Kom, laten we nog eenmaal vliegen.
Ga je met me mee?
We stijgen op, hoog boven het dal,
vliegen over de rivier,
voelen de kracht van onze vleugels,
maken een duikvlucht
en landen in de kruin van onze lievelingsboom.
We genieten nog eenmaal van het uitzicht
en vliegen dan terug, langzaam en verdrietig,
want we weten:
morgen worden we opgehokt.
damma

ik heb één talent
en dat is het talent om heel hoog te vliegen, om gelukkig te zijn, hoe hoger ik vlieg, hoe gelukkiger ik ben
en dan, onvermijdelijk, stort ik naar beneden
en dat is vandaag gebeurd
het doet zeer
het is donker en koud
nergens brandt een lichtje
ik ben het contact met De Bron verloren
ik heb dit vaker meegemaakt
ik weet dat het over gaat
dat ik als een feniks uit mijn as zal herrijzen
maar dat is slechts rationele wetenschap
nú is het koud en donker
damma

Hoe ik weet, dat ik over je heen ben?
Je telefoonnummer is niet alleen uit mijn gsm gewist,
maar ook uit mijn hoofd en uit mij hart..........
Ik word 's nachts niet meer wakker, huilend om jou........
Ik kan weer lachen.........
Er is vrede in mijn hoofd en in mijn hart........
Ik gun jou, zonder een zelfs maar een zweem van jaloezie,
je geluk met die ander......
Damma

het is een frisse herfstdag

je bent bezig in het huis

eindeloos de ladder op en af

eindeloos stenen in cement leggen

je houdt niet van cement, je houdt niet van metselen

je verveelt je rot bij het eentonige werk en je droomt van leuker werk,

maar je weet ,dat je gewoon door moet gaan met de stenen, totdat ze op zijn, dag in ,dag uit, je zet je verstand op nul en gaat door met het metsen........

dan hoor je een licht geruis en voel je een windje, zomaar, binnen in huis,

je ruikt een heerlijke etensgeur.............

je draait je om en je ziet dat ik er ben, op bezempje

ik kijk je stralend aan, knip en mijn vingers, zeg: tafeltje dek je

en er staat een prachtig gedekte tafel

ik schep het eten op de borden en schenk er heerlijke wijn bij

je komt de ladder af, naar beneden, wast je handen en neemt plaats aan tafel........

ik vind het heerlijk om bij je te zijn, ik straal helemaal van geluk, dat ik hier zo met je aan tafel zit

het eten smaakt je goed en dat maakt me gelukkig

als we klaar zijn met eten, knip ik wederom in mijn vingers, zeg een toverspreuk  en er staat een heerlijk, groot, zacht en warm bed

we gaan een middagdutje doen

we kleden ons uit en kruipen heerlijk dicht tegen elkaar aan

vergeten zijn de stenen, vergeten is het cement

er is alleen maar dit zachte bed en mijn zachte warme lichaam tegen het jouwe

teder verkennen we elkaars lichaam

ik streel je lieve haren, geef je vlinderkusjes op je ogen,voorhoofd, neus en oren,

mijn lippen beroeren de jouwe, onze tongen dansen met elkaar..........

we vergeten de saaiheid van het dagelijks bestaan

we doen een heerlijk middagdutje, waaruit we ontwaken als herboren,

als je wakker wordt, zie je me nog juist wegvliegen op bezempje

je zwaait me na

ik zwaai terug en roep........tot volgende keer!

 damma

Vandaag is de dag, waarop ik jou zal ontmoeten.

Al jarenlang chatten we met elkaar.

Ik heb je stem al gehoord, en je gezicht gezien via de webcam,

maar een ontmoeting in het echte leven is er nog niet geweest.

Ik ben heel zenuwachtig, heb angst dat je me helemaal niet leuk meer zult vinden, dra je me in het echt ziet.

Het wordt een ontmoeting tussen vier personen.

Jij en je vrouw ontvangen mij en mijn man.

Ik heb mijn mooiste kleedje aangetrokken en een prachtig boeket bloemen voor je vrouw uitgezocht.

Dankzij routeplanner vind ik je huis, dat verscholen ligt tegen een beboste heuvel, moeiteloos.

Je komt naar buiten, samen met je vrouw, we geven elkaar een hand.

Ik vind het heel leuk je te ontmoeten.

