De keuze deze week viel op een Brabantse VWF-club die nog ontbrak in ons wandelboekje. Dus samen met onze trouwe metgezel richting Heverlee, de start was in het kwartier Cdt. de Hemptinne. Bij het verlaten van de kazerne ging het langs het War Cemetery waar we deze keer ons volledig rechts moesten houden. We staken de Naamsesteenweg over om zo in Heverleebos te belanden, via een 'konijnenpijp' onder de E40. Een mooie boswandeling die ons naar Vaalbeek leidde, het Minderbroederklooster. Van deze rustpost mochten we zelfs 3x genieten. Er waren van hier uit voor de 22 km 2 lussen voorzien van om en bij de 6 km. De eerste lus, meerendeels bosrijk gebied bracht ons tot aan het Zoet Water, de tweede splitste net voor het Zoet Water waar we de wijngaarden van Chardonnay Meerdael voorbij wandelden. Met een derde vertrek uit het klooster waren het nog een 3-tal km tot aan het eind. Deze gingen terug door Heverleebos met een gedeelte langs het Arboretum. Zoals verwacht was het weer een mooie bos- en natuurwandeling waar de laatste blaadjes aan de bomen ons vergasten op een kleurrijk schouwspel.
Na de ervaring van vorige editie trokken we vandaag weer vol verwachtingen richting Kessel-lo voor de tweede Dynastietocht. Dit jaar was de tocht vermeld in de Marching en dat was te merken aan de grote belangstelling. Vanuit de zaal Genadedal trokken we richting Kesselberg, deze 75m hoge heuveltop die we via trappen mochten beklimmen, torent met de steile flanken uit boven Kesseldal en Wilsele. De Kesselberg maakt deel uit van een aaneengesloten heuvelketen met onder andere de Lemingsberg, het Begijnenbos en het Chartreuzenbos. Hij strekt zich uit over een lengte van 300 m en is bovenaan afgevlakt. Hier bevindt zich een uitkijkpunt vanwaar je bij goed weer zelfs het Atomium kan waarnemen; net als vorig jaar hadden wij het weer niet zo mee op dat gebied. Na een 7 tal kilometers was het tijd voor onze eerste rust in Holsbeekplein waar we genoten van een natje en een droogje. Hier was dan een lus van om en bij de 8 km om weer te keren naar de rustpost. Nu nog een kleine 5 km weer naar Kessel-lo en dit via de Chartreuzenberg en de lange Sneppestraat. Vandaag, net zoals vorig jaar, weer genoten van een prachtige natuurwandeling met veel bos en zeker deze periode van het jaar de nodige slippartijtjes in het slijk.
Het was weer eens tijd om onze viervoeter te laten genieten van een herfstwandeling. Herfst in Bokrijk stond vermeld in de Marching, dus op deze feestdag naar Limburg dan maar. Vertrek was in het Sint-Jozefinstituut te Genk, na een tijdje door woongebied te hebben gestapt konden we genieten van het domein Bokrijk. Helaas was het openlucht museum niet voorzien op deze tocht. We passeerden enkele vijvers en kwamen we uit aan het Groene Huis waar we voor de eerste maal halt hielden. Hier was het een drukte van jewelste, kleine zaal voor een massa volk, bij de tweede doortocht zijn we dan maar wijselijk buiten gaan plaats nemen. De lus tussen de eerste en de tweede rust was minder, weer door woongebied en af en toe een bosweggetje. Het laatste gedeelte was dan weer bosgebied tot aan het eindpunt, met lange rechte stroken. Door de mooie weersomstandigheden was het een aangename natuurwandeling zegt onze Lois.
