Ik ben Camiel
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 14/06/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, politiek, schrijven, litteratuur, toneel, kletsen, de tijd nemen....
Het leven is veel te kort om te kniezen en te treuren en ook na 50 valt er nog heel wat te beleven en te ontdekken
Hasta la victoria siempre!
Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien C'était toi ou personne C'est toi ou ce n'est rien
Je n'attends plus personne Et toi, le sais-tu bien? Oui, toi qui m'abandonnes Pour t'en aller plus loin
Pour toi, c'est très facile Tu poursuis ton chemin Allant de ville en ville Sans jamais avoir besoin de quelqu'un
Je n'attends plus personne Depuis que je t'ai vu Je ne veux plus personne Puisque je t'ai connu
Je n'attends plus personne Car tu es reparti Ce que la vie me donne N'a plus le même prix
Pour toi, c'est très facile Tu ne t'arrêtes pas Allant de fille en fille Sans jamais que tu reviennes sur tes pas Te souciant peu que j'aie le mal de toi!
Pour toi, c'est très facile Tu ne t'arrêtes pas Allant de ville en ville Sans jamais que tu reviennes sur tes pas Te souciant peu que j'aie le mal de toi! Te souciant peu que j'aie le mal de toi!
Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien Je n'attends plus personne Non, je n'attends plus rien
Ik sterf van dorst bij de fontein Ik ben een reus, maar toch te klein Ik ween voortdurend wijl ik lach Ik werk terwijl ik rusten mag Ik haat mijn God, maar ik geloof Ik hoor muziek maar ik ben doof Ik ben een wolf in schapenvacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Ik zwijg terwijl ik zing en schreeuw Ik ben nog jong, maar toch een eeuw M'n vrienden haat ik om het meest Ik ben een gentleman, een beest Ik ben de jager en het wild Ik ben de vrek en ik ben mild Ik ben de dag, ik ben de nacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Ik ben volwassen nog een kind 'k wordt door mijn vijanden bemind Ik ben de droogte en het meer Ik ben de schande en de eer Ik ben het leven en de dood Hulpbehoevend, maar nooit in nood Ik ben wie weent, ik ben wie lacht Ik ben steeds welkom, maar wordt door iedereen veracht
Bij de verkiezingen van 13 juni jongstleden is de PVDA+ in het ganse land opgekomen met een zeer degelijk, links verkiezingsprogramma. Op de kandidatenlijsten werd ook plaats geruimd voor niet-partijleden en voor mensen van de SAP (Trotskisten). Vooral in Wallonië maar ook wel in Vlaanderen werd een mooi resultaat neer gezet. In Vlaanderen is dit des te opmerkelijker omdat de partij door de grote, reguliere media zo goed als volledig genegeerd werd. Op basis van het verkiezingsprogramma heb ook ik mijn stem aan de PVDA+ gegeven en heb ik ook opgeroepen om voor die partij te stemmen. Tot zover het positieve nieuws.
De partij presenteert zich als een open, verdraagzame, warme linkse partij waar iedereen zijn/haar plaats heeft. Op het eerste gezicht een zeer postieve evolutie want het staat mijlenver af van de dogmatisch marxistisch-leninistische, op stalinistische leest geschoeide en geleide partij die AMADA en PVDA, de voorgangers van de PVDA+, waren.
Maar is de PVDA+ wel zo open als ze laat uitschijnen? Laat ons dit even van dichterbij bekijken. Zelf was ik zo gecharmeerd door hun 'openheids'offensief dat ik, partijloze Trotskist zijnde, besloot lid te worden en mijn steentje bij te dragen aan de opbouw van een dergelijke open, linkse, verdraagzame partij. Alleen, de realiteit pakte enigszins anders uit. Ik heb een (gratis) lidkaart gekregen en een (gratis) abonnement op Solidair. Daar is het ook bij gebleven en dat was niet de bedoeling. De bedoeling was dat ik actief zou meewerken in de afdeling van de regio waar ik woon. Maar voor de mensen van PVDA+ was dit blijkbaar van het goede teveel. Tenminste dat is de conclusie die ik trek na meer dan 6 weken wachten op een teken van leven van iemand van de partij. Ik kan mij natuurlijk vergissen en het zou kunnen dat de leden zo massaal toestromen dat de verwerking ervan weken en weken in beslag neemt. Het zou ook kunnen dat de partij al zes weken lang collectief vakantie neemt en pas in september de draad weer opneemt. Maar ik zal het toch maar houden op het feit dat een Trotskist als actief lid toch nog altijd een stap te ver is. Dit akkefietje (jawel want zo belangrijk ben ik niet) heeft mij weer aan het denken gezet en roept bij mij een aantal vragen op zoals:
1. In welke mate heeft de PVDA+ het stalinisme van het verleden afgezworen? Uit de mond van een vooraanstaand militant heb ik het volgende gehoord: "De historische waarheid over Stalin is nog altijd niet naar boven gekomen." Dan denk ik bij mezelf "hallo!".
