Er staat in de tuin van het huis, waar ik juist ben komen wonen, een boom, die veel schaduw geeft op mijn terras. Als echte zonaanbidster kan ik daar absoluut niet tegen. Ik ben dus begonnen met hem drastisch te snoeien, met de handzaag heb ik er al zoveel mogelijk takken afgehaald, de onderkant van de stam is al kaal, maar de hogere takken, daar kan ik niet bij. Jij bent, toevallig, bezig in je eigen tuin.
Je hebt me al een tijdje gadegeslagen en het eerste wat je opviel, was, dat ik helemaal niet voor het karwei gekleed ben. Ik draag een  kort, rood klokkend rokje, daarboven een felgeel topje en daaronder rode open schoentjes met een hakje.
Het ziet er leuk uit, maar het is totaal ongeschikt voor werken in de tuin. Ik plaats een ladder tegen de boom, teneinde ook de takken die hoger zitten, af te zagen.
Je ziet me op de ladder, die enigszins scheef staat, klimmen en je weet op voorhand dat het fout zal gaan.
Je loopt alvast mijn erf op...... en juist als je bij de boom met de ladder gearriveerd bent, val ik naar beneden, precies in jouw armen.
Ik kijk naar wie mij zo liefdevol heeft opgevangen en zie een paar prachtige ogen heel liefdevol naar mij kijken. Ik voel me heerlijk in jouw armen en hoop dat je me voor altijd vasthoudt.
Jij, op jou beurt, hebt het gevoel dat je mij voor altijd vast zou willen houden, dus zet je me niet onmiddellijk op de grond, maar draag je me naar de living. De schuifpui staat open, dus je kunt zó doorlopen. Ik zeg je, dat ik je heel dankbaar ben en jij antwoordt, dat een goede buur beter is, dan een verre vriend.
Ik beaam dat volmondig en zeg dat ik hier helemaal alleen woon en dat ik nog geen enkele vriend heb.
We kijken elkaar aan en ik verdrink in je lieve ogen.  Je kust me teder en je zegt: "Dit is liefde op het eerste gezicht! Vanaf het eerste moment, dat ik je daar bezig zag met die boom, werd ik door je aangetrokken, als door een magneet.......... en ik was zó blij dat die ladder scheef wegzakte, zodat ik een reden had om naar je toe te komen........ en toen ik je eenmaal in mijn armen voelde, wilde ik je nooit meer loslaten."
Ik neem je lieve gezicht teder tussen mijn handen, kus je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je oren en tenslotte je mond...........
het begint als een tedere, liefdevolle kus ,maar het wordt steeds gepassioneerder..........ik heb je lief, mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen............... ik verlies mezelf helemaal in jou.... er is geen verschil meer tussen jou en mij..........we zijn één....................Damma

Het is een zwoele nacht, ik ben ver bij jou vandaan.
Ik kijk naar de maan en denk aan jou.
Ik mis je enorm ............. ik wenste dat je hier kon zijn, naast mij, op dit verlaten strand, je arm om mij heen, samen kijkend naar de maan die zo mooi weerspiegeld wordt door de zee........
Ik heb je lief mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen.
In mijn verbeelding ben je bij me, nu hier, naast me.
Ik ruik je geur, ik voel je warmte, en als ik mijn hoofd tegen je borst leg, hoor ik zelfs het kloppen van je hart.
Tijd, ruimte, afstand, het is allemaal verdwenen,
je kwam naar me toe op een gedachtestroom,
juist toen ik hevig naar je verlangde..........
zó zul je altijd bij me zijn
soms kom je op een gedachtestroom en voel ik je naast me "landen" als een zuchtje wind..........
dan weer kom je als een klein wolkje aan de (bijna)wolkeloze hemel.........
telkens weer is er die groet van jou
dat teken van leven
van liefde
van nabijheid
hoe ver ik ook bij je vandaan ben,
je bent altijd dicht bij me
dank je voor je vriendschap
dank je voor je genegenheid
dank je voor je trouw
Damma

ik word wakker, veel te vroeg, en heel verdrietig en ik weet ……dit is de dag van het afscheid van de bouw en van jou.

