Inhoud blog
  		• Kan het bijna niet bolwerken
  		• Om uit mijn woorden te geraken
  		• Nooit gedacht
  		• Als ik al aan een depressie leed...
  		• Ik probeer
  		• Weet niet meer waar ik het heb
  		• Moe, leeg, vreemd
  		• Niet één maar twee
  		• Niet zinvol
  		• Wou dat ik wist...
  		• Angst en het teneerdrukkende duistere
  		• Vreemde dromen en niet uitgerust
  		• Overstuur is vandaag zéér zacht uitgedrukt.
  		• Gespannen
  		• Weet niet meer hoe ik het heb...
  		• de droom vannacht
  		• beschrijving
  		• Waarom laat ze niets van zich horen?
  		• En ze is me zeker niet slecht gezind!
  		•  angsthaas
  		• Anders
  		• De koude
  		• Ik voel me opmerkelijk goed
  		• De aardbeving en vloedgolf In Japan
  		• Goed gewerkt..!
  		• Goed dat ik nog even bedenktijd heb
  		• Nog steeds verdwaasd maar dàt is toch al uitgeklaard
  		• De ene wasmachine na de andere
  		• het op een gillen zetten
  		• Verdwaasd
  		• Twijfel en angst
  		• Ik zal van de aardbol verdwenen zijn...
  		• Een grote stap...
  		• Nog steeds de stap niet gezet
  		• Angst
  		• een droom
  		• Het laat me niet los
  		• Vijandigheid of gewoon afsluiten?
  		• opname in het dagcentrum
  		• Zalf op de wonde
  		• Begin
    Zoeken in blog

    Een ander leven
    het oude leven is voorbij... het nieuwe... daar schijn ik me nog niet in te vinden
    15-03-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.beschrijving
    Ik kreeg ondertussen een berichtje van mijn dochter. Het klinkt goed en tegelijk ook niet goed... toch putte ik er moed uit...
    Blij dat ik nu tenminste weet dat ze me kan bereiken als dat nodig moest zijn. Ik denk ook aan het moment dat ze vertrok. Waarom lijkt het al een week geleden?
    Nog altijd heb ik van hetzelfde verschijnsel last als ook bij ieder afscheid van mijn andere kinderen voor ze op reis vertrokken... dat ik het dag zeggen in feite nog eens zou moeten kunnen overdoen... omdat ik er telkens niet bij voelde... het gaat zo vlug... geen tijd om te beseffen, te voelen... daardoor voelt het telkens of ik geen afscheid kon nemen.
    Gelukkig maken berichtjes nadien het nog goed... en dus viel er ook nu toch een beetje druk van de ketel.
    Ik voel me zeer vreemd... alsof ik wil huilen en ik verdwaal in mijn leven.
    Teveel ingrijpende gebeurtenissen... teveel doorbreken van ritmes en veilige stramienen... denk ik.


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  		• 04/04-10/04 2011
  		• 28/03-03/04 2011
  		• 21/03-27/03 2011
  		• 14/03-20/03 2011
  		• 07/03-13/03 2011
  		• 28/02-06/03 2011
    Laatste commentaren
  • Zaterdaggroetjes (annelien)
        op Kan het bijna niet bolwerken
  • hallo (herman de leeuw)
        op Kan het bijna niet bolwerken
  • Dag Lieselot (Hetty)
        op Als ik al aan een depressie leed...
  • mee voelen? (traumadour)
        op Als ik al aan een depressie leed...
  • dank je (Lieselot)
        op Ik probeer
    • Willekeurig SeniorenNet Blogs
    alfredlagarde
    blog.seniorennet.be/alfredl
    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!