2. De partij zweert nog altijd bij het democratisch centralisme, tendensrecht kan en mag niet. Wat betekent dit voor een eventuele toekomst? Zullen zij dan bereid zijn andere partijen naast zich te dulden?
3. De PVDA+ weigert nog altijd de positieve bijdrage tot de socialistische beweging te erkennen van Trotski en het Trotskisme. Daar voeg ik meteen aan toe dat de partij doet alsof er niet zoiets bestaat als de IVde Internationale. Waarom?
4. Op internationaal vlak zwijgt de PVDA+ in alle talen over de Nouveau Parti Anti-capitaliste (NPA) in Frankrijk? Is het soms omdat het trotskistische LCR van Olivier Besancenot effectief de moed gehad heeft zichzelf te ontbinden om op te gaan in een brede, nieuwe anti-kapitalistische partij?
5. Wanneer spreekt de PVDA+ zich uit over hoe zij een rechtvaardige, socialistische en democratische samenleving ziet?
6. Wat verstaat de partij onder 'openheid'? De 'verruimingskandidaten' op hun lijsten zijn/waren politiek onbeschreven bladen die binnen de partij denkelijk weinig invloed hebben. De SAP-kandidaten waren goed als imagostunt. Er is tussen PVDA+ en SAP waarschijnlijk geen voorafgaandelijke inhoudelijke discussie geweest.
7. Ten laatste: PVDA+ jubelt over de gewonnen strijd bij AB-Inbev, terecht. Tijdens de duur van de conflicten bij Opel-Antwerpen, Carrefour en andere bedrijven was de partij zeer actief, terecht maar eenmaal de nederlaag geleden hoort men de partij niet meer. De verkiezingsuitslag was over bijna de ganse lijn postief voor de PVDA+, goed zo. Maar ik zeg 'bijna' want in het kanton Assenede (waar Zelzate bij hoort) is de partij achteruit gegaan. Daar heb ik geen enkele partijverantwoordelijke over gehoord.
...
Heel veel vragen dus waar zelden of nooit antwoorden op komen. Ik pleit voor een operatie zoals in Frankrijk d.w.z. dat partijen als PVDA+, SAP, LSP, CAP, SP-a Rood, Vonk...zichzelf opheffen en samen met de linkse mensen binnen de bestaande en de nieuwe sociale bewegingen een nieuwe, anti-kapitalistische poltieke beweging oprichten die echt kan wegen en waar niet meer kan naast gekeken worden.
