Foto
Hier ben ik  5 maand
(Wat je niet ziet is,  
dat er iemand achter
mij zit die mij
rechthoudt )
Foto

Ik met Papa en Mama

Inhoud blog
  • Lourdes met ons gezin
  • liedjes van toen probeersels
  • Ongemanierd !
  • 54) De muziekschool
  • 52) Autorijles
  • 53) Na de bevalling van mijn dochter
  • 51)De medische gezondheidsdienst van de savaanstraat (Gent)
  • 50) Hoera ! een dochter
  • 49) De begrafenis vanTante Ann
  • 48) Dominique valt uit het trapgat
  • 47) Bomma ?
  • 46)De eerste schooldag van Dominique
  • 45) Onze Tweede zoon
  • 44) De geboorte van ons 1ste kind: Christophe
  • 41) Ik voel mij een voetveeg op het werk
  • 40) Mama heeft borstkanker
  • 39) De bouwplannen
  • 38) De eigenaars van ons appartement
  • 37) De zeurkous van het appartement
  • 36) Oude jaar 1976 -1977 auto gepikt
  • 35) Ons eerste nestje
  • 34) Wij gaan trouwen
  • 33) Will Tura
  • 32) De eerste reis samen
  • 31) 19 de verjaardag
  • 30) Theo Bozek en Linda Bonnarens
  • 28) Het bushokje aan de Kerk
  • 27bis) Mijn nieuwe werkplaats
  • 27) Ik bouw verder aan mijn weg
  • Mijn Papa
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    5 jaar 
    met beer op schoenen
    Foto

    Op de scooter van Tante Marie-Louise

    Over mijzelf
    Ik ben Marleen, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Snikylou.
    Ik ben een vrouw en woon in Zele (Belgie) en mijn beroep is Niks nemeer.
    Ik ben geboren op 18/06/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: cursiefjes schrijven, lezen, computerspelletjes spelen.
    Ik ging als 6 jarige op internaat in Brussel wegens mijn spastische handicap. Ik zou er 8 jaar van mijn leven doorbengen.Daarover schrijf ik : "ma vie" en ook over mijn leven in 't algemeen.
    Foto
    Bij Sinterklaas in de Innovation in Brussel

     

    Foto
    Foto

    Op  trouw van Astrid,
    pet Jef kijkt ontroerd toe

     
    Spiegelbeeld, vertel eens even.
    ben ik echt zo oud als jij ?
    Waarom gaan toch al die jaren,
    als je jong bent, zo vlug voorbij ?
    'k Ben nog niet oud en versleten,
    k zou het graag eens overdoen.
    En mijn leven zou, zeker weten,
    er heel anders uitzien zien als toen !
    Foto
    Tante francine met Argiro
    Nadine en ikke
    Foto

    Peter Jef  en Meter Adrienne

    Foto
    Foto
    Meter Mathilde en Peter Arthur
    Foto
    Foto

    Bij het eerste bezoek aan mij.
    Je ziet aan mijn lip, dat ze bijna weg gaan

    Foto
    Lionel, Dominique
    Ik  en Danny Lenseclaes
    Foto
    Ik en Papa genieten
    van een  smoutebol
    Foto
    ikke bij will tura  in  1964
    Foto
    Foto

    Foto de Home Fraiteur NU

    Foto
    Ik met Geatana Talluto
    mijn laatste jaar "1968"
    Foto

    Inkomhall fraiteur met de bewuste muurschildering

    Foto
    Ik met tante Josee en
    Josee Delavande
    Foto
    Ik met mijn Pa in 1968
    Foto
    Ik en eduard Van Zwol en Andre Lemmens  op het podium van de Fancy-fair
    Foto
    Foto

                 25 juni 1976 
    Een dag om nooit meer te vergeten

    Foto
    Mijn droomprins staat
    voor de deur
    Foto
    Er zijn geen rozen  zonder doornen
    En geen liefde zonder pijn.
    Foto

    In deine augen steht so vieles was mir sagt,
    Du fuhlst genau so wie ich.
    Du bist das mädchen, das zu mir gehört,
    ich lebe nur noch fur dich.

    Foto
    Eric met zijn moeder
    Foto
    Moeder aan de arm van erics vader.
    Foto
    Tante Marie-louise en Erics schoonbroer Gaston
    Foto
    Peter Pierre en  Erics jongste zus Lisette
    Foto
    Ik met Papa, en bruidskinderen Chris en Anja
    Foto
    Aan de kerk met meter Adrienne
    Opzij  mijn vriendin Linda Bonnarens
    Foto
    In de open auto aan de kerk 
    Ma Vie
    Het leven als gehandicapte


    Snikylou heet u welkom


    04-09-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.47) Bomma ?

