Inhoud blog
  • Straatfotografie LXV [slot]
  • Straatfotografie LXIV
  • Straatfotografie LXIII
  • Straatfotografie LXII
  • Straatfotografie LXI
  • Straatfotografie LX
  • Straatfotografie LIX
  • Straatfotografie LVIII
  • Straatfotografie LVII
  • Straatfotografie LVI
  • Straatfotografie LV
  • Straatfotografie LIV
  • Straatfotografie LIII
  • Straatfotografie LII
  • Straatfotografie LI
  • Straatfotografie L
  • Straatfotografie XLIX
  • Straatfotografie XLIX
  • Straatfotografie XLVIII
  • Straatfotografie XLVII
  • Straatfotografie XLVI
  • Straatfotografie XLV
  • Straatfotografie XLIV
  • Straatfotografie XLIII
  • Straatfotografie XLII
  • Straatfotografie XLI
  • Straatfotografie XL
  • Straatfotografie XXXIX
  • Straatfotografie XXXVIII
  • Straatfotografie XXXVII
  • Straatfotografie XXXVI
  • Straatfotografie XXXV
  • Straatfotografie XXXIV
  • Straatfotografie XXXIII
  • Straatfotografie XXXII
  • Straatfotografie XXXI
  • Straatfotografie XXX
  • Straatfotografie XXIX
  • Straatfotografie XXVIII
  • Straatfotografie XXVII
  • Straatfotografie XXVI
  • Straatfotografie XXV
  • Straatfotografie XXIV
  • Straatfotografie XXIII
  • Straatfotografie XXII
  • Straatfotografie XXI
  • Straatfotografie XX
  • Straatfotografie XIX
  • Straatfotografie XVIII
  • Straatfotografie XVII
  • Straatfotografie XVI
  • Straatfotografie XV
  • Straatfotografie XIV
  • Straatfotografie XIII
  • Straatfotografie XI
  • Straatfotografie X
  • Straatfotografie IX
  • Straatfotografie VIII
  • Straatfotografie VII
  • Straatfotografie VI
  • Straatfotografie V
  • Straatfotografie IV
  • straatfotografie III
  • straatfotografie II
  • straatfotografie I
    Zoeken in blog

    fotograferen op straat

    20-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLIX
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op de foto zie je de man vriendelijk kijken en zelfs de hond ligt er vrij rustig bij. Maar zo begon het niet.
    Toen ik aankwam op het plein, was hij de eerste die ik tegenkwam. Dichterbij komend begon de hond verwoed te blaffen. Niet echt het meest geschikte moment om ongezien een foto te kunnen nemen met de groothoek.

    De tactiek die ik dan volg, heeft een aantal vaste patronen. Allereerst de mensen als mens met respect behandelen. Dus minstens een praatje maken, liefst ook een hand geven. Het gesprek kan over van alles gaan, maar als gespreksonderwerp lag hier de waakse hond voor de hand. In het vervolg van mijn grote belangstelling voor zijn hond (en welke hondeneigenaar voelt zich dan niet gevleid?) ben ik door de knieën gegaan, want ik wilde graag hond en eigenaar samen op de foto hebben. Dat kostte enkele opnames, omdat ik de belichtingscorrectie tegen de heldere lucht niet goed had ingesteld. In de tussentijd was ook de hond gekalmeerd. Ik ben niet zover gegaan om te hond proberen te aaien. Dat doe ik niet zomaar met vreemde honden. Maar vreemde mensen een vriendelijke hand geven, heb ik geen enkele moeite mee.


    >> Reageer (0)
    19-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLVIII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn weg vervolgend in Antwerpen kwam ik uit bij de Groenplaats, een plek waar zich bij de bankjes ook graag wat volk ophoudt dat nu niet bepaald aan het uitrusten is van het boodschappen doen. Er wordt stevig gerookt, ook van een soort waarvan ik het merk niet echt ken, en gedronken.
    Op dit soort plekken moet je mensen niet zenuwachtig gaan maken. Dat begint door zelf niet zenuwachtig te worden. Als er een opmerking tegen je gemaakt wordt, vriendelijk dichterbij komen, een hand uitsteken en doen alsof je elkaar al langere tijd kent. Een paar vriendelijke vragen stellen helpt ook. Dat kan gaan over de smaak van het bier dat gedronken wordt of de opvallend mooie (het aksent ligt hier meestal meer op opvallend) kleding die gedragen wordt. Hoe dan ook, hoe normaler hoe beter.


