Eenmaal per week heb ik een "verwendag" in het leven geroepen en dat wil zeggen dat ik mijn kleinkinderen ook tussen de middag ga halen, en niet alleen maar bij het einde van de schooldag. Voor hen betekent dat geen boterhammen in een brooddoosje maar lekkere koffiekoeken en een fruitpap van in den tijd dat ze nog baby’s waren. Je kent dat wel: betterfoodkoeken, appel, banaan…ik moet het julllie niet vertellen.

Dus vandaag was het weer zover.

Zie ze daar uit de school komen…twee totaal verschillende kinderen: een kleindochter die juist een tiener geworden is, soms kwaad op alles en nog wat, en soms een gedroomde dochter, en dan mijn kleinzoon van 8 die altijd een stralend zonnetje is

Vandaag zag ik twee rimpeltjes tussen zijn oogjes…

Stappen in de auto en dan volgt de uitleg van de waarom van die rimpeltjes:

" Bomma, ’t is af met mijn lief"
"Maar jongen, en vind je het erg?"
Haalt zijn schouders op en zegt:
"Ze heeft al nen andere"

Op zo’n momenten moet ik me inhouden of ik zou gieren van het lachen, maar dat kan je zo’n manneke toch niet aandoen die juist de liefde van zijn leven heeft moeten doorgeven aan "nen andere".

Ik maakte me wél de bedenking dat in mijnen tijd (ik weet dat je dan écht oud begint te worden als je dat zegt, maar toch) ik op 16 jaar nog een draai rond mijn oren kreeg omdat mijn vader me met een jongen had zien voorbijrijden op een Vespa….
Zalige tijd toch!