Samen gingen we naar de paaswake, tijdens ons verlof op dat mooie Griekse eiland.
De paaskaars werd binnengebracht in de donkere kerk, het licht kwam in de duisternis.
We mochten allemaal onze kleine kaars aansteken aan de grote kaars.
Aan het eind van de avond liepen we met onze brandende kaars naar huis.
Iedereen de die kaarsvlam brandend kon houden vanaf de kerk naar zijn huis, zou gezegend worden..........
Mijn kaars bleef branden.......de jouwe ging uit.
Opnieuw bezoek ik de paaswake, nu zonder jou............
Ik mis je warmte, je liefde, je tederheid, maar ik zal je gedenken, in mijn hart, nu en altijd..........
Damma

Ik kom naar je toegevlogen, op vlindervleugels.
Je bent aan het werk in de tuin.
Ik neem je liefdevol in mijn armen,
aai je over je lieve bolleke,
geef tedere kusjes op je voorhoofd,
je lieve ogen, je neus, je mond......
We horen bijen zoemen, vogels fuiten.
Rozen verspreiden hun heerlijke geur.
Wat is de wereld mooi, hier in de tuin.
Ik zou op deze plek willen blijven,
met jou in mijn armen..............
voor altijd............
damma

Ik ben op verlof.......

Het is heerlijk warm en wolkeloos

Ik mis jou zo heel erg, mijn lief........

Overdag lig ik in de zon, of zwem ik in zee,

's Avonds wandel ik langs de vloedlijn.

's Nachts zit ik op het strand en kijk ik naar de sterrenhemel

en denk ik aan jou.

Er hangt hier een heel bijzondere sfeer.

Het is net, of ik steeds jouw aanwezigheid voel.........

Ik zie je niet écht, maar ik voel je aanwezigheid.......

Het is nonsens, het kán niet

en toch voel ik je, hier, dicht bij mij..........

Op de derde dag van mijn verlof,

als ik voor de zoveelste maal een verkoelende duik in zee neem,

voel ik ineens een paar bekende handen, die mij vasthouden.........

Wanneer ik boven water kom, ben jíj daar...........

Je neemt mijn hoofd teder tussen je handen

en geeft mij een innige kus.........

Ik ben zó blij, dat je mij gevolgd bent,

dat we sámen hier zijn.......

Nu begint het verlof pas écht..........

damma

Het is een mooie zomerdag. 
Ik zie je werken in de tuin en blijf staan om naar je te kijken..........ik zie je graag, heel graag.
Ik besluit om spaghetti piripiri te maken, je lievelingskostje.
Als ik met het eten naar buiten kom, licht je gezicht op van blijdschap. Ik schenk er koele, witte wijn bij, we eten en genieten.
Als we klaar zijn met eten, zie ik ,dat er een beetje saus aan je mondhoek zit........ik buig me naar je toe, en lik het zachtjes weg...........ik neem je lieve hoofd tussen mijn handen, streel je over je haren, geef kusjes op je voorhoofd, je ogen, je neus, je mond, tedere ,vluchtige kusjes, vlinderkusjes..........
We zijn loom geworden door het eten en de wijn en vlijen ons neer op het zachte mos in de schaduw van de kerselaar, we liggen als lepeltjes tegen elkaar, je slaat je arm om mij heen en we vallen in slaap, vlindertjes fladderen om ons heen, strijken even op ons neer, fladderen dan weer weg en komen terug.............ze houden van ons............
Damma

Ik weet het : je wilt weg, weg bij mij....

ik voel het al een hele tijd,

maar ik, ik wil zo graag,

dat je blijft, bij mij.....

Toch weet ik, dat ik je moet laten gaan.

Ik vraag je:

"Kom, laten we nog eenmaal vliegen.
Ga je met me mee?"
We stijgen op, hoog boven het dal,
vliegen over de rivier,
voelen de kracht van onze vleugels,
maken een duikvlucht
en landen in de kruin van een boom.