Het huis waaraan jij twee jaar bouwde is af.

Een jaar geleden leerde ik je, bij toeval, kennen, omdat ik langs het huis kwam, dat je aan het bouwen was.

We raakten aan de praat, ik vond je leuk en zo gebeurde het dat ik een jaar lang bijna iedere dag naar je toe kwam, voor een babbeltje en al rap bracht ik eten en drinken mee, voor de gezelligheid.

Soms hielp ik je met stenen aangeven, maar meestal zat ik gewoon naar je te kijken.

Ik zag je graag, toen al en dat gevoel is alleen maar gegroeid.

Je bouwde het huis niet voor jezelf, maar in opdracht en morgen komen de eigenaars het huis in bezit nemen.

Vandaag leg je er de laatste hand aan, vandaag is de laatste dag dat ik bij je kan zijn, morgen vertrek je naar een ander deel van het land, om daar aan een nieuwe opdracht te beginnen.

Ik trek mijn mooiste kleedje aan, maak je lievelingseten en kom naar je toe.

Ik zie, dat je blij bent, dat ik gekomen ben.

Je neemt me in je armen en omhelst me teder, ik voel het kloppen van je hart, het klopt zo lief voor mij...............

Na een paar minuten maak je je voorzichtig los van mij, neemt me bij de hand en samen lopen we nog eenmaal het huis door, eerst beneden: keuken, hal, living......... dan de trap op, de slaapkamers, het weidse uitzicht.

Ik herinner me dat de stelling hier stond en hoe we hier zaten en aten en uitkeken over de weidevelden.

Het is een prachtig huis geworden, je mag fier zijn op je werk en toch denk ik........was het nog maar vorig jaar, was het  huis nog maar níet klaar, dan hoefde je nog niet weg.

We hebben al de tijd geweten, dat onze liefde zou eindigen, als het huis af was, je hebt immers elders andere verplichtingen...........

Ik pak de mand met eten uit en voor de laatste keer eten we samen, drinken we samen,

na het eten neem ik je, als altijd, in mijn armen,

kus je teder op je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je mond,

nog eenmaal liggen we in elkaars armen

en dan is het sprookje voorbij,

Ik moet gaan,

jij moet gaan

Vaarwel mijn lief, vaarwel

je woont voor altijd in mijn hart

damma

De eerste keer dat ik hem zag, waren we beiden aan het meer. Ik zat op het bankje onder de grote kastanje en hij kwam naast mij zitten. Het was toeval dat ik daar zat, het was toeval dat hij daar langs kwam.
De daaropvolgende dagen, zat hij er soms, toevallig, als ik langskwam, ik ging dan naast hem zitten en we praatten over ditjes en datjes, niets hoogdravends.
Er waren ook dagen dat hij er niet was, en dan miste ik hem. Daarna kwam de tijd, dat we tegen elkaar zeiden: morgen weer? twee uur?
Een half jaar lang zagen we elkaar bijna alle dagen, om twee uur aan het meer. Wanneer hij er eerder was dan ik, zag ik zijn gezicht oplichten, zodra hij mij zag.
Het waren heerlijke maanden, ik leefde naar die middagen toe, ze werden het hoogtepunt van mijn bestaan. Toch deden we niet veel meer dan naast elkaar zitten en praten, zo af en toe raakten onze handen elkaar, bij toeval en voelden we onze verbondenheid.
Toen kwam de dag waarop hij zei: ik kan nog maar zo af en toe. Het spijt me, te druk, teveel werk, ik kom, wanneer ik kan.
Nu zit ik hier alle dagen en wacht..............
Damma

Het is een mooie dag tijdens de vakantie, dus huur ik een bootje en trek erop uit...............

Na een uurtje varen leg ik aan bij een mooi palmeneiland.