Viervoeter vandaag thuis gelaten omwille de voorspelde weersomstandigheden. Dus onder ons beiden richting Boortmeerbeek waar we normaal enkele bekenden zouden ontmoeten, collega van Anita's werk en IML-Stappers (vandaag ook zonder Daske). Hoe korter we echter bij ons vertrekpunt kwamen, hoe meer zon we kregen. Dus vol goede moed vertrokken vanuit de startzaal, na met enkele clubgenoten verbroederd te hebben. 20 km op het menu. De eerste +/- 6 km brachten ons via verharde- en veldwegen richting Hever waar we genoten van onze eerste rustpost, en dit met een lekker soepje. Ondertussen waren de eerste druppels uit de hemel gevallen. Op zeker ogenblik passeerden we een bejaardentehuis met wat wij dachten een mooie toegangspoort, tot we de foto groter bekeken en het opschrift lazen...."Doden Huis" (zie foto 6), kom daar terecht als bejaarde, geeft je echt moed hé. Terug buiten voor het tweede deel, opnieuw begeleid door een zonnetje, weerom richting Boortmeerbeek, om verder door te gaan naar Haacht. De brouwerij van Haacht lieten we rechts liggen (dedju) en een volgende rustpost in een schooltje. Toen we net binnen waren, zetten ze daarboven de hemelsluizen pas goed open. Dit stukje hebben we wel genoten van zeer modderige veld- en boswegen. Na een iets langere rust, (weersomstandigheden), en een leuke babbel met onze bekenden, ging het weer richting einddoel, nog enkele modderpaadjes en woonwijken en onze tocht zat er weeral op voor deze zondag. Ondanks de weersomstandigheden (waarbij we enorm veel geluk gehad hebben), was het een zeer geslaagde wandeling. Op naar morgen, Herfst in Bokrijk, met Lois.
Vandaag was de voetbalkantine Eva's Kumtich the place to be. Daar richtte onze eigen club haar laatste tocht van dit jaar in. Ditmaal ging het richting Tienen. Na de nodige formaliteiten vatten wij onze 23 km durende tocht aan in gezelschap van onze Lois. Die konden we moeilijk thuis laten want er stonden pannenkoeken op zijn menu. Via het Sint-Gillisplein ging het langs straten en veldwegen richting Tienen. Via de achterzijde van het station, kwamen we aan het Steentjesplein om langs het vredegerecht zo een ommetje te maken door het stadspark. Van hieruit ging het door de straten van Tienen richting voetbalkantine van Sparta Tienen waar we genoten van een eerste pitsstop. Na de rust vervolgden we onze tocht die ons al snel via de watertoren naar de Rozendaalbeekvallei bracht waar we konden genieten van de natuur. We passeerden het Hippisch centrum "De Hoefslag" te Vissenaken, om te flirten met de grens van Bunsbeek met zicht op de Velpevallei. Nog enkele fruitgaarden langs de baan en we stonden weer aan de rustpost. Nu nog een kleine 4,5 km tot aan de finish waar de pannenkoeken en vrienden ons zaten op te wachten. Helaas konden we dit laatste stukje het niet droog houden. Het was weer een aangename wandeldag ondanks de felle wind. Pannenkoeken en Duvel(tjes) smaakten lekker... van het ene wat meer dan het andere met de gevolgen vandien
Mondpaco, de wandelclub die staat voor wereldvrede, was voor ons een grote onbekende. Met de inrichting van hun provinciale wandeldag stond hun Allerheiligentocht dan ook op ons programma. We gingen van start in Ham - Kwaadmechelen, het gemeenschapshuis De Zille, pal in het dorp gelegen. Na een wandeling van +/- 7 km kwamen we toe aan onze eerste rustpost, en dit vooral via boswegen. Na een natje en een droogje, mochten we hier een lus maken van om en bij de 9 km, die ons leidde door bos- en natuurgebied, waarbij we tevens de kerk van Kwaadmechelen, met haar oude toren, te zien kregen. Na een tweede verfrissing in het Kristoffelheem, vervolgden we onze tocht richting startzaal. Dit stuk ging opnieuw door bossen en veld. Voor de deelnemers van de 29 km, was hier nog een lus voorzien van een 7-tal km, rond Ham zelf. Dit voornamelijk over verharde wegen, daar we het rolstoel en buggyparcours volgden. Al bij al was dit een pracht van een natuurwandeling, waarbij we bovendien nog konden genieten van enkele monumenten, zoals Den Brave Burger, De Fanfare, het vernieuwde gemeentehuis van Ham en het beeld van de Mijnlamp.
Afspraak op zondag 3 november te Kumtich voor de Pannenkoekentocht in organisatie van onze club Trip-Trap Kumtich!
