Inhoud blog
  • Straatfotografie LXV [slot]
  • Straatfotografie LXIV
  • Straatfotografie LXIII
  • Straatfotografie LXII
  • Straatfotografie LXI
  • Straatfotografie LX
  • Straatfotografie LIX
  • Straatfotografie LVIII
  • Straatfotografie LVII
  • Straatfotografie LVI
  • Straatfotografie LV
  • Straatfotografie LIV
  • Straatfotografie LIII
  • Straatfotografie LII
  • Straatfotografie LI
  • Straatfotografie L
  • Straatfotografie XLIX
  • Straatfotografie XLIX
  • Straatfotografie XLVIII
  • Straatfotografie XLVII
  • Straatfotografie XLVI
  • Straatfotografie XLV
  • Straatfotografie XLIV
  • Straatfotografie XLIII
  • Straatfotografie XLII
  • Straatfotografie XLI
  • Straatfotografie XL
  • Straatfotografie XXXIX
  • Straatfotografie XXXVIII
  • Straatfotografie XXXVII
  • Straatfotografie XXXVI
  • Straatfotografie XXXV
  • Straatfotografie XXXIV
  • Straatfotografie XXXIII
  • Straatfotografie XXXII
  • Straatfotografie XXXI
  • Straatfotografie XXX
  • Straatfotografie XXIX
  • Straatfotografie XXVIII
  • Straatfotografie XXVII
  • Straatfotografie XXVI
  • Straatfotografie XXV
  • Straatfotografie XXIV
  • Straatfotografie XXIII
  • Straatfotografie XXII
  • Straatfotografie XXI
  • Straatfotografie XX
  • Straatfotografie XIX
  • Straatfotografie XVIII
  • Straatfotografie XVII
  • Straatfotografie XVI
  • Straatfotografie XV
  • Straatfotografie XIV
  • Straatfotografie XIII
  • Straatfotografie XI
  • Straatfotografie X
  • Straatfotografie IX
  • Straatfotografie VIII
  • Straatfotografie VII
  • Straatfotografie VI
  • Straatfotografie V
  • Straatfotografie IV
  • straatfotografie III
  • straatfotografie II
  • straatfotografie I
    Zoeken in blog

    fotograferen op straat

    07-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie IX

    De vorige keer kwam al even de AF-C ter sprake. Straatfotografie is vooruitkijken. Letterlijk en figuurlijk. Letterlijk, omdat vooral bij gebruik van de telelens, het handig is om vele meters vooruit te kijken welke persoon in aanmerking komt voor een foto. Maar ook om te tijdig te zien waarom een bepaald beeld boeiend zou kunnen zijn. Bij portretten komt het er dan vooral op aan tijdig de knop in te drukken, want op het moment dat de betreffende persoon ook de fotograaf in beeld krijgt, kan de interactie veranderen en is in veel gevallen de spontaneïteit weg.


    In het gegeven voorbeeld ziet u een Vlaamse schone op het moment dat nog niet echt tot haar is doorgedrongen dat een fotograaf haar richting op kijkt. Een fractie van een seconde later (vandaar de AF-C) is dat besef er wel, verandert de gelaatsuitdrukking en is de ernstige blik ingewisseld voor lichte verbazing. Nog langer wachten betekent soms, dat mensen gaan lachen naar de fotograaf. Voor mij is de “lol” er dan meestal af. Hiermee is niet gezegd dat lachende mensen geen goede foto’s op kunnen leveren, maar ook daar ligt de kracht van de afbeelding vaak in het spontane, niet geposeerde, zoals we een andere keer zullen zien.


    Straatfotografie is vooruitzien. Vooral bij het werken met een telelens. Anders gezegd: een geslaagde foto, en dit geldt beslist niet alleen voor straatfotografie, moet in de meeste gevallen al in je hoofd zitten, nog vóór de knop van de camera is ingedrukt.






    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie VIII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Als je mensen recht in hun gezicht fotografeert, komt het, zoals we eerder zagen, wel eens voor dat mensen je min of meer nietszeggend aankijken. Een andere keer echter toont de gefotografeerde een zekere verrassende blik. Zelden is dat negatief (ofschoon ik u dat een van de komende afleveringen ook zal laten zien). Als je te lang wacht, gaan mensen soms lachen en dat vind ik zelf juist niet aangenaam, want dan wordt het al snel een foto zoals duizenden andere. Maar een eerste reactie op het gezicht kan heel boeiend zijn.


