Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
Ik ben een vrouw en woon in Kempen (Luilekkerland) en mijn beroep is een vrij beroep.
Ik ben geboren op 30/04/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Te veel om op te noemen.
Fibromyalgie en Lyme patient.
Dus het zal geregeld gebeuren dat ik niet op blogbezoek kan komen.
Het verhaal speelt zich af in een heel klein dorpje dat van toerisme leeft. Door de economische crisis zijn er echter geen toeristen meer. Iedereen leent bij iedereen om te overleven. Maanden gaan voorbij, ellende troef…komt er eindelijk een toerist aan die een kamer boekt. Hij betaalt met een briefje van 100 €.
De toerist is nauwelijks op zijn kamer dat de hoteluitbater het briefje van 100 € naar de beenhouwer brengt aan wie hij exact 100 € verschuldigd is.
De beenhouwer brengt het briefje dadelijk naar de landbouwer die hem het vlees levert.
De landbouwer brengt op zijn beurt het briefje naar de hoer aan wie hij enkele ‘beurten’ verschuldigd is, en de hoer brengt onmiddellijk het briefje naar de hotelbaas die ze niet meer betaalde als ze een kamer per uur nam.
Wanneer ze het briefje op de toog van de receptie legt komt de toerist naar beneden met de melding dat de kamer hem niet aanstaat, dat hij geen ander wilt, neemt het bankbriefje en verdwijnt.
Niets werd uitgegeven, noch verdiend, maar niemand in het dorp heeft nog schulden. Wordt de huidige economische crisis niet best zo opgelost???
Sssssssssttttttttttt...ik ga het niet te hard roepen maar heel stilletjes neerschrijven, de resultaten bij de cardioloog zijn ook allemaal goed. Moet alleen morgen nog 24 uur met een kastje(Holter) lopen.Dus met wat geluk is al wat ik er aan over hou een blauw been, maar dat is ook al veel verbeterd. Of ik meer pijn heb door de ziekte van Lyme zullen we wel nooit weten, want dat kunnen ze niet vaststellen, maar dat neem ik er dan maar bij.
Eindelijk eens goed nieuws...ik ben dus gisteren avond in de kliniek in Mol bij de neuroloog geweest.Heb eerst mijn zegje mogen doen en toen heeft hij mijn reflexen getest en daarna mocht ik plaats nemen op de elektrische stoel met zo een mooi mutsje met allerlei elektrode en draden op mijn bolleke en alles bleek nog in orde te zijn. Pfffff...dat is al een hele opluchting, nu het onderzoek van volgende week bij de cardioloog nog afwachten in de hoop dat het ook even gunstig uitvalt. Dan hoop ik dat ik een tijd verschoont blijf om bezoekjes af te leggen bij al die ...logen, ik heb er mijn bekomst van!
O ja hij heeft ook eens in mijn lieflijk nekje genepen en dan hard gedrukt boven aan mijn oogkassen en dat deed ferm pijn en daar kon hij blijkbaar uit concluderen dat die zware hoofdpijnen, spanning hoofdpijnen zijn.
Dus kalmte kan mij redden.
Vandaag ben ik dan een rustige wandeling gaan maken met mijn ventje in Bel, en dan gaan eten hier op de markt van Geel.Naast ons op het terras zat een jong meisje waarmee we aan de praat geraakten, zij vertelde ons dat zij al van haar dertien jaar begeleid woont. Toen we om onze maaltijd af te sluiten een lekker ijsje bestelden hebben we haar er ook eentje getrakteerd. Ze was heel verlegen en zei dat dat niet nodig was,maar liet het zich zoals wij toch lekker smaken.We hopen haar nog eens te ontmoeten ,daar het een leuke babbel was met haar.
Een beetje liefde en begrip is wat wij nodig hebben!
Gisteren ben ik terug gaan wandelen na een paar weken. De wandeling was in Aarschot ingericht door de wandelclub van Langdorp, het was een prachtige wandeling, bijna allemaal door bos,het heeft goed gedaan terug onder vrienden te zijn maar ik was wel uitgeteld nadien.
Zaterdag heb ik de laatste antibiotica geslikt, mijn been is al minder gezwollen en niet meer zo blauw,ik hoop dat het toch volledig zal verdwijnen.De hoofdpijnen zijn nog steeds verschrikkelijk en komen meestal 's nachts,ja en die andere pijnen daar zullen we maar over zwijgen zeker....