    De kinderen worden grotendeels opgevangen door mijn schoonmoeder,
    Zij is er als ik 's morgens vertrek en ze is er nog wanneer ik thuis kom.
    Ik ben al vroeg de deur uit, om 6u30 neem ik de bus naar het station van Dendermonde en van daaruit de trein naar Brussel  dan ben ik rond 8 uur op mijn werk. 
    Eric werkt ondertussen aan de gemeente Zele  in de groendienst, hij staat er, samen met nog 3 colega's,  in voor het onderhoud van pleinen en plantsoenen.
    Hij vertrekt maar om 7u15, het is niet ver.
    Omdat ik 's middags kan middagmalen op het werk, blijven hij en de kinderen eten bij zijn moeder.  Zo heeft iedereen warm gegeten en hoef ik niet nog te koken bij thuiskomst.
    Ik zou tevreden moeten zijn maar ik ben het niet.  De kinderen worden er verwend en niet zo'n klein beetje en dat wreekt zich.
    Het ondermijnt mijn gezag want ze hebben maar naast de deur te lopen als er ruzie van komt. Nu ben ik best wel streng, maar ik was heel tevreden met mijn eigen opvoeding en zodoende wil ik het ook voor mijn kinderen.   Ik besef dat schoonmama  er niet veel kaas van gegeten heeft.
    De kinderen boeren en laten winden,(de oudste maakt er zelfs een sport van)  zitten in hun neus te pulken en wanneer ze iets niet lusten wordt het gauw aan de kant van hun bord geschoven.   Zo wil Christophe geen truitje aan want 'dat prikt'  en hij moet dus zo geen truitje aan van bomma, maar van mij wel!  Want op den duur  prikt alles.
    Hij wil niet mee naar de winkel, hij wil niet dit en niet dat en ga zo maar door.  Hij lust niks waar ajuin in verwerkt zit (hij kan niet tegen de geur van rauwe ajuin) en dat moet hij dus niet eten van bomma.
    Maar in  welk gerecht zit nu geen ajuin ?
    Dominique heeft een andere hebbelijkheid; die wil zijn hemd zo plat in zijn broek dat er geen kreukje in zit en staat tot vervelens toe voor de spiegel te draaien en te keren.    En hij wordt er zelf ambetant van omdat het niet lukt.
    Bomma wordt een dagje ouder, dat is het, en wil niet tegen het jonge volkje ingaan  met alle gevolgen vandien voor mij.
    Dominique is een durfal, niet zoals zijn broer, die zal eerst doen en dan nadenken, terwijl Christophe veel meer inzicht heeft en niks doet of probeert wat hij niet veilig acht.
    Ik erger mij blauw dat schoonma geen discipline heeft en geen voorbeeld is voor hen, maar ik moet zwijgen !  Er is geen alternatief.
    Ik verdien het meeste van ons twee en wij hebben het nodig.



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)


    Archief per week
  • 05/02-11/02 2007
  • 27/11-03/12 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 14/08-20/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 10/07-16/07 2006
  • 03/07-09/07 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 19/06-25/06 2006
  • 12/06-18/06 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek




    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Als je moe bent
    als je geen raad meer weet
    en je diep ongelukkig voelt...
    Denk dan even terug aan de mooie dagen,
    dat je lachte en danste,
    dat je tegen iedereen vriendelijk was...

    Vergeet de mooie dagen niet,
    als de horizon zover je kunt kijken,
    donker blijft zonder een teken van licht.
    als je hart vol verdriet is en misschien
    vol bitterheid.
    Als schijnbaar alle hoop op nieuwe vreugd
    en geluk verwenen is.
    Zoek dan toch zorgvuldig in je herinnering
    ik vraag het je,
    de mooie dagen;
    de dagen dat alles goed was,
    geen wolkje aan de hemel,

    Want als je ze vergeet,
    komen ze nooit meer terug.
    Neem jezelf opnieuw in handen.
    Vergeet de mooie dagen niet...
    Hoofdpunten blog marleen1954_eric1954_wij_1976
  • Van de jager en zijn slimme vrouw
  • Van de gierige mulder (molenaar)
  • van Smidje Smee
  • Van de kei, de mol en de pad
  • Van de spin en de koorts

