Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1b

25-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn zwijgzaamheid (vervolg)


naarmate de jaren korten
en seizoenen vervlakken
groeit mijn zwijgzaamheid

soms schiet praten
het doel voorbij
er schort iets aan de brug
naar de overkant
planken vallen in diepten
van ijskoude gevoelens
onbereikbaar blijkt
de waterkant

mijn ogen spreken niet meer
dof en verduisterd als zij zijn
uitzichtloosheid krijst
in verstopte oren
wie kan in deze stilte
de hartslag nog horen

25-08-2007 om 16:21 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in deze nacht


in deze nacht sluipt
de zondag binnen

door open deuren
hoor ik de echo van
de voorbije dag

heb niet de wil
een nieuw etmaal
te beginnen

soms is het fijn
banden met gister
te koesteren

zaterdag is nog
zo'n warme deken
waarom zou ik mij
er van losweken

25-08-2007 om 16:20 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gode zij dank


ook al is
mijn nek
gekroond
met een hoofd

het leidde niet
tot zuivere rede

de schepper
had mij dat
trouwens ook
nooit beloofd

Gode zij dank


25-08-2007 om 16:19 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.in de dood gedoopt


een stukje vel
van genegenheid
is van mijn huid
gestroopt

naakt sta ik
te kijken,
andermaal uitgeblust

heb moeten wijken
voor een vroege doch
eeuwige besnijdenis;
als in de dood gedoopt

25-08-2007 om 16:18 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de fiets met cyclaam


zo even en niet onbekwaam
passeerde een fiets met cyclaam
die het meisje versierde

op een omafiets langs banen
door parken en lindelanen
die mede voorjaar vierden

het maakte mijn hart ook vrolijk
ben voor toeschouwers dan olijk
als een deerne mij belicht

ik ben een warme zonnestraal
een schijnend vreugdevol verhaal
en op iedereen gericht

25-08-2007 om 16:17 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrouw aan mijn zijde



ja,
wat moet ik
van haar zeggen:

een vrouw
moet ik naast
mij neerleggen





25-08-2007 om 09:49 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winterdeken


niet alleen de nacht
schermt licht af van
helder waarnemen
waarin dromen mij soms
ongevraagd meenemen
naar diepe dalen
van verwarring

ook de dag kent momenten
van onzichtbare schaduwen
gevoed door gevoelens
van verkrachte woorden
zij overvallen soms mijn gemoed,
zomaar, zonder te schuwen

een muur met
een zacht fundament
is soms door een
zuchtende wind
om te duwen

temeer daar in de winter
het glazen plafond
door koude is aangeslagen
en dichter boven
de dode aarde hangt
alles is dan zwaarder
te dragen
het is dan een winterdeken
die over mij hangt




25-08-2007 om 09:49 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kerstmijmering


onder de oude
middeleeuwse toren
sta ik even stil
als de bejaarde slag
het angelus laat horen


hij is een roepende
over de winterse velden
kijkt statig uit zonder
dat men hem nog hoort
of ziet als hemelse bruid
hij draagt slechts
een stenen verleden
en echoënde psalmen
naar verluidt


laten we ons
nog verwonderen
door eenvoud en mystiek
ik zou het niet weten:
zie zoveel koude mimiek


bij de geboorte
van ieder mensenkind
kan men slechts ervaren
hoe de onvoorwaardelijke
goddelijke verwachting
mag worden bemind


25-08-2007 om 09:48 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn vader


heden
zoveel jaar na dato
versteen ik
het beeld van mijn vader
houw de
lagen van zijn persoon

tracht zijn wezen
te plaatsen in
een menselijk kader


een postuur
van ruimtelijke omvang
gevoed door
smakelijkheden
een zuivere inborst
gevormd door haast
verborgen verleden
gaven deze kleine man
met humor
en weinig woorden
een ongekende kracht:

de zachte macht
van ervarend voelen
in de stilte
van het ongezegde

soms ook afvragend
wat hij zou bedoelen


mijn beitel breekt
te vroeg
zoek nu in mijzelf
naar zijn diepte
ik kan pas zeggen
wie hij was
als mij is gegund
nog even niet
mijn lijf
voor het laatst
neder te leggen



