Het was onlangs op het nieuws: volgens een rapport van UNICEF zijn er de laatste 15 jaar 50 miljoen meer kinderen die naar school gaan!
In 2000 werd ons project een vzw en sindsdien kregen meer dan 460 kinderen de kans om een schoolopleiding te volgen. Al onze peetouders samen hebben een bijdrage geleverd aan die 50 miljoen en daar mogen ze terecht fier op zijn.
Een goede reden dus om weer eens foto’s te tonen van een school: de Vianney Vidyalaya High School in Bellary. Sinds verleden jaar is Father Francis, de coördinator van de peetouderprojecten, de directeur van deze school. Na 5 jaar als parochiepriester in Toranagallu is dit zijn nieuwe opdracht.
Deze school, met kleuterschool, lagere school en lager middelbaar telt 1300 leerlingen: 800 jongens en 500 meisjes. Hoewel deze school door een katholieke priester wordt geleid zijn de katholieke leerlingen er in de minderheid. De school heeft een aantal leprozen uit een naburige kolonie en lichamelijk beperkte leerlingen die onder de hoede staan van de Zusters van Cluny.
Onderstaande foto’s werden genomen tijdens het schoolfeest in januari 2015.
It was on the news recently: according to a UNICEF report the number of children going to school increased with 50 million over the last 15 years.
In 2000 our project became a non-profit organization and since then more than 460 children were sponsored to receive a school education. All together our foster parents contributed to this 50 million increase and they should be proud of it.
A good reason to bring you more pictures of a school: the Vianney Vidyalaya High School in Bellary. Since last year Father Francis, the coordinator of all foster parent projects, is the director of this school. After 5 years as parish priest in Toranagallu this is his new assignment.
The school with kindergarten, primary and secondary school has 1300 students: 800 boys and 300 girls. Although run by a catholic priest catholic students are a minority. There are students from a nearby leper colony and also physically challenged students from a home run by the Cluny religious sisters.
Pictures below were taken during a school feast in January 2015.
Wie graag eens kennis maakte met de Indiase keuken had een afspraak op zondag 30 november in het Wilgenhof. Een groep vrijwillige peetouders met culinaire expertise zorgde die namiddag voor een voortreffelijk 3-gangen menu. Niet te gekruid zodat iedereen mee kon genieten. De 87 ingeschreven peetouders en sympathisanten genoten met volle teugen van deze exotische maaltijd. Een succes dus en dit dank zij de talrijke opkomst, maar vooral door de spontane inzet van vele vrijwilligers om te koken, op te dienen, af te ruimen, af te wassen, de zaal te klaar zetten en weer op te ruimen, een affiche te ontwerpen en het drukwerk te verzorgen. DANK U aan allen die hiertoe hebben bijgedragen!
Whoever wanted to get acquainted with the Indian Cuisine had a big opportunity on Sunday November 30th in Wllgenhof. A group of foster parents with culinay expertise volunteered to prepare and serve a delicious meal. Not too spicy so that everybody could fully enjoy. The 87 foster parents and friends that came that day were thrilled by this exotic treat. Definitely a great success that was realised through te high number of participants, but also through the spontaneous help from so many volunteers to cook, serve, wash the dishes, dress the tables, clean the room afterwards, design a poster and handle all printing matters. THANK YOU to all for achieving this!
Nieuw schoolgebouw Maski / New schoolbuilding in Maski
In onze Nieuwsbrieven hebben wij reeds meermaals verslag uitgebracht over de bouwwerken in Maski waar een nieuw gebouw opgetrokken werd. Bedoeling is om de schoollokalen naar deze nieuwe bouw te verhuizen zodat het huidige gebouw zijn oorspronkelijke bestemming als internaat terug krijgt.
Op 2 augustus 2014 was het dan eindelijk zover: het gebouw kon worden ingewijd en dit gebeurde uiteraard met de nodige plechtigheid. Father O. Vincent, de huidige directeur, heeft een hele reeks foto's doorgemaild zodat wij getuigen konden zijn van dit feest. Graag geven wij hieronder de hoogtepunten van deze dag.
With our Newsletters we reported several times about the contruction activities in Maski where a new school building was built. The intention was to transfer all school activities to this new buidling so that the actual one can be used again as it was originally meant: as a boarding.
August 2, 2014 was the big day: the buiding could be inaugurated and this was done with the required ceremony. Father O. Vincent, the actual director of the school, provided us a series of pictures so that we could witness this great event. Below you will find the highlights of this special day.
Foto/picture 1 de gedenksteen voor de inhuldiging / the commemorative plaque for the inauguration
Foto/picture 2 zicht op de nieuwe bouw vanonder de feesttent / view on the new building from the marquee
Foto/picture 3 de eregasten waaronder bisschop D'Souza en Father O. Vincent / guests of honor with bishop D'Souza and Father O. Vincent
Foto/picture 4 de schoolkinderen in feestuniform / the schoolchildren in uniform
Foto/picture 5 Bisschop D'Souza krijgt een bloemenkrans / Bishop D'Souza receives a garland
Foto/picture 6 optreden door leerlingen / dance performance by school children
Foto/picture 7 beeld van de ceremonie / picture during the ceremony
Foto/picture 8 optreden door leerlingen / dance performance by school children
Foto/picture 9 zicht op de aanwezigen / overview of the audience
Meer foto's volgen in een tweede bericht / more pictures can be found in a second article
Na de 2 reeksen foto's over het verkeer gaan we nu even kijken hoe de mensen in de kleine dorpen wonen.
After the 2 series on transportation we will have a look at how people are living in the villages.