Morgen om 17u30 moet ik dan in de kliniek in Mol bij de neuroloog zijn,ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren aan onderzoeken.
Ik wil niet te veel klagen en zagen,want eigenlijk ben ik momenteel heel gelukkig,mijn fibromyalgie had ik een plaatsje gegeven en ermee leren leven,maar nu de ziekte van Lyme er nog eens bovenop ...dat wordt me soms teveel!Hopelijk verlopen de onderzoeken vlot en heeft het lelijke beest niet teveel schade aangericht.
Lieve vrienden en familie zo gauw ik iets weet,horen jullie het ook.
Ik heb een nieuwe huisdokter gevonden juist achter de hoek en het toeval wil dat hij ook van Antwerpen is.Dus heb daar alles uit de doeken gedaan en hij heeft twee verwijsbrieven gemaakt, eentje voor de neuroloog en eentje voor de cardioloog en ook de afspraken gemaakt, zodat ik er vlugger terecht kan, respectieflijk op 14 en 23 dezer.Dus lieve vrienden ik reken op jullie om te blijven duimen.
Alvast bedankt voor jullie meelevende reacties.
Hieronder enkele foto's van hoe mijn been er uitziet drie jaar na de tekenbeet.
verleden woensdag zijn we verhuist en alles is goed verlopen, we zitten bijna op ons plaats.Het laatste kunnen we nog niet uitpakken want we moeten nog enkele weken wachten op onze nieuwe kast,zetels en tafel met zeteltjes.
Het slechte nieuws is dat ik verleden vrijdag te horen heb gekregen dat ik toch de ziekte van Lyme heb en dit is dus al minstens drie jaar geleden dat ik die teek heb gehad.Voor degene die het verhaal niet kennen, ik ben toen onmiddellijk naar de huisdokter geweest omdat het al de kleuren van de regenboog had, het was wel op de achterkant van mijn onderbeen en heb waarschijnlijk de teek er afgekrabt zonder het te weten.Hij heeft mij toen een cortisonekuur gegeven, wat natuurlijk niets uithaalde en het been opeens twee jaar later volledig blauw en rood zag, gezwollen en zeer gevoelig bij de minste aanraking, toen heeft hij op aanraden van de reumatoloog waar ik in behandeling ben voor mijn fibromyalgie een bloedcontrole laten uitvoeren en die zou negatief zijn geweest.Nu weer een paar maanden later weer op aanrade van de reumatoloog heeft hij mij doorverwezen naar een dermatoloog en die zei onmiddellijk dat is een tekenbeet geweest en ja zie mijn bloedonderzoek van nu is zwaar positief.Wat de gevolgen daar van zijn moet nu nog vastgesteld worden.Eerst en vooral moet ik hier een nieuwe huisdokter zoeken en zo vlug mogelijk naar een cardioloog en neuroloog gaan om te laten vaststellen welke schade het heeft aangericht.Dus als jullie zo lief willen zijn om voor mij te duimen met zijn allen...alvast bedankt. Wat ik op het ogenblik moet doen is de zwaarste antibiotica gedurende veertig dagen innemen en mag totaal niet in de zon komen zolang ik hem inneem (gevaar van verbranding)
Ik ga het hier bij laten voor het ogenblik, maar als er nieuws is laat ik het onmiddelijk weten
Aha wat was me dat lachen toen ik mijn gastenboek en reacties opende, er waren verschillende blogmaatjes die mij een gelukkige verjaardag wensten met volgens hen één a twee dagen te laat, maar als je gaat zien bij de voorstelling van mijzelf zie je dat ze een hele maand te laat waren, maar alsnog bedankt hoor.
De laatste berichten van het thuisfront wij zijn volop aan het inpakken en gisteren heb ik de meubels in de boenwas gezet zodat ze er weer een paar jaar tegen kunnen . Donderdag morgen komt er iemand ons oude salon halen en na de middag komt de kringloopwinkel de tafel en stoelen halen en nog een heleboel kleinigheden die we niet kunnen zetten in ons nieuwe nestje.
Ja, lieve vrienden het begint nu wel te korten, ik zal blij zijn als we veertien dagen verder zijn en we op ons plaats zitten, want het begint stilletjes aan door te wegen voor ons, vooral omdat het weer niet gunstig is voor mijn fibromyalgie.
Ik wil mijn trouwe bezoekers toch eens extra bedanken, het doet goed te zien dat jullie mij niet vergeten en hierbij beloof ik plechtig dat ik jullie als ik terug tijd heb zal overstelpen met bezoekjes.