"Ga maar, vlieg maar weg, je bent vrij......"

Je kijkt me aan, verrast en blij.

"Mag ik?"

"Ja, ga maar, het is goed"

Je slaat nog eenmaal teder een vleugel om mij heen

en vliegt weg, gelukkig en blij.

Ik kijk je na en fluister zachtjes.........denk je, zo af en toe, nog eens aan mij?
Damma

ik mis je zo heel erg

daarom kom ik op mijn bezempje naar je toegevlogen

in mijn vuurrode jurkje

je bent aan het werk in de tuin

plotseling voel je een kleine wervelwind

je kijkt om

et voilà, daar ben ik

je bent zo blij, dat je me uitbundig knuffelt en kust

je pakt me beet en draait me in de rondte

je maakt een vreugdedans met me

het is zo heerlijk weer samen te zijn

wat hebben we dát gemist

helaas kan ik maar even blijven, een uurtje slecht,

één uurtje vol geluk,

dan moet ik weer weg

je zwaait me na

ik werp je kushandjes toe en roep:

tot spoedig!
damma

Dat ik dood zou gaan,

juist nu iedereen verder mag gaan

dat had ik niet verwacht

daar was ik niet op bedacht

het is een hard gelag

dat ik niet verder mag

mijn tijd zit erop

dat is een strop

alles gaat weer open

maar mijn ogen worden voorgoed gesloten

mijn leven is voorbij

maar ik maak geen stampij

ik heb het goed gehad

straks valt mijn laatste blad

damma

Het is lente en ze zeggen dat ik je nog deze zomer zal ontmoeten, dat je me nog deze zomer komt halen.

Ik schrik: deze zomer al. De lente is zo koud, de koudste in veertig jaar.

Ik verheug me op een warme zomer met veel zonneschijn en zwoele nachten onder een heldere sterrenhemel.

Toe, doe me een plezier en kom pas in de herfst, als de zon lager staat, de avonden donker zijn en koud. Kom me pas halen als de herfst valt, gun me nog deze zomer en laat het een mooie warme zomer zijn, vol zonneschijn.

Kom me halen als de herfst valt.

Damma

Ik ben verdronken in de diepte van mijn eigen hartstocht,
toen ik het contact met mijn bron verloren was.
Damma

Ik mis je zo, heel erg, mis ik je,
de tijd heeft je nog niet uit mijn hart gewist.
Ik droomde, dat ik weer bij je was.
Het voelde zo echt, zo werkelijk, zo tastbaar,
maar toen ik ontwaakte,
was er slechts de herinnering
aan wat mij ooit gelukkig maakte.
Nu lig ik hier eenzaam en alleen
en ween.........
Damma

Het is een mooie dag en ik kom naar je toe vliegen, in mijn mooiste jurkje met mijn vleugels mooi opgepoetst.
Ik land feilloos naast je, op acht meter  hoogte......... het is hartstikke warm, dus ik geef je eerst ijsje, in vier kleuren, groen, wit, roze en bruin, en daarna genieten we samen van het mooie uitzicht, even niet meer werken, niet meer metselen, even pauze, en dan naar beneden, de ladder af. In de schaduw, spreid ik een picknickkleed uit en eten we pizza, met champignons, salami, kaas, tomaat, paprika, pepers, we drinken er koude sangría bij met veel vruchtjes...........
Ik heb een cd meegebracht; we genieten van de muziek, ik dans voor je, en terwijl ik dans en je naar de muziek luistert, vallen je ogen langzaam dicht en droom je een mooie droom..................
Je voelt hoe je opgenomen wordt door twee liefdevolle armen, ze wiegen je, strelen je over je lieve bolletje, je voelt dat je kusjes krijgt, tedere, zachte kusjes, liefdevol, zoals je nooit eerder in je leven ervaren hebt, of wellicht toch, vroeger, heel lang geleden..........
alle liefde die je je maar wensen kunt, wordt je nu gegeven, je wordt gewiegd, gestreeld, gekust,...............nooit eerder voelde je je zó ontspannen, zó geliefd, zó gelukkig.....................
je droomt van het volmaakte geluk, je ervaart en voelt het volmaakte geluk....................
terwijl je zo heerlijk ligt te dromen, kom ik zachtjes naast je liggen en neem me in mijn armen..........en droom dezelfde droom als jij.................
damma