Foto/picture 1 Dit is een woning waarvan de wanden met takken werden gemaakt. Het dak bestaat uit een golfplaat / this 'house' was make with branches and the roof is a corrigated sheet.
Foto/picture 2 Een woning zoals er nog velen zijn in de dorpen / such houses still are quite normal in the villages.
Foto/picture 3 De 'keuken' in deze woning / the kitchen in this house.
Foto/picture 4 Geen kasten, alles wordt gewoon in een hoek opgestapeld / no wardrobes, everything is stowed in a corner.
Foto/picture 5 In dit huis is de vloer betegeld en er zijn stoelen / this house has a tiled floor and even 2 chairs.
Foto/picture 6 Een ander voorbeeld hoe het gebrek aan kasten wordt opgelost / another example how the lack of closets is solved.
Foto/picture 7 Er is een toenemend aantal bakstenen huizen in de dorpen / there is a growing number of brick houses in the villages
Foto/picture 8 Bij de huizen werd ook ruimte voor sanitair voorzien, meestal wordt dit echter voor opslag gebruikt / next to the houses provision was made for sanitary but this space is mostly used for storage.
Foto/picture 9 Ook hier woonden ooit mensen ... zij hebben nu een bakstenen huis in een ander dorp / people used to live here ... they now have a brick house in another village.
Deze reeks foto's betreft het personenvervoer in India en sluit aan op de vorige reeks.
This series of pictures completes the previous one and is about the transportation of people.
Foto/picture 1 Dit is de kleurrijke en romantische manier en hoofdzakelijk bedoeld voor toeristen die de stad Mysore bezoeken / This is the colourfull and romantic way which is primarily meant for the tourists visiting the city of Mysore.
Foto/picture 2 In de stad wordt de fiets gebruikt al zitten er soms meer mensen op dan men zou verwachten / In the cities the bicycle is quite normal even if it carries sometimes more people than one should expect.
Foto/picture 3 De vrouwen achterop in amazonezit is absoluut normaal. Het mag een wonder heten dat zij zelfs tijdens het slingeren in het drukke stadsverkeer of langs de vele putten, onverstoorbaar blijven zitten / Women sitting in amazon on the back is absolutely normal. It could be considered a miracle how they can sit unmoved while the bike is making its way through the dense city traffic or manouvering between the many holes.
Foto/picture 4 Er zijn natuurlijk ook lijnbussen / One can always take one of the busses.
Foto/picture 5 Voor de grotere afstanden zijn er de treinen. Wie 's nacht reist gebruikt een sleeper / Moving over greater distances, just take the train. To travel by night use the sleeper.
Foto/picture 6 Wanneer coolies van of naar de akkers gaan voor hun dagelijks werk wachten ze langs de baan tot er een kleine vrachtwagen voorbijkomt die hen meeneemt. Plaats is nooit echt een probleem! / When coolies are going to or coming back from the fields where they work, they stand along the road and hop on one of those smaller trucks. There does not seem to be a problem with place on board.
Foto/picture 7 Schoolkinderen gaan te voet of met de fiets of, in de stad, met een rickshaw. Ook hier is het aantal passagiers zeer uiteenlopend / Children walk to the school or use a bicycle or, in the cities, they can take a rickshaw. Again the number of passengers is very variable.
Foto/picture 8 De meeste scholen hebben ook bussen. Deze gele bussen zijn duidelijk herkenbaar / Most schools have busses to transport their children. Those yellow busses are very easy to recognize.
Foto/picture 9 Wanneer al deze diverse manieren van transport samenkomen op één punt zoals aan de gesloten slagbomen van een overweg ... dan krijg je dit zodra de slagbomen open gaan. En toch geraakt iedereen aan de overkant! / When all those different ways of transport meet at one spot like the closed beams of a railroad crossing ... then this is what happens as soon as the beams open. Yet everybody gets on the other side!
Dat was het voor deze keer. We brengen binnenkort weer een andere reeks foto's.
That is it for this time. Soon we will bring yet another series of pictures.
Op 23 maart werd in het Wilgenhof de laatste India-reis uitvoerig in woord en beeld toegelicht. Voor diegenen die niet aanwezig konden zijn volgen de komende weken een aantal reeksen foto's die toen getoond werden en een beter inzicht moeten geven in de leefwereld van onze petekinderen.
Vandaag een eerste reeks gewijd aan het verkeer. Voor wie India de eerste keer bezoekt is dit waarschijnlijk één van de meest verrassende ervaringen. De volgende foto's geven een sumier overzicht van de manier waarop goederen vervoerd worden. Alle foto's werden in de staat Karnataka genomen en meer bepaald in de districten Bellary en Raichur.
On March 23rd there was a presentation about the latest trip to India. For all those who were not able to attend several series of pictures will be put on the site to provide a better idea about the environment in which our foster children are living.
The first series today is about traffic. Probably one of the most thrilling experiences for the first time visitor to India. The next pictures want to give an idea of the way in which goods are transported. All pictures were taken in the state of Karnataka and specifically in the Bellary and Raichur districts.
Foto/picture 1 Pure mankracht zonder hulpmiddelen: de lading wordt op het hoofd gedragen. / Manpower only and no tools: the load is carried on the head.
Foto/picture 2 Water halen. Wordt ook dikwijls gewoon op het hoofd gedragen maar deze mannen beschikken over een duwkar waarmede zij meerdere kruiken water kunnen vervoeren. / Carrying water. Is often also done on the head, but those men have a carriage so that they can transport several recipients with water.
Foto/picture 3 Kleurrijk is het zeker dit wagentje waarmee deze verkoper zijn waren aan de man brengt. / It certainly is colorful the way this person is carrying the goods he tries to sell.