    Hier was ik al enkele markante figuren gepasseerd, maar niet altijd is het verstandig foto’s te gaan maken. Sommigen heb ik hier ‘overgeslagen’, omdat het groepje mij iets te opdringerig was. Dat blijft een kwestie van inschatting.
    Bij dit bankje durfde ik het wel. Tijdens het gesprekje met de dame nam ik wat foto’s vanaf de buik. Dat is een handige werkwijze met een groothoek. Nadeel is wel dat de mensen vaak omhoog kijken, omdat ik vrij lang ben.
    De volgende aflevering is een foto van de eerste van de ontmoetingen op de Groenplaats en daar heb ik een totaal andere werkwijze gevolgd.


    >> Reageer (0)
    18-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLVII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zoals gezegd was ik op weg naar Antwerpen. En wat kun je als toerist beter doen dan de Meir af te lopen richting Schelde. Een brede straat waar altijd wel enig vertier is. Het vertier kwam dit keer vooral van een groepje kinderen dat druk aan het spelen was.
    Een uitgebalanceerde compositie met door elkaar lopende kidneren kun je wel vergeten. Het eerste is het bepalen van een zo gunstig mogelijk standpunt. De hoek van het gebouw op de achtergrond leek me wel wat. Vervolgens de camera laten zakken tot iets onder ooghoogte om de kinderen beter te laten uitkomen. En daarna is het wachten op een gunstig moment. Zelden zal de eerste foto meteen raak zijn. Er is altijd wel een handje of voetje dat over het hoofd gezien is bij de opname. Daarom is het bij dit soort beweeglijke situaties veiliger meerdere opnames te maken. Hier wilde ik iets van het plezier bij het spel tot uitdrukking brengen. Of dat gelukt is, laat ik aan uw beoordeling over, maar ik had in ieder geval plezier in het maken van de foto’s.
    En u weet dat kinderen graag even willen kijken of ze goed op de foto staan. “Meneer, mag ik even kijken?” Dat is hier niet gebeurd. Ze hadden me namelijk niet gezien, ofschoon ze me bijna omver liepen. Zij gingen volledig op in het spel. Ik in mijn hobby.


    >> Reageer (0)
    17-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLVI
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In de paar weken Vlaanderen heb ik vele uren in de rein gezeten. Hier was ik op weg naar naar Antwerpen, maar dat had u natuurlijk al gezien. Er werd hard gewerkt in de trein. Studenten met een laptop zijn een bekend verschijnsel. Maar een musicus die op zijn tablet zijn partij aan het doornemen was, had ik nog niet eerder gezien.

    Het maken van de foto heeft vrij veel tijd gekost. Hij zat zo dichtbij dat ik hem gemakkelijk had kunnen aanraken. Niet dat ik bang was dat hij de cameraklik zou horen, want door de koptelefoon was die kans bijzonder gering. Maar ik wilde hem volstrekt niet storen in zijn werk en tegelijk zoeken naar een compositie waarbij ik de belangrijkste elementen goed in beeld zou kunnen krijgen. Omdat hij voortdurend een beetje ging verzitten was dat laatste best nog lastig. Uiteindelijk kon ik het plaatje maken zoals ik het graag wilde.

     


    >> Reageer (0)
    16-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLV
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In hetzefde café en vanaf min of meer hetzelfde standpunt als de vorige keer. Omdat het even duurde voor de bestelde hapjes geserveerd werden, had ik voldoende tijd wat meer om me heen te kijken. Aan het tafeltje vlak bij me zat een man de krant te lezen. Zou ik het aandurven om een foto te nemen? En zoals meestal won de uitdaging het van de angst.