25-08-2007 om 09:48 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sluit de ogen na het lezen


in dit moment
van eeuwige stilte
waar vogels zwijgen
en mijn hartslagen
zich rustig aan
elkander rijgen


vertoef ik in tederland
met zachte tonen
van een fluisterende wind
ervaar het warme zand
onder mijn blote voeten
en valt de rust mij toe
verdwijnt al het moeten


dit voortschrijdend genoegen
van geluk en zaligheid
doordrenkt al mijn vezels
zonder enig zwoegen


wil het delen
met allen
die mij vinden

mij willen zien
met mij zich
willen verbinden


25-08-2007 om 09:45 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wees mijn bruid

wees mijn bruid
als de avond valt
en de zon van mijn ogen
neerdaalt in mijn hart
wees mijn gade
als ik afdaal in
de vergankelijkheid
van geschapen smart

rust je hand
op mijn schouder
en stuur mij zacht
naar beminde wouden

waar de ruis van
vele zielen
mij zullen dragen
in voorbijgaande koude

wees mijn bruid
al is het voor even,
een tel van eeuwigheid,
streef voorbij wat was
niets bleef nog heel
draag mij om te weven

door het ven van engelen
lacht mij de schoonheid toe
dan pas, voel ik het grootse
dan pas heb ik weet
van wat ik verlies
wees nog even mijn bruid
dat is leven,
als ik onomkeerbaar
de klokken luid


25-08-2007 om 09:44 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de merel

als een merel
op de zomeravond
zijn vreugde fluit
doet hij dat
zonder omwegen

vraagt niet
naar de liefde
doet slechts
wat anders
wordt verzwegen

hij zingt op
zuivere toon
hoor mij toch
ik heb voor u
uw morgen
en avond
uw gister
en heden
in mijn lied
geborgen

25-08-2007 om 09:43 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.momenten van even


ik zoek nog steeds
de diepte van binnen
tijden lang verlangen
de weg te gaan
naar verlichte gezangen

op de ontgonnen heide
waar een zachte mist
de velden bekleedt
schampt de wazige zon
de wedergeboren aarde
zij allen hebben weet
van mijn innerlijke waarde

ik zoek nog steeds
de eeuwige verbinding
naar herstellende heelheid
verloren in mijn menszijn
geschapen breekbaarheid
in komen, zijn en gaan
wie ben ik nog, zo denk ik
in mijn tastbaar bestaan

de schittering in
je kleine ogen
diep en vol vertrouwen
heeft mij zonder enig denken
eenvoudig naar mijn
wezenlijke kern gezogen
je hoefde slechts spontaan
met je armpjes te wenken
ik voelde me even niet
door het leven bedrogen

25-08-2007 om 09:42 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het is stil

in de stilte
wordt zichtbaar
wat zuiver is
ik spreek niet over kilte
maar van rust
in een woordloos gebaar

woelige stromen
drijven naar de zee
waar ik in de ontluikende kim
een groeiend vertrouwen
omhoog zie komen

in die stilte
van rijzend genoegen
waar zand en water
komen en gaan
vertelt mijn ziel
dat eb en vloed
mij altijd al droegen

 

25-08-2007 om 09:41 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als kringen in de sloot

ik voel mij
in de rust
van je schoot
droom daar
tijdloos genieten
uitdijend
als kringen
in de sloot

waar ik over schrijf
zijn de
koesterende blikken
en strelende vingers,
over mijn vragend lijf

ik spreid mijn letters
over stille gedachten
waan mij even in
jouw paradijs
wat mag ik
meer verwachten
op deze
herscheppende reis