Foto/picture 4 In de drukte van deze straat dragen de ezeltjes hun lading tussen de wagens en motorfietsen. / Little donkeys carry their load between the motorbikes and cars in this busy street.
Foto/picture 5 Deze lading wordt achter op de fiets gebonden en vervoerd, beperkingen in de afmetingen zijn hier blijkbaar niet van toepassing. / Here the load is carried on the back of the bicycle and there seems to be no size limit.
Foto/picture 6 Een geit vervoeren ... geen probleem. Het gaat gewoon mee op de motor. / Moving a goat ... no problem. Just take it with you on the motorbike.
Foto/picture 7 Een gemotoriseerde rickshaw dient niet alleen voor mensen, ook kokosnoten worden hiermee vervoerd. / A motor rickshaw is not only to carry people, it is also handy to transport coconuts.
Foto/picture 8 Beperkingen in hoogte ... breedte ...? Er zijn hier niet veel bruggen dus komt de hoge lading takken waarschijnlijk veilig aan. De tractor vervoert zakken met rijst, hoger of breder kan haast niet. / Limited height ... width ...? There are no bridges over the road so the load of branches will probably arrive safely. The tractor carries bags with paddy, higher or wider is almost impossible.
Foto/picture 9 Bepaalde ladingen komen ons als normaal over, zoals deze vrachtwagen met bananen. / Some loads appear quite normal to our standards, such as this truck with a load of bananas.
Father Francis die door Bisschop D'Souza aangesteld werd als coordinator voor alle peetouder projecten is ook parochiepriester in Toranagallu.
Toranagallu is een dorp ten noorden van Bellary waar het staalbedrijf Jindal Steel Works voor veel werkgelegenheid zorgt.
De oorspronkelijke parochiekerk, die nog in de tijd van Father Santan Quadras gebouwd werd, is inmiddels veel te klein geworden en daarom werd er een nieuwe kerk naast gebouwd. De werken werden eind 2011 aangevangen en volgende zondag, 27 april 2014, zal deze kerk ingewijd worden.
Uiteraard feliciteren wij Father Francis en de Holy Spirit parochiegemeenschap en wensen hun het allerbeste in hun nieuwe kerk.
De onderstaande foto's geven een kort overzicht van de bouwwerken.
What is the connection with Father Quadras India?
Father Francis, who was appointed by Bishop D'Souza as coordinator for all foster parent projects, is also parish priest in Toranagallu.
Toranagallu is a village to the north of Bellary where the Jindal Steel Works provides most of the local employment.
The original parish church, built in Father Santan Quadras' time, has become much to small, which is why a new church was built next to it. Works started end of 2011 and next Sunday, April 27 2014, the new church wil be consecrated.
Of course we want to congratulate Father Francis and the Holy Spirit parich community and wish them all the best with their new church.
The pictures below give a brief overview of the works.
Foto's / Pictures
2011-12-03: de werken zijn begonnen / building works just started
2013-03-04: het gebouw krijgt vorm / the building grows
2013-07-21: eerste parochiefeest / first parish feast
2013-10-30: het wordt indrukwekkend / it is impressive
2014-01-12: zicht op zijkant / view on the side walls
2014-01-12: binnenzicht / inside view
2014-04-14: de vloer wordt gelegd / the new floor
2014-04-14: zicht op zijkant / the side walls
2014-04-14: indrukwekkend vooraanzicht (rechts de oorspronkelijke kerk) / impressive front view (initial church on the right)
Zondag 23 maart, 14:00 uur … in het Wilgenhof zijn weer een 70-tal peetouders bijeengekomen om naar het relaas van de recentste Indiareis te luisteren.
De opzet was enigszins anders dan de vorige keer, aan de hand van vele foto’s werd getracht om een beter beeld van de leefwereld van onze peetkinderen te geven. Opeenvolgende thema’s belichtten verschillende aspecten van het dagelijks leven in India.
Na een situering van Karnataka en Bellary werd aandacht geschonken aan verschillende aspecten van het verkeer dat net iets anders verloopt dan wij gewend zijn. Thema’s zoals het landschap en de steden moesten een beeld geven van de plaatselijke infrastructuur. Met “de dorpen” en hoe “wonen” de mensen werd het allemaal meer naar de kinderen getrokken, naar hun dagdagelijkse realiteit. Het thema “voeding” besloot het eerste gedeelte.
De snoepers konden weer genieten van een heerlijk stuk Limburgse vlaai. Speciaal voor deze gelegenheid kon men kennis maken met Kingfisher, een bier dat in Bangalore gebrouwen wordt en goed in de smaak viel.
Het tweede gedeelte omvatte thema’s zoals scholen, feesten, tradities, kerken en tempels. Dit gedeelte werd afgesloten met een korte film waarin het verkeer, de feesten en de scholen nogmaals aan bod kwamen.
Hierbij nog een woord van dank aan alle aanwezigen en aan allen die op welke wijze ook een handje hebben toegestoken om deze namiddag te doen slagen.
De onderstaande foto’s geven een indruk van de gezellige maar vooral boeiende namiddag volgens de reacties van de aanwezigen.
Blijf naar onze blog kijken want wij gaan regelmatig fotoreeksen publiceren om iedereen de kans te geven om het India van hun petekind beter te leren kennen.
Noteer ook alvast zondag 30 november voor onze jaarlijkse peetouderdag. Verdere details volgen later.
Sunday March 23, 14:00 hours … about 70 foster parents gathered in the Wilgenhof to listen to the report of the most recent trip to India.
The set-up was different from the previous one and many pictures were shown to give a better idea of the environment of our foster children. Grouped in themes the pictures illustrated different aspects of the daily life in India.
