Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 05/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kleindochter Emelie, lezen, schrijven, dansen, wandelen enz....
Aangename kennismaking!
Buiten de vele hobby's heb ik ook een luisterend oor voor alle lieve (en minder lieve) mensen in mijn leven. Ik respecteer elke geloofsovertuiging, rang, stand en ras. Iedereen heeft recht op een eigen visie
Er zijn tegenwoordig veel vrouwen (en ook mannen) die een droefenis voelen waar we geen naam voor hebben. Hoewel we veel van wat we van plan zijn bereiken, hebben we het gevoel dat er iets ontbreekt en we zoeken "daarbuiten" naar een oplossing - vruchteloos. Het gemis zit hem er meestal in dat we zijn losgekoppeld van een authentiek zelfgevoel.
Emily Hancock
Kennen jullie ook dat gevoel? Psychologen noemen dit "verschuiving van het zelfgevoel". Het komt vooral voor in periodes van stress. Wat is de oorzaak? Misschien komt het wel omdat we niet echt kunnen zijn wie we zouden willen zijn. We missen ons authentieke zelf. Probeer je af en toe af te wenden van de buitenwereld (eens geen TV of radio, een paar dagen zonder al die negatieve informatie). Maak tijd om te luisteren naar je hart, je diepste zelf. Kijk naar binnen. Je zal verwonderd zijn wat je te horen krijgt. De echte "jij" zal zijn wensen kenbaar maken. Misschien komen er wel lang gekoesterde dromen uit je jeugdjaren naar boven. Door het drukke leven ver opgeborgen en ondertussen vergeten. Misschien ontdek je wel de passie voor het schrijven of tekenen, het plezier van het kokerellen en is de tocht waartoe je was voorbestemd begonnen.
Overal om je heen bestaat een oneindige rijkdom indien je geestelijk je ogen opent en de schatkamer der oneindigheid in je binnenste aanschouwt. In jou bevindt zich een goudmijn waaruit je alles kunt halen wat je nodig hebt om luisterrijk, vreugdevol en weelderig te leven.
"HOE OUD ZOU JE ZIJN, ALS JE NIET WIST HOE OUD JE WAS?"
dr. Wayne W. Dyer
Cijfers bepalen hoe we ons moeten voelen en gedragen. Wat wij geloven wordt werkelijkheid. Het is de hoogste tijd om onze overtuigingen over oud worden te veranderen.
Als we om ons heen kijken zien we veel zieke en bange oude mensen, vooral bang voor de toekomst. Dat hoeft niet zo te zijn. Velen van ons hebben gelukkiglijk geleerd om hun leven te veranderen door hun manier van denken te veranderen. We kunnen van ouder worden een positieve, actieve en gezonde ervaring maken.
Een deel van de wijsheid is : weten wat goed voor ons is, vasthouden aan die overtuiging en de rest loslaten, aldus Louise L. Hay.
Er zijn ontelbare voordelen aan het ouder worden :
* We zijn verlost van de druk om aan bepaalde maatschappelijke normen te voldoen. * We zijn vrij om te doen wat we willen. (meestal toch) * We hebben meer vrije tijd gekregen en kunnen die creatief benutten. * Tijd om aan onze spirituele groei te werken.
Nadelen ? De meesten onder ons zullen het wel moeilijk hebben met de aftakeling van de verpakking, ons lichaam dus. De jeugd is de maatstaf voor schoonheid en dat maakt ons ontevreden over ons eigen lichaam. Angst voor rimpels, een buikje, kortom het is een gevecht tegen de zwaartekracht. De reclamewereld maakt het ons ook niet gemakkelijk. We denken negatief over ons lichaam.
