Als ik me door mensen geforceerd voel om te moeten veranderen, om aan een situatie iets te moeten doen, om stappen in mijn leven te moeten zetten, om dat boek te moeten lezen, om rekening te moeten houden met heel veel goeie raad, hoe goed bedoeld ook, dan zak ik door mijn knieen van al dat gewicht. Ik voel me dan rotslecht, ik heb dan het gevoel dat ik niet goed ben zoals ik ben en moet veranderen om ne goeien te worden. Maar bij mij werkt dat niet , dat heeft zelfs een averechts effect. Ik ben niet meer gemotiveerd om te groeien; mijn geloof in mezelf is weg. Wat ik dan wel nodig heb: liefdevolle mensen die me gaarne zien zoals ik ben ! Die in mij geloven en me vertrouwen geven . Dan heb ik de moed om stappen te zetten en te groeien.
Maar vandaag iets doen is verdomd moeilijk. We weten het soms zo goed dat er in ons leven iets moet veranderen om gelukkig te zijn en innerlijke rust te vinden. We voelen ons niet goed in ons vel, er ontbreekt enthousiasme, genieten is moeilijk, er komt sleur in ons leven, we beginnen te zagen en te klagen en dat is het dan. We proberen ons te troosten met : iedereen heeft het al eens moeilijk; die moeilijke periode zal wel vanzelf overgaan; eigenlijk heb ik het toch nog zo slecht niet. En we hopen dat het tij wel vanzelf zal keren. Ofwel zien we geen uitweg, weten we niet wat we eraan kunnen doen en proberen we er het beste van te maken. Ofwel nemen we het roer in handen, kijken we welke stappen(stapkes) we kunnen , willen en durven zetten en gaan op "zoektocht". Avontuurlijk, soms beangstigend van :waar ga ik uitkomen; ga ik nog niet meer in de knoei met mezelf geraken ?
Lieve mens, al deze wegen heb ik bewandeld, bewandel ik nog en zal ik gans mijn leven blijven bewandelen. Soms ben ik dat "wandelen" beu, ga ik langs de weg zitten en,raar maar waar, er komt dan "juist toevallig" iemand op mijn pad die voor mij blijft supporteren en ik "sta terug op, neem mijn bed op en wandel, want de tijd van slapen is voorbij,......"(Elly en Rikkert) Zalig van zo'n supporters te hebben , maar evenzeer van supporter te mogen zijn.