After situating Karnataka and Bellary special attention was given to the traffic which is ‘slightly’ different from what we know. Theme’s as landscape and cities illustrated the infrastructure. With “villages” and “homes” it became very close to the daily reality of the foster children. The “food” theme concluded the first part.
For those loving sweet there was a nice choice of delicious pies. Specially for this occasion there was Kingfisher, a beer brewed in Bangalore which was much appreciated.
In the second part attention was given to theme’s as “schools”, “celebrations”, “traditions”, “churches and temples”. This part was concluded with a short video showing traffic situations, celebrations and general assembly’s in schools.
A word of thank to all the participants and specially to all those who, in one or the other way, did help to make this afternoon into a success.
The pictures below give an impression of this pleasant and very interesting afternoon according to those present.
Keep checking our site because we will regularly publish more series of pictures to allow all foster parents to get a better idea of the foster children’s India.
Indiareis 2013-14 / Trip to India 2013-14 Foto's/Pictures 3
Het was even geduld hebben, maar hier volgt een nieuwe reeks foto's en dit keer is het thema "vieringen".
Tijdens ons verblijf hebben we een Maria-feest in Mudgal, een zilveren priesterjubileum in T.B. Dam en een parochiefeest in Bellary bijgewoond.
Telkens opnieuw is ons de grote opkomst van gelovigen opgevallen. Onze eerste ervaring was in Mudgal waar een viering voor Maria werd opgedragen in aanwezigheid van ver over de duizend gelovigen en tientallen concellebrerende priesters. Daarna werd een kleurrijk verlicht en versierd beeld in processie rondgedragen. foto's 1 tot 3)
In T.B.Dam mochten we een zilveren priesterjubileum bijwonen waar "slechts" 60 priesters meevierden. Daarna konden de aanwezigen langs de "foodlines" voor een maaltijd. (foto's 4 tot 6)
Onze laatste ervaring was in Bellary waar we een parochiefeest in de Infant Jesu wijk konden bijwonen. Na een viering in een relatief smalle doorgang tussen huizen en toch massaal bijgewoond werd ook hier een beeld van het kind Jezus in processie door de wijk gedragen. (foto's 7 tot 9)
Wil je nog meer horen en zien over deze vieringen en andere ervaringen in India kom dan zondag 23 maart om 14 uur naar het Wilgenhof te Merksem. Inkom € 5.- (inclusief 1 koffie, thee of frisdrank)
You needed some patience but here is a new series of pictures all related to "celebrations".
During our stay we participated in a devotion to Maria in Mudgal, a silver priesthood jubilee in T.B. Dam and a parish feast in Bellary.
Each time we were surprised by the number of people attending the celebration. First we attended a Maria devotion in Mudgal where mass was concelebrated by at least 20 priests and attended by more than thousand people. After mass a colorful decorated statue of Maria was taken in procession through the neighborhood. (pictures 1 - 3)
In T.B. Dam we attended a silver priesthood jubilee "only" attended by about 6 priests. Afterwards everybody could walk along the foodlines for a meal. (pictures (4 - 6)
As last we attended a feast in the Infant Jesu parish in Bellary. After the mass that was celebrated in a relatively small passage between houses and attended by a large crowd a statue of the Infant Jesus was carried through the parish. (pictures 7 - 9)
Indiareis 2013-14 / Trip to India 2013-14 Foto's/Pictures 2
Deze week hebben we een reeks foto's gekozen die in scholen werden gemaakt. Er zijn een reeks "General Assemblies" d.i. de dagelijkse bijeenkomst met alle kinderen alvorens de lessen beginnen (indrukwekkend) en foto's in (overbevolkte) klassen.
This week we selected a series of pictures made in schools. This includes a number of "General Assemblies" i.e. the daily gathering of all children before the lessons start (impressive) and pictures in (crowded) classes.
General Assembly of St. John's School - Maski
General Assembly St Mary's Convent High School - Raichur
Xth Standard at St Mary's Convent High School - Raichur
D.Ed Students at Infant Jesu College - Raichur
General Assembly at St Joseph High School - Bellary
Kindergarten at St Joseph High School - Bellary
Class at St. Philomena School - Bellary
General Assembly at St John's PU College - Bellary
Class at St Joseph's Girls School - Bellary
Meer vernemen over deze scholen en tal van andere ervaringen tijdens de India-reis? Tot zondag 23 maart om 14 uur in het Wilgenhof te Merksem.
We zijn gezond en wel terug van onze reis. Weliswaar missen we nog steeds de lekkere warme zon die 3 weken lang trouw op post was en is ons slaapritme nog niet echt aangepast.
Na ons laatste bericht zijn we met de nachttrein naar Mysore gereisd ... een heuse ervaring. Daar hebben we ons als goede toeristen gedragen en kregen we onderdak bij de Zusters. Er ontbrak ons nog een ervaring: na wagen en trein ... de bus. Die hebben we dan genomen om van Mysore terug naar Bangalore te reizen.
Daar hebben we trouwens ons laatste petekind ontmoet en Santosh, een oude bekende die we tijdens ons eerste verblijf ontmoet hebben. Na nog wat shopping en een gezellig avondmaal was het tijd om definitief afscheid te nemen en naar de luchthaven te vertrekken. Daar konden we meer dan anderhalfuur aanschuiven om door emigratie, security en douane te geraken.
Twee rimpeloze vluchten verder stonden we terug op vaderlandse bodem met al onze bagage en een overgewicht onvergetelijke herinneringen. Tijdens die 3 weken durende reis hebben we honderden kilometers afgelegd over goede en afschuwelijk slechte banen, hebben we tientallen dorpen bezocht, honderden kinderen en ouders ontmoet, ontelbare handen geschud en "Happy New Year" gewenst, de gastvrijheid van tientallen priesters en zusters genoten. Er waren indrukwekkende momenten, intens emotionele momenten, ingetogen en uitbundige momenten.