Het is maar een gedachte en een gedachte kan veranderd worden. De manier waarop we naar onszelf en ons lichaam kijken hebben we aangeleerd. Het geloof in ouder worden, gekoppeld aan de zelfhaat, die zoveel mensen voelen, is er de oorzaak van dat onze levensverwachting onder de honderd jaar ligt. Op dit moment zijn we de gedachten, gevoelens, overtuigingen, bedoelingen, woorden en daden aan het ontdekken die ons in staat stellen om lang en gezond te leven. (Louise L. Hay)
We moeten leren van onszelf te houden, zowel innerlijk als uiterlijk. Als we ieder deel van ons lichaam zouden waarderen, zou onze gezondheid enorm toenemen. Vervang de gedachte "oud worden is verschrikkelijk" door "Ik geniet van het ouder worden" en "Ik wil waardig oud worden".
Dus lieve bloggers, allemaal op weg naar naar de honderd!!
Meditatie is een manier om aan het gebabbel van je geest voorbij te gaan, zodat je diepere lagen kunt bereiken en contact kunt maken met je innerlijke wijsheid.
Ga rustig zitten. Sluit je ogen, haal een keer diep adem, ontspan je lichaam en concentreer je dan op je ademhaling. Let op je ademhaling, maar probeer niet op een speciale manier adem te halen. Na een paar minuten ga je automatisch langzamer ademhalen. Dit is normaal en natuurlijk wanneer het lichaam zich ontspant.
Het helpt vaak om te tellen tijdens het ademhalen. Tel "een" als je inademt en "twee" als je uitademt. "Drie" bij het inademen en "vier" bij het uitademen. Ga zo verder tot je bij tien bent. Begin dan weer bij een. DAT IS ALLES.
Deze simpele manier van mediteren kalmeert geest en lichaam. Hoe vaker je mediteert en hoe langer je er mee doorgaat, hoe beter het gaat. Je zult meer innerlijke vrede ervaren tijdens je normale dagelijkse bezigheden. Als er zich een crisis voordoet, zul je daar rustiger mee omgaan. Begin met vijf minuutjes per dag.
Onthoud: mediteren is niets anders dan een manier om met je innerlijke gids in contact te komen. Hoewel we eigenlijk altijd met deze gids verbonden zijn, is het makkelijker om je daar bewust van te zijn als je stil bent en luistert.
Ik gebruik deze methode als ik niet in slaap geraak en het helpt prima.
Het is een feit dat niet iedereen in deze hectische maatschappij de nodige tijd kan vrijmaken om te mediteren. Traditionele methoden vergen tijd, oefening en discipline. Dat is ook de reden waarom we het na een poosje opgeven.
Er bestaat ook een andere manier om een meditatieve bewustzijnstoestand te creëren. We kunnen onze gedachtenwereld tot rust brengen door creatief bezig te zijn, geloof het of niet, zelfs onze dagelijkse huishoudelijke taken kunnen meditatief zijn.
Dit wordt mooi weergegeven door het volgende, geschreven door Gunilla Norris.
Het is weer tijd om af te stoffen. Tijd om mijn huis te strelen, alles een aai te geven. Ik wil het zien als de liefde bedrijven of zoiets ...een kans om door het aan te raken blij te zijn met wat ik heb en liefheb.
Dit is belangrijk voor de atheïsten onder ons. Onze spirituele band heeft geen tussenpersonen nodig zoals kerk, goeroe of eender welk geloof. We kunnen allemaal rechtstreeks in verbinding staan met de bron van alle Leven. Als we bewust contact maken met de bron, verloopt ons leven op wonderbaarlijke wijze. (Met alle respect voor mensen die kerk en geloof gebruiken ter ondersteuning.)
Hoe brengen we nu deze verbinding tot stand, of beter gezegd, wéér tot stand, want bij onze geboorte waren wij allemaal verbonden. Onze ouders waren deze verbinding kwijt en leerden ons dat we er in het leven helemaal alleen voor staan. Ze kozen voor een geloof dat de macht gaf aan een priester in plaats van aan henzelf. Er zijn religies die beweren dat we geboren zondaars zijn, andere die neerkijken op vrouwen of op bepaalde groepen van mensen. Zo vergeten wij wie we werkelijk zijn : goddelijke, schitterende uitingen van het Leven. Onze ziel zoekt altijd naar meer groei en heelwording.