    Aan het standpunt is te zien dat ook hier gebruik is gemaakt van het klapschermpje. Een aandachtspunt bij opnames dichtbij is altijd het geluid van de sluiter. Mijn Nikon is helaas niet de de meest stille camera, alhoewel de quiet mode meer in de goede richting komt. Alle beetjes helpen om onopvallend een foto te maken.


    >> Reageer (0)
    15-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLIV
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    We hebben al gezien dat het fotograferen van mensen in allerlei omstandigheden kan plaatsvinden. Buiten of binnen maakt niet uit, alhoewel voor foto’s binnen wat meer ervaring (en zenuwen) van pas kan komen. Uitgangspunt blijft de mensen zonder poseren  zo natuurlijk mogelijk in beeld te brengen. Ook is voor het maken van een foto binnen feitelijk toestemming nodig, omdat het privéterrein betreft.

    Ik bevind me na een dagje samen met enkele vriendelijke collega’s in de koude buitenlucht fotograferen nu in een Antwerps café om wat op te warmen en van een drankje te genieten. Omdat het vrijdag is, wipt er af en toe ook een arbeider binnen om de werkweek af te sluiten.

    Hoe ga je hier nu foto's nemen? In ieder geval komt een lichtgevoelige lens in een ruimte als deze goed van pas om de ISO een beetje in toom te houden. De camera ligt op schoot met het schermpje uitgeklapt. rustig richten en scherpstellen zonder de aandacht op je vestigen. Omdat de foto genomen wordt vanaf een lager standpunt, ontstaat er zelfs bij een lichte tele als de 85 mm al een heel andere compositie dan wanneer de camera voor het oog gehouden zou worden. Voor het ontdekken van meer creatieve standpunten is het bekijken van films heel geschikt. Voor de rest is het geduldig afwachten tot zich een geschikt moment voordoet.


    >> Reageer (0)
    14-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLIII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Kon ik bij de vorige opname op mijn gemak een goed moment afwachten, hier moest ik in het voorbijlopen heel snel handelen. De camera met groothoek zat op buikhoogte en tijdens het passeren drukte ik af. Dat hij juist op dat moment een hoestbui kreeg, was alleen maar in mijn voordeel, want zo werd de klik van de camera overstemd door zijn gekuch.
    Bij een opname als deze valt er weinig te regelen aan de compositie. Het is proberen zo dicht mogelijk naderbij komen, de camera zo goed en zo kwaad als mogelijk een beetje recht houden en hopen dat je niet net een halve tel te vroeg of te laat hebt ingedrukt. Maar oefening baart kunst, ook hier.
    De rest is afwerking. Foto beter rechtzetten en nog wat verder bijschaven. Maar dat zijn voeten er niet opstaan kon ik ook achteraf niet meer corrigeren. Ik blijf nu eenmaal een beetje onhandig. Echt storend vond ik het niet. U wellicht wel.


    >> Reageer (0)
    13-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Straatjournaal is een maandkrant die wordt verkocht door dak- en thuislozen in met name Noord-Holland. Je vindt de verkopers bij supermarkten of warenhuizen. Een onafhankelijke redactie van parttime beroepskrachten maakt een professioneel blad om de straatverkopers volwaardige handelswaar te kunnen verstrekken. Daardoor kunnen de dak- en thuislozen zich manifesteren als verkoper. Het project is dus nadrukkelijk niet bedoeld als bedelproject, maar als middel om structuur, gevoel van eigenwaarde en sociale contacten buiten het daklozencircuit te herwinnen.

    De man hier staat inderdaad voor een winkel, maar ik heb in de lange tijd, geduldig wachtend met de telelens binnen bereik, dat ik op enige afstand het winkelcentrum observeerde nauwelijks enige interaktie tussen hem en de voorbijgangers kunnen bespeuren. Het lage standpunt ontstond, omdat ik redelijk comfortabel op een laag bankje zat.


