend doel op onze tocht, alwaar we van de gelegenheid gebruik maakten om een lekkere worst te verorberen. Het einde komt stilaan in zicht, nog even Uitkerke doorkruisen waar het kinderdorp was gelegen, om dan weer op de grote markt van Blankenberge aan te komen. Buiten de wind 's morgens was het een aangename wandeldag. Na een goede nachtrust en flink ontbijt was het tijd om dag 2 aan te vatten. Vandaag kozen wij voor de 24 wat bij aankomst 28,8 km bleek te zijn. Via de jachthaven van Blankenberge ging het langs het strand naar Wenduine en verder naar De Haan. Hier verlieten we het strand om langs de Duinbossen naar Zuienkerke te wandelen. Van hieruit ging het dan alweer naar Uitkerke om dan weer richting Blankenberge te stappen. Vandaag ging het meerendeel over trage wegen en dit met een aangenaam wandelweertje. Tijd voor de eindcontrole en het in ontvangst nemen van onze stempels. Nadien de traditionele caféverbroederingen en het etentje bij Exotique, een lekkere Thai. Weer een zeer geslaagd wandelweekendje achter de rug, wat me wel een paar wandelschoenen gekost heeft. en nu dus aftellen naar volgend weekend waar we zullen deelnemen aan de IML van Wellingborough te Engeland.
Belofte maakt schuld; enkele maanden geleden hadden wij aan Lieven beloofd om eens deel te nemen aan één van hun tochten en vandaag trokken we dus richting Dendermonde naar het H. Maagdcollege voor een wandeling van om en bij de 30 km.. Deze afstand bracht ons via de Noordlaan naar de Scheldedijk waar we de Schelde overstaken aan de tijsluis. We trokken langs de Schelde, via de Notendijk en Maaiwegel naar de aansluiting met de 16km om samen de rustpost te Appels te bereiken. Na de eerste versnapering was de mist opgetrokken en ging het onder een zonnetje richting Schoonaarde langs Schelde en spoorweg. In Oudegem wachtte ons een tweede halte waar we genoten van een lekker soepje. Vlak na het vertrek kwamen we langs appartementsgebouwen die rijkelijk versierd waren met Suske en Wiske figuren. Hier doorkruisten we het plaatselijk park en ging het via veld- en verharde wegen, langs een stukje van de Dender richting Boonwijt. De laatste rust voor we weer richting Dendermonde trokken en dit via visvijvers, Bastion VIII en de plaatselijke bibliotheek. Het was een zeer aangename wandeling en voor mij een leuke verrassing onderweg met de Vandersteenhelden.
Omdat we een weekend rust genomen hadden met wandelen hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens een bezoekje te brengen aan Kim en Sven te Sint-Amands. Maar er was eerst nog een tussenstop voorzien te Puurs. In de bibliotheek aldaar kon je je strips laten schatten en was Luc Morjaeu, tekenaar van Suske en Wiske, aanwezig om een tekening in één van je albums te plaatsen. Dus een gelegenheid voor mij om mijn andere hobby, strips verzamelen: in het bijzonder Suske en Wiske, wat kleur te geven.Ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele foto's te nemen van het stripstraatje (Luc Morjaeustraatje). Bedankt Luc voor de mooie tekeningen.