    Ook deze foto is met een flinke tele gemaakt, maar toch had hij mij opgemerkt. Dat komt, omdat hij op de fiets zat en er geen andere fietsers in de buurt waren. Tja, dan val je met een telelens langs het fietspad al snel op. Als nog nog wat aan vertrouwen moet winnen, is het handiger een wat drukkere plek op te zoeken, ook al kunnen er dan eerder mensen door je beeld lopen. En fietsende mensen bewegen duidelijk sneller dan lopende mensen en zijn dus lastiger goed te fotograferen.
    Het is aan u om te bepalen of uw vaardigheden voldoende op peil zijn. En anders meer oefenen. De foto kan hoogstens niet goed lukken.
    Nou en? Dat gebeurt mij zo vaak.


    >> Reageer (0)
    06-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie VII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tot nu tot blijf ik met straatfotografie op veilige afstand. Daarvoor is de telelens het meest geschikt. Met een 200 mm, maar meer mag natuurlijk ook, is al heel goed te werken. En veel uitproberen is niet alleen belangrijk voor de techniek, maar vooral ook voor het zelfvertrouwen.
    Over de techniek gesproken: ik werk meestal met AF-C, continue scherpstellen. Dat is een werkwijze die ik vooral geoefend heb met het fotograferen van vliegende vogels. Er is dan immers geen tijd om rustig scherp te stellen. Bij AF-C stelt de camera voortdurend scherp en maakt enkele keren per seconde een foto. Het nadeel is dat er ook een foto gemaakt kan worden als de scherpstelling nog niet goed is.

    Het oefenen met AF-C kun je het beste beginnen met personen die vrij langzaam lopen. En omdat ik graag het gezicht zie: dus personen die min of meer naar je toelopen.
    Kijkend nu naar het voorbeeld, is te zien dat de persoon naar je kijkt. Of hij mij ook werkelijk gezien heeft, is nog de vraag. Ik ga proberen dat uit te leggen.
    Denk aan de situatie waar u aan de rand van de weg staat te wachten bij een oversteekplaats en aan de overkant van de weg ook een groep mensen staat te wachten om over te steken. Als nu aan de overkant iemand uw richting uit zwaait, kunt u zich afvragen of het voor u bedoeld is. Ik maakte het van de week nog mee, wist er geen raad mee omdat ik die andere persoon niet kende, maar toen ik omkeek, bleek het voor iemand schuin achter me te zijn.

    Dat iemand in uw richting kijkt, hoeft dus nog niet te betekenen, dat de persoon echt naar u kijkt, laat staan dat die persoon u bewust heeft opgemerkt. Niet te snel ongerust worden dus. En anders de truc van de vorige keer toepassen: via de camera dezelfde richting op blijven kijken tot de persoon al gepasseerd is.


    >> Reageer (1)
    04-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie VI
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Misschien denkt u dat straatfotografie slechts een kwestie van oefenen en veel ervaring is. Voor een deel is dat waar en er zijn foto’s die ik “zie” en binnen een halve seconde maak. Als je camera-instellingen vooraf goed zijn ingesteld, kan dat soms.
    Andere keren echter kost het mij heel wat meer moeite. Het begint allemaal met goed om je heen kijken op straat. Zoeken naar interessante situaties of mensen.
    De foto die ik hier laat zien, viel mij op vanwege de boeiende haardracht. Maar het was op een druk kruispunt van de stad, dichtbij een fietsenstalling waar voortdurend mensen door het beeld liepen. Toch wilde ik haar graag in beeld krijgen, liefst zonder dat ze mij in de gaten had. De camera bleef dus naar de grond gericht, maar ik begon wel voorbij een lantaarnpaal te lopen, klein straatje oversteken, weer terug en iedere keer lukte het me niet haar goed in beeld te krijgen. Dat heeft minutenlang geduurd. Of en toe vanuit de ooghoeken kijkend wat ze aan het doen was of waar ze naartoe liep. Daarbij vanuit gewoonte lettend op het licht en de achtergrond en met name dat laatste was rampzalig druk van “elementen”, zoals voetgangerslichten, reklameborden enz. 
    Bij meer van mijn straatfoto’s speelt geduld een grote rol, wachtend op het geschikte moment. Hier heb ik uiteindelijk maar afgedrukt, ook al vond ik bijv. de zonnebril storend. Soms wordt zelfs je geduld niet beloond.


