Hoe ga je om met een somberheid?
Je gaat er Niet mee om.
Het gaat met jou om.
Het is alom tegenwoordig.
Je kunt je er niet voor verstoppen.
Je kunt er niet even pauze van nemen.
Het IS er en het blijft bij je zolang het wil.
Je kunt er niets tegen doen.
Het is groter dan je zelf bent.
Het omhult je helemaal en je moet wachten, tot het weggaat.
Er is geen enkele manier waarop je somberheid kunt ontlopen.
Je moet wachten tot het je verlaat
en dat gebeurt, altijd!
Zo maar ineens breekt de zon door de wolken en somberheid verdwijnt.
Dat is telkens weer wonder.
Het is het wonder waarop ik nu wacht.
damma

moed betekent voor mij  volhouden,
in donkere tijden, als ik de weg kwijt bent en almaar in kringetjes ronddraai, 
zonder te weten waarheen te gaan, 
ik ben dan stil en wacht tot het licht gloort........
damma

het is de eerste avond van mijn verlof

de eerste avond zonder jou
ik mis je heel erg............
ik kan niet slapen en zit op mijn balkon, naar de hemel te staren, soms zie ik de maan op zee schijnen en dan weer bliksemt het......
die bliksem treft mijn hart.......
ik mis je zo er dat het pijn doet
in gedachten ben ik bij je..........
ik doe net of je nu naast mij zit
je slaat een arm om mij heen
en fluistert lieve woordjes in mijn oor
je blijft bij me tot ik in slaap val.......
damma

Ik zit op een terrasje in Spanje, er komt iemand langs, hij houdt halt en gaat aan het lege tafeltje  tegenover mij zitten.

Ik observeer hem, hij ziet er prachtig uit, groot, breed, leuke uitstraling.
Hij draagt een mooi roze overhemd, dat hem heel goed staat.

Ik ben op slag verliefd en kan mijn ogen niet van hem af houden. Ik moet mijzelf echt forceren om de andere kant op te kijken, quasi nonchalant draai ik me van hem af.

Even later merk ik dat hij opstaat.

Ik ben bang dat hij weggaat en voel me heel teleurgesteld en een beetje verdrietig,

maar direct daarna ben ik heel blij, want hij komt naast mijn tafel staan en zegt:

"U zit alleen aan tafel, ik ben ook alleen, zou het niet veel prettiger zijn als we sámen de maaltijd gebruikten?"

Ik ben zó gelukkig, dat ik het niet verbergen kan; ik straal helemaal als ik zeg: "Ja, leuk!"

De man stelt zichzelf voor, hij heeft een leuke, vlotte naam;

ik zeg mijn naam en rap daarna komt de ober om de bestelling op te nemen. 
We besluiten paella voor twee te nemen met een karaf sangría.

Dit is pas de eerste dag van mijn vakantie en ook van die van mijn tafelgenoot, die een aangename gesprekspartner blijkt te zijn.

Na het eten slenteren we over de boulevard, ineens horen we vanaf een terrasje mooie dansmuziek, uit onze jeugd: amapola en bésame mucho. 
Hij vraagt me ten dans, ik smelt in zijn armen, figuurlijk natuurlijk, we dansen tot diep in de nacht, daarna maken we nog een strandwandeling, terwijl de volle maan  glimlachend op ons neerziet.

Dit belooft een gouden vakantie te worden........

Damma

Hoop wordt telkens weer geboren
in de armoede van het eigen hart,
in het niets, de leegte ,de onmacht nabij,
Na iedere nederlaag doet de hoop weer licht schijnen
uit oude puinhopen herrijst zij weer
Damma

Ik werk als vakantiehulp in Spanje, in Mijas, bij een gezin, dat woont in een villa die tegen de berg aangebouwd is. Vanaf het terras heb ik een schitterend uitzicht over het dal en over andere villa's. In de villa juist onder die waar ik vertoef, woont een aantrekkelijke man. Hij is leuk om te zien en ik vind hem sympathiek. Telkens als hij me ziet zwaait hij joviaal. Na een paar dagen ontstaat er een ritueel. Iedere morgen om elf uur zwaaien we naar elkaar en iedere middag om drie uur opnieuw.

Op een nacht, als ik niet slapen kan vanwege de warmte en ik verkoeling zoek op het terras, zie ik hem zwemmen, bij het licht van de volle maan. Gefascineerd sla ik hem gade.

Op een gegeven moment ziet hij mij en gebaart hij mij naar beneden te komen en met hem mee te zwemmen. Even aarzel ik, want de smalle paadje, dat van onze villa leidt naar die van hem, is vrij steil. Hij merkt mijn aarzeling en komt mij tegemoet, over het smalle pad en neemt me bij de hand. Veilig leidt hij mij naar zijn villa, naar zijn zwembad.