Wat ons bovenal bijblijft is de vriendelijkheid, de warme gastvrijheid en de bezorgdheid van alle mensen die we mochten ontmoeten. We hebben inderdaad arme mensen ontmoet maar heel weinig ongelukkige mensen ... wat een les!
Dit en nog veel meer zouden we jullie graag persoonlijk vertellen en daarom willen we jullie uitnodigen om op 23 maart in het Wilgenhof naar ons verhaal, met veel foto's en een video, te komen luisteren. Graag willen we jullie met ons relaas duidelijk maken hoe belangrijk de steun van Father Quadras is en waarom we dit beslist moeten verder zetten.
Hopelijk mogen we jullie talrijk begroeten. Details volgen nog!
January 23
We returned safe and sound from our trip. Of course we miss the sun who was present all along those three weeks and our sleep still needs to adjust.
After our last report we travelled to Mysore by night train ... quite an experience. There we behaved as good tourists and benefited from the hospitality of the Sisters. One experience was still missing: after car and train ... the bus. So we catched one to travel back from Mysore to Bangalore.
There we met our last sponsored child and Santosh, whom we had met during our first visit in 2011. After some shopping and a cosy dinner it was time to say definitely goodbye and leave for the airport. There it took us more than 90 minutes to get through emigration, security and customs.
After two flawless flights we stood again on our own ground with all our luggage and an overload of unforgetable memories. During those 3 weeks we have covered hundreds of kilometers over good and abominable roads, visited dozens of villages, met hundreds of children and parents, shook countless hands and wished "Happy New Year", enjoyed the hospitality of dozens of fathers and sisters. There were impressive moments, intensely emotional moments, sober and exuberant moments.
What remains above all is the friendship, the warm hospitality and the care of all the people we met. Indeed we met poor people, but very few unhappy people ... what a lesson!
This and so much more is what we would like to tell you personally and that is why we want to invite you on March 23 in the parish house Wilgenhof to come and listen to our story with many pictures and a video. It is our wish to be able to convince you through our story that the support Father Quadras is giving is so important and why this may not stop.
We hope to greet many of you. Details will follow.
Het is ons weer even gelukt om een computer te bemachtigen en dus kunnen we ons verhaal voortzetten. Het weer is hier schitterend: tussen de 30 en 35 graden.
In Manvi hebben we een oude bekende ontmoet: Father Anand Kumar die we in 2011 in Maski hebben leren kennen als assistent van Father Leo. De 10 petekinderen staan te wachten met hun ouders. Na de hernieuwde kennismaking en de gebruikelijke foto's gaan we allemaal het dorp in en bezoeken we een aantal families. Overal word je op dezelfde hartelijke manier ontvangen. Na een rustig avondmaal met Father Anand gaan we aan de overkant bij de Zusters overnachten. Het was weer een drukke dag met veel verplaatsing en dat vergt zijn tol.
Na een rustig ontbijt nu met Father Vincent, de parochiepriester, trekken we verder naar Sindhanur waar we Father Irudayaraj opnieuw ontmoeten en een aantal petekinderen. We bezoeken de plaatselijke school en na de lunch en een korte rust staat de wagen alweer klaar voor de rit naar Bellary waar we een paar dagen zullen blijven. De 90 km worden in 2 uur afgelegd en dan zijn we weer in een vertrouwde omgeving. Later op de avond komt Father Francis ook aan en kunnen we met hem en de andere priesters wat bijpraten.
De volgende morgen gaan we met gastheer Father Nathan bij de Zusters ontbijten en wonen daarna een indrukwekkende "General Assembly" met 2200 leerlingen bij. De bedoeling was dit discreet vanuit een galerij bij te wonen maar we worden 'gespot' en naar beneden geroepen om een woordje te zeggen. Ook hier bezoeken we een aantal klassen waaronder ook kleuterklassen waar ze al leren lezen en schrijven!
Dan gaat het naar de volgende school met lunch bij de Zusters. Volgt een welkome rust en dan een rit met de "otto" naar Infant Jesu waar we onze jongste petekinderen ontmoeten. Later op de avond zijn we bij de bisschop uitgenodigd voor het avondmaal.
Het is ondertussen zaterdag en we bezoeken een indrukwekkend St. John's College (2600 leerlingen). Na de lunch vertrek naar Kamalapur waar we onlangs begonnen zijn en 2 petekinderen hebben. Daarna gaan we naar Toranagallu waar we bij Father Francis verblijven. De zondagsmis gaat nog in de huidige, veel te kleine, kerk door die in het niet verdwijnt naast de nieuwe kerk in aanbouw. Na de mis een parochieontbijt in open lucht, gesprekken met parochianen en in de namiddag terug naar Bellary. Volgt een avondmaal met de meisjes van een aangrenzende boarding.
Gisteren stond nog een bezoek aan een school voor de arme kinderen op het programma en dan het bijwonen van een zilveren priesterjubileum in T.B.Dam ... ongezien (de bisschop en 46 priesters en een 1000tal aanwezigen)!
Dit is zeer waarschijnlijk ons laatste bericht. Op ons programma staan nog een bezoek aan een school en een parochiefeest. Morgenavond gaan we met de trein naar Mysore - even een toeristisch intermezzo - en van daar naar Bangalore waar we in de nacht van zaterdag het vliegtuig nemen.
Nog onze dank aan allen die ons hebben gevolgd. We komen beslist met nog meer berichtgeving ... hou de blog in het oog!
