Ik zag je met háár

en voor het eerst zag ik haar gezicht,

ik kende haar wel van foto's

en ik zag eens vluchtig haar gestalte,

maar ik zag haar niet eerder in het gezicht.

Ze kijkt ongelukkig en ontevreden,

ondanks dat ze bij joú is.

Ik weet heel zeker, dat ik, alle malen

dat ik naast jou liep, straalde van geluk,

zelfs die keer dat we in de kou over de markt liepen

en ook de keer dat we het ongemakkelijke modderpad

door de duinen bewandelden.

Voor haar doe jij er niet toe, haar maak jij niet gelukkig.

Als je mij mee uit fietsen zou nemen,

zou ik heel de weg naast je strálen,

van geluk en dankbaarheid, dat je met mij ging fietsen

op een mooie dag.......... ik zou strálen van geluk.

Zij fietste naast jou en ze was ongelukkig.

Voor haar doe jij er niet toe.............

Damma

Het is een mooie dag in Turkije, vanuit mijn hotel heb ik een schitterend uitzicht over de baai van Içmeler en Marmaris.

Tientallen kleine zeilbootjes met witte zeilen verlevendigen de baai.

Het hotel ligt hoog, tegen een berg, zodat ik een mooie uitzicht op de baai heb. 
Dit is genieten; er staat een zacht briesje; de zon schijnt uitbundig; ik zit onder een parasol, met een drankje onder handbereik.

Gisteravond was een toffe avond, er was dansmuziek en ik genoot van de Russische mannen en vrouwen, die urenlang prachtig dansten, op alle soorten van muziek.

Er zat een heel leuke vrouw tussen, die enthousiast en vol vuur danste.

Ze nodigde me uit om samen met haar te dansen, maar ik zei nee, want ik durfde niet. 
Ik kan maar een weinig danspassen  en was  bang om voor gek te staan. Ik wou dat ik kon dansen, echt goed dansen, zoals de vrouw van gisteravond.

Kijk, daar komt ze juist aan.......ze zwaait naar me en ik zwaai terug.

Dan komt ze naar me toe en ze vraagt me,in het Engels, waarom ik niet wilde dansen, gisteren.

Ik leg zo goed als ik kan uit, dat ik niet goed, niet mooi, kan dansen. 
Ze antwoordt, dat het niet gaat om de mooie passen, maar om het plezier.

Daar heeft ze volkomen gelijk in.

"Deze avond samen dansen?" vraagt ze en ik zeg: "Ja!"

"Ik kom je halen", zegt ze nog en dan neemt ze een duik in het water van het zwembad. 
Dat is ook iets wat ik niet durf, duiken. 
Ik ga altijd heel voorzichtig van het trapje af, het zwembad in, eigenlijk ben ik een beetje bang voor water.

Ik richt mijn blik weer op de prachtige zee en droom weg.....

ik hoor muziek en zwem op de maat van de muziek.........., zonder angst voor water, zonder angst voor mensen.....

dit is dus duidelijk een droom, want even later schrik ik wakker.

Het was een heerlijke droom........zon, water, muziek, zwemmen, vrijheid, geen angst om beoordeeld en te licht bevonden te worden, gewoon gelukkig zijn en leven.
Durfde ik dat maar..........

Ik besluit een wandeling te gaan maken en alle zorgen en angst van me af te schudden.

Later die dag, als de schemering is gevallen en mensen nog nagenieten van hun maaltijd, begint de muziek te spelen.

Hier en daar staat al iemand op om te gaan dansen.

Na een poosje zie ik de Russische vrouw, Swetlana heet ze, op de dansvloer staan.

Ik zie dat ze zoekend rondkijkt en wil me klein maken en verstoppen........ik durf immers niet te dansen........
Als ze me ziet, komt ze naar me toe.

Ik ga met haar mee, de dansvloer op ook al durf ik eigenlijk niet. Ze ziet mijn angst en stelt me gerust met haar lieve lach. 
"Ik leer het je", zegt ze.
We staan tegenover elkaar en ze doet me een paar eenvoudige passen bewegingen voor, en ik doe haar na.

Ik vind het heel lief van haar dat ze mij wil leren dansen, echt heel tof.

Na een poosje gaat het dansen vanzelf en let ik niet meer op de mensen die langs de kant zitten; ik denk niet meer daarover na of ik wellicht voor gek sta, omdat ik niet mooi kan dansen.

Ik ben één met de muziek en geniet. Tot diep in de nacht, gedragen op de muziek, niks geen vermoeidheid, niks geen valse schaamte, gewoon opgaan in de muziek, meegaan met de muziek, helemaal loskomen van mijzelf.

Dit is een heerlijke avond en zoals deze zullen er nog veel volgen................ 
het is een tof verlof.
damma

mijn onmogelijke liefde.........
ik hou zielsveel van jou,

ik zou je teder in mijn armen willen nemen,

je lieve gezicht tussen mijn handen houden

je haren strelen,
je voorhoofd kussen en je lieve ogen

ik weet dat het onmogelijk is,
maar,

ik zou je zo heel graag vasthouden,

je zomaar in mijn armen nemen,

en teder tegen me aandrukken,

je haren strelen en je lief gezicht,

vlinderkusjes geven op je lieve ogen,

je neus, je mond,

zomaar even heel dicht bij je zijn....