We duiken in het water, dat verrukkelijk koel is, in deze hete zomernacht.

Hij zegt dat hij me leuk vindt. Ik voel mijn hart sneller kloppen. We kijken over het dal, dat zo mooi belicht wordt door de volle maan. Hij houdt mijn hand vast.

Tegen het ochtendgloren moet ik terug naar de villa waar ik werk, om voor het ontbijt te zorgen.

Hij kust me teder en zegt...............kom je iedere nacht bij me terug?

Ik zeg, dat ik dat heel graag wil, maar dat ik nu echt moet gaan. Als ik bovenaan het pad ben aangekomen, draai ik me om en zwaai naar hem, hij zwaait terug..........

Dat is de laatste maal dat ik hem zie.........

de volgende nacht is hij er niet, en de daaropvolgende nacht ook niet.......

ook overdag zie ik hem niet meer..........

Zijn villa ziet eruit alsof ze nooit bewoond is geweest.........

Iedere nacht ga ik naar beneden, over het smalle pad, dan zwem ik in zijn zwembad, in de hoop dat hij ineens naast me opduikt.......... maar niets van wat ik wens gebeurt.

Hij is verdwenen.........het prille geluk is zomaar voorbij.

Damma

Vandaag maken we een excursie met de boot naar Koh Samet.

Ik verheug me er zeer op. 

Eerst heerlijk ontbijten , jij en ik samen aan één tafeltje, dan met de boot naar het tropisch paradijs, we huren een mountainbike en bezoeken het binnenland, het is echt toppie, de natuur is prachtig  we hebben een rugzakje bij ons met eten en drinken voor de lunch........we stoppen op een romantisch plekje...........pakken ons lunchpakket uit en genieten van onze boterhammetjes, als twee reuzenvlinders vlak naast ons neerstrijken.......ze hebben prachtige kleuren en zijn heel groot...............
ze houden van ons, want ze blijven de hele tijd dicht bij ons........ze willen ons laten genieten van hun schoonheid............ze zijn mooi, zo mooi!

dan vliegen ze op, een komt op jouw been zitten, op je rechter dijbeen, a.h.w. op je schoot en de ander op mijn linker been ze blijven daar gewoon zitten.......
we voelen ons heel bijzonder, omdat deze prachtige vlinders ons uitgekozen hebben...............
we kijken naar elkaar, naar de vlinders...........
we voelen ons gelukkig en blij, ik schuif voorzichtig wat dichter naar jou toe.
de vlinder blijft zitten, ik leg mijn hoofd op je schouder, we genieten, van de omgeving, van de vlinders, van elkaars nabijheid,
dan komt er een grote groep mountainbikers luid pratend voorbij en de vlinders schrikken op en vliegen weg, 
wij ruimen ons rugzakje weer in, nemen uiteraard ons afval mee terug, laten niets rondslingeren,
we gaan terug naar het strand, waar we onder een palmboom gaan liggen,
we voelen het zachte ,witte, warme zand, zien de takken van de palmboom boven ons, zachtjes bewegen in het briesje,
dit is genieten!

we blijven zo liggen tot het tijd is om naar de boot te gaan, de dagtocht loopt ten einde

hand in hand slenteren we naar de boot, gaan als laatsten aan boord, zitten hand in hand, genietend van elkaars aanwezigheid, het eten aan boord is verrukkelijk, in de verte zien we Bangkok opduiken, het ziet er mooi verlicht en sprookjesachtig uit.........ik wil hier altijd blijven, samen met jou,