Tot binnenkort.
Bellary, January 14
We had a new opportunity to use a computer and so we can continue our story. The weather is just great: between 30° and 35°.
In Manvi we met a familiar face: Father Anand who we remembered from Maski in 2011 where he was assisting Father Leo. Our 10 foster children are waiting with their parents. After meeting them all again and taking the unavoidable pictures, we all walk together to the village where we visit some families in their house. Everywhere we receive the same hearty welcome. After a quiet dinner with Father Anand we cross the road to spent the night in the Sister's convent. It has been a busy day with quite some travel and we feel the need for sleep.
After a good breakfast with both Fathers, parish priest Father Vincent returned from Bellary during the night, we get our luggage in the car and move onwards to Sindhanur where we meet Father Irudaya Raj who was in charge of Harapur in 2011. After visiting the Holy Family School and meeting some foster children, a good lunch and a welcome rest we get back in the car and travel to Bellary where we will stay a few days. It takes more than 2 hours to cover the 90 kms and arrive back in familiar surroundings. Later that evening Father Francis also arrives and we have a nice chat and dinner with the Fathers.
Next morning our host Father Nathan takes us to the Sisters for a good breakfast and a visit to the General Assembly of 2200 students in the school. The idea was to do this unnoticed from a mezzanine but we are spotted and invited to come down and address the students. Later we also visit some classes and the kindergarten classes where the children already learn to read and write.
Then we move to the next school where we follow mass with the students and are invited to lunch by the Sisters. Next comes a ride with an "otto" to the Infant Jesu parish where we meet the youngest foster children. In the evening we are invited for dinner by the bishop.
On Saturday and we visited an impressive St. John's College (2600 students). After lunch we travelled to Kamalapur, a new parish where we just started sponsoring (currently 2 children). Having met the children and parents and making the pictures we travelled to Toranagallu where we stayed with Father Francis. Sunday mass still is held in the existing small church who seems even smaller next to the new church which is nearing completion. After mass there was a parish breakfast, in open air of course, and we could chat with the parishioners. Later in the afternoon we traveled back to Bellary and had dinner with the girls of the neighbouring girls boarding.
Yesterday we visited a school for the poorest children and then travelled to T.B.Dam where we participated in the celebration of a Silver Priesthood Jubilee. Unseen ... the bishop, 46 priests and over 1000 participants!.
This is most probably our last report from India. We still have a visit to a school and a parish feast on our programme. Tomorrow night we are taking the night train to Mysore for a touristic intermezzo and on Saturday morning we take the bus back to Bangalore where we will board our plain at 4 am.
Many thanks to all who had the patience to wait for the English translation. It has been very hard this time to find sufficient time to report and translate. We were mostly on the road with the Fathers and back "home" they also needed their computer to do their work. We will certainly put more information on the site in the coming days, weeks ... so keep looking!
Na een intieme mis en een lekker ontbijt bij de 'Sisters' hebben we nog even tijd met de kinderen in Maski. Er is een 'general assembly', dit is een bijeenkomst met alle kinderen en leerkrachten en een mogelijkheid om hen nog even allemaal te danken voor hun vriendelijkheid. Nog een kort bezoek aan de school en de nieuwbouw en dan stappen we met al onze bagage in de wagen van Father Vincent. De nieuwe bestemming: Raichur waar Father Leo Michael nu verblijft.
Onderweg stoppen we even bij een oude bekende: Father Moras die ook ooit in Belgie was. Een deugddoende onderbreking van het geschud in de wagen. Tegen de middag bereiken we ons doel. Na de lunch nemen we afscheid van Father O.Vincent die doorreist naar Bellary en wij gaan op ontdekking met Father Leo. Een bezoek aan een 'rice mill', een nieuwe brug en een bezoek aan een tempel staan op het programma. Alles even indrukwekkend.
De volgende morgen gaan we op bezoek in de plaatselijke school en stappen verschillende klassen binnen. Interessant is dat dit een 'English medium' school is en dat we gewoon met de leerlingen kunnen praten. Volgen nog een bezoek aan het hospitaal waar HIV-patienten, vooral kinderen, verzorgd worden en tenslotte de indrukwekkende Infant Jesu school waar we een zeer geslaagde sessie hebben met toekomstige leerkrachten.
Als afsluiting nemen we weer onze bagage en vetrekken naar Manvi voor ons volgend bezoek en overnachting.
Tot zover dit bericht. Hopelijk komen we vlug weer op internet om het vervolg te vertellen.
Internet is available ... so here is some more news.
After an intimate mass and a good breakfast offered by the Sisters we still have some time to spent with the children in Maski. There is a 'General Assembly', this means that all children are lined up and the whole staff is present ... an ideal occasion to address them and thank them for their warm welcome. After a short visit to the school and the new building we get our luggage in Father O. Vincent's car and are ready for our next destination: Raichur where Father Leo Michael is now residing.
On the way to Raichur we make a short stop at Father Moras place. He also visited us many years ago in Belgium. The stop is welcome after the intense shaking on the road. It is about noon when we reach our destination. After lunch we say goodbye to father O. Vincent who travels further to Bellary and we go sightseeing with Father Leo. The programme includes a visit to a fully automated rice mill, a new bridge and a temple. Each of those turned out to be quite impressive.
Next morning we visit the local school and stop in different classes. Interesting since it is an English medium school and so we can converse directly with the children. Next we visit an hospital where HIV children are treated and we close with an impressive visit to the Infant Jesu school where we have a very interesting meeting with the D.Ed students ... the next generation teachers.
The day ends with loading the luggage in the car and depart to Manvi for our next visit and overnight.
This concludes today report. We hope to have soon a new opportunity to give you more news from India.
