Na mijn gezaag van gisteren hoorde ik op de radio dat het Blue Monday was. Volgens Wikipedia werd die naam gegeven voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. In het leven geroepen door de Britse psycholoog Cliff Arnall sinds 2005. De maandag van de laatste volle week van januari is de dag waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig en weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn, de vakanties ver weg lijken, de dagen zijn nog donker en somber en de maandag is de moeilijkste werkdag van de week.
Dat verklaart misschien mijn trieste stemming gisteren.
Zijn er nog mensen die zich slecht gevoeld hebben op deze Blue Monday?
Ik heb het een beetje moeilijk om deze week in te zetten. Er zijn namelijk een paar nare zaken die moeten opgelost worden. Er is het auto ongeluk van de vriend juist voor kerstmis, een onverwacht kerstcadeautje. De vriend is er goed vanaf gekomen maar de auto heeft minder geluk gehad. We weten nog steeds niet of we zullen vergoed worden door de verzekering, het is een twijfelgeval wie er eigenlijk in fout was.
.
Dan is er nog de verwarming die steeds uitvalt. Ik moet dringend bellen naar de onderhoudsfirma. Een geluk dat het niet vriest dat het kraakt.
Komt er nog bij dat de keuken uitgebroken is en we voor het ogenblik een beetje aan het kamperen zijn. Een eenvoudige maaltijd klaarmaken is dus niet zo evident. Eind van de maand komt er een nieuwe keuken. Er moeten nog een paar aanpassingen gebeuren, hier en daar een paar stopkontakten verplaatsen of bijzetten. Plafond en muren moeten afgewassen worden. Ondertussen loop ik een beetje verloren en gestresseerd.
Wanneer ik mijn gezeur nu herlees besef ik wat een geluksvogel ik uiteindelijk ben. De vriend is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen, we hebben nog steeds zachte temperaturen en binnenkort kan ik terug naar hartelust kokerellen in mijn splinternieuwe keuken. Shame on me!
Deze trof ik vandaag aan op een van de muren van ons binnenkoertje, in putje winter, waar komt die vandaan? Nou ja, putje winter... Met deze lentetemperaturen is het niet zo verwonderlijk. De natuur is een beetje ontredderd voor het ogenblik. Veel beweging was er niet in te krijgen in het beestje, misschien toch een beetje te vroeg de wijde wereld ingetrokken!
Onlangs nam ik Matthias mee naar de kapper. Krulletjes weg, we gaan voor COOL.
Elke twee minuten vraagt hij : "klaar?" Geduld is niet zijn sterkste eigenschap. De kapper belooft hem een snoepje als hij nog eventjes kan stilzitten. Dat helpt. Het resultaat is... hoe zal ik het zeggen, stoer, een grote verandering. Hopelijk vindt de mama het mooi.
Terwijl Matthias geniet van zijn welverdiende lolly is het mijn beurt. Hij volgt alle handelingen met veel interesse. Er wordt gewassen, geknipt, gekleurd en gedroogd. De kapper maakt hierbij gebruik van een timer. Telkens wanneer deze rinkelt roept Matthias : "Goeie morgen mensen, cocomelk drinken!" Grote hillariteit bij de andere dames. Hij start zijn dag steeds met warme chocomelk vandaar...
Het is zo een jaar of tien geleden, dat een goeie vriend van mij is overleden. Ik maakte me grote zorgen, wat is er van hem geworden? Is er leven na de dood, of toch niet? Is er meer tussen hemel en aarde dan dat wat men ziet? Op een nacht had ik een mooie droom. Mijn vriend was aan de telefoon.
"Ik dacht 'k ga eens bellen, 'k heb wat belangrijks te vertellen. Maak je over mij vooral niet druk. Mijn geluk kan hier niet meer stuk. Geen pijn, geen zorgen, geen schrik voor de dag van morgen."
Op de achtergrond hoorde ik hemelse muziek, heel rustgevend en ludiek. De verbinding werd plots verbroken. Had ik werkelijk met mijn vriend gesproken? De dood is inderdaad een groot mysterie en blijft vooral een moeilijke materie.
Na mijn gezaag van gisteren hoorde ik op de radio dat het Blue Monday was. Volgens Wikipedia werd die naam gegeven voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. In het leven geroepen door de Britse psycholoog Cliff Arnall sinds 2005. De maandag van de laatste volle week van januari is de dag waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig en weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn, de vakanties ver weg lijken, de dagen zijn nog donker en somber en de maandag is de moeilijkste werkdag van de week.
Shame on me! 
Deze trof ik vandaag aan op een van de muren van ons binnenkoertje, in putje winter, waar komt die vandaan? Nou ja, putje winter... Met deze lentetemperaturen is het niet zo verwonderlijk. De natuur is een beetje ontredderd voor het ogenblik. Veel beweging was er niet in te krijgen in het beestje, misschien toch een beetje te vroeg de wijde wereld ingetrokken!
Onlangs nam ik Matthias mee naar de kapper. Krulletjes weg, we gaan voor COOL.
Wat kunnen we doen met zo een natte en donkere dag? Pudding maken natuurlijk!
Gesprek met de overkant.