Ik doe mijn schoenen uit ,stap in het water en trek de boot op het strand.

Daarna maak ik, op blote voeten, een wandeling door het heerlijke, warme, witte zand.

Wat een zalige rust hier, ik hoor de branding ruisen, en zelfs na ruim een uur gewandeld te hebben, ben ik nog helemaal niemand tegengekomen, het lijkt op een aards paradijs, het voelt of ik omringd ben door engelen, zo vredig, zo liefdevol.

Ik ga zitten onder een palm en kijk uit over zee.

Wat zijn er hier veel vogels en wat geven ze een prachtig concert....... het is zó mooi, de combinatie van het kwetteren van de vogels en het ruisen van de zee  en nog iets anders........ik voel me gedragen, omringd door engelen.........het voelt zo prettig en rustgevend, dat ik bijna in slaap val.

Terwijl ik zo zit te soezebollen, bundelen al die liefde en al die tederheid  zich samen en is het alsof ik twee armen om me heen voel, heel teder en liefdevol, het voelt prettig, liefdevol, dus ik nestel me in die armen.
Ik voel me oneindig veilig, zoveel warmte, liefde en tederheid gaan er uit van deze omarming.......

Dit is de perfecte liefde op de perfecte plaats op het perfecte moment.

Ik ervaar het als een groot geluk, dat dit mij overkomt en ik geniet er met volle teugen van; ik laat dit geluk helemaal over mij heenkomen, zonder iets te vragen, zonder iets te zeggen.........ik geniet ..........

tot het tijd is om weer naar mijn bootje te gaan en terug te varen van waar ik vandaan kwam.

Dit was een ongelooflijk heerlijke vakantiedag, waar ik nog heel lang aan terug zal denken.

Damma

Vandaag zag ik het huis terug.

Ik liep er, bij toeval, langs en ik dacht nog, wat een mooi huis, zo lieflijk tussen de bloemen gelegen.

Pas toen ik er al voorbij was, besefte ik, dat dit het huis was, wat jíj bouwde.

De bouw, waarop ik je twee jaar lang, bijna dagelijks kwam bezoeken, met eten, wijn en tederheid.

Ik herinner me onze gelukkige uren en ook de pijn die ik voelde, toen ik afscheid van je moest nemen, omdat het huis af was en jij vertrok naar een ander deel van het land, op weg naar een nieuw project.

Ik miste je zo heel erg, maandenlang.

En nu ben ik zomaar aan het huis voorbijgaan, zonder het nog met jou en mij te verbinden.

Het spreekwoord is dus waar!

De tijd heelt alle wonden.

Damma

vannacht kom ik op blauwe vleugels naar je toe

in mijn mooiste blauwe jurkje

ik land op het terras, de deur staat op een kiertje

ik loop zachtjes naar je slaapkamer,

je ligt te slapen, ik kijk naar je..........

ik heb je lief, zo oneindig lief.............

ik kruip stilletjes naast je

je wordt niet wakker

ik sla mijn armen om je heen

en dek ons toe met mijn vleugels

ik wieg je zachtjes in mijn armen

ik heb je lief mijn lief, zó lief heb je en jou alleen.........
damma

Ik heb gemerkt dat ik kan reizen op een gedachtestraal

het gebeurde toen ik je zo erg miste,

dat het pijn deed,

ik ontdekte dat ik op een gedachtestraal naar je toe kon reizen

zodat ik je kon zien, voelen, horen, ruiken,

Alle nachten kom ik nu naar je toe

op de kracht van mijn gedachtestraal........
damma

Het is een mooie najaarsdag.

Ik vertel je dat ik een verrassing voor je heb.

Je bent heel nieuwgierig, maar ik verklap nog niets, behalve dat het 2 uur voor zonsondergang gaat plaatsvinden en dat we er voor naar Sint Niklaas gaan rijden.

Heel de dag draai je om mij heen, en tracht je uit te vinden wát je te wachten staat.