Even tussendoor de laatste berichten van het thuisfront!
Meubels zijn gekozen en besteld, alsook de verhuiswagen, die is voor 24/06 naar ons nieuwe nestje dat al volledig geschilderd is,alleen nog de douchecabine afwassen en alles is klaar om ons te ontvangen.
Vrijdag aanstaande komt de boekhouder, aan wie we alles hebben overgedragen, het archief halen en dan is alles van de zaak definitief gedaan.Dan kunnen we beginnen met inpakken.
Velen onder u vroegen zich af waar dat hart van de Kempen is, awel het is Geel.Piep maar eens hieronder naar de foto's van ons nieuwe nestje.
Hier ben ik dan nogeens met het laatste nieuws.We hebben de sleutels in ons bezit van ons appartement en hebben alles opgemeten om te zien wat we allemaal aan meubels kunnen meenemen. We moeten wel het één en ander achterlaten en zijn al naar nieuwe meubels gaan kijken, niet gemakkelijk hoor om iets te vinden dat bij ons andere meubels past.Hetgeen we nieuw moeten kopen is een kleine kast met bijpassende tafel en we nemen ledere zeteltjes met leuningen die bij ons nieuwe salon (alé het zal maar een tweezit worden denk ik)passen,zodat we die bij in het salon kunnen zetten als we bezoek krijgen.Vanmiddag komt er een schilder kijken wat het ons zal kosten om alles een opknapbeurt te geven.
Een Hollander en een Belg zitten op een boot die begint te zinken. De Hollander en de Belg beginnen dan maar te zwemmen, en ze blijven zwemmen tot ze op een eiland aanspoelen.
Op dat eiland worden ze door kannibalen gevangen genomen en het opperhoofd zegt: 'In de pan ermee'.
De Belg zegt: 'Kunnen we iets doen om niet in de pot te moeten?'
De kannibaal zegt: 'Ja, je moet een opdracht vervullen'.
De Belg: 'Geef die opdracht dan maar', en de Hollander: 'Ja, kom hier met die opdracht'.
De kannibaal: 'Ga in het bos 100 gelijke vruchten zoeken en kom ermee terug, dan zal je je tweede opdracht krijgen.'
De Belg is als eerste terug met 100 bosbessen.
Het opperhoofd zegt dan tegen de Belg: 'Steek nu die vruchten 1 voor 1 in uw gat zonder te lachen, als dit lukt, mag je blijven leven'
De Belg krijgt met moeite de 99 bosvruchten in zijn gat, maar bij de 100ste bosvrucht schiet hij dan toch in de lach. Het opperhoofd: 'Hoofd eraf en in de pan ermee'.
Als hij in de hemel komt vraag Sint Pieter hem: ' Ik heb het zo goed in de gaten gehouden en snap echt niet waarom je bent beginnen lachen bij die 100ste vrucht. Je was er toch al..'
Waarop de Belg antwoordt: 'Niet moeilijk, ik zag die Hollander aankomen met 100 kokosnoten!'
Dit bericht zal tijdelijk bovenaan blijven staan, voor nieuwe berichten naar beneden scrollen.
Sorry, lieve vrienden en familie dat je al een tijdje niets van mij hoorde, maar we zijn ons leven aan het reorganiseren. Het is allemaal in een snelvaart verlopen, de kogel is door de kerk en we gaan in het hartje van de kempen wonen, in een knus klein appartement en heel gemakkelijk in onderhoud, wat voor mij heel belangrijk is met mijn fibromyalgie. Jullie zullen wel begrijpen dat mijn hoofd nu niet bepaalt op bloggen staat.Maar ga toch proberen jullie op de hoogte te houden. Hopelijk is dan in augustus alles terug normaal en zitten we op ons plaats.Pffff .Ben toch een beetje zenuwachtig hoor, het zal een hele verandering zijn.
Taalkennis Filip en Mathilde: ze spreken nu Nederlands thuis om te oefenen Paola vraagt: 'Mathilde, wat hebben jullie zoal kedaan?' Mathilde zegt: 'Wij hebben kewandeld, kelezen, kegeten, kerust, en ik eb drie maal keneukt met Filiep!' Paola repliceert: 'Mathilde dat mag je aan het Hof zo niet zeg! Zeg dan: Filiep heeft een pan spek met eieren kegeten.' Mathilde zegt: 'Oke mama, 'k zal onthouden. O, 'k heb nog iets verketen, Filiep heeft de pan uitkelikt!'
