Inhoud blog
  		• Kan het bijna niet bolwerken
  		• Om uit mijn woorden te geraken
  		• Nooit gedacht
  		• Als ik al aan een depressie leed...
  		• Ik probeer
  		• Weet niet meer waar ik het heb
  		• Moe, leeg, vreemd
  		• Niet één maar twee
  		• Niet zinvol
  		• Wou dat ik wist...
  		• Angst en het teneerdrukkende duistere
  		• Vreemde dromen en niet uitgerust
  		• Overstuur is vandaag zéér zacht uitgedrukt.
  		• Gespannen
  		• Weet niet meer hoe ik het heb...
  		• de droom vannacht
  		• beschrijving
  		• Waarom laat ze niets van zich horen?
  		• En ze is me zeker niet slecht gezind!
  		•  angsthaas
  		• Anders
  		• De koude
  		• Ik voel me opmerkelijk goed
  		• De aardbeving en vloedgolf In Japan
  		• Goed gewerkt..!
  		• Goed dat ik nog even bedenktijd heb
  		• Nog steeds verdwaasd maar dàt is toch al uitgeklaard
  		• De ene wasmachine na de andere
  		• het op een gillen zetten
  		• Verdwaasd
  		• Twijfel en angst
  		• Ik zal van de aardbol verdwenen zijn...
  		• Een grote stap...
  		• Nog steeds de stap niet gezet
  		• Angst
  		• een droom
  		• Het laat me niet los
  		• Vijandigheid of gewoon afsluiten?
  		• opname in het dagcentrum
  		• Zalf op de wonde
  		• Begin
    Zoeken in blog

    Een ander leven
    het oude leven is voorbij... het nieuwe... daar schijn ik me nog niet in te vinden
    11-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed gewerkt..!
    Vandaag mijn hoeveelheid geschreven. (ik schrijf een boek... een werk van lange duur... zeven jaar... :-) Ik ben ook perfectioniste op dat gebied... vandaar. Bovendien ben ik lange tijd over bepaalde gebeurtenissen vaag gebleven om bepaalde creaturen te beschermen. Ik koos daarom om alles anoniemer te maken dan anoniem zodat ik de vaagheid kon achterwege laten. Vanaf toen KON ik ook schrijven OVER.
    Over mijn leven als hooggevoelige en borderline-persoonlijkheids-gestoorde... al lach ik ermee... net omdat ik die stoornis net zo goed onder controle had... alle voorbije jaren... tot mijn bloedeigen drie oudste kindertjes me overboord gooiden... omdat ik niet meer sprong bij hun zweepslagen... Juist...
    Ik leed ook heel vaak aan depressies maar daar wist mijn omgeving niets van... ook mijn kinderen niet. Net omdat ik mezelf en al die pijn zo goed onder controle hield.Tot... juist ze me één na één vergooiden... en welke redenen ze daarvoor hadden? Dàt wil je niet weten... ik overigens ook niet meer.
    Mijn jongste heeft de wijsheid van ze drie tesamen geloof ik... want zij deed niet mee (al hadden ze dat o zo graag gewild)

    Na het schrijven, zoals steeds ook even rust genomen... en toen een uitgebreide schoonmaakbeurt... dat wil zeggen 'douchen met ook daar inbegrepen het haren wassen'. Dat laatste kalmeert me. Daarna heb ik mijn plan mijn slaapkamer een grondige beurt te geven ook kunnen waarmaken.
     
    Ik kon natuurlijk ook naar buiten gaan, de zon in, maar ik voelde weerstand om de mensheid onder ogen te komen en bovendien ergerde het stof me... daar op mijn slaapkamer. Ik heb er twee uur aan gewerkt... lakens ververst inbegrepen. De vensterbanken en de kasten ontstoft... gedweild... en opgeruimd... ondertussen mooie muziek uit mijn installatie.

    Ik kreeg tandvleespijn en die ging niet over. Daarom nam ik een biertje en nu ben ik aan mijn tweede toe. De tandvleespijnen zijn over.
    Ooit vertelde ik mijn arts dat telkens ik mijn hoofdhuid van de stress openhaal ik nadien tandvleespijn heb. Hij lachte. Belachelijk dat  hij lachte... want het is wel zo dat telkens ik wondjes heb op bepaalde plaatsen op mijn hoofd ook die tandvleespijn komt opzetten. Zelfs dokters weten niet alles... en als je wat meer info geeft... waar ze hun verstand mee kunnen vervolledigen... lachen ze je uit. Wie is er hier onnozel, denk ik dan.

    Ik voel me beter nu... mijn kamer zo fris... en ook weer wat gezelliger gemaakt. Ik heb geen dagbehandeling meer nodig... als ik dit volhou. Ik huiver er hoe langer hoe erger van... van de idee. Maar ik zal op intakegesprek gaan... je weet maar nooit. Het is ook belangrijk dat ik kan inschatten en aanvoelen. Dat gesprek biedt me tenminste de mogelijkheid mijn voelhorens wat dat betreft uit te proberen.
    En nu ga ik kaaskroketjes bakken voor mijn jongste en voor mezelf een pompoenburger. Beiden bio, wat dacht je dan? Ik hou van puur... onvergiftigd... leven... en voeding... zoveel als maar mogelijk.


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  		• 04/04-10/04 2011
  		• 28/03-03/04 2011
  		• 21/03-27/03 2011
  		• 14/03-20/03 2011
  		• 07/03-13/03 2011
  		• 28/02-06/03 2011
    Laatste commentaren
  • Zaterdaggroetjes (annelien)
        op Kan het bijna niet bolwerken
  • hallo (herman de leeuw)
        op Kan het bijna niet bolwerken
  • Dag Lieselot (Hetty)
        op Als ik al aan een depressie leed...
  • mee voelen? (traumadour)
        op Als ik al aan een depressie leed...
  • dank je (Lieselot)
        op Ik probeer
    • Willekeurig SeniorenNet Blogs
    sita
    blog.seniorennet.be/sita
    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!