    Voor elkeen wiens huis werd afgebroken
    Tot stof en as werd neergehaald
    een sprankje hoop opnieuw ontloken
    't was weer de mens die heeft gefaald

    Voor elkeen die drugs zijn pasie noemt
    En langzaam sterft, elke dag, iets meer
    Een vleugje moed, voor een nieuw begin
    De weg terug, hard zonder verweer

    Voor elkeen die geweld moet incasseren
    En de wonden niet meer kan helen
    Een dosis hoop, de tijd zal leren
    Je bent niet alleen tussen zovelen

    Voor elkeen die zich ziek en verlaten voelt
    En eigenlijk geen uitweg ziet
    Een portie vreugde, goedbedoeld
    Als pleister op klein of groot verdriet.


    Als ik er morgen niet meer ben

    Als ik er morgen niet meer ben,
    herinner jij je dan nog mijn beeld en mijn stem ?
    Als ik er morgen niet meer zou zijn,
    zou je dan verdriet hebben en pijn ?
    Hoe zou je verder door 't leven gaan ?
    als je geen grond vindt om op te staan.
    Ik hield van jou, dat blijft bestaan,
    en zal in je wezen als een traan.
    Herinneringen komen
    angst omklemt je in je dromen.
    Maar je houdt nog van mij,
    de liefde voor mij blijft je altijd bij.
    Door je tranen heen roep je mijn naam,
    en vraagt waarom ik heen ben gegaan.
    Het verdriet is voor jou nu nog groot ,
    en je denkt zeker: was ik ook maar dood.
    neen liefste, zo mag je niet denken,
    het leven heeft je vast nog wat moois schenken.
    Dit zijn mijn laatste woorden van leven en geest,
    Bedankt voor die fijne tijd met jou,
    Lieveling, van jou hield ik het meest.


    Foto

    Wie dagelijks vlijtig is als een bij,
    kracht heeft als een stier,
    werkt gelijk een paard,
    die moet eens naar de dierenarts gaan.
    Het zou kunnen dat hij een Ezel is !



    Voor iedereen die hier vragen over heeft:
    http://home.scarlet.be/~frplass/html/
    hersenverlamming.html


    Er zijn weinig mensen die ons nationale volkslied kennen , 
    wel hier heb je de tekst even:

    O dierbaar Belgie, O heilig land der Vaad'ren.
    onze ziel en ons hart zijn u gewijd.
    Aanvaard de kracht en het bloed van onze aad'ren;
    wees ons doel in arbeid en in strijd.
    Bloei, o land in eendracht  niet te breken;
    wees immer uzelf,  en ongeknecht,

    Het woord getrouw dat ge onbevreest moogt spreken;
    Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht.  (2x)
    Voor Vorst, voor vrijheid en voor recht
    Foto

    Depressies overwin je niet met een pil. 
    Hier tien tips waarmee het beter zal lukken.

    1 - Durf boosheid en verdriet te uiten.
    2 - Stop het slikgedrag: soms moet je iets durven uitspuwen;
    3 - Zoek persoonlijke warme contacten bij échte vrienden;
    4 - Twee uur per dag voor jezelf alleen is geen luxe;
    5 - Wees minder met geld bezig;
    6 - Expressie zoals zingen, tekenen, schrijven, toneel spelen en sporten kan depressie vermijden;
    7 - Leer foert zeggen;
    8 - Het heeft geen zin om je voortdurend met anderen te vergelijken;
    9 - Lachen is gezond;
    10- leer afscheid nemen en loslaten. De grootste ziekte is helemaal niets kunnen vergeten en vergeven.
     Verlies hoort bij het leven.


    Om de mensen eens een voorbeeld te geven:

    Doof of Blind, aan U de keuze:

    Er waren eens een dove en een blinde. Ze namen beiden de trein van Hasselt naar Brussel.
    De dove zette zich neer en keek door het raam. Veel meer kon hij niet doen.  De blinde werd op de trein geholpen en begon een praatje met de mensen rondom hem.  In Brussel werd de blinde van de trein geholpen, en aan de deur van het station vertelden vriendelijke mensen hem welke tram hij moest nemen en na hoeveel haltes hij moest uitstappen.  Tegen 10 uur was de blinde man ter plaatse.
    De dove stapte uit de trein, verliet het station en kende ook de weg niet.  Hij klampte een voorbijganger aan en sprak hem toe op de specifieke toon van de doven.   De man liep verstoord weg.  Drie, vier keer werd hij weggehoond.  Niemand verstond hem tot een geduldig man probeerde hem te begrijpen en hem het nummer van de tram op papier zette.  De dove nam eerst de verkeerde richting, keerde toen terug en kwam na de middag op zijn bestemming aan.  Heel die tijd had hij met niemand enig contact.  Dat is het verschil tussen een dove en een blinde.
    En natuurlijk is elke handicap een spijtig verschijnsel.