We drinken koffie met een Mattetaart, heerlijk smaakt die.

Je hebt een hartstikke leuke vrouw, heel sympathiek.

Al gauw merk ik, dat ik het veel gezelliger vind om met haar te praten, dan met jou.

Mijn man voelt zich, zoals altijd en overal, direct op zijn gemak.

Ik zie dat je vrouw regelmatig naar mijn man kijkt, om zijn grapjes lacht,

ik denk dat zij het misschien leuker vindt om met hem te praten, dan met mij,

dus geef ik haar de ruimte en richt me tot jou.

Je bent heel anders, dan ik had verwacht, niet zo sprankelend als op messenger.

Ik zie mijn man praten met jouw vrouw en het valt me op hoe leuk hij is, charmant, onderhoudend, belangstellend.

Mijn gesprek met jou kabbelt voort, maar ik heb meer oog voor mijn eigen man.

Als we aan het eind van de middag terugrijden naar huis, weet ik dat mijn sprookje met jou voorbij is.

Mijn sprookje gaat verder, maar nu met mijn eigen man in de hoofdrol.

damma

Op een mooie zomerdag wandel  ik in het bos. Ik kies de kleine, smalle paadjes, waar het heerlijk rustig is. Zo af en toe zie ik een eekhoorntje. Regelmatig hoor ik een vogel fluiten. Het is een heerlijke dag. Ik besluit even te gaan liggen op het zachte mos ………en val in slaap……… Als ik wakker word, hoor ik een lieve mannenstem zeggen: “Ik ben maar even naast je komen zitten om over je te waken."
Ik open mijn ogen en zie twee lieve ogen in een vriendelijk lachend gezicht .........
De man opent zijn rugzak en haalt er een thermoskan uit; hij schroeft de dop eraf en ik ruik de heerlijke geur van koffie, hij heeft ook nog verse broodjes bij zich.........
We picknicken op het mos en stellen ons aan elkaar voor........
Hij noemt mij de schone slaapster en ik noem hem de prins op het witte paard. We hebben een gezellige middag en na afloop vraagt hij me of ik met hem mee wil, achterop zijn paard, de wijde wereld in en natuurlijk zeg ik ja, dit is immers waar ik altijd van gedroomd heb!..........of droom ik nog steeds?……….
damma

Ieder moment gaan er deuren voor mij open naar nieuwe mogelijkheden.

Ik benut de kansen die vandaag op mijn pad komen.

Op de plek, waar zielen wachten tot het hun tijd is om geboren te worden, in een mensenleven, op aarde, was er een zieltje, dat heel bang was, om naar de aarde te gaan, want op aarde, zo had ze gehoord, zou ze  iemand ontmoeten van wie ze zou gaan houden en die ander zou dan zómaar bij haar weg kunnen gaan.
Ze wist zeker, dat ze dat niet zou overleven.
Ze had op voorhand al heel grote angst, paniek zelfs, als ze er alleen maar aan dacht, dat die ander, van wie ze zóveel zou houden, weg zo gaan...........

Ze was zo bang, dat ze maar liever niet naar de aarde wilde gaan.

Er was daar nog iemand, die bang was, maar hij was juist bang voor mensen die in paniek raakten.

Hij had gehoord, dat hij op aarde van iemand zou gaan houden én dat er op aarde heel veel mensen waren, die in paniek raakten.

Hij was bang dat hij juist van iemand zou gaan houden, die heel vaak in paniek raakte.
Hij wilde dat niet; hij had een grote hekel aan paniek.

God, in al zijn wijsheid, stuurde hen op hetzelfde moment naar de aarde, en in het ene zieltje plaatste Hij een magneetje met Angst + en in de andere ziel een magneet met Angst -

zodat Hij zeker wist, dat ze elkaar aan zouden trekken,

om samen hun angst te overwinnen.

Ze konden zich aan elkaar slijpen.

damma

Kom, laten we nog eenmaal dansen...
Ga je met me mee?
Samen naar de haven,
Slenteren over de boulevard,
Genieten van het uitzicht,
We drinken zoete wijn,
Dansen tot diep in de nacht.
Tegen het ochtendgloren lopen we langzaam we terug naar je hotel, bedroefd en stil.
Jouw vakantie is voorbij, zo dadelijk vlieg je terug naar huis, naar je leven in Europa en ik blijf hier achter, verdrietig en alleen.......
damma

Het is een koude winteravond. In het donker haalt hij houtblokken vanonder de overkapping in de tuin, waar hij ze sinds jaar en dag mooi opgestapeld heeft liggen.