Als onze behoeften, zoals materiële voorspoed, niet onmiddellijk worden bevredigd, worden we bang, we komen in verzet en worden zelfs kwaad. Juist op deze momenten is het belangrijk om vast te houden aan de overtuiging, dat er een hogere macht in ons leven werkzaam is en dat alles in orde zal komen als we open staan voor groei en verandering.
Zoals ik zelf mocht ervaren en waarschijnlijk vele mensen met mij, zijn het de meest pijnlijke momenten, de periodes dat we op de proef worden gesteld, die ons de kans bieden om te groeien. We gaan meer van onszelf houden en krijgen meer zelfvertrouwen.
Gebeurtenissen in ons leven zijn maar ervaringen. Onze ervaringen zijn niet hetzelfde als onze identiteit. We moeten ons niet teveel op een ervaring richten. Zo kunnen we beter niet zeggen : "Ik ben een mislukkeling", maar in plaats daarvan : "Ik heb een ervaring van mislukken gehad, waarvan ik nu herstel." Groeien is het veranderen van de manier waarop we tegen de dingen aankijken. (Louise L. Hay)
Diep in het centrum van ons wezen bevindt zich een oneindige bron van liefde, van vreugde, van vrede en van wijsheid. Dit geldt voor iedereen. Hoe vaak komen we in contact met deze schatten in ons? Meestal zijn we ons niet bewust van deze innerlijke rijkdom. Sluit even je ogen en maak contact met dat deel van jezelf. Je hoeft maar een keer in te ademen om in je centrum te komen. Deze schatten zijn een deel van je verbinding met het spirituele en zijn maar één ademhaling van je verwijderd. Ze zullen de rest van je leven altijd aanwezig zijn. Ze zijn van levensbelang om ons goed te voelen. Lichaam, geest en ziel moeten in evenwicht zijn. We hebben zowel een gezond lichaam, een vreugdevolle geest, als een goede en sterke spirituele band nodig om volledig in harmonie te zijn. Een van de grootste voordelen van een sterke spirituele band is dat we een heerlijk leven kunnen leiden dat creatief en vervullend is. De zorgen die zoveel mensen kwellen kunnen we vanzelf loslaten. We hoeven niet meer bang te zijn, ons te schamen en ons schuldig te voelen. Als we onze eenheid met alles wat leeft voelen, laten we woede, haat, vooroordelen en de behoefte om te oordelen los. Als we één worden met de helende kracht van het Universum, hebben we geen ziekten meer nodig. "Ik geloof dat we het proces van veroudering dan kunnen omdraaien", aldus Louise L. Hay. We verouderen door de zware last van de zorgen waaronder we gebukt gaan. Deze zorgen ondermijnen onze gezondheid.
Mensen proberen hun leven vaak achterstevoren te leven : ze willen meer spullen, meer geld hebben, om meer te kunnen doen wat ze willen zodat ze gelukkiger zullen zijn. Maar in feite werkt het andersom. Je moet eerst zijn wie je werkelijk bent, vervolgens doen wat je echt moet doen, om te kunnen hebben wat je hebben wilt.
Er was eens, lang geleden, in het jaar 1972, een kersvers gehuwd en verliefd koppel dat emigreerde naar een heel ver land, Zuid-Afrika. Daar aangekomen was het uit met het sprookje. Te veel stress en heimwee zorgden al vlug voor een drankprobleem bij de echtgenoot. Twee jaar later stond het echtpaar terug in Zaventem met een prachtig geschenk voor de ouders, een klein prinsje, hun eerste kleinkind.
De man startte een eigen zaak, die groeide en groeide. Gevolg, nog meer stress, nog een groter drankprobleem. Ondertussen werd een prinsesje geboren. Een koningswens! Maar de koningin was doodongelukkig, vooral bang voor de agressieve buien van de man.
De zaak barstte uit zijn voegen. Er werden derden bijgehaald om alles in goede banen te leiden. Deze maakten misbruik van de situatie en hebben vooral zichzelf verrijkt. Thuis werd de levenssfeer onhoudbaar. De kinderen hadden het nest verlaten. Toen ben ik troost beginnen zoeken in het lezen van boeken.