25-08-2007 om 09:41 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.élégance


ik vier de vreugde
van de druiven
het zoete feest
langs jouw ranken

streel bladeren
met vingertoppen
terwijl een zomerwind
getuigt van
zuchtende klanken

mijn fluwelen deerne
plukt de gerijpte vruchten
met kwetsbare élégance
laat ze mijn mond raken
op mijn lippen dansen

25-08-2007 om 09:40 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van reven


zonder eenzaamheid
op zijn tijd
zou ik niet
kunnen leven

hoe kan ik anders
in de storm van
al dat lawaai
de eigen melodie reven

 

25-08-2007 om 08:47 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van zingeving


ik zoek mijzelf
met strakke lippen
de handen sluiten
steeds meer
de vingers in

behoef ook
geen woorden meer
uit mijn verbeelding
te knippen

ik bemin de
dode zin

25-08-2007 om 08:46 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de kunst van het afscheid


vaak een zaak
van laten vallen

vroeg aangeleerd
en getroost
met zacht papier

waar ik eerst
ongevraagd
werd neergezet

vertoef ik nu
spontaan en
dagelijks
op het toilet

25-08-2007 om 08:45 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Du Rainlant Sage

ut was diep in du poldur
waar sij furscheen
nei, ut was geen koldur
un mait tur been
gehil bloot
en fel ovur beein

iederu somur
as du son saktu
kwam sai tu vorschain
alwaor sij du avont paktu

int dorrup
nabaigelegu
groeidu un grottu freeis
sou sij du mannu
verlaiju
en du klainu kinderu
un sortement van weeis?

du waiven settu un fal
toen du son ging sakku
met aisuru pinnu
wildu su da waif pakku

achtur un struik gelegu
raaktu sai opgufokt
vursot oppun segu
as sai indu fal sou wordu gulokt

da komt su an
du borstu ontbloot
du frouwu begonnu tu schreeiwu
wai willu ju doot

sij priktu ut aisur in haar laif
jai bentur geweeist
maar hoe su ok stake
as un wilt beeist
du mait paktu du avont
su was un schaduwgeeist
en gunoot ut meeist

ga henu sai du geeist
en ontkleet ju net as mai
geein fent sal hier dan komme
want bai du meeist blotu
staa du keruls in du rai
 
 

25-08-2007 om 08:44 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • oude stenen
  • paradijs
  • holle vaten
  • ik en mijn vinger
  • bevangen gevangen
  • de violist
  • de kunst van vermetelheid
  • als het verlangen sterft
  • de glazen stolp
  • de blauwe vlinder
  • de wandeling
  • wa ge in me oge lees
  • die manne (iegene taole, eigen dichttaal)
  • ochtendgloren
  • werd je bemind?
  • als lippen zuigen
  • ik ben dichter
  • spiegelen
  • mijn zwijgzaamheid
  • mijn zwijgzaamheid (vervolg)
  • in deze nacht
  • Gode zij dank
  • in de dood gedoopt
  • de fiets met cyclaam
  • vrouw aan mijn zijde
  • winterdeken
  • kerstmijmering
  • mijn vader
  • sluit de ogen na het lezen
  • wees mijn bruid
  • de merel
  • momenten van even
  • het is stil
  • als kringen in de sloot
  • élégance
  • de kunst van reven
  • de kunst van zingeving
  • de kunst van het afscheid
  • Du Rainlant Sage
  • het is wat
  • alo alo
  • een spiegel
  • eens, ja eens
  • ik schenk je gladiolen
  • reik mij je hand
  • wedergeboorte
  • doorstart
  • rozenpad
  • kruit van liefde
  • van harte gefeliciteerd
  • pas dan --onbekende psalm--
  • Stabat Mater
  • Het Requiem van Julius Dreyfsandt zu Schlamm
  • Liturgie der Goddelijke Vertwijfeling
  • foto



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!