Eindelijk is het zover, we stappen in de auto en na een uurtje komen we aan op de plaats van bestemming...........

Wanneer je  merkt dat we ballon gaan varen, glanst je gezicht van blijdschap, zoiets leuks heb je niet eerder gedaan.

Dolgelukkig stappen we beiden in de gondel.

We genieten van het landschap..........van de zon die bijna ondergaat en alles in een heel romantisch licht plaatst.

Je staat dicht tegen me aan, ik voel je lieve lijf tegen het mijne......

Ik neem je teder in mijn armen, fluister lieve woordjes in je oor, vertel hoeveel je voor me betekent, hoeveel ik van je hou
en dan, vlak voor het moment waarop de zon achter de horizon gaat verdwijnen, vraag ik je ten huwelijk.............

Je kijkt me intens gelukkig aan,  je ogen verdrinken in de mijne terwijl je JA, ik wil, zegt......

Nooit eerder in mijn leven ben ik zó gelukkig geweest, als op dat gouden moment........

Damma

Ik heb over je gedroomd,

het verbaasde me, want het was zó lang geleden,

dat ik nog over je gedroomd had.

Ineens was je weer bij me,

alsof je nooit bent weggegaan..........

bij het ontwaken, was er nog het nagenieten,

van jou en mij, weer samen.

Wat er níet meer was,

was de bitterheid, omdat je,

lang geleden, níet voor mij gekozen hebt......

Dat ik terug kan zien op ons samenzijn,

zónder bitterheid en pijn,

dat ik kan genieten van de herinnering aan hoe het vroeger was,

stemt me gelukkig.

Dank je, dat je een onderdeel van mijn leven was

Damma

Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen, over wolkjes, en juist als de zon ondergaat, vlieg ik door je raam dat open staat naar binnen,
je bent wel enigszins verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach..............
je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom
je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht.........
je steekt kaarsen aan
het licht weerspiegelt in je ogen
we eten van de hapjes, proeven van de drank
kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans
heel plechtig en heel lief
natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs
je streelt mijn haren
kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren
en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne
we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen
we zijn één, voor nu en voor altijd
damma

Vannacht kom ik op engelenvleugels naar je toegevlogen.

Voorzichtig land ik op het dak.

Je raam staat, als vanouds, een stukje open.

Stilletjes glip ik naar binnen.

Ik blijf een tijdje naar je kijken;

je ligt zo lief te slapen;
het is zo lang geleden dat ik hier nog was.

Zachtjes schuif ik naast je in het grote bed.

Teder sla ik een arm om je heen.

Liefdevol streel ik je over je lief bolleke.

Je nestelt je tegen me aan;
het is alsof ik nooit ben weggeweest.

Zo liggen we samen, heel de nacht, intens gelukkig.

Ik ben zo blij, dat ik je teruggevonden heb, mijn lief,

zo blij, dat je al die tijd op me bent blijven wachten.

Damma

het begint met liefde

liefde geeft mij vleugels

vliegen begint ermee dat ik van iemand hou

zonder dat ik van iemand hou

lukt vliegen niet

en na het houden van

volgt het vertrouwen

zonder vertrouwen is vliegen niet mogelijk

als het vertrouwen weg is

volgt de landing

van duizelingwekkende hoogte, in een smak op de grond

gewond, overal pijn

het stomme is

dat liefde die klap altijd overleeft

liefde is hardleers, of hartleers

niet stuk te krijgen, is liefde

vertrouwen is rap stuk

als ik liefde voel

stijg ik op met vleugels van vertrouwen,

vertrouwen dat de ander ook van mij houdt,

pijlsnel omhoog

en als vertrouwen wegvalt

omdat ik denk dat de ander niet van mij houdt

val ik te pletter

omdat het vertrouwen was

dat mij vleugels gaf

vertrouwen in de liefde

en in het vermogen van de ander om fouten te vergeven

zoals ik zijn fouten vergeef

mijn fout is mijn paniek(stoornis)

