8 juni van Nazaré naar Tomar

een korte rit (75 km) en snel op onze bestemming omdat we niet in Fatima wilden stoppen; ik kon het niet opbrengen om daar een bezoek te brengen aan de religieuze supermarkt en Edgard was evenmin liefhebber; nochtans waren er mensen in de groep die het totaal anders ervaarden dan bv Scherpenheuvel of Lourdes. Voor elk wat wils.

We zijn in de namiddag, bij temperaturen boven de 30°, toch de stad in gegaan.

Een klein parkje, eigenlijk een eilandje aan de buitenkant van de stad, was wel leuk, maar de stad zelf heeft niet zoveel te bieden naast een hoofdstraat en een Plaça do Republica, waar werken aan de gang zijn.

We vonden al de trappen die naar het Convento de Cristo leiden maar lieten de beklimming ervan wijselijk voor morgen. Ze behoren tot de Compostela route.

In het bureau van toerisme kregen we een paar plannetjes en één ervan deed ons besluiten om naar het 'parque de Versailles' te gaan; wat een grap!

De eerste meters doen vermoeden dat het een mooi park wordt, maar al van bij het begin van de wandeling (3 km) naar boven, zagen we dat het niet veel zaaks was.

Maar wij bewegen graag en maakten de cirkel toch rond, al waren de perkjes beneden serieus verwaarloosd.

Tomar wordt vooral bezocht omwille van het Convento dat zich boven op een berg bevindt. Het stadje heeft zijn naam te danken aan de Arabieren die de rivier Nabao die naam gaven.

Een andere versie is dat 'tomar', wat 'nemen' betekent, refereert naar een oude gewoonte; wie zal het zeggen?

Alle 4 jaar gaat hier een groots feest door: het feest van de Tabuleiros; dan dragen vrouwen, in het wit gekleed, en met een sjerp volgens de wijk waaruit ze afkomstig zijn, een heel speciaal hoofddeksel: met broden en bloemen, en bovenaan een kroon of een duif.

Het was een heidens gebruik maar zoals zo vaak heeft de katholieke kerk het overgenomen en tot een katholiek feest omgebouwd omdat ze het niet uitgeroeid kregen. Het is nu dus een feest voor de H.Geest (vandaar de duif bovenaan).

Toen de Moren hier verdreven waren werd het gebied aan de Orde van de Tempeliers toegewezen. Geen brave jongens, maar wel van groot belang voor de koning van Portugal; dus toen die orde door de paus verboden werd, richtte de koning een gelijkaardige orde op, met dezelfde mensen en hetzelfde geld (de Orde van Christus).

Morgen bezoeken we het Convento dat de Tempeliers bouwden...