    Wie de dag pukt als een bloem,
    oogst het boeket van zijn leven...
    en wij willen jou met veel liefde
    deze bloemen geven...

    We wensen je een levensjaar vol kleur
    waarin je tijd kan vinden om stil te staan
    bij de goede dingen van het leven,
    waarin het klimmen van de jaren
    je een uitzicht geeft dat steeds weidser wordt,
    waarin herinneringen de kiemen vormen
    van nieuwe dromen...
    _______________________

    aan iemand in het bijzonder

    Ik vraag me af vandaag
    wat jij morgen zal doen.
    Je ben ontoereikbaar (voor mij) nu,
    maar in de toekomst
    zal jij mij de hand reiken.
    Misschien denk je dan
    aan de dag dat ik dit schreef
    en ik zal misschien denken
    aan de dag dat jij dit leest.
    Nog één ding wil ik je zeggen
    Wees een bloem die ontluikt
    als er mensen zijn
    die om je geven.
    En wees een oester die zich sluit
    als je alleen bent en niet omgeven.
    Luister dan naar de stilte.
    Hoor wat ze je te zeggen heeft
    Misschien ontdek je dan
    het hoe en waarom je leeft.

    Foto

    Ons gezin bij de 1ste comunie van Christophe
    Foto

    Ons gezin compleet  bij de doop van Ann
    Christophe 8 jaar, Dominique 6 jaar

    Foto

    A rose is a rose every day, every night
    You too are the same, exept different in my sight
    You are like a rose, such a beautyful creation
    But a rose in disguise meant to blume for every nation
    So show you beauty, for I know what you are
    You are a rose in disguise, and very very wise
    Foto

    De inkomhall met de muurschildering
    Foto

    Zonnewijzer aan de binnenzijde
    Foto

    het terras van fraiteur


    Foto

    Feestzaal van fraiteur
    Foto

    Dit zijn 2 vrienden die ik terugvond bij een recent bezoek Bernard VanOoidonck en Daniel Laidèr
    <a href="http://www.blogoloog.be">De Blogoloog: zoeken in Vlaamse weblogs</a>
    Laatste commentaren
  • Mijn vriendin Marleen (jos verstraten)
        op 14) Mevrouw Hublou : mijn godsdienstlerares
  • Zomaar eens komen zien en een groetje nalaten (valerieke)
        op 1) Hoe het allemaal begon
  • Welkom op het blog Pip (Pip)
        op
  • Doof nu 't licht en sluit je ogen
    en vergeet de strijd
    Jouw leven hier is omgevlogen
    maar je liefde blijft
    Maar waar je gaat zijn zon en maan gelijk
    De kleinste bloem
    is daar als de hoogste eik
    en alle koningen en kinderen zijn daar gelijk
    Laat nu die laatste droom maar komen
    en wees niet meer bang
    Jouw nacht van vrede is gekomen na een levenlang

    En waar jij gaat daar is geen haat of pijn
    Het heetste vuur
    wordt dat als van een kaars zo klein
    Zoals de zon schijnt na de regen
    Zo zal het zijn
    En waar jij gaat daar zullen vriend en vijand
    samen gaan
    Wat stof is zal tot stof vergaan
    En elke storm komt weer tot rust daar
    Zo zal het gaan
    En waar jij gaat laat ik mijn hart en ziel
    met jou mee gaan
    jouw taak op aarde is voldaan
    Zoals je was in alle liefde
    Zo zal je gaan
    Mijn naam

    Mijn naam? Wat maakt hij jou toch uit.
    Hij gaat verloren als droevig klotsen
    van golven tegen verre rotsen
    als in het woud een dof geluid.

    Hij laat een spoor na, bleek en vaal
    hier op je albumblad, wat lijnen
    Waarvan de inhoud zal verdwijnen,
    Een grafschrift in een vreemde taal.

    Mijn naam? Hij zal vergeten zijn
    In nieuwe stormen van je leven
    En zo zal hij geen tere schijn
    Aan jou herinneringen geven.

    Maar spreek mijn naam heel zachtjes uit
    En zeg, als je verdriet voelt knagen:
    Er is een hart dat mij omsluit,
    Waarin mijn beeld nooit zal vervagen.

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!