Damma

Kastanjes aan de boom
nog in hun groene bast
straks vallen ze

bruine kastanjes
in het natte gras

damma

Er staat in de tuin van het huis, waar ik juist ben komen wonen, een boom, die veel schaduw geeft op mijn terras. Als echte zonaanbidster kan ik daar absoluut niet tegen. Ik ben dus begonnen met hem drastisch te snoeien, met de handzaag heb ik er al zoveel mogelijk takken afgehaald, de onderkant van de stam is al kaal, maar de hogere takken, daar kan ik niet bij. Jij bent, toevallig, bezig in je eigen tuin.
Je hebt me al een tijdje gadegeslagen en het eerste wat je opviel, was, dat ik helemaal niet voor het karwei gekleed ben. Ik draag een  kort, rood klokkend rokje, daarboven een felgeel topje en daaronder rode open schoentjes met een hakje.
Het ziet er leuk uit, maar het is totaal ongeschikt voor werken in de tuin. Ik plaats een ladder tegen de boom, teneinde ook de takken die hoger zitten, af te zagen.
Je ziet me op de ladder, die enigszins scheef staat, klimmen en je weet op voorhand dat het fout zal gaan.
Je loopt alvast mijn erf op...... en juist als je bij de boom met de ladder gearriveerd bent, val ik naar beneden, precies in jouw armen.
Ik kijk naar wie mij zo liefdevol heeft opgevangen en zie een paar prachtige ogen heel liefdevol naar mij kijken. Ik voel me heerlijk in jouw armen en hoop dat je me voor altijd vasthoudt.
Jij, op jou beurt, hebt het gevoel dat je mij voor altijd vast zou willen houden, dus zet je me niet onmiddellijk op de grond, maar draag je me naar de living. De schuifpui staat open, dus je kunt zó doorlopen. Ik zeg je, dat ik je heel dankbaar ben en jij antwoordt, dat een goede buur beter is, dan een verre vriend.
Ik beaam dat volmondig en zeg dat ik hier helemaal alleen woon en dat ik nog geen enkele vriend heb.
We kijken elkaar aan en ik verdrink in je lieve ogen.  Je kust me teder en je zegt: "Dit is liefde op het eerste gezicht! Vanaf het eerste moment, dat ik je daar bezig zag met die boom, werd ik door je aangetrokken, als door een magneet.......... en ik was zó blij dat die ladder scheef wegzakte, zodat ik een reden had om naar je toe te komen........ en toen ik je eenmaal in mijn armen voelde, wilde ik je nooit meer loslaten."
Ik neem je lieve gezicht teder tussen mijn handen, kus je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je oren en tenslotte je mond...........
het begint als een tedere, liefdevolle kus ,maar het wordt steeds gepassioneerder..........ik heb je lief, mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen............... ik verlies mezelf helemaal in jou.... er is geen verschil meer tussen jou en mij..........we zijn één....................Damma

Het is een zwoele nacht, ik ben ver bij jou vandaan.
Ik kijk naar de maan en denk aan jou.
Ik mis je enorm ............. ik wenste dat je hier kon zijn, naast mij, op dit verlaten strand, je arm om mij heen, samen kijkend naar de maan die zo mooi weerspiegeld wordt door de zee........
Ik heb je lief mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen.
In mijn verbeelding ben je bij me, nu hier, naast me.
Ik ruik je geur, ik voel je warmte, en als ik mijn hoofd tegen je borst leg, hoor ik zelfs het kloppen van je hart.
Tijd, ruimte, afstand, het is allemaal verdwenen,
je kwam naar me toe op een gedachtestroom,
juist toen ik hevig naar je verlangde..........
zó zul je altijd bij me zijn
soms kom je op een gedachtestroom en voel ik je naast me "landen" als een zuchtje wind..........
dan weer kom je als een klein wolkje aan de (bijna)wolkeloze hemel.........
telkens weer is er die groet van jou
dat teken van leven
van liefde
van nabijheid
hoe ver ik ook bij je vandaan ben,
je bent altijd dicht bij me
dank je voor je vriendschap
dank je voor je genegenheid
dank je voor je trouw
Damma

ik word wakker, veel te vroeg, en heel verdrietig en ik weet ……dit is de dag van het afscheid van de bouw en van jou.

Het huis waaraan jij twee jaar bouwde is af.

Een jaar geleden leerde ik je, bij toeval, kennen, omdat ik langs het huis kwam, dat je aan het bouwen was.

We raakten aan de praat, ik vond je leuk en zo gebeurde het dat ik een jaar lang bijna iedere dag naar je toe kwam, voor een babbeltje en al rap bracht ik eten en drinken mee, voor de gezelligheid.

Soms hielp ik je met stenen aangeven, maar meestal zat ik gewoon naar je te kijken.

Ik zag je graag, toen al en dat gevoel is alleen maar gegroeid.

Je bouwde het huis niet voor jezelf, maar in opdracht en morgen komen de eigenaars het huis in bezit nemen.

Vandaag leg je er de laatste hand aan, vandaag is de laatste dag dat ik bij je kan zijn, morgen vertrek je naar een ander deel van het land, om daar aan een nieuwe opdracht te beginnen.

Ik trek mijn mooiste kleedje aan, maak je lievelingseten en kom naar je toe.

Ik zie, dat je blij bent, dat ik gekomen ben.

Je neemt me in je armen en omhelst me teder, ik voel het kloppen van je hart, het klopt zo lief voor mij...............

Na een paar minuten maak je je voorzichtig los van mij, neemt me bij de hand en samen lopen we nog eenmaal het huis door, eerst beneden: keuken, hal, living......... dan de trap op, de slaapkamers, het weidse uitzicht.