    Overigens was de interaktie min of meer hetzelfde laken een pak bij studenten die enkele meters verderop mensen een voordeelabonnement van een landelijke krant probeerden te slijten. Slechts wanneer ze heel assertief mensen benaderden, was er enige kans op succes. In alle andere gevallen stonden ze ook ‘voor paal’.


    >> Reageer (0)
    12-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XLI
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De vorige keer liet ik even de term “karakterkoppen”vallen. Alhoewel ik dacht een normaal Nederlands woord te gebruiken, komt het woord tot mijn grote verbazing in de Van Dale niet voor. Toch weten we allemaal wel zo een beetje wat ermee bedoeld wordt. Een karakterkop wordt geassocieerd met een sterke persoonlijkheid en dat denkt men af te kunnen lezen van het gezicht: wilskracht, geleden pijn, denkgroeven. Kortom, mensen die echt geleefd heben met alle (minder) prettige ervaringen. Veel roken en drinken schijnt trouwens ook te helpen bij de vorming van een dergelijk gezicht.

    Laat ik maar aannemen dat we ook hier te maken hebben met een karakterkop. Ik kan in ieder geval echt genieten van zo een mooi doorleefd gezicht.

    Ook deze foto is op afstand genomen met een 300mm telelens.


    >> Reageer (0)
    11-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XL
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De afgelopen jaren heb ik heel wat keren moeten horen dat het fotograferen van boeiende portretten bij mij in de tropen heel wat gemakkelijker is dan in Vlaanderen of Nederland. Het tegendeel is waar. Ik heb in een paar weken tijd veel meer portretten kunnen fotograferen dan bij mij thuis in een paar maanden. Zeker als je weet dat ik een voorkeur heb voor oudere mensen. Een reden zou kunnen zijn dan oudere mensen in hun gezicht vaak een heel leven laten zien.
    Natuurlijk zijn er in mijn woonplaats ook oudere mensen. Maar als je weet dat je in de tropenzon alleen buiten rondloopt als het niet anders kan, dan zal het niet meer verbazen dat ik in de stad  hier maar weinig oude mensen tegenkom. Die blijven lekker thuis in een schommelstoel zitten op de porch, een soort overdekt bordes voor het huis.

    Toen ik deze man tegenkwam tijdens mijn vakantie, bedacht ik me geen moment. Zelfs al keek hij wat achterdochtig in de lens. Zulke prachtige “karakterkoppen” kom je niet elke dag tegen.


    >> Reageer (0)
    10-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXIX
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Langs de Leie in Gent heb je achteraan van die verhoogde tafels. Zelfs als je meer beneden langs het water loopt, kun je goed zien wie daar zitten. Terwijl man en vrouw gezellig keuvelend van een pintje genieten, kan de hond tussen hen beiden niet veel anders doen dan smachtend zijn bek aflikken. Ga me niet wijsmaken dat hij niet graag eens even zou willen proeven van dat heerlijke vocht. Maar nee hoor, de baasjes hebben alleen maar oog voor elkaar. Sommigen hebben echt een hondenleven!

    Voor de fotograaf had dit alles tot voordeel dat geen van drieën mij ook maar een fractie van een seconde heeft opgemerkt. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik daarna zelf ook zin had in een pintje.


    >> Reageer (0)
    09-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXVIII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ze vielen me al op toen ik begon aan de lange oversteek van het immens grote plein bij de kerk. Ofschoon ik de tele bij me had, moest ik toch nog vele meters lopen voor ze voldoende vullend in beeld kwamen. Vervolgens wachten tot er geen fietsende of lopende mensen voor of achter hen voorbij kwamen. Tijdens dat wachten heb ik inspannend gekeken naar de kerk, terwijl mijn aandacht vanuit de ooghoeken ging naar de mannen op de bank.

    Waarom maak ik nu zo een foto? In feite stelt het fotografisch bitter weinig voor. Toch houdt het mijn aandacht vast. Kennelijk zijn ze in gesprek met elkaar. Maar waarom ga je dan zover van elkaar op de punt van de bank zitten? Waren er misschien eerder mensen opgestapt op de bank waardoor de middenruimte vrij kwam? Waren de vrouwen mogelijk binnen in de winkel even wat boodschappen aan het doen? Ik heb geen idee. Het viel me gewoon op.