Jawel, we leven nog! We zijn sinds vrijdag in Maski en hebben nog geen kans gehad om iets op de blog te zetten.
Het zit namelijk zo dat we in de aanloop naar ons bezoek hebben aangegeven dat we zoveel mogelijk kinderen en hun families wilden bezoeken ... en dat is ook wat gebeurd! Iedere dag zijn we op weg naar een aantal dorpen om er de ouders van de kinderen te ontmoeten en een beter idee te krijgen van de levensomstandigheden. Boeiend maar ook vermoeiend. Onze slechtste wegen zijn nog stukken beter dan de lokale wegen. Soms houden we ons hart vast na weer in een diepe put gereden te hebben ... zitten alle wielen er nog wel aan? Maar Father Vincent is een meester in slalom en slaagt er steeds weer in om ons veilig op onze bestemming te krijgen.
Vrijdag was speciaal want bij onze aankomst in Maski vormden de schoolkinderen een haag om ons te verwelkomen en er stond er een tussen met een nog grotere glimlach en twinkelende oogjes: Balaswamy, ons petekind. In de namiddag was het eerste dorp dat we bezochten Hancinal, het dorp waar ons petekind woont. Het weerzien met zijn ouders was best een emotioneel moment.
In alle dorpen zijn de mensen even blij dat we hen bezoeken. We komen van alles tegen: muren van gevlochten takken met een golfplaat als dak, stenen huizen met 1 of 2 ruimtes zonder meubilair en iets betere huizen met eenvoudig sanitair. De afwatering en de hygiene in de dorpen tart de verbeelding, mensen en dieren leven door mekaar, met alle gevolgen vandien.
Helaas moesten we al een paar keer vaststellen dat gesponsorde kinderen gestopt waren met hun studies, zij hebben hun kans op een betere toekomst niet willen grijpen. Anderzijds zijn er ook die schitterende resultaten bereiken en daar zijn we dan ook heel blij over. Meer uitleg komt na onze terugkeer.
Gisterenavond werden we vergast op een 'culturele avond' met dans, zang en voordracht door de kinderen. Daarbij ook veel Engels, er is een duidelijke vooruitgang.
Father roept ons, we moeten naar het volgende dorp. Vele warme (30 graden) groetjes uit India.
Yes we are still alive! We are in Maski since last Friday but haven't had an opportunity to put something on the site!
During the preparation of this trip we indicated that we wanted to meet as much children and their families as possible ... and that is exactly what is happening! Every day we have been on the road to villages meeting with the children and their parents so that we would get a better understanding of the living conditions. Fascinating but tiring! Our worst roads are still so much better than the local roads here. With moments we keep our breath, hoping that we still have 4 wheels after hitting one more big hole. But Father O. Vincent is a master in slalom and gets us every time safe and sound to our destination.
Friday was very special. Upon our arrival in Maski the schoolchildren were all standing in line to welcome us and among them one with a larger smile and twinkling eyes: our foster child Balaswamy. The first village we visited in the afternoon was Hancinal, Balaswamy's village. Meeting his parents again was quite an emotional moment.
In every village people are happy we come visit them. We see all kind of housing: walls of branches with a roof, brick houses with 1 or 2 rooms but no furniture and better houses with simple sanitary. The drainage and hygiene in the villages is dramatic, people and animals living in close contact with all consequences.
Unfortunately we found out in a few cases that sponsored children had stopped their studies, they were not interested in taking the opportunity to achieve a better future. On the other had some children have achieved very good results and that made us happy. More information will follow upon our return.
Last night we were invited for a cultural event in the Multi Purpose Hall. Dance, singing and declamation were presented by the sponsored children. A lot of English which confirms that there is a steady improvement.
Father just called, we have to leave to the next village. A lot of warm (30°) greetings from India.
Maandag zijn we dan begonnen met het ontmoeten van de kinderen en hun ouders. De opkomst was groot. Dusdanig zelfs dat we pas na 15 uur konden lunchen.
Daarna zijn we kinderen in hun dorp gaan bezoeken. Voor hen een complete verrassing want ze wisten niet dat we kwamen! Je kan je niet voorstellen hoe blij en hoe fier de mensen zijn dat je hen in hun dorp, in hun huis komt bezoeken. Alles gaat uiteraard gepaard met de nodige foto's.
Dan terug langs kleine banen in een diepe duisternis (maar met een prachtige en indrukwekkende sterrenhemel) tot we het rood verlichte kruis op de missiekerk zagen: teken dat het geschud snel zou stoppen!
Avondeten, een goede babbel en dan naar bed!
Dinsdag verliep de dag volgens hetzelfde stramien. Weer een aantal kinderen met trotse ouders. Gesprekken die een beter inzicht geven in de leefomstandigheden van het kind. Ook vandaag weer een overwacht bezoek in een paar dorpen en veel schudden op de barslechte banen.
's Avonds rustig aan tafel met Father voor een lang avondmaal verzorgd door de "cooks" van dienst. Van het eten niets dan goeds want we worden hier echt alle dagen verwend met lekkere gerechtjes. Toen was het middernacht en 2014. Hier beperkt lawaai een stevige handdruk en beste wensen! Helaas geen sms'jes: hier geen bereik voor de GSM.
Vanuit Harapur wensen Father Gnanaprakasam en wijzelf alle peetouders
GEZEGEND EN GELUKKIG NIEUWJAAR
Woensdag na het ontbijt weer bezoek van kinderen en ouders. Om 11 uur de Nieuwjaarsmis en na de late lunch op bezoek in Basapur, het eerste dorp dat we op onze vorige reis bezochten. Ook hier ervaren we weer de spontane en warme vriendschap van deze mensen. Tot slot werden we nog vergast op een dansoptreden.