Eenmaal binnen, werpt hij de eerste houtklos in de open haard, daarna pakt hij de tweede en juist voordat hij die in de open haart wil gooien, ziet hij dat er een hart in gegraveerd staat.

Hij zakt ineen op het kleed voor de haard en denkt aan haar voor wie hij, jaren geleden, dit hart heeft gezaagd, met de punt van zijn kettingzaag, in een klos van een van de vele bomen, die hij die dag in stukken aan het zagen was.

Tijdens het zagen had hij steeds aan háár gedacht, aan zijn Mariposa, zijn lieve vlinder.

Heel de zomer had zij hem gezelschap gehouden, tijdens het werken in de tuin. Zij was zijn vlinder en hij was van haar gaan houden.

Toen de herfst aanbrak, zei hij, dat ze weg moest gaan, maar ze wilde niet bij hem vandaan, dus bleef ze tot de winter aanbrak; pas toen het vroor was ze bij hem weggegaan, naar warmer streken, vlinders kunnen immers niet tegen koude. Ze had hem bij het afscheid teder gekust en beloofd, dat ze terug zou komen.

In het voorjaar had hij vol verwachting naar haar uitgekeken, tot ver in de zomer had hij gehoopt op haar terugkeer, toen het herfst werd, had hij alle hoop verloren en in de winter die volgde was zijn hart bevroren. Nooit dacht hij meer aan Mariposa.

Ze had haar belofte niet gehouden, ze was niet teruggekomen en zijn hart was bevroren.

Nu zat hij daar, met "haar" boomstronk in zijn handen.

Hij herinnerde zich die ene mooie zomer; zag haar weer door de tuin fladderen, voelde weer haar "butterflykisses". Langzaam smolt het ijs rond zijn hart. Hoe had hij, destijds, kunnen denken, dat zij de vorst had kunnen overleven? Natuurlijk was ze gestorven op haar tocht naar het zuiden. Geen vlinder kan zo ver vliegen in zulke koude, eigenlijk had hij dat destijds al beseft, maar niet wíllen weten.

Hij had haar zo graag willen geloven, toen ze zei, dat ze terug zou komen en hij was zó teleurgesteld geweest, toen ze almaar niet terugkwam.

Maar nu, met de houtklos in zijn hand, besefte hij, dat ze wel degelijk teruggekomen was........

Hij schonk een glas sangria in, nam er een bord spaghetti piripiri bij, precies zoals hij dat zo vaak gedaan had in de zomer dat ze bij hem was. Hij at en dronk met smaak en daarna plaatste hij het blok hout met het hart van zijn Mariposa, in het houtvuur..............

Hij keek naar de vlammen en herinnerde zich die heerlijke zomer, tot in het kleinste détail........

De warmte, het eten en de wijn maakten hem een beetje slaperig..........

Ineens was ze daar, zijn Mariposa..........het houtblok was vergaan en Mariposa was tot leven gekomen..........Ze gaf hem vlinderkusjes, gelijk weleer............en ze zei: "Zie je wel dat ik teruggekomen ben.................."

Damma

Ik woon op een eiland, waar mensen uit alle richtingen welkom zijn en liefdevol ontvangen worden, het eiland bestaat uit een berg, er is een noordkant, met steile rotsen, daar diep beneden beuken grote golven op de rotsen, dat is de kant waar ik meestal met mijn rug naartoe zit, daar is het altijd nacht, maar het is best een mooie nacht, want het is volle maan en bijna onbewolkt,

aan mijn voorkant,  mij is er de zuidkant van de berg, met de prachtig begroeide helling en uiteraard komt aan de ene kant de zon op en gaat hij aan de andere kant onder en ik kan voortdurend kiezen of ik me wil richten naar de ontroerende zonsopgang, het prachtige zuiden, of de weemoedige zonsondergang, Soms heb ik behoefte aan de zee en de volle maan, dan zit ik in het donker over zee te staren, en hoor ik diep beneden de golven op de rotsen slaan....... ik kan kíezen.......en ik wil soms hier en dan weer dáár zijn.

Zo af en toe komt er iemand naar boven, die heeft dan een hele pelgrimstocht gemaakt om bij mij te komen......