de ander heeft een andere fout

iedereen heeft fouten

ook de ander

liefde, vertrouwen, vergeving

daar draait het om

het begint met liefde

daarna is er het vertrouwen

dat ik fouten mag maken

als dat vertrouwen er is

dan stijg ik op, als een arend

totdat de ander boos wordt om een fout

dan schrik ik me rot

en val ik te pletter

ik kan liefde niet stoppen

en boosheid van ander ook niet

het enige wat ik kan stoppen is vertrouwen

als ik vertrouwen stop

vlieg ik niet meer

dan is het leven saai maar overzichtelijk

vertrouwen is de onzekere factor

vertrouwen leidt tot paniek

paniek leidt tot boosheid bij de ander

dus zonder vertrouwen

is er geen paniek meer

en geen boosheid meer bij de ander vanwege paniek

ik zou vertrouwen moeten schrappen

en dat betekent: niet meer vliegen

liefde kwijnt dan, wellicht ,vanzelf weg

ander alternatief is alleen maar vrolijk doen

opgewekt, nooit over problemen praten

dan is er geen vertrouwen én geen liefde

dan kan ik net zo goed níet online komen

ik zoek diepgang, vertrouwen, liefde

zowel om te geven als om te krijgen

me open stellen

fouten durven maken

vertrouwen in vergeving

geven en ontvangen
damma

We zijn op een grasveldje aan de Maas.

prachtige dag,

gelukkig hebben we onze badkleding bij ons, rap kleden we ons om en dan lopen we hand in hand over het gras

ineens laat ik jouw hand los en ren een stukje voor je uit

terwijl ik roep: "pak me dan ,als je kan........"

jij hebt mij al rap ingehaald, maar ik probeer weer los te komen

we stoeien en vallen om, beiden, in de brandnetels........

het brandt, het prikt, het steekt!we zijn er helemaal alleen, er is niemand anders dan wij,

wel ligt er wel een bootje aan het steigertje, maar dat ziet er verlaten uit

het is een

we rennen naar het steigertje en springen in het water

brrrrrrrrrrrrrrr koud, maar ook heerlijk genezend

we zwemmen en spelen in het water, tot we het heel erg koud krijgen, dan klimmen we op het steigertje

en nemen we een kijkje bij de boot

die ziet er helemaal verlaten uit.....

als we grote badlakens zien liggen, klimmen we aan boord,

we drogen elkaar af

heel teder en liefdevol

en plagend.......

het bootje deint op en neer..........

damma

Ik ben met verlof aan zee,

ik mis je

het is een mooie avond,

de maan schijnt, ik wandel langs de vloedlijn en staar over zee

als ik moe word, ga ik even liggen, onder de sterrenhemel

en val in slaap..........de vloed komt op, ik voel water aan mijn voeten en juist als ik denk: ik moet wakker worden en opstaan,  zijn er die armen om me heen.........., jouw armen.

ik open mijn ogen .........en zie jou, je bent bij me! slaap ik of droom ik?............

je legt je hoofd tegen mij aan, ik streel je over je lief bolleke, druk me dicht tegen je aan en de droom gaat verder, ik geniet van de warmte en de zachtheid, van je armen om mij heen.......

het maakt niet uit of het een droom is of dat het echt is.........jij bent bij me, dat is het enige wat telt..........

 Damma

Esta noche, vengo  a ti ,volando con ala de ángel.

Cuidadosamente aterrizo sobre el tejado.

Tu ventana está abierta, como desde siempre.

Entro en silencio........

Te miro un momento............

Duermes tan amablamente.....

Hace tanto tiempo que yo no estaba aquí..

Suavemente me pongo al tu lado en la cama grande

Te abrazo con cariño..........

Te arrellanas conmigo.......

Está como si nunca me hubiera ido

Así estamos reunidos, toda la noche completamente felices.