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 681 t/m nr. 700)
681. Reason To Believe - Tim Hardin /1966 682. Kicks - Paul Revere & The Raiders /1966 683. Nostalgic Toilet - Cuby & The Blizzards /1968 684. I'm So Tired - The Beatles /1968 685. Lay Lady Lay - Bob Dylan /1969 686. Mensen Om Me Heen - Boudewijn de Groot /1967 687. Solo Dancer - Charles Mingus /1963 688. Want Er Is Niemand - Armand /1966 689. Surfin Safari - The Beach Boys /1962 690. Ik Heb Genoeg Van Jou - ZZ & De Maskers /1964 691. You Keep Running Away - The Four Tops /1967 692. He's A Rebel - The Crystals /1962 693. The Look Of Love - Dusty Springfield /1967 694. Three Steps To Heaven - Eddie Cochran /1960 695. Heartbreaker - Led Zeppelin /1969 696. Bird On The Wire - Leonard Cohen /1969 697. Creeque Alley - The Mamas & The Papas /1967 698. Red Sails In The Sunset - Fats Domino /1963 699. Papa's Got A Brand New Bag (Pt.1) - James Brown /1965 700. Midnight Confessions - The Grass Roots /1968
661. Rocky Racoon - The Beatles /1968 662. I Like What You're Doing (To Me) - Carla Thomas /1969 663. Tripmaker - The Seeds /1966 664. Spanish Castle Magic - The Jimi Hendrix Experience /1967 665. Burned - Buffalo Springfield /1966 666. It's All Over Now, Baby Blue - The Byrds /1969 667. Ebony Eyes - The Everly Brothers /1961 668. Daddy Buy Me A Girl - The Golden Earrings /1966 669. All Day And All Of The Night - The Kinks /1964 670. Living In The Past - Jethro Tull /1969 671. Paradise Lost - The Herd /1968 672. Amsterdam - Jacques Brel /1964 673. Summer Nights - Marianne Faithfull /1965 674. How Sweet It Is (To Be Loved By You) - Marvin Gaye /1965 675. Six O'Clock - The Lovin' Spoonful /1968 676. Le Bal Des Laze - Michel Polnareff /1968 677. Night Of Fear - The Move /1967 678. Out of Time - The Rolling Stones /1967 679. There But For Fortune - Phil Ochs /1966 680. Midnight to Six Man - The Pretty Things /1966
641. Je N'Attends Plus Personne - Françoise Hardy /1964 642. Early Bird - Andre Brasseur /1965 643. Nooit, Ik Ben Benieuwd - Armand /1967 644. California Girls - The Beach Boys /1964 645. Your Mother Should Know - The Beatles /1967 646. Million Dollar Bash - Bob Dylan /1967 647. Apples And Oranges - Pink Floyd /1967 648. Dream Baby - Roy Orbison /1962 649. People Are Strange - The Doors /1967 650. Een Tuin Der Lusten - Boudewijn de Groot /1967 651. I Know (You Don't Love Me No More) - Barbara George /1961 652. Out Of My Mind - Buffalo Springfield /1966 653. Marrakesh Express - Crosby, Stills & Nash /1969 654. Cut Across Shorty - Eddie Cochran /1960 655. Who Knows Where The Time Goes? - Fairport Convention /1969 656. God's Own Singer - The Flying Burrito Brothers /1969 657. I Can't Help Myself - The Four Tops /1965 658. Ik Heb Geen Zin Om Op Te Staan - Het /1966 659. Crosstown Traffic - The Jimi Hendrix Experience /1967 660. A Well Respected Man - The Kinks /1967
Onlangs moest ik in het gemeentehuis van mijn geboortedorp zijn omdat ik enkele documenten nodig had. Terwijl de loketbediende mijn paperassen klaarmaakte en ik geduldig wachtte, werd mijn aandacht plots getrokken door iemand van de bedienden die zei: "Hoe de naam was van de man die gisteren begraven werd? Even kijken, ja hier heb ik het. Dat was Frans Scholten...". De rest hoorde ik niet meer want mijn gedachten bleven hangen bij Frans Scholten. Tot een jaar of vijf terug heb ik Frans goed gekend en nu was hij dood en al begraven. Ik vroeg aan de loketbediende hoe de begrafenis verlopen was. "Voor zover ik weet," antwoordde zij, "was het een OCMW begrafenis en er was niemand bij. Triestig, toch?" Toen ik niet antwoordde, vervolgde zij "Het is de postbode die hem gevonden heeft. Hij lag daar blijkbaar al een paar dagen dood." Ze overhandigde mij de documenten en zei nog: "Wat een wereld, waar gaat dat naartoe?!". "Ja, zeg dat wel", zei ik, bedankte haar en verdween. Buiten scheen de zon en ik zette mij aan een tafeltje op het terras van een café dat er vroeger ook al was. Ik bestelde een koffie en mijn gedachten gingen weer naar Frans.
