Wat een woord ?! En toch is dit voor mij nodig om echte innerlijke rust te ervaren. Soms ga ik het te ver zoeken ook al geeft loslaten in kleine dingen eveneens voldoening. Enkele voorbeelden van de laatste dagen :
's Morgens vertrek ik met de wagen naar een georganiseerde wandeling; het regent; ik twijfel of ik doorzet; ik beslis om toch te gaan stappen, fixeer me niet meer op de donkere wolken en op de enkele regendruppels die iets aankondigen dat niet deugd ,maar geniet van in de natuur te zijn.........heb mijn paraplu niet moeten gebruiken !
'k Rijd met de wagen naar de startplaats van die wandeling; alle mogelijke parkeerplaatsen in de wijde omtrek zijn reeds ingenomen; mijn zenuwachtigheid daaromtrent laat ik los en ik rijd tot aan de startplaats en wat blijkt: juist voor de ingang is één parkeerplaats die daar precies op mij lag te wachten. !
Soms ga ik stappen en hoop een interessant persoon te ontmoeten waarmee een warme,intense babbel kan. Deze keer laat ik ook dit item los en wat gebeurt er ? Inderdaad, een ontmoeting met een heel fijn iemand !!!
Vertrouwen we genoeg in die" Iemand", gelijk hoe je die ook benoemt,die ons hier op aarde gezet heeft en voor ons zorg draagt ????!!!!
