depri, wat is depri? dat is denken dat het buiten koud is en dan
de warmde binnen niet aan kunnen zien als gezellig depri is denken dat een strogalm zwaar is terwijl het toch maar de gedachte is die zwaar om dragen zal zijn depri is denken dat het leven hoogstand verwacht van jou terwijl dat het jij bent die hoogstand eist van het leven depri is geen aandoening het is een zwak moment in het leven waar jij de realiteit niet meer onder ogen kunt komen want je schaamt je van uzelf dat is depri wie elke dg met een glimlach ontwaken zal zal het woord depri gebruiken om zijn .............. mee af de vegen
depri dat is een woord geen werkelijkheid
geen tastbaar iets
het werd uitgevonden om even op adem de kunnen komen
om aandacht de trekken
(verkeerde aandacht)
Iemand die depri is zegt dan ook vaak ik ben eenzaam
Maar net zomin bestaat eenzaamheid
Want eenzaamheid dat is er niet
Dat creëer je zelf
Een mens is namelijk nooit alleen
Laat ons dus ophouden met onszelf aan te praten dat men depri of eenzaam zijn
En gewoon leren aanvaarden datgene wat er op je afkomt
Om er dan een les uit trekken
En je zult zien dat een mens zoveel zaken over het hooft zien wat geluk creëren kan
Een poesje word geboren en word na zes weken al bij zijn moeder
weggehaald, denk jij dat dit poesje zich eenzaam zal gaan voelen
Nee
Het zal spelen genieten
Het zal zich vrij voelen
Want een complete nieuwe wereld opent er zich voor hem
Wees dat poesje
Leer de zien wat er is, en leer er mee om de gaan
En is het dan even wat minder weet dan dat na elke regenbui
Leer om te gaan met het natuurelement, leer het de begrijpen, de fatten. Leer om je een de voelen met de natuurlijke wetten, met de oerknal, het fenomeen rondom u. Begrijp het, omvat het, en een totaliteit zal zich openbaren. Wees als een kind voor moeder aarde, maar zorg als een kind voor moeder aarde zoals een kind haar pop beschermt, zoals een kind zijn knuffelbeer beschermt. Tast zo niet langer in de onwetendheid, maar begrijp elk gebeuren rondom jou. Door het aardse los te laten kun je meer grip krijgen op datgene wat moeder aarde jou geven zal, wat moeder aarde zal inschenken in een rivier van leven. Door u een totaliteitsbeeld voor ogen de halen zul jij een complete nieuwe belevenis beleven waarvan jij nog veel zal kunnen leren. Creëer lijfelijke tastbaarheid, creëer nieuw begrip nieuw vermogen om dat wat aarde word genoemd beter in u te laten doordringen. Wij zijn namelijk allemaal een stukje aarde, en dat omdat de aarde eigenlijk een stuk Goddelijkheid bezit, en wij allen een deel van dat Christelijk lichaam in ons meedragen. Als kind word jij belicht en verlicht geboren, ben jij een Goddelijk wezen, maar het is vanuit de buitenwereld waar het Gods ontlastende ervoor zorgen zal dat dit kind snel in het duister lopen zal. Men kunnen kinderen bewust laten worden van het Goddelijke wezen wat in hun lichaam zit door hen te laten tasten, te laten aanraken, de strelen, vat de pakken, vast de grijpen, en vooral datgene dan vast de houden. Schenk een kind iets waar leven in zit, een blad van een boom, een veder van een vogel, een twijgje van een kruin, een ochtenddauw druppel, en nog zoveel meer bijzonderheden zijn er aanwezig op de aarde waardoor een kind zich kan voor honderd% gewaar laten worden van het goddelijke wezen wat het in zich bezit. Maar men behoren een kind in een positieve manier de stimuleren om dat pad waar zij werden op neergezet niet zomaar af de dwalen. Men moeten als volwassen mens een voorbeeld zijn, wij moeten met het kapmes doorhang maken in dit oerwoud van leugens en bedriegerijen, van wrok en haat. Men moeten hun een spoor aanbieden waarop zij zich kunnen baseren, en waardoor zij niet zouden verdwalen in die metropool van schijn en bedrog. Een kind word ongeletterd geboren, woordeloos zijn ze, maar spraakloos nog zoveel meer mochten zij hun ware goddelijkheid kunnen blijvend aanschouwen. In hun verdere ontwikkeling van het kind zijn naar volwassen zijn ligt er een weg langs waar vele verleidingen hen staan op de wachten, waar velen zullen staan lonken, er vele geschenken in hun handen zullen gestoken worden, maar het zijn stuk voor stuk onbenulligheden, waardeloosheden, vergankelijkheden, niets van al datgene wat er hen word aangeboden is blijvend, want elk aards materie wat de mens zelf creëert is niet in staat om eeuwig mee te laten gaan.