Ik herinner me dat de stelling hier stond en hoe we hier zaten en aten en uitkeken over de weidevelden.

Het is een prachtig huis geworden, je mag fier zijn op je werk en toch denk ik........was het nog maar vorig jaar, was het  huis nog maar níet klaar, dan hoefde je nog niet weg.

We hebben al de tijd geweten, dat onze liefde zou eindigen, als het huis af was, je hebt immers elders andere verplichtingen...........

Ik pak de mand met eten uit en voor de laatste keer eten we samen, drinken we samen,

na het eten neem ik je, als altijd, in mijn armen,

kus je teder op je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je mond,

nog eenmaal liggen we in elkaars armen

en dan is het sprookje voorbij,

Ik moet gaan,

jij moet gaan

Vaarwel mijn lief, vaarwel

je woont voor altijd in mijn hart

damma

De eerste keer dat ik hem zag, waren we beiden aan het meer. Ik zat op het bankje onder de grote kastanje en hij kwam naast mij zitten. Het was toeval dat ik daar zat, het was toeval dat hij daar langs kwam.
De daaropvolgende dagen, zat hij er soms, toevallig, als ik langskwam, ik ging dan naast hem zitten en we praatten over ditjes en datjes, niets hoogdravends.
Er waren ook dagen dat hij er niet was, en dan miste ik hem. Daarna kwam de tijd, dat we tegen elkaar zeiden: morgen weer? twee uur?
Een half jaar lang zagen we elkaar bijna alle dagen, om twee uur aan het meer. Wanneer hij er eerder was dan ik, zag ik zijn gezicht oplichten, zodra hij mij zag.
Het waren heerlijke maanden, ik leefde naar die middagen toe, ze werden het hoogtepunt van mijn bestaan. Toch deden we niet veel meer dan naast elkaar zitten en praten, zo af en toe raakten onze handen elkaar, bij toeval en voelden we onze verbondenheid.
Toen kwam de dag waarop hij zei: ik kan nog maar zo af en toe. Het spijt me, te druk, teveel werk, ik kom, wanneer ik kan.
Nu zit ik hier alle dagen en wacht..............
Damma

Het is een mooie dag tijdens de vakantie, dus huur ik een bootje en trek erop uit...............

Na een uurtje varen leg ik aan bij een mooi palmeneiland.

Ik doe mijn schoenen uit ,stap in het water en trek de boot op het strand.

Daarna maak ik, op blote voeten, een wandeling door het heerlijke, warme, witte zand.

Wat een zalige rust hier, ik hoor de branding ruisen, en zelfs na ruim een uur gewandeld te hebben, ben ik nog helemaal niemand tegengekomen, het lijkt op een aards paradijs, het voelt of ik omringd ben door engelen, zo vredig, zo liefdevol.

Ik ga zitten onder een palm en kijk uit over zee.

Wat zijn er hier veel vogels en wat geven ze een prachtig concert....... het is zó mooi, de combinatie van het kwetteren van de vogels en het ruisen van de zee  en nog iets anders........ik voel me gedragen, omringd door engelen.........het voelt zo prettig en rustgevend, dat ik bijna in slaap val.

Terwijl ik zo zit te soezebollen, bundelen al die liefde en al die tederheid  zich samen en is het alsof ik twee armen om me heen voel, heel teder en liefdevol, het voelt prettig, liefdevol, dus ik nestel me in die armen.
Ik voel me oneindig veilig, zoveel warmte, liefde en tederheid gaan er uit van deze omarming.......

Dit is de perfecte liefde op de perfecte plaats op het perfecte moment.

Ik ervaar het als een groot geluk, dat dit mij overkomt en ik geniet er met volle teugen van; ik laat dit geluk helemaal over mij heenkomen, zonder iets te vragen, zonder iets te zeggen.........ik geniet ..........

tot het tijd is om weer naar mijn bootje te gaan en terug te varen van waar ik vandaan kwam.

Dit was een ongelooflijk heerlijke vakantiedag, waar ik nog heel lang aan terug zal denken.

Damma

Vandaag zag ik het huis terug.

Ik liep er, bij toeval, langs en ik dacht nog, wat een mooi huis, zo lieflijk tussen de bloemen gelegen.

Pas toen ik er al voorbij was, besefte ik, dat dit het huis was, wat jíj bouwde.

De bouw, waarop ik je twee jaar lang, bijna dagelijks kwam bezoeken, met eten, wijn en tederheid.