Ik ben er helemaal niet zo zeker van dat Frans de omstandigheden waarin hij gestorven en begraven is wel zo triestig gevonden zou hebben. Frans was een figuur die door het leven niet gespaard werd. Meer zelfs, ik durf rustig gewagen van een mislukt leven. Dat zei hij zelf ook altijd en hij had nog gelijk toe. Een jeugd had hij eigenlijk nooit gehad. Hij heeft zes jaren van zijn kinderleven doorgebracht in een internaat bij de nonnen ergens in de Vlaamse Ardennen. Die jaren hebben zijn verdere leven grondig verpest. Hij heeft in een verkeerde tijd geleefd. Zijn hele leven lang is hij op zoek geweest naar wat lang geleden in naam van god en al zijn heiligen, in hem kapot gemaakt is. Het was een voortdurende zoektocht naar affectie, geborgenheid en rust. Talent voor wat dan ook had hij ook al niet. Dat besefte hij heel scherp. Hij schreef een beetje, was fanatiek met muziek bezig maar was in allebei waardeloos. De laatste keer dat ik hem sprak was een vijftal jaren geleden. Hij had toen al ieder perspectief op een toekomst opgegeven. Eigenlijk verbaasde het mij dat hij het nog zo lang volgehouden heeft.
Ik hoop dat hij nu de nodige rust gevonden heeft alhoewel ik ook dat betwijfel. Zelf was hij er rotsvast van overtuigd dat er na de dood enkel het grote niets was. Hij leefde ook in de overtuiging dat niemand ook maar ene moer zou geven om zijn dood en ook daar had hij weer gelijk. Dat blijkt uit het feit dat er niemand aanwezig was op zijn begrafenis en ik kan niet zeggen dat zijn dood mij echt iets doet.
Hij zal wel in mijn herinnering blijven leven maar het zal altijd een wat triestige herinnering blijven. Zelfs al ben je nu opgelost in het grote niets, Frans, het moge je goed gaan.
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 621 t/m nr. 640)
621. The Trip - Kim Fowley /1966 622. Yellow Brick Road - Captain Beefheart /1967 623. Love Street - The Doors /1968 624. Land Of 1000 Dances - The Walker Brothers /1965 625. Over The Rainbow's End - The Gaylads /1968 626. Hall Of The Mountain King - The Who /1967 627. Make Me Your Baby - Barbara Lewis /1965 628. I Get Around - The Beach Boys /1964 629. Carry That Weight - The Beatles /1969 630. Gun Slinger - Bo Diddley /1960 631. Ken Je Dat Land - Boudewijn de Groot /1966 632. Love's Made A Fool Of You - Buddy Holly /1964 633. Ballad Of Easy Rider - The Byrds /1969 634. Strychnine - The Sonics /1965 635. Stormy - The Classics IV /1968 636. I Almost Lost My Mind - Albert King /1967 637. Money - Barrett Strong /1960 638. She Came In Through The Bathroom Window - The Beatles /1969 639. I Just Want To Make Love To You - The Rolling Stones /1964 640. Village Green - The Kinks /1968
601. You Burn Me Up And Down - WeThe People /1966 602. Because - The Dave Clark Five /1964 603. One Harry - Nilsson /1967 604. You Baby - The Mamas & The Papas /1966 605. Apache - The Shadows /1960 606. Cry to Me - Solomon Burke /1962 607. Magic Bus - The Who /1968 608. Revolution 1 - The Beatles /1968 609. Little Girl (Does Your Mama Know?) - The Golliwogs /1964 610. Dona, Dona - Donovan /1965 611. Wild One - Martha Reeves & The Vandellas /1964 612. This Love Starved Heart Of Mine (It's Killing Me) - Marvin Gaye /1967 613. Pictures of Matchstick Men - Status Quo /1968 614. She's A Rainbow - The Rolling Stones /1967 615. She's Got You - Patsy Cline /1962 616. Een Meisje Van 16 - Boudewijn de Groot /1965 617. Capri c'est fini - Hervé Vilard /1965 618. Birth - The Peddlers /1969 619. Les Marionnettes - Christophe /1965 620. Love Is All Around - The Troggs /1967
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 581 t/m nr. 600)