    Straatfotografie heeft vaak geen concrete bedoeling vooraf. Je loopt rond door de stad en noteert in je hoofd dingen die je opvallen en je de moeite van een foto waard vindt. En dat kan van alles zijn, mits het maar met mensen te maken heeft. Kuieren met de camera noem ik het wel eens.


    >> Reageer (0)
    08-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXVII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Straatfotografie kent vele "gezichten". Het belangrijkste gezicht is natuurlijk dat van u zelf. Goed rondkijken  is daarbij eht belangrijkste uitgangspunt. De ene keer moet er minutenlang gewacht worden op het goede moment, een andere keer moet er bliksemsnel gereageerd worden.


    De foto hier is genomen vanaf de straat, maar de man zat heerlijk binnen achter glas de krant te lezen in het café. Ook hier moest gewacht worden op het meest geschikte moment, terwijl ik ondertussen dichterbij liep om zo weinig mogelijk te hoeven croppen. Omdat ik met de telelens (420mm) werkte, was ik beperkt in de mogelijkheden om van standpunt te wisselen. Drie passen naar links of rechts zou nauwelijks een andere foto opleveren en een hoger of lager standpunt was al helemaal ondenkbaar en ook niet zinvol. Dat is dus het nadeel van een telelens. Bij een groothoek is het juist heel gemakkelijk om een totaal andere foto te krijgen door het standpunt aan te passen. Beide type lensen hebben dus ieder hun eigen sterke en zwakke punten. Ook voor straatfotografie.


    >> Reageer (0)
    07-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXVI
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een voorlopig laatste voorbeeld van bedelende personen. We bevinden ons in een brede winkelstraat (u herkent De Meir) en het is er niet zo heel erg druk. Daardoor lopen voorbijgangers niet dicht achter elkaar langs te bedelaar en kan niet de indruk gegeven worden de bedelaar niet (op tijd) gezien te hebben. Wat de mensen nu gaan doen, is liefst in een zo wijd mogelijke boog om de bedelaar heenlopen.


    Om dit ontwijkgedrag in beeld te kunnen brengen heb ik daarom gebruik gemaakt van de groothoek. Uiteraard niet door uitgebreid stil te gaan staan voor de opname, maar door tijdens het langslopen vanaf de heup de ontspanknop in te drukken. Het lagere standpunt zorgt ervoor dat de blikrichting tussen beide personen beter in beeld gebracht kan worden.


    >> Reageer (0)
    06-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXV
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In deze foto zien we een bedelaarster die op overtuigende wijze met haar vriendelijke gezicht contact probeert te maken met de voorbijgangers.  Ze praat er zelfs bij. Het bekertje is licht vooruitgestoken, maar niet zó dat het irritant wordt voor de voorbijgangers..

    Haar bede wordt beantwoord met een hand die in de broekzak blijft. Ook hier zijn gezichten van de voorbijgangers niet nodig. Op haar ooghoogte ziet ze broeken met een achteloze hand in de zak en "achterwerken" die daarna verdwijnen in de verte.
    Foto's kunnen sprekender worden door niet alles te willen laten zien in een totaaloverzicht, maar de aandacht te richten op de belangrijkste details. Hier is daarbij gebruik gemaakt van een lichte tele van 120 mm. Meestal is het lastig om ongezien dichtbij te komen en werkt een telelens dan handiger.
    Soms is voor een foto, hier wachtend langs de kant van de straat, bijna net zoveel geduld voor nodig als deze bedelende vrouw. Al is de situatie van de fotograaf met zijn dure camera heel wat comfortabeler.


    >> Reageer (0)
    05-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXIV
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dit is een klassiek beeld van een bedelend persoon. Zittend in een hoekje voor een etalage van een winkel in een drukke straat. Net niet voor de ingang, want dan word je meteen weggestuurd. Ook het kartonnen bekertje in de hand is klassiek. En verder loopt vrijwel iedereen gewoon langs je heen alsof je lucht bent.
    De opname hier is gemaakt met met de 85 mm. Dat is ongeveer vergelijkbaar met een 50 mm lens op een crop camera zoals bijv. de Canon 7D of de Nikon D7100. Redelijk dichtbij dus.