Hoe ga je om met een somberheid?
Je gaat er Niet mee om.
Het gaat met jou om.
Het is alom tegenwoordig.
Je kunt je er niet voor verstoppen.
Je kunt er niet even pauze van nemen.
Het IS er en het blijft bij je zolang het wil.
Je kunt er niets tegen doen.
Het is groter dan je zelf bent.
Het omhult je helemaal en je moet wachten, tot het weggaat.
Er is geen enkele manier waarop je somberheid kunt ontlopen.
Je moet wachten tot het je verlaat
en dat gebeurt, altijd!
Zo maar ineens breekt de zon door de wolken en somberheid verdwijnt.
Dat is telkens weer wonder.
Het is het wonder waarop ik nu wacht.
damma

moed betekent voor mij  volhouden,
in donkere tijden, als ik de weg kwijt bent en almaar in kringetjes ronddraai, 
zonder te weten waarheen te gaan, 
ik ben dan stil en wacht tot het licht gloort........
damma

het is de eerste avond van mijn verlof

de eerste avond zonder jou
ik mis je heel erg............
ik kan niet slapen en zit op mijn balkon, naar de hemel te staren, soms zie ik de maan op zee schijnen en dan weer bliksemt het......
die bliksem treft mijn hart.......
ik mis je zo er dat het pijn doet
in gedachten ben ik bij je..........
ik doe net of je nu naast mij zit
je slaat een arm om mij heen
en fluistert lieve woordjes in mijn oor
je blijft bij me tot ik in slaap val.......
damma

Ik zit op een terrasje in Spanje, er komt iemand langs, hij houdt halt en gaat aan het lege tafeltje  tegenover mij zitten.

Ik observeer hem, hij ziet er prachtig uit, groot, breed, leuke uitstraling.
Hij draagt een mooi roze overhemd, dat hem heel goed staat.

Ik ben op slag verliefd en kan mijn ogen niet van hem af houden. Ik moet mijzelf echt forceren om de andere kant op te kijken, quasi nonchalant draai ik me van hem af.

Even later merk ik dat hij opstaat.

Ik ben bang dat hij weggaat en voel me heel teleurgesteld en een beetje verdrietig,

maar direct daarna ben ik heel blij, want hij komt naast mijn tafel staan en zegt:

"U zit alleen aan tafel, ik ben ook alleen, zou het niet veel prettiger zijn als we sámen de maaltijd gebruikten?"

Ik ben zó gelukkig, dat ik het niet verbergen kan; ik straal helemaal als ik zeg: "Ja, leuk!"

De man stelt zichzelf voor, hij heeft een leuke, vlotte naam;

ik zeg mijn naam en rap daarna komt de ober om de bestelling op te nemen. 
We besluiten paella voor twee te nemen met een karaf sangría.

Dit is pas de eerste dag van mijn vakantie en ook van die van mijn tafelgenoot, die een aangename gesprekspartner blijkt te zijn.

Na het eten slenteren we over de boulevard, ineens horen we vanaf een terrasje mooie dansmuziek, uit onze jeugd: amapola en bésame mucho. 
Hij vraagt me ten dans, ik smelt in zijn armen, figuurlijk natuurlijk, we dansen tot diep in de nacht, daarna maken we nog een strandwandeling, terwijl de volle maan  glimlachend op ons neerziet.

Dit belooft een gouden vakantie te worden........