Op een dag hoorde ik op de radio over een nieuw boek dat verschenen was : "Eindelijk alleen" door Frieda Laevaerts. 's Anderendaags ben ik het gaan kopen en heb het in één ruk uitgelezen. Ik had het zelf kunnen schrijven, alles was zo herkenbaar. Het heeft mijn hele leven veranderd.
In december 1998 heb ik uiteindelijk de grote stap gezet, ik ben weggegaan, gewoon, alles achter gelaten. Gebroken, totaal uitgeblust en niet meer in staat te vechten. Een jaar later is de firma op de fles gegaan en verloor ik ook nog eens mijn job.
Een drama zou je denken. Helemaal niet. Sindsdien is alles alleen maar beter geworden. Alles verloren, maar toch zo gelukkig. Ik heb tientallen boeken verslonden, gulzig als een hongerig dier. Op die manier ben ik er stilaan weer bovenop geraakt. Nog steeds heb ik de drang om spirituele boeken te lezen en nieuwe dingen te ontdekken.
Ik zie de toekomst rooskleurig tegemoet, samen met mijn nieuwe vriend. De volgende vijftig jaar kunnen niet meer stuk.
IK HOU VAN HET LEVEN. IK HEB ME AF EN TOE ONGEREMD, HOPELOOS, INTENS ELLENDIG GEVOELD, KAPOT VAN VERDRIET, MAAR ONDER DAT ALLES WEET IK NOG STEEDS VRIJ ZEKER DAT ALLEEN AL IN LEVEN ZIJN IETS GEWELDIGS IS.
Er bestaat een spirituele oplossing voor elk probleem.
We zijn niet dit lichaam, we zijn spirituele wezens, eeuwig en altijd in verbinding met God, Geestkracht of de Bron, zoals je het zelf wil benoemen.
Bij ziekte kunnen we ons bewustzijn verschuiven naar dat van een waarnemer in plaats van dat van een slachtoffer. Je voelt dan letterlijk de aanwezigheid van een hogere genezende energie.
Vorig jaar in maart werd bij mij het "Syndroom van Guillain Barré" vastgesteld. Ik had geen gevoel meer in armen en benen en zag alles dubbel. Ik ga hier niet in detail treden over de ziekte zelf, maar het zag er helemaal niet goed uit. Het slechte nieuws was dat ik binnen de drie dagen volledig zou verlamd zijn. Zelfs de ademhaling kon stilvallen, de longen, het hart. Het goede nieuws, dat ik terug kon hertstellen mits jarenlange revalidatie. Dat was even slikken, toch ik berustte en gaf mij over aan een hogere macht. Ik was niet bang en had vertrouwen in de medische staf. Ik werd dag en nacht bewaakt zodat ze op tijd de nodige apparatuur konden aanleggen.
In plaats dat mijn toestand slechter werd voelde ik stilaan het gevoel in mijn ledematen terugkeren. Het proces was gestopt en ik begon te herstellen. De verbaasde neurologen hebben mij nog opgevolgd tot in oktober en mij toen voor 95% genezen verklaard. Ik ben nog vlug moe maar ben zo dankbaar dat ik niet in een rolstoel zit. Van geluk begin ik soms spontaan te dansen bij het horen van ritmische muziek.
Er kan dus een spirituele oplossing bestaan voor een ziekte wanneer we ons niet op het probleem richten, maar onze aandacht verschuiven naar spirituele energie.
Vandaag wil ik het hebben over : Ons niet concentreren op wat we NIET hebben, maar dankbaar zijn voor wat we WEL hebben. Dit is zo belangrijk omdat het een hemelsbreed verschil maakt tussen gelukkig zijn of ontevreden zijn, onrustig en altijd de drang naar meer.
Een voorbeeld uit de praktijk.
