|
6/12/05
Ik heb nu al enige jaren last van slapeloosheid, lig te draaien en keren,
en geraak maar niet in slaap.
Nu was dat vroeger wel anders, dan lag m’n hoofd nog niet op’t kussen
of ik was al in dromenland.Bompa heeft ook altijd goed kunnen slapen,
en zo gebeurde het al eens dat we ’s morgens de wekker niet hoorden of
pas nadat hij al een half uur aan’t rinkelen was.
We woonden in een drukke straat maar hadden daar totaal geen hinder van.
Rustig sliepen wij door alles heen.
Tot die ene nacht ……………………….
Jaren terug hadden Bompa en Bomma een winkel met sportartikelen maar er werden ook
geweren, pistolen, revolvers en alle andere toebehoren verkocht.
De verzekering verplichtte ons een alarm te plaatsen om eventuele inbrekers te betrappen,
wat wij natuurlijk als brave burgers ook deden.
En iedere avond voor het slapengaan deed Bompa zijn rondje door het huis,
keek daarbij of alle deuren en ramen goed waren afgesloten, zette het alarm op scherp,
nog een kusje en wij naar dromenland.
Maar toen was er dus die warme warme zomernacht……………………..
Midden in de nacht werden we door elkaar geschud door de dochter die zei
“ Papa, mama, word eens wakker, er is zoveel lawaai op straat, ik hoor overal roepen
en er staat iemand op de deur te bonken, de telefoon belt…………..”
Ik spring het bed uit kijk door het raam en zie daar inderdaad een massa volk staan.
Op de buitendeur staat iemand te trommelen, de deurbel rinkelt zonder ophouden,
de telefoon staat roodgloeiend te bellen, onze honden, een Duitse scheper en een Boomertje,
laten zich ook nog horen door te blaffen en te keffen, kortom een hels lawaai en tumult.
Halfslapend ga ik naar beneden, open het kleine zijvenstertje van de buitendeur
om te kijken wat er allemaal gaande is, maar voor ik wat kan zeggen of vragen sta ik
oog in oog met een volledig in gevechtskledij uitgedoste politieman die met
een mitrailleur in de hand mij toesnauwt
“ open maken, open maken die deur, nu direct”
Intussen is Bompa, ook wakker geworden en staat boven aan de trap aan’t roepen van
“ wat is daar allemaal aan d’ hand”
Dochterlief loopt over en weer de trappen op, niet goed wetend wat te doen,
beginnen de honden bij het zien van een vreemde man die nogal bruut tegen hun baasje roept,
nog wat harder te blaffen en te gevaarlijk te grollen, en die man aan de deur roept nog een keer van
“ open maken, open maken die deur, nu direct”.
Nu heb ik al een gezegd dat het een warme zomernacht was en ik stond daar dus ook
in een “flodderke”, je weet wel, zo’n licht babydolleke, dus ik zeg tegen die man met z’n mitrailleur
“ ja, direct, ‘k ga even wat anders aandoen” waarop die roept
“ komaan, nu open doen of we trappen de deur in”.
Ik dacht van ja “ die menen dat hier”, dus ik begin met alle sloten van de deur los te maken,
roep ondertussen naar Bompa dat hij de honden maar even samen met de dochter
in de slaapkamer moet laten gaan, en de deur is nog maar op een spleet geopend
of ik wordt daar al door iemand naar buiten getrokken die mij in een wurggreep vasthoudt.
Picture it,
Bomma in een flodderke in de armen van n’n Antwerpse flik in gevechtskleding,
kompleet met helm, schild, matrak in één hand, en terwijl ik daar zo half in zijn armen hang,
kijk ik rond en zie dat de straat zwart van ‘t volk is.
Niet alleen alle buren waren paraat of hingen door de ramen, maar er stonden ook nog
een tiental gepantserde voertuigen met de nodige manschappen in,
tot aan de tanden gewapend, en allen met de wapens op Bomma gericht.
Antwerpen was toen gelukkig nog niet in het bezit van een helicopter of ik had
daar ook nog in de " schijnwerpers" gestaan, in da "flodderke"
Ondertussen was er van die bende flikken al een deel het huis ingestormd en
waren de winkel en de rest van het huis aan ’t uitkammen, op zoek naar…….. inbrekers.
Ze hadden dan ook al doorgekregen dat da mens in dat “ flodderke”
toch niet zo gevaarlijk kon zijn, en ik mocht ook terug naar binnen waar we
de politie ervan konden overtuigen dat er niets aan de hand was.
Nadat hij zich er zelf van vergewist had ging de commissaris naar buiten en
stuurde alle manschappen terug naar de kazerne.
En wat was nu de aanleiding van heel die tumult ??
Door een of andere oorzaak was het alarm van de winkel afgegaan,
wat tot gevolg had dat aan de straatkant een rood licht begon te flikkeren en een sirene afging.
Bomma en Bompa hadden daar totaal niets van gemerkt, sliepen ongestoord door,
de honden reageerden ook niet, maar ondertussen was wel heel de buurt wakker geworden.
En omdat het alarm maar bleef gaan had iemand van hen de politie gebeld,
gezegd dat het alarm al bijna een uur aanstond “ in n’n wapenwinkel”en er geen reactie
kwam op aanbellen en telefoon.
Waarop de politie met man en macht direct op weg gingen om Bomma en Bompa te redden,
met alle gevolgen van dien.
Het alarm hebben we nadien zo laten aanpassen dat het rode licht en de sirene
ook in onze slaapkamer zou afgaan als het zich nog eens zou voordoen.
Ik kan jullie niet vertellen of het goed functioneerde,
want sindsdien worden we van ieder zucht of een piepje van een muis al wakker.
|