    De voorbijlopende mensen wilde ik erbij hebben. Volledig in beeld was niet nodig. Dat is vaak ook heel lastig in een straat vol mensen. De bedelende vrouw laat met haar gezicht zien dat er geen enkele interactie is. Mensen schenken haar geen aandacht. Voor hen is de vrouw even interessant als de fiets achter de bedelende vrouw. Voor mij was haar gezicht de reden van de foto.
    Een oplossing voor het bedelen heb ik niet. Zeker niet na alle opgedane ervaring in Midden en Latijns-Amerika.


    >> Reageer (0)
    04-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXIII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het fotograferen van bedelende mensen in het straatbeeld behoort beslist niet tot de gemakkelijkste onderdelen van de straatfotografie. De persoon wil over het algemeen absoluut niet in beeld. Dat kan heel diverse redenen hebben tot en met het illegaal verblijven toe. Van de andere kant behoren deze mensen inmiddels tot het gebruikelijke straatbeeld in vele steden en daarmee tevens object van fotografie.

    Hier treffen we een man met een hond, een zeer gebruikelijke combinatie in vele landen. Hij was absoluut niet agressief, integendeel van aktief bedelen was nauwelijks sprake. Een werkelijk slaapverwekkende vertoning waar geen droog brood mee te verdienen viel.

    Als standpunt heb ik hier de overkant van de straat gekozen, omdat dit de meest rustige achtergrond gaf. Gewoon een kwestie van wachten tot zich een "gat" vormde in de stroom van voorbij wandelende mensen. Hier werd mijn wachten binnen een minuut beloond, maar in een andere stad (buiten België) ben ik in een dergelijke situatie wel eens met tussenpozen meer dag een dag bezig geweest, maar dat was dan ook een groepje 'allerte' (eufemistisch uitgedrukt) bedelaars.


    >> Reageer (0)
    03-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXII
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Iemand fotograferen zonder dat het gezicht te zien is, kan nauwelijks leiden tot een boeiende foto. Hier heb ik dat echter wel gedaan om meerdere redenen.
    Allereerst uit respect. Hij had het zeker niet gewaardeerd als ik hem vol in het gezicht gefotografeerd zou heben. Bovendien had ik dan midden op de verkeersweg moeten gaan staan en dan was ik waarschijnlijk in de krant gekomen.

    Er is ook nog een technische reden: het licht dat op deze manier mooi valt op de pijpekrullen die chassidische joden tonen, omdat ze (o.a.) het haar voor hun oren niet mogen afknippen. Een en ander is gebaseerd op Lev. 19:27: "Je zult de hoeken van je hoofd niet rondom afscheren” . Volgens een Duitse rabbi uit de 19e eeuw vormen deze haarlokken, of pejes zoals deze joden zelf zeggen, een afscheiding tussen de grote en kleine hersenen.


    De laatste reden is een inhoudelijke, een interpretatie van het beeld. Op deze manier laat de foto voor mij het beste zien dat deze jood leeft in een wereld die wij nauwelijks kunnen zien en niet begrijpen wat zich daar allemaal afspeelt. Dat is ook de reden waarom ik gekozen heb voor een zeer smalle scherptediepte.


    >> Reageer (0)
    02-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXXI
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Dit keer is de lokatie een treinwagon van de NMBS. Ik ben op weg naar huis na een dag foto's maken en wil eigenlijk niets meer dan een maaltijd en een bed. Maar dan komt er een vrouw tegenover me zitten. Op de een of andere manier boeide ze me en wilde ik graag een foto maken. Maar ze zat recht tegenover me en zelfs kijken door het klapscherm was geen optie ant dan had ik het tafeltje tussen ons vol in beeld gekregen.