Ons oude karretje moet naar de schouwing. Mijn vriend heeft er dagen aan gewerkt om het in orde te stellen want vorig jaar hadden ze hem verwittigd dat er problemen waren, corrosie. Buren kwamen een kijkje nemen en wilden even hun mening kwijt, je weet hoe dat gaat. Volgens hen was het niet mogelijk te passeren en was al het werk verloren tijd. Iedereen was zeer pessimistisch.
We kunnen ons voor het ogenblik geen andere wagen permitteren. Ik geloof erin en ben er zeker van dat het goed zal aflopen. Het Golfken heeft ons trouwens zeer veel diensten bewezen. We hebben er half Europa mee afgereisd. Toen we ons huisje kochten en aan de verbouwingswerken begonnen heeft hij al kreunend alle zware materialen vervoerd. Dus we zijn het beestje zeer dankbaar.
Om vijf uur krijg ik telefoon, het uur van de waarheid. "Hij is er door!" Onze vreugde kan niet op.
En een andere wagen? We zullen altijd krijgen wat we echt nodig hebben en op het juiste moment.
Er is een macht die we God noemen. Leer te vertrouwen op die macht, die ook in ieder van ons aanwezig is. Ik noem het Geestkracht.
Weet dat er geen toevalligheden bestaan. Probeer elke gebeurtenis in je leven te verwerken vanuit dit perspectief. Dit wordt zeer mooi weergegeven in het gedicht van Rumi.
Het gastenverblijf
Dit mens is een gastenverblijf. Elke morgen komt er een nieuwe gast.
Een vreugde, een depressie, een gemeenheid, een enkel moment van bewustzijn komt als een onverwachte bezoeker.
Verwelkom en vermaak ze alle! Zelfs als het een menigte van smart is, die met geweld door je huis trekt en het ontdoet van meubelen, behandel iedere gast toch met eerbied. Hij kan je leegmaken voor een nieuwe vreugde.
De duistere gedachte, de schaamte, de kwaadaardigheid. Begroet ze lachend bij de deur en nodig ze uit binnen te komen.
Wees dankbaar voor wie komt, want eenieder is gestuurd als gids van daarginds.
Aan alle lieve mensen die mijn blog reeds bezocht hebben en mij veel succes wensen. Ik ga zeker en vast regelmatig eens een kijkje komen nemen bij jullie.
Het is niet de bedoeling dat ik jullie kom vervelen met mijn miserie uit het verleden, trouwens, "Ieder huisje heeft zijn kruisje". Ik wil vooral vertellen hoe ik door het lezen van boeken tegenslagen het hoofd heb kunnen bieden en de problemen te boven ben gekomen. Hoe ik door het toepassen in de praktijk van het gelezene stilaan uit een diep dal ben gekomen, welliswaar zonder het slikken van zombie makende pillen. Ik wil mijn ervaringen delen en hoop op die manier andere mensen te helpen die misschien niet graag met hun neus in de boeken zitten of het allemaal een beetje te "zweverig" vinden.
Ik heb terug leren genieten van het leven : door mijn zintuigen te gebruiken; door bewust om te gaan met dagelijkse dingen; door dankbaar te zijn voor kleine dingen, maar vooral door te leven in het "NU".
Pas op, dat lukt mij ook niet elke dag, het is met vallen en opstaan. Het belangrijkste is volhouden, zoals de titel van mijn blog zegt "Leven is nooit opgeven"
Ik wil bewijzen dat er in ieder van ons een geheime kracht schuilt, wachtend op het moment dat we ze willen erkennen en er gebruik van maken. Deze kracht overwint alle obstakels.
Verder zal ik af en toe een gedichtje plaatsen van mezelf of van een "echte poëet", afwisselend met mooie uitspraken die je raken in hart en ziel.
MISSCHIEN IS HET WEL ZO, DAT IETS WERKELIJK BESTAAT, VAN HET OGENBLIK DAT JE ER IN GELOOFT. JE HOEFT HET ZELFS NIET GEZIEN TE HEBBEN, HET GELOOF SCHEPT NIEUWE WERKELIJKHEDEN.
Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