Damma

Hoop wordt telkens weer geboren
in de armoede van het eigen hart,
in het niets, de leegte ,de onmacht nabij,
Na iedere nederlaag doet de hoop weer licht schijnen
uit oude puinhopen herrijst zij weer
Damma

Ik werk als vakantiehulp in Spanje, in Mijas, bij een gezin, dat woont in een villa die tegen de berg aangebouwd is. Vanaf het terras heb ik een schitterend uitzicht over het dal en over andere villa's. In de villa juist onder die waar ik vertoef, woont een aantrekkelijke man. Hij is leuk om te zien en ik vind hem sympathiek. Telkens als hij me ziet zwaait hij joviaal. Na een paar dagen ontstaat er een ritueel. Iedere morgen om elf uur zwaaien we naar elkaar en iedere middag om drie uur opnieuw.

Op een nacht, als ik niet slapen kan vanwege de warmte en ik verkoeling zoek op het terras, zie ik hem zwemmen, bij het licht van de volle maan. Gefascineerd sla ik hem gade.

Op een gegeven moment ziet hij mij en gebaart hij mij naar beneden te komen en met hem mee te zwemmen. Even aarzel ik, want de smalle paadje, dat van onze villa leidt naar die van hem, is vrij steil. Hij merkt mijn aarzeling en komt mij tegemoet, over het smalle pad en neemt me bij de hand. Veilig leidt hij mij naar zijn villa, naar zijn zwembad.

We duiken in het water, dat verrukkelijk koel is, in deze hete zomernacht.

Hij zegt dat hij me leuk vindt. Ik voel mijn hart sneller kloppen. We kijken over het dal, dat zo mooi belicht wordt door de volle maan. Hij houdt mijn hand vast.

Tegen het ochtendgloren moet ik terug naar de villa waar ik werk, om voor het ontbijt te zorgen.

Hij kust me teder en zegt...............kom je iedere nacht bij me terug?

Ik zeg, dat ik dat heel graag wil, maar dat ik nu echt moet gaan. Als ik bovenaan het pad ben aangekomen, draai ik me om en zwaai naar hem, hij zwaait terug..........

Dat is de laatste maal dat ik hem zie.........

de volgende nacht is hij er niet, en de daaropvolgende nacht ook niet.......

ook overdag zie ik hem niet meer..........

Zijn villa ziet eruit alsof ze nooit bewoond is geweest.........

Iedere nacht ga ik naar beneden, over het smalle pad, dan zwem ik in zijn zwembad, in de hoop dat hij ineens naast me opduikt.......... maar niets van wat ik wens gebeurt.

Hij is verdwenen.........het prille geluk is zomaar voorbij.

Damma

Vandaag maken we een excursie met de boot naar Koh Samet.

Ik verheug me er zeer op. 

Eerst heerlijk ontbijten , jij en ik samen aan één tafeltje, dan met de boot naar het tropisch paradijs, we huren een mountainbike en bezoeken het binnenland, het is echt toppie, de natuur is prachtig  we hebben een rugzakje bij ons met eten en drinken voor de lunch........we stoppen op een romantisch plekje...........pakken ons lunchpakket uit en genieten van onze boterhammetjes, als twee reuzenvlinders vlak naast ons neerstrijken.......ze hebben prachtige kleuren en zijn heel groot...............
ze houden van ons, want ze blijven de hele tijd dicht bij ons........ze willen ons laten genieten van hun schoonheid............ze zijn mooi, zo mooi!

dan vliegen ze op, een komt op jouw been zitten, op je rechter dijbeen, a.h.w. op je schoot en de ander op mijn linker been ze blijven daar gewoon zitten.......
we voelen ons heel bijzonder, omdat deze prachtige vlinders ons uitgekozen hebben...............
we kijken naar elkaar, naar de vlinders...........
we voelen ons gelukkig en blij, ik schuif voorzichtig wat dichter naar jou toe.
de vlinder blijft zitten, ik leg mijn hoofd op je schouder, we genieten, van de omgeving, van de vlinders, van elkaars nabijheid,
dan komt er een grote groep mountainbikers luid pratend voorbij en de vlinders schrikken op en vliegen weg, 
wij ruimen ons rugzakje weer in, nemen uiteraard ons afval mee terug, laten niets rondslingeren,
we gaan terug naar het strand, waar we onder een palmboom gaan liggen,
we voelen het zachte ,witte, warme zand, zien de takken van de palmboom boven ons, zachtjes bewegen in het briesje,
dit is genieten!