    >> Reageer (0)
    03-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie V
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het voordeel van het werken met een telelens is, dat je mensen van wat grotere afstand kunt fotograferen. Het nadeel is natuurlijk dat je meer opvalt met een grote lens voor je gezicht. Alhoewel ik schat dat in minstens 80% van de gevallen mensen niet eens gemerkt hebben dat er een foto van hen gemaakt is, komt het natuurlijk ook voor dat iemand het wel ziet.
    Nu hoeft het voor mij geen probleem te zijn dat iemand in de lens kijkt, maar je wilt toch ook niet al te opzichtig één enkel iemand gaan fotograferen, want dan komen er al snel vragen; voor wie fotografeert u, wat doet u met die foto, enz. Overigens is dat geen probleem. Ik geef mijn kaartje, leg uit dat ze de foto per e-mail kunnen ontvangen en vertel dat het puur hobbyisme is met hoogstens een plaatje op een site voor fotografen.

    Ik heb echter nog een kleine truc ontdekt die goed blijkt te werken. De mevrouw in beeld ziet de camera op zich gericht. Ze weet echter op die afstand niet zeker of ik haar precies bedoel. (Ik kom daar een andere keer nader op terug). Als ik nu de foto neem en vervolgens op het schermpje van de camera ga kijken of de foto gelukt is, versterk ik haar indruk dat er een foto gemaakt is. Dus druk ik wel af, maar blijf door de camera kijken, net of ik sta te wachten op iemand die achter haar loopt, tot het moment dat ze mij voorbij gelopen is. Pas dan haal ik de camera van mijn gezicht vandaan. Hoe minder je opvalt, hoe gemakkelijker straatfotografie wordt.


    >> Reageer (0)
    02-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie IV
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De vorige keer gaf ik de tip om een foto te maken van mensen die toch al gefotografeerd worden. Ze zijn over het algemeen in een opperbeste stemming en vinden het absoluut niet erg dat ook nog iemand anders een foto van ze neemt.
    De tip van vandaag is een andere. Iedere stad kent wel zijn gelegenheidsmuzikanten. Mensen die met toestemming van de overheid muziek maken op een drukbezochte plaats om zo wat geld op te halen.  Ze willen juist graag gehoord en gezien worden.
    Nu kun je er niet bij voorbaat vanuit gaan dat ze ook graag gefotografeerd willen worden. Lokaal kom ik bijvoorbeeld regelmatig iemand tegen die op een erbarmelijke manier met gitaar en gezang iets van reggae probeert na te bootsen, maar boos wordt als je zomaar een foto van hem zou maken. Hij wil echt geld zien.
    De meeste straatmuzikanten hebben er echter minder moeite mee. Als je twijfelt, kun je het beste eerst vanuit een heel wijde boog wat om de muzikant(en) heendribbbelen en af en toe de camera voor het gezicht houden voor een foto, maar niet noodzakelijk van de muzikanten zelf.  Je merkt dan al snel of men het normaal vindt of minder prettig. Zo kun je al heen en weer lopend langzaam wat dichterbij komen tot de afstand voldoende dichtbij is voor een foto.
    De foto die ik hier laat zien, is genomen met een stevige tele van 420mm, hetgeen dus betekent dat ik op vele meters afstand ben gebleven. Rustig beginnen en zo langzaam meer zelfvertrouwen en ervaring opbouwen. Straatfotografie kun je vooral leren door het te gaan doen. Stap voor stap.


    >> Reageer (0)
    01-05-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.straatfotografie III
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Straatfotografie is vooral een kwestie van durven en daadwerkelijk doen. Maar dat valt in het begin echt niet mee. Je bent bang dat mensen het zien en boos zullen worden. Misschien word je wel gedwongen om de foto's te wissen of nog erger: je camera raakt beschadigd in een handgemeen. Om maar niet te spreken van torenhoge claims aan je broek vanwege het schenden van de privacy. Het zijn de gebruikelijke gedachten van mensen die nog nooit de stap naar straatfotografie hebben durven zetten.