581. It Ain't Me, Babe - Bob Dylan /1964 582. Helter Skelter - The Beatles /1968 583. If I Were A Carpenter - Tim Hardin /1967 584. If You Gotta Go - The Flying Burrito Brothers /1969 585. Het Land Van Maas En Waal - Boudewijn de Groot /1966 586. Lady Bird - Nancy Sinatra /1967 587. There Goes My Heart Again - Fats Domino /1963 588. Love Makes A Woman - Barbara Acklin /1968 589. Funnel Of Love - Wanda Jackson /1961 590. Tous Les Bateaux, Tous Les Oiseaux - Michel Polnareff /1969 591. Nowadays Clancy Can't Even Sing - Buffalo Springfield /1967 592. Koop Een Geweer - Miek En Roel /1967 593. Devil With A Blue Dress On/ Good Golly Miss Molly - Mitch Ryder & The Detroit Wheels /1966 594. Mrs. Robinson - Simon & Garfunkel /1968 595. The Weight - Jackie DeShannon /1968 596. Baby - Gal Costa /1969 597. All Your Love - John Mayall & The Bluesbreakers /1966 598. Sky Pilot - Eric Burdon & The Animals /1968 599. Lady Godiva - Peter And Gordon /1966 600. A Groovy Kind Of Love - Wayne Fontana & The Mindbenders /1965
Mijn Top 1000 van de Sixties (Van Nr. 561 t/m nr. 580)
561. Down The Road Apiece - The Rolling Stones /1965 562. Gonna Send You Back To Walker - The Animals /1964 563. Telephone Blues - John Mayall's Bluesbreakers /1966 564. Do Right Woman, Do Right Man - Aretha Franklin /1967 565. Sit Down, I Think I Love You - Buffalo Springfield /1967 566. Good Morning Little Schoolgirl - Rod Stewart /1964 567. Tell Her No - The Zombies /1965 568. Le Temps De L'amour - Françoise Hardy /1962 569. Don't Let Me Be Misunderstood - Nina Simone /1964 570. Let's stick together - Wilbert Harrison /1962 571. You Really Got A Hold On Me - The Beatles /1963 572. Speedy Gonzales - Pat Boone /1962 573. Hello Josephine - The Scorpions /1965 574. Surfin' Bird - The Trashmen /1963 575. Trust in Me - Etta James /1961 576. Soul Man - Sam & Dave /1967 577. The Crystal Ship - The Doors /1967 578. Cinnamon Girl - Neil Young /1969 579. Bad Girl - Zakary Thaks /1966 580. Living Loving Maid - Led Zeppelin /1969
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 541 t/m nr. 560)
541. Strange Locomotion - Kevin Coyne with Siren /1969 542. Wherever I Lay My Hat (That's My Home) - Marvin Gaye /1962 543. Let Me - Paul Revere & The Raiders /1965 544. Here We Go Round The Mulberry Bush - Traffic /1969 545. Sammy - Ramses Shaffy /1966 546. He'll Have To Go - Solomon Burke /1964 547. Jesus - The Velvet Underground /1969 548. The Sun Ain't Gonna Shine Anymore - The Walker Brothers /1966 549. Time Seller - Spencer Davis Group /1967 550. You Keep Me Hanging On - Vanilla Fudge /1967 551. Different Drum - Stone Poneys /1967 552. Security - Etta James /1968 553. Time Will Tell - Jimmy Cliff /1969 554. If You Gotta Go, Go Now - Manfred Mann /1964 555. Jan Met De Pet - Miek En Roel /1968 556. They're Coming To Take Me Away - Napoleon IVX /1963 557. How Can I Be Sure - The Young Rascals /1967 558. Mean Woman Blues - Roy Orbison /1963 559. Bad Little Woman - The Wheels /1966 560. All I've Got To Do - The Beatles /1963
"Dames en Heren, vrienden, collega's, beste familie, ik heb de grote eer en het genoegen jullie hier één van de grootste nog levende legendes van de gitaar voor te stellen: Uw applaus graag voor Slappe Rick".
Ongeveer zo word ik steevast aangekondigd als ik weer eens moet opdraven om één of ander feest dat uit de hand dreigrt te lopen, binnen de tien minuten te doen stoppen. Succes verzekerd!
Het zit namelijk zo: Ik ben een gitarist maar niet zomaar een gitarist, neen ; ik ben de slechtste gitarist die er ooit op deze aardbol heeft rondgelopen en het zal een hele straffe moeten zijn om mij nog te overtreffen. Ik speel alle stijlen maar dan totaal onherkenbaar.
