We komen, jammer genoeg aan het einde, want daarna, maar het wordt al wat moeilijker om het uur bij te houden, gaan we nog een "afzakkertje" drinken bij Rik.
Er wordt nog veel over Kelly Verbier gesproken, iemand die we zeker nooit mogen vergeten. En met heimwee wordt er al terug gedacht aan de plaats waar alles begon.
Maar ook dit mooie liedje blijft niet duren en we rijden naar Laarne, waar pa zich "ontfermt" over de bakken Alvinnebier.
Verder wordt veronderstelt dat Ivan recht (= onmiddellijk) naar Oosterzele is gereden.