    Dit keer geef ik een andere tip om eens voorzichtig wat uit te proberen. Daarvoor is het wel nodig om naar een toeristische plek te gaan. U weet wel, zo een selfie-spot. Mensen gaan daar voor een bekend gebouw of monument staan en nemen dan een foto van zichzelf of laten dat iemand uit de groep doen. Loop er naartoe en ga rustig min of meer achter of als u durft zelfs een beetje naast degene te staan die de foto neemt. En druk dan met een brede glimlach ook de knop van uw eigen camera in. Voor u het weet hebt u daarmee uw eerste foto gemaakt van wildvreemde mensen op straat.
    Mocht u dit niet kunnen lezen, dan bent u mogelijk onverhoopt toch het ziekenhuis in geslagen. Ik wens u dan heel veel succes met uw tweede poging tot straatfotografie.


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.straatfotografie II
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een zeer goede collega-fotograaf schreef naar aanleiding van "straatfotografie I" het volgende:
    "hoe zit het met de privésfeer van die mensen?
    ik heb het er moeilijk mee om mee te doen aan fotowedstrijden met foto's zonder toestemming"

    Over de privésfeer kan ik kort zijn; het is in vrijwel alle landen momenteel zo dat je zonder enig probleem foto's mag maken van mensen in een openbare ruimte. Daar is geen enkele toestemming voor nodig. Wat nog niet wil zeggen dat het netjes zou zijn om mensen te fotograferen in een compromiterende situatie.

    Het verhaal wordt anders als je met een gemaakte foto zomaar mee gaat doen aan een fotowedstrijd. Ik zal dat toelichten met een voorbeeld dat ik een jaar of twee geleden meemaakte.
    We hadden toen een lokale wedstrijd met een paar mooie prijzen. voor de drie winnaars. Een vriend van mij had ook meegedaan, was niet bij de winnaars, maar onverwacht werd zijn foto door de jury uitgekozen als niet passend in de vereiste onderwerpen, maar wel "opmerkelijk". Het gevolg was dat ook zijn foto in de kranten werd gepubliceerd bij de verslaggeving van de wedstrijd.
    Niet lang nadien kreeg hij te maken met een advokaat die namens de gefotografeerde man, iemand zonder werk maar wel geld rook, met een claim dreigde. Ook al had hij niets gewonnen, het feit dat hij mee had gedaan aan de wedstrijd en dus kans had gemaakt op een prijs, leek voldoende aanleiding tot een stevige claim. Uiteindelijk is het niet zover gekomen, maar het heeft wel heeft veel negatieve energie gekost, alsmede de kosten voor zijn eigen advokaat die hij had moeten inhuren om de claim af te wentelen.
    Zodra de gemaakte foto dus gekoppeld kan worden aan het maken van winst (bijv. fotowedstrijd, publiceren in een eigen fotoboek) is het zeer verstandig om dit vooraf goed te regelen met de betrokkene.


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.straatfotografie I
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wat in feite geldt voor alle fotografie, gaat zeker ook op voor straatfotografie.
    Het belangrijkste is niet de camera of de lens, maar wat zich afspeelt in het hoofd van de fotograaf. 
    Mensen op straat fotograferen is nu gemakkelijker dan enkele jaren geleden. Op ieder hoek van de straat hangt immers een bewakingscamera en iedereen onder de 25 loopt de hele dag te filmen of foto's te maken met zijn of haar mobieltje. Mensen zijn dus veel meer gewend dat ze in beeld komen dan vroeger.

    Een goede start van straatfotografie is het fotograferen van mensen die ingespannen naar iets kijken of met iets bezig zijn. Ze hebben meestal absoluut niet in de gaten dat iemand anders intussen een foto maakt. 
    Deze foto (niet gecropt) is gemaakt met een 85mm lens, hetgeen betekent dat de afstand heel kort was. Maar wie voorzichtiger wil beginnen, kan ook rustig gebruik maken van wat meer tele, zoals een 200mm lens.


    >> Reageer (4)


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!