Nu rijst natuurlijk de vraag hoe het komt dat een zo slecht spelende gitarist toch massaal veel optredens heeft? Wel, jaren terug was er bij mij thuis een feestje en de gasten vonden het blijkbaar zo gezellig dat ze er diep in de nacht zelfs nog niet aan dachten om op te stappen maar ik was dat slappe gelul kotsbeu. Koortsachtig zocht ik naar een manier om die mensen buiten te krijgen en plots herinnerde ik mij dat ik nog ergens een gitaar had liggen waar ik nog nooit op gespeeld had en ik dacht: Als ik nu eens een optreden geef. Zo gezegd, zo gedaan. Ik haalde de gitaar op zolder, hing ze rond mijn nek en vroeg de aandacht van mijn gasten. Ik heb me daar een kabaal gemaakt, onvoorstelbaar. Binnen de tien minuten was iedereen verdwenen en ik was zeer tevreden.
Blijkbaar waren er op mijn feestje toch mensen geweest die mijn optreden gesmaakt hadden want een paar maanden later werd ik laat in de nacht opgebeld door een kennis die mij sommeerde subiet, direct naar zijn huis te komen om op te treden met mijn gitaar. Toen ik hem zei dat ik helemaal niet kon spelen en dat ik eigenlijk wou slapen zei hij dat, als ik zijn gasten binnen de tien minuten buiten kreeg, hij me royaal zou vergoeden. Daar had ik wel oren naar en toen ik eraan kwam trof ik daar een zeer gezellige boel aan die ikzelf ook zo snel mogelijk opgeruimd zou willen zien. Mijn kennis kondigde mij aan als Slappe Rick en verkocht nog wat blabla. Ik deed mijn akoestische Dylan-Ochs-Van Zandt set die door niemand herkend werd en effectief, binnen de tien minuten was iedereen naar huis. En zo ging de bal of beter de gitaar aan het rollen. Geleidelijk aan ontwikkelde en verbeterde ik mijn set. Nu heb ik ongeveer 30 akoestische en een twintigtal electrische sets, de ene al slechter dan de andere.
Op één van de, ondertussen talloze, feestjes die ik de voorbije jaren tot een goed eind gebracht heb moet er ook iemand geweest zijn van een grote platenfirma. Die man heeft blijkbaar een opname gemaakt van mijn optreden en dat aan zijn bazen laten horen. Die waren meteen wild enthousiast en wilden mij meteen de studio in om een cd op te nemen. Het zal de eerste zijn in een reeks van 10 cd's genaamd: "The worst guitar players ever." Ik gaf hen de namen van een aantal collega's door want door de jaren heen heb ik school gemaakt en zo zullen er cd's komen van Dikke Lou, Luie Jos, Grave Frans...Maar de mijne willen ze eerst uitbrengen omdat ze er zeker willen van zijn dat de reeks aanslaat.
Maar wat die platenfirma, die natuurlijk geld ruikt, nog niet weet, is dat ik ondertussen echt gitaar kan spelen en met The Horses nu mijn eigen groep heb. Dus ga ik die op geldbeluste gasten counteren door geen solo-optredens meer te doen maar door enkel nog te spelen met mijn groep en ook in interviews het enkel te hebben over The Horses. Op die manier keldert natuurlijk de verkoop van de Slappe Rick-cd en krijgen die platenjongens een beroerte als ze dat merken.
Mijn Top 1000 van de Sixties (Nr. 521 t/m nr. 540)
521. Laisse Tomber Les Filles - France Gall /1964 522. Walking on the Water - The Golliwogs /1964 523. Steppin' Out - John Mayall & The Bluesbreakers /1966 524. Death Of A Clown - The Kinks /1967 525. Being For The Benefit Of Mr. Kite! - The Beatles /1967 526. Stay With Me - Lorraine Ellison /1969 527. Dream A Little Dream Of Me - The Mamas & The Papas /1968 528. This Strange Effect - Dave Berry /1965 529. Tin Soldier - The Small Faces /1967 530. Out In The Steets - The Shangri-La's /1965 531. My Friend Jack - The Smoke /1967 532. Phantasmagoria in Two - Tim Buckley /1967 533. Ain't Too Proud To Beg - The Temptations /1966 534. Crying In the Rain - Carole King /1963 535. You're Gonna Miss Me - 13th Floor Elevators /1966 536. Distant Smile - Cuby & The Blizzards /1967 537. Joseph - Georges Moustaki /1969 538. Please go - The Golden Earrings /1965 539. Woman Of The Ghetto - Marlena Shaw /1969 540. Pleasant Valley Sunday - The Monkees /1967
