Net zoals overal heeft ook Antwerpen zijn legendes, en hoewel historisch niet te bewijzen, zijn ze toch te mooi om verloren te laten gaan.
Hierbij een van de vele verhalen,
Rubens en Van Dijck
Om alle opdrachten die hij kreeg uit te voeren werkte Rubens in zijn schilderatelier met medewerkers en leerlingen hem hielpen.
Anders was het onmogelijk om al die schilderijen te maken.
Een van die medewerkers was Antoon Van Dijck.
Zo had de Gilde van de Kolveniers aan Rubens een schilderij besteld met de afbeelding van St.Christoffel, hun patroonheilige.
In plaats van het beeld van Christoffel te schilderen richtte Rubens
zich meer op de betekenis van de naam,die wil zeggen Christusdrager.
En hij schilderde dus Christus gedragen op drie verschillende wijze,
Eén in de schoot van Maria, één in de tempel en één aan het kruis, een drieluik.
Hij was juist aan Maria Magdalena aant schilderen toen hij dringend
werd weggeroepen voor andere zaken.
De leerlingen van zijn atelier maakten van deze gelegenheid gebruik om te gaan kijken naar het schilderij.
Terwijl ze elkaar verdrongen om toch goed te kunnen zien gebeurde het dat één van hen tegen het nog natte doek viel en daarbij de arm van Maria Magdalena en de wang en de kin van de andere Maria bijna volledig wegvaagde.
De ontzetting bij de leerlingen was zo groot dat ze eerst geen woord durfden zeggen.
Zij wisten niet wat ze moesten doen of verzinnen om het ongedaan te maken.
Zij hadden zon ontzag voor hun meester dat niemand ook maar het lef had om hem nog onder ogen te komen en besloten toen maar om met zn allen ver weg te vluchtten.
Tot één van hen zei Beste makkers, we kunnen niets anders doen dan een kans te wagen en te proberen om het schilderij te herstellen. Laat de bekwaamste onder het doen en wat mij betreft ik stem daarvoor op Antoon Van Dijck, geen ander als hij is daartoe in staat
De andere leerlingen vonden dat een schitterend idee en na enige malen te hebben geweigerd liet Van Dijck zich dan toch overhalen.
Hij nam de penselen en het palet van Rubens en zette zich aan het werk.Het lukte hem om de beschadigde delen zodanig te herstellen dat toen Rubens de dag nadien in zijn atelier binnenkwam en die delen aanschouwde die Van Dijck zo meesterlijk had hersteld met welgevallen uitriep,
Werkelijk, dat is absoluut niet het slechtste van wat ik gisteren geschilderd heb
|