xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Bomma en Bompa hebben besloten om hun huisje te ruilen
voor een ander stulpje.

Na lang wikken en wegen, voor en nadelen overwogen te hebben
is de knoop doorgehakt.

Alleen komt nu wel de vraag, hoe krijg je de inboedel van een huis
met twee verdiepingen in een kleinere duplexflat.

En dat zijn dus niet alleen de meubels,
maar al wat we hier dertig jaar lang hebben verzameld,
kasten vol met spullen die je niet meer gebruikt maar
die toch te goed zijn om weg te gooien.

Wat moeten we daar nu mee ?????

Alle schoolboeken en tekeningen van de dochter,
vanaf de éérste kleuterklas, gelukkig voor ons dat we
er maar één hebben.

Barbiepoppen met alle bijhorende Barbie vriendjes en vriendinnetjes,
auto’s, kampeerwagen, paardjes en Barbie’s garderobe,
die geven we haar deze kerst cadeau en daarmee laten we
de beslissing wat ermee moet gebeuren aan haar over.

Knuffels,leesboeken,kleurboeken, plakboeken, doopkleedje,
haar éérste jurkje, communiekleedje, ……….slik,
waar blijf ik daar nu mee ??
Toch maar even bij de dozen zetten die nog niet weg mogen,
we zullen wel een plaatsje vinden…….

Schoendozen vol met wenskaarten die we in de loop van al
die jaren hebben ontvangen, wel aangenaam om die eens terug te zien,
en dan komen ook weer die memory’s boven

“ hé, hier nog een van nonkel en tante, weet je nog…….die keer………”, of
“ kijk, een kaartje van …….. das ook wel lang geleden dat we die nog hebben gezien,
zouden die nog op dat adres wonen,we zullen nu met de kerst eens een kaartje schrijven, wie weet ….”

Een blikken trommel met oude liefdesbrieven, de geur van patchouli
vermengt met een vleugje Old Spice prikkelt onze neus bij het openen,
en dat alleen al brengt je naar de tijd van toen,
bloemetjespapier vol met getekende hartjes,en een rode strik rond.
Bij Bompa komen daarbij ook de herinneringen boven aan zijn legertijd,
“ dat legerkostuum, dat mag nu wel weg , ze zullen me nu toch niet
meer oproepen……of zal ik het aan de kleinzoon geven om zich eens te
verkleden ……?”

En Bomma die hem in de statie opwachtte als hij een paar dagen
vanuit Duitsland naar huis kwam, de wandelingen door het stadspark,
een etentje bij de Chinees, een pintje in de Muze en De Heks,
en al dat andere stiekeme gedoe…………………

( ik vraag me nu af, schrijven jongeren van deze tijd elkaar ook nog
liefdesbrieven,
of gebruiken ze enkel nog hun GSM en verder alleen maar chatten)

© sien

© klerk

© bojako