Als ik dat wil, kan ik, naar beneden gaan, naar het dal, waar de mensen zijn en ik kan me gewoon tussen hen begeven, zonder dat één van hen weet, dat ik eigenlijk op de berg hoor....

daarna kan ik weer gewoon terugkeren naar de top van mijn berg.........
damma

Het is een mooie dag in augustus, je werkt op het land.
Tegen het middaguur kom ik naar je toe, met zelfgebakken brood, boter, ham en een ketel koffie.
Al van uit de verte zie ik, dat je  bezig bent met het repareren van de motor van de landbouwmachine. 
Terwijl ik naar je toeloop zie ik hoeveel je houdt van het werken aan de motor.
Je werkt al jaren op het land, maar je passie ligt bij motoren.
Zelden zag ik je gelukkiger dan wanneer je bezig was met het repareren van een motor, het maakt je niks uit, dat je handen vol smeer en olie zitten, je bent gewoon gelukkig, als je kunt prutsen aan een motor.
Ik weet dat de tijd gekomen is om de boerderij over te dragen aan onze zoon, zodat jij kunt doen ,wat je echt leuk vindt. Onder het eten zeg ik tegen je:
"Ik denk dat ons kind de boerderij maar over moet nemen, hij is er oud genoeg voor ."
Je kijkt me verrast aan en je vraagt: " en wat moet ik dan doen? ik ben nog veel te jong om te stoppen met werken."
Ik antwoord: "Wat dacht je van een eigen garage? Je bent zó goed in het repareren van motoren, het heeft je hart............."
Je straalt helemaal als je antwoordt: "Vind je dat écht goed?"
Ik neem je teder in mijn armen en zeg: "Natuurlijk lieverd, ik heb al mijn angst voor armoede en mislukking losgelaten, ik wil graag dat je doet, waar je goed in bent en wat je gelukkig maakt en  ik heb 100% vertrouwen in je!"
Je neemt me in je armen en kust me, gelijk je nooit eerder gedaan hebt, zo vol liefde en passie. 
Je houdt van me, ik zie het en ik voel het en ik hou, eindelijk, ook van jou.
Damma

Mijn lief,

Ik voel me geborgen in jouw armen

beschermd door je liefde en je kracht.

Vol vertrouwen geef ik me over

aan je warmte, je passie en je macht.

Versmolten in een tedere omhelzing,

bij het ontluiken van de nacht.

Damma

Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen op engelenvleugels, over de wolken, en, juist als de zon ondergaat, vlieg ik door het raam, dat  openstaat, naar binnen.
Je bent verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach..............
je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom
je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht.........
je steekt de kaarsen aan
het licht weerspiegelt in je ogen
we eten van de hapjes, proeven van de drank
kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans
heel plechtig en heel lief
natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs
je streelt mijn haren
kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren
en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne
we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen
we zijn één, voor nu en voor altijd.
Damma

Ik ben de baas over mijn leven en volmaakt één met het universum.

Mijn gedachten zijn puur, liefdevol en positief.

Ik put nu uit deze nieuwe kracht in mij en ik doorloop deze groeiende fase moeiteloos

Ik kom naar je toegevlogen, op vlindervleugels.

Je bent aan het werk in de hof.

Ik neem je liefdevol in mijn armen,

aai je over je lief bolleke,

geef tedere kusjes op je voorhoofd,

je lieve ogen, je neus, je mond......

We horen bijen zoemen, vogels fluiten.

De rozen verspreiden hun heerlijke geur.

Wat is de wereld mooi, hier in de hof.

Ik zou op deze plek willen blijven,

met jou in mijn armen..............

voor altijd............
Damma

Ik dwaalde door het bos en riep, in wanhoop, 

naar de bomen:

"Mijn lief houdt niet meer van mij!"

De bomen antwoordden:

"Vergeef hem.........."

Ik schreeuwde naar de bomen:

"Ik hou nog wel van hem!"

Ze antwoordden:

"Vergeef jezelf......."

Ik huilde:

"Hij houdt van een ander!"

De bomen zeiden:

"Gun het hem......."

Ik snikte:

"Ik kan niet zonder hem!"

De bomen zeiden:

"Laat hem los............."

damma

Ik concentreer me en creeër een beschermende bubbel van liefde en licht om mij heen.

Harmonie staat altijd tot mijn beschikking.