    Uiteindelijk wist ik niets beters te doen dan eerst de camera achteloos op het tafeltje tussen ons beiden neer te leggen. Vervolgens de nodige minuten gewacht en toen de camera "per ongeluk" meer haar kant op gedraaid. Omdat het in de coupé, in tegenstelling tot de tram, nogal stil was, zou ook het geluid van de sluiter al klinken als een kanonsschot. Wederom enkele minuten gewacht en wat achteloos uit het raam zitten staren, maar vanuit de ooghoeken haar wel in de gaten houdend. Me overigens realiserend dat zij hetzelfde kon doen. Je kunt immers veel zien zonder direct naar iets bepaalds te kijken. Tenslotte heb ik mij één keer met ondersteuning van een bescheiden hoestbui gewaagd aan het indrukken van de knop. Ze zat zó dichtbij, minder dan een liniaal lengte van de camera vandaan, dat ik het geen tweede keer aandurfde.


    Waarom niet gewoon gevraagd? Dat had zeker gekund. Bij een nee was er niets aan de hand geweest en had ik gewoon geen foto gemaakt. Bij een ja natuurlijk wel een of meer foto's gemaakt, maar nooit met de uitdrukking die ze nu op haar gezicht had. Mensen in beeld brengen zoals ze werkelijk zijn op dat moment, is soms een hele klus.
    De volgende keer krijgt u een foto te zien waarvan ik gezegd heb ik dat liever niet te doen, omdat op die manier de emotie van het gezicht verborgen blijft. Alles heeft echter een bedoeling. Het gaat immers niet om de camera, maar om de 20 centimeter die daarachter zit.


    >> Reageer (0)
    01-06-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Straatfotografie XXX
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Laat ik beginnen met een tweetal opmerkingen vooraf.
    Allereerst doet het me veel plezier dat een aantal mensen de moedige stap hebben gezet op het pad van de straat fotografie. Natuurlijk zijn de eerste pogingen soms moeizaam. Een kleine tip: probeer mensen liefst zó te fotograferen dat de eventuele emotie van het gezicht goed te zien is. En als dat niet meteen lukt: misschien een volgende keer wel. Oefening baart kunst.
    Ook kreeg ik vragen over portretrecht en privacy. Ik heb dat in de tweede aflevering al aangekaart, maar wil het nog wel eens heel kort en bondig herhalen: van vrijwel alle mensen die ik fotografeer heb ik geen flauw benul wie de persoon is. En echt wakker liggen van de m.i. achterhaalde privacywetgeving in België doe ik niet. Overigens heb ik ook al eerder vermeld dat ik mensen liever niet in een negatief beeld wil weergeven, maar juist recht probeer te doen aan wie ze op dat moment zijn.

    De foto hier is gemaakt achterin de tram van De Lijn waar enkele dames in een uitermate goede bui verkeerden, maar in hun enthousiasme me bijna de tram uit duwden. Een foto maken van degene die naast me stond zou vanwege de "mood" waarin ze verkeerde geen enkel probleem zijn. Ik heb het al vaker aangegeven: jonge mensen doen in veel gevallen volstrekt niet moeilijk als ze gefotograferd worden. De omstandigheden achter waren moeilijk. Op de camera zat de 85 mm lens en die heeft als kortste mogelijkheid om een scherpe foto te maken een afstand van minimaal 85 cm. Bovendien waren de lichtomstandigheden buitengewoon ongunstig. Met een lensopening van f/2 zat ik al op ISO 9000 en minder dan 1/200ste seconde vond ik niet verstandig in de heen en weer schuddende tram. Gewoon een foto maken door de zoeker was niet mogelijk omdat ik te dichtbij stond. Daarom hier het uitklapscherm gebruikt om de afstand tussen de camera en haar gezicht wat groter te maken. Ook in de afwerking was nog het nodige te doen en aan de korrel kunt u zien dat het een lastige klus was. Maar ze gaf me een stralende glimlach bij het maken van de foto en dat maakte weer veel goed.
    Het is niet zo dat het nu iedere aflevering moeilijker wordt, maar de volgende keer betreft het wel een foto die met klamme handen gemaakt is.


    >> Reageer (0)


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!