Ik herinner me onze gelukkige uren en ook de pijn die ik voelde, toen ik afscheid van je moest nemen, omdat het huis af was en jij vertrok naar een ander deel van het land, op weg naar een nieuw project.

Ik miste je zo heel erg, maandenlang.

En nu ben ik zomaar aan het huis voorbijgaan, zonder het nog met jou en mij te verbinden.

Het spreekwoord is dus waar!

De tijd heelt alle wonden.

Damma

vannacht kom ik op blauwe vleugels naar je toe

in mijn mooiste blauwe jurkje

ik land op het terras, de deur staat op een kiertje

ik loop zachtjes naar je slaapkamer,

je ligt te slapen, ik kijk naar je..........

ik heb je lief, zo oneindig lief.............

ik kruip stilletjes naast je

je wordt niet wakker

ik sla mijn armen om je heen

en dek ons toe met mijn vleugels

ik wieg je zachtjes in mijn armen

ik heb je lief mijn lief, zó lief heb je en jou alleen.........
damma

Ik heb gemerkt dat ik kan reizen op een gedachtestraal

het gebeurde toen ik je zo erg miste,

dat het pijn deed,

ik ontdekte dat ik op een gedachtestraal naar je toe kon reizen

zodat ik je kon zien, voelen, horen, ruiken,

Alle nachten kom ik nu naar je toe

op de kracht van mijn gedachtestraal........
damma

Het is een mooie najaarsdag.

Ik vertel je dat ik een verrassing voor je heb.

Je bent heel nieuwgierig, maar ik verklap nog niets, behalve dat het 2 uur voor zonsondergang gaat plaatsvinden en dat we er voor naar Sint Niklaas gaan rijden.

Heel de dag draai je om mij heen, en tracht je uit te vinden wát je te wachten staat.

Eindelijk is het zover, we stappen in de auto en na een uurtje komen we aan op de plaats van bestemming...........

Wanneer je  merkt dat we ballon gaan varen, glanst je gezicht van blijdschap, zoiets leuks heb je niet eerder gedaan.

Dolgelukkig stappen we beiden in de gondel.

We genieten van het landschap..........van de zon die bijna ondergaat en alles in een heel romantisch licht plaatst.

Je staat dicht tegen me aan, ik voel je lieve lijf tegen het mijne......

Ik neem je teder in mijn armen, fluister lieve woordjes in je oor, vertel hoeveel je voor me betekent, hoeveel ik van je hou
en dan, vlak voor het moment waarop de zon achter de horizon gaat verdwijnen, vraag ik je ten huwelijk.............

Je kijkt me intens gelukkig aan,  je ogen verdrinken in de mijne terwijl je JA, ik wil, zegt......

Nooit eerder in mijn leven ben ik zó gelukkig geweest, als op dat gouden moment........

Damma

Ik heb over je gedroomd,

het verbaasde me, want het was zó lang geleden,

dat ik nog over je gedroomd had.

Ineens was je weer bij me,

alsof je nooit bent weggegaan..........

bij het ontwaken, was er nog het nagenieten,

van jou en mij, weer samen.

Wat er níet meer was,

was de bitterheid, omdat je,

lang geleden, níet voor mij gekozen hebt......

Dat ik terug kan zien op ons samenzijn,

zónder bitterheid en pijn,

dat ik kan genieten van de herinnering aan hoe het vroeger was,

stemt me gelukkig.

Dank je, dat je een onderdeel van mijn leven was

Damma

Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen, over wolkjes, en juist als de zon ondergaat, vlieg ik door je raam dat open staat naar binnen,
je bent wel enigszins verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach..............
je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom
je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht.........
je steekt kaarsen aan
het licht weerspiegelt in je ogen
we eten van de hapjes, proeven van de drank
kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans
heel plechtig en heel lief
natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs
je streelt mijn haren
kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren
en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne
we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen
we zijn één, voor nu en voor altijd
damma

Vannacht kom ik op engelenvleugels naar je toegevlogen.

Voorzichtig land ik op het dak.

Je raam staat, als vanouds, een stukje open.

Stilletjes glip ik naar binnen.

Ik blijf een tijdje naar je kijken;

je ligt zo lief te slapen;
het is zo lang geleden dat ik hier nog was.

Zachtjes schuif ik naast je in het grote bed.

Teder sla ik een arm om je heen.

Liefdevol streel ik je over je lief bolleke.

Je nestelt je tegen me aan;
het is alsof ik nooit ben weggeweest.

Zo liggen we samen, heel de nacht, intens gelukkig.

Ik ben zo blij, dat ik je teruggevonden heb, mijn lief,

zo blij, dat je al die tijd op me bent blijven wachten.

Damma