we blijven zo liggen tot het tijd is om naar de boot te gaan, de dagtocht loopt ten einde

hand in hand slenteren we naar de boot, gaan als laatsten aan boord, zitten hand in hand, genietend van elkaars aanwezigheid, het eten aan boord is verrukkelijk, in de verte zien we Bangkok opduiken, het ziet er mooi verlicht en sprookjesachtig uit.........ik wil hier altijd blijven, samen met jou,

Damma

Kastanjes aan de boom
nog in hun groene bast
straks vallen ze

bruine kastanjes
in het natte gras

damma

Er staat in de tuin van het huis, waar ik juist ben komen wonen, een boom, die veel schaduw geeft op mijn terras. Als echte zonaanbidster kan ik daar absoluut niet tegen. Ik ben dus begonnen met hem drastisch te snoeien, met de handzaag heb ik er al zoveel mogelijk takken afgehaald, de onderkant van de stam is al kaal, maar de hogere takken, daar kan ik niet bij. Jij bent, toevallig, bezig in je eigen tuin.
Je hebt me al een tijdje gadegeslagen en het eerste wat je opviel, was, dat ik helemaal niet voor het karwei gekleed ben. Ik draag een  kort, rood klokkend rokje, daarboven een felgeel topje en daaronder rode open schoentjes met een hakje.
Het ziet er leuk uit, maar het is totaal ongeschikt voor werken in de tuin. Ik plaats een ladder tegen de boom, teneinde ook de takken die hoger zitten, af te zagen.
Je ziet me op de ladder, die enigszins scheef staat, klimmen en je weet op voorhand dat het fout zal gaan.
Je loopt alvast mijn erf op...... en juist als je bij de boom met de ladder gearriveerd bent, val ik naar beneden, precies in jouw armen.
Ik kijk naar wie mij zo liefdevol heeft opgevangen en zie een paar prachtige ogen heel liefdevol naar mij kijken. Ik voel me heerlijk in jouw armen en hoop dat je me voor altijd vasthoudt.
Jij, op jou beurt, hebt het gevoel dat je mij voor altijd vast zou willen houden, dus zet je me niet onmiddellijk op de grond, maar draag je me naar de living. De schuifpui staat open, dus je kunt zó doorlopen. Ik zeg je, dat ik je heel dankbaar ben en jij antwoordt, dat een goede buur beter is, dan een verre vriend.
Ik beaam dat volmondig en zeg dat ik hier helemaal alleen woon en dat ik nog geen enkele vriend heb.
We kijken elkaar aan en ik verdrink in je lieve ogen.  Je kust me teder en je zegt: "Dit is liefde op het eerste gezicht! Vanaf het eerste moment, dat ik je daar bezig zag met die boom, werd ik door je aangetrokken, als door een magneet.......... en ik was zó blij dat die ladder scheef wegzakte, zodat ik een reden had om naar je toe te komen........ en toen ik je eenmaal in mijn armen voelde, wilde ik je nooit meer loslaten."
Ik neem je lieve gezicht teder tussen mijn handen, kus je voorhoofd, je lieve ogen, je neus, je oren en tenslotte je mond...........
het begint als een tedere, liefdevolle kus ,maar het wordt steeds gepassioneerder..........ik heb je lief, mijn lief, zo lief heb ik jou en jou alleen............... ik verlies mezelf helemaal in jou.... er is geen verschil meer tussen jou en mij..........we zijn één....................Damma