Estoy tan contento de haber vuelto mi amor

Tan alegre que me hayas esperado todo el  tiempo.

Damma

Vandaag zijn we al vroeg opgestaan, want we gaan een rit maken op een olifant.

Eerst met de bus, het is, zoals alle dagen ,verrukkelijk warm.

Er is airco in de bus, dat vind ik wel een beetje jammer, want de airco staat altijd te hoog, veel te koud,

ik doe dus een vestje aan, en je lacht me uit en noemt me een koukleum.

Even later trek je me tegen je aan en sla je je arm om me heen, zodat ik heerlijk warm word.

Ik val in slaap tegen je borst , ik ben het, als nachtuiltje, niet gewend om zo vroeg op te staan.

Ik lig lekker tegen je aan, heb nog nooit zo goed geslapen als tegen jouw hart aan.

Als we er bijna zijn, streel je me zachtjes over mijn haren en fluister je in mjin oor....

opstaan luiwammes, het is tijd voor onze olifantenrit.

Ik druk me nog even iets dichter tegen je aan; wil het moment van wakker worden uitstellen........

maar, je bent onverbiddelijk: het is echt tijd om de bus uit te gaan en de olifant te bestijgen.

Wat is hij hoog!,

Hij tilt zijn voorpoot op, als opstapje, en ja hoor, het lukt me om hem te bestijgen.

Je komt achter me zitten en slaat je armen om mij heen.

De tocht begint, we zijn met wel twintig olifanten en veertig mensen, twee aan twee op een olifant.

We gaan door het bos en dan door de rivier.........

Het is schitterend mooi.

Ineens staat onze olifant stil,: hij doet zijn slurf in het water en daarna spuit hij het water over zijn rug.

We krijgen een gratis douche van rivierwater, een lekkere lauwwarme rivierdouche.

De mensen voor en achter ons, op de andere olifanten, lachen om ons, maar dat geeft niks.

Heel mijn witte T-shirt is drijfnat, maar het droogt vanzelf, want het is hier heerlijk warm.

Als de tocht op de olifant voorbij is, gaan we met de bus naar de kust, waar we picknicken op het strand, zwemmen in zee en genieten van de prachtige zonsondergang.
Het was weer een heerlijke dag.

Ik wil hier nooit meer weg, ik wil voor altijd hier blijven, samen met jou.
damma

hoe ga je om met een groot verdriet
je gaat er Niet mee om,
het verdriet gaat met jou om
het is alom aanwezig
je kunt je er niet voor verstoppen
je kunt er niet even pauze van nemen
het ís er
en het doet met je wat het wil
het houdt je vast ,zolang het wil
je kunt er niets tegen doen,
het is er, groter dan je zelf bent, veel en veel groter dan je zelf bent
het heeft oneindig veel meer macht dan je zelf hebt
en je hebt het maar te gehoorzamen
het vervult je helemaal
en dra je eens denkt aan iets anders dan aan het verdriet
is het onmiddellijk terug aanwezig
het heeft je in zijn macht,
het heeft zich met duizend tentakels aan je gehecht
en je moet wachten, tot het u loslaat
er is geen enkele manier waarop je het verdriet los kunt laten
je moet wachten totdat het joú loslaat
en dat gebeurt langzaam, tentakel voor tentakel
een groot verdriet
dat heeft  je in zijn macht
al dat je kunt doen
is wachten
tot het je loslaat
nochtans is dat míjn ervaring
damma

Vuurtoren

Jij, rots  in de branding van mijn leven,

Jij, steun en toeverlaat in bange tijden,

Jij, trooster bij verdriet en pijn,

Jij, getuige van mijn leven,

Wat er ook gebeurde: Vreugde,

Verdriet, teleurstelling, geluk,

liefde, bedrog. Jij was er altijd bij.

Telkens kwam ik even bij je zitten,

In goede en in slechte tijden.

Alles kon ik jou vertellen.

Altijd vond ik troost bij jou.

Damma