******************************************** Prins Filip en Mathilde lagen in bed... Mathilde: ''t Is ik heb kou.' Filip: ''t Is koe, ik zal deken haal.' Mathilde: 'Filip, 't is ik heb nok kou.' Filip: 'Keen probleem liefste ik zal nok deken haal.' Mathilde: 'Als mijn moeder kou had dan papa op haar lig!' Filip: 'Zek Mathilde 't is nu 2:30 dat is nu tok wa laat om uwe papa te bel!'
******************************************** Filip en Mathilde komen thuis van het huwelijksfeest. Mathilde gaat in een verleidelijk pose liggen en zegt: 'Filip, 't is ik denk dat kij wel weet wat ikke wil...'. Waarop Filip: 'Maar Mathilde, kij hebt toch al zo'n skoon feest kehad....'. Mathilde spreidt haar beentjes een beetje en zegt 'Filip, 't is ik denk dat kij wel weet wat ikke wil... '. Waarop Filip: 'Jammaar, wat wielt kij dan?'. Waarop Mathilde wijdbeens opnieuw: ' Filip, 't is ik denk dat kij nu wel weet wat ikke wil...'. Waarop Filip: 'Jaja, ik zie het al, kij wielt het bed voor U alleen!'.
****************************************** Zegt de Flup tegen zijn moeder: 'Maman, 't is ik heb de groot probleem, Chaque fois que Mathilde a un orgasme zij maak teveel van de lawaai.'. Zegt Paola: 'Mais enfin, Filip, dat is zeer koed, proficiat, dat is tok keen probleem?'. Zegt Filip: 'Jawel, maman, want 't is ik hoor het tot in mijn kamer en ik word dan altijd oewakker.'.
**************************************** Op een morgen ziet Albert Filip met een grote ronde wekker in zijn mond rondlopen. Hij vraagt aan Filip: 'Filip mijn zoon, oewaarom loopt kij rond met een oewekker in oew mond?'. Waarop Filip antwoordt: 'Awel, papa, Mathilde heeft tegen mij kezekd: 'Filip kij hebt slekte adem, gij moet nen tik-tak in oew mond steken!'
Een ruw uitziende 'biker' stopt aan een Harleyshop om zijn motor te laten repareren. Men kan het probleem niet verhelpen terwijl hij wacht, dus zegt hij dat hij wel te voet naar huis zal gaan.
Onderweg stopt hij bij een ijzerwinkel en koopt daar een emmer en een aambeeld.. Verder bezoekt hij ook nog een poelier en koopt daar een paar kippen en een gans. Nu heeft hij wel een probleem want hoe zal hij dat allemaal dragen?
De winkelier zegt : "Waarom leg je het aambeeld niet in de emmer, draag hem in de ene hand, steek een kip onder elke arm en met de andere vrije hand draag je de gans."
"Tof, bedankt", zegt de biker en hij gaat verder.
Buiten wordt hij aangesproken door een oud nonnetje dat hem vertelt dat ze de weg kwijt is. Ze vraagt : "Kan je me zeggen hoe ik naar Groenlaan nr 1603 geraak?"
Den biker antwoordt: "Ik woon toevallig ook in de Groenlaan, namelijk in nr 1616! Kom ga met me mee via een binnenweg, dan zijn we er in no time".
Het nonnetje bekijkt hem bedenkelijk en zegt: "Ik ben een eenzame vrouw zonder een man om me te beschermen.Hoe weet ik, dat als ik met je meega, je me niet tegen een muur aanduwt, mijn kleed omhoog sleurt en me een beurt geeft?"
"Verdekke zuster" zegt de biker, "zie mij hier nu staan met mijnen emmer, aambeeld, 2 kiekens en een gans in mijn handen; hoe in hemelsnaam kan ik je nu tegen de muur aandrukken en al het gene doen wat je hier zegt?"
"Awel" zegt ze, "zet de gans neer, zet er de emmer over, het aambeeld erop en ik zal de kiekens vasthouden!"
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Crika.
wat was me dat lachen toen ik mijn gastenboek en reacties opende, er waren verschillende blogmaatjes die mij een gelukkige verjaardag wensten met volgens hen één a twee dagen te laat, maar als je gaat zien bij de voorstelling van mijzelf zie je dat ze een hele maand te laat waren, maar alsnog bedankt hoor.