damma

Soms, in eenzame nachten, als ik wakker lig, kom je naar me toe, je glipt binnen door het dakraampje, dat altijd openstaat, speciaal voor jou, omdat ik altijd hoop dat je zult komen......
Je neemt plaats op de rand van mijn bed,
streelt me over mijn bolletje, geeft me tedere kusjes op mijn voorhoofd, ogen, neus en mond......
je schuift naast me en houdt me liefdevol in je armen........
zo lig je bij me, tot het ochtendgloren,
dan fluister je zachtjes in mijn oor: "ik hou van jou" en vlieg je weg, zoals je gekomen bent.......
je zwaait nog even en werpt me een kushandje toe.............dan ben je weg
het raampje laat ik altijd openstaan
want ik weet......in eenzame nachten, als ik de slaap niet vatten kan, kom je naar me toe...........zo af en toe............
damma

Het is volle maan.
Ik trek mijn mooiste heksenkleedje aan
en kom naar je toegevlogen.
Het is een wolkeloze nacht, moeiteloos vind ik mijn weg naar jouw huis.
Zachtjes land ik op het dak.
Ik zie dat je het raam een stukje open hebt gelaten, als teken dat je hoopt dat ik komen zal.
Je ligt zo lief te slapen, zo stil en gelukkig.
Ik ga op de rand van het bed zitten en streel je zachtjes over je haren, buig me voorover en geef je tedere kusjes op je voorhoofd,...... je ogen,........ je neus,.......... en tenslotte op je mond............
Je wordt wakker, blij verheugd omdat ik bij je ben.
Je nestelt je gelukzalig in mijn armen
en zo vallen we in slaap...............
tot het maanlicht overgaat in de ochtendzon en er een nieuwe dag is aangebroken, vol nieuw geluk.
damma

Het is onze eerste avond in Thailand, we zitten op een terrasje, aan een romantisch verlicht tafeltje voor twee en eten verrukkelijke rijst met vruchten en vlees...........

we hebben elkaar nog maar net vierentwintig uur eerder in het vliegtuig leren kennen..........

toch lijkt het, of we elkaar ons hele leven al gekend hebben, zó vertrouwd...........

je hebt een leuk karakter, rustig, en toch vol humor, je bent leuk als je lacht ,zo leuk.......

er zitten lichtjes in je ogen, in het vliegtuig kon ik dat niet zo goed zien, omdat je toen naast me zat, maar nu je tegenover me zit, zie ik hoe leuk je bent, je lieve lach, de lichtjes in je ogen........

we blijven tot heel laat op het terras zitten, dan slenteren we terug naar ons hotel..........als we bij de deuren van onze kamers staan, zeg je................het was gezellig, samen eten, een leuk begin van de vakantie, ik ga mijn kamer in en jij de jouwe....................ik ga op mijn balkon staan, zie de volle maan aan de hemel, de sterren.........jij staat op jouw balkon, ziet de contouren van de bergen, de sterren en je begrijpt dat de maan aan mijn kant van het hotel staat...........je aarzelt even, denkt ........durf ik wel, durf ik niet, maar je besluit dat je wél durft, je gaat je kamer uit, klopt op mijn deur en als ik opendoe vraag je me...........kun jij de maan zien? ik neem je bij de hand en voer je mee naar het balkon..............samen staan we in het maanlicht, het is zooooooooo mooi, we genieten, je legt je arm om mijn schouder, ik leg mijn arm om jouw heup, zo staan we daar, heel lang naar de maan te kijken, dicht bij elkaar

dit belooft een heerlijke vakantie te worden..................

we weten beiden, instinctief, dat we het langzaam aan moeten doen.....de trip duurt drie weken en dit is pas de eerste avond..........je zegt dat je gaat slapen , morgen worden we al om zeven uur aan het ontbijt verwacht, de rondreis begint na het ontbijt..........je kust me teder op mijn voorhoofd, en zegt...........tot morgen en slaap zacht.............
Damma

Hij is mijn grote passie,
mijn minnaar van het eerste uur.
Zodra hij verschijnt, werp ik me aan zijn voeten.
Hij is een jaloers minnaar.
Als hij me zoekt en niet buiten vindt, in het veld, maar binnen in het huis, dan roept hij me en trekt aan me, verleidt me, tot ik me naar buiten spoed om me te koesteren in zijn warmte.
Hij is............ de Zon

damma

Op de plek, waar zielen wachten tot het hun tijd is om geboren te worden, in een mensenleven, op aarde, was er een zieltje, dat heel bang was, om naar de aarde te gaan, want op aarde, zo had ze gehoord, zou ze  iemand ontmoeten van wie ze zou gaan houden en die ander zou dan zómaar bij haar weg kunnen gaan.
Ze wist zeker, dat ze dat niet zou overleven.
Ze had op voorhand al heel grote angst, paniek zelfs, als ze er alleen maar aan dacht, dat die ander, van wie ze zóveel zou houden, weg zo gaan...........

Ze was zo bang, dat ze maar liever niet naar de aarde wilde gaan.

Er was daar nog iemand, die bang was, maar hij was juist bang voor mensen die in paniek raakten.

Hij had gehoord, dat hij op aarde van iemand zou gaan houden én dat er op aarde heel veel mensen waren, die in paniek raakten.

Hij was bang dat hij juist van iemand zou gaan houden, die heel vaak in paniek raakte.
Hij wilde dat niet; hij had een grote hekel aan paniek.

God, in al zijn wijsheid, stuurde hen op hetzelfde moment naar de aarde, en in het ene zieltje plaatste Hij een magneetje met Angst + en in de andere ziel een magneet met Angst -

zodat Hij zeker wist, dat ze elkaar aan zouden trekken,

om samen hun angst te overwinnen.

Ze konden zich aan elkaar slijpen.

damma