Donderdag, onze laatste dag in Harapur. Iets rustiger maar niet minder interessant. In de voormiddag bezoeken we Deenasamudra, een dorp dat recent onder water stond. Gelukkig is de schade beprekt gebleven en vielen er geen slechtoffers.
Na weer een late lunch bezoeken we een tweede dorp. Omdat het hier snel donker is en er geen straatverlichting is worden we bijna gedragen opdat we toch niet zouden vallen. Telkens opnieuw eindigt dit in een samenscholing van een hele bende lachende kinderen ... zalig.
Nu nog ons avondeten, speciaal door onze gastheer voorbereid, en morgen gaan we naar Maski.
Tot het volgend bericht
Here we are again with some more news from India.
On Monday we started meeting the children and their parents. Many came to the missionpost, so many that we had lunch at 15:00.
Then we went to meet them in the villages. This was a surprise for them because they did not know that we would come! It is hard to imagine how happy and proud they are that you visit them in their village, in their house. And everything is of course subject for a picture.
Then we drove back to the missionpost in complete darkness (but with a marvellous and impressive sky full of stars). When we saw the red illuminated cross of the church we knew the shaking would soon stop!
Dinner, a good conversation and then ... to bed!
Tuesday was quite similar to the previous day with many children and their proud parents. Interesting coversations, some in English and others with translation, all giving us a better understanding of the environment of those children. Then, in the afternoon, again surprise visits to a number of villages and some more shaking on the terrible roads.
In the evening we enjoyed with Father a long dinner prepared by the cooks. The food is really excellent and we are spoiled every day again with delicious and varied food. Then it was midnight and 2014. Here very little noise, a warm handshake and best wishes. No sms to the outside world: there is no connection for our mobiles!
From Harapur Father Gnanaprakasam and ourselves wish all foster parents
A WONDERFUL AND HAPPY NEW YEAR
Wednesday we started again with meeting children and parents. At 11:00 the New Year mass and after a late lunch a visit to Basapur: the first village we visited during our first trip to India. Once again we experience the spontaneous and warm frienship of the people here. At the end of the visit some children perform some modern dances for us.
Thursday, our last full day in Harapur, we visited Deenasamudra, a village that was flooded earlier in 2013. Luckily the damage was limited and there were no victims.
After yet another late lunch we visited a second village. Because it gets very dark quite soon and since there is no street light we are almost carried over all possible obstacles. As in every village the visit always ends with all the children standing around the car, laughing and shaking hands ... fantastic.
Now we will have dinner, specially prepared by our host and tomorrow we move to Maski.
Nu zitten we in Harapur. Eerste halte in ons bezoek aan de missies. Onze reis is zaterdag begonnen toen we vanuit Brussel via Doha in Qatar naar Bangalore vlogen. Na een stipte landing om 2:35 hebben we meer dan een uur nodig gehad om door immigratie, security en bagage te geraken.
Gelukkig stond Father Gnanaprakasam ons op te wachten en na onze bagage in de wagen te hebben gepropt zijn we naar onze eerste verblijfplaats gereden. Daar werden we door een oude bekende opgewacht: Father Lourdusamy die nu in Bangalore werkt. Ook Father Francis verbleef daar en die hebben we heel kort gezien.
Na een paar uren rust en een eerste Indisch ontbijt zijn we de stad ingtrokken om de Basilica te gaan bezichtigen. Een ervaring op zich omdat de beleving heel anders en intenser is dan bij ons. Na de lunch kregen we een paar uren rust en daarna hadden we onze eerste ontmoeting met een petekind. Na een rustig maar lekker avondmaal was het al vroeg bedtijd want we zouden vandaag vroeg opstaan.
Om 6 uur deze morgen vertrokken we naar Harapur.
Een tussenstop in Bellary voor de lunch bij Father Nathan. we waren blij hem in goede gezondheid te zien en gelukkig had hij niet teveel problemen meer na zijn ongeval!
Kort na 15.00 uur verder naar Harapur. We wilden graag voor het donker aankomen en de laatste 10 kilometer is de baan heel om niet te zeggen verschrikkelijk slecht. Nog grotere gaten en putten dan de vorige keer!
Morgen beginnen we aan de bezoeken, maar nu weten vele mensen dat hier alles opperbest gaat! We willen jullie niet jaloers maken, maar hier is het zalig warm weer!
We melden ons zo vlug mogelijk terug.
PS1 Voor foto's vragen we geduld want van hieruit is dit echt niet doenbaar.
A word of apology to our English readers. Our time schedule has been extremely full and did not always coincide with the availability of a computer. It is the working tool of the priests and their work must go on. We will translate all reports as soon as possible. Here is the first one.
As promised some news out of India.
We have arrived in Harapur, our first stop in our visit to the missions. Our trip started Saturday when we flew from Brussels via Doha to Bangalore. After landing punctually at 2:35 it took us more than an hour to get through immigration and security. Luckily Father Gnanaprakasam was waiting for us to bring us to a place for some rest. Father Lourdusamy was already expecting us. Father Francis was also there en we very briefly met him.
After a short rest we had our first Indian breakfast and then when into town to visit the Basilica. Quite an experience since the intensive way in which people express their belief is very different from our reserved Western way. Then we had again some rest and met the first fosterchild. Followed a quiet diner and sleep because we had to get up early to leave Bangalore in time before morning rush hour.
It was 6 am when we left this morning to travel to Harapur.
We briefly stopped in Bellary to lunch with Father Nathan. We were glad to find him in good health and without too many pain after his accident.
Shortly after 3 pm we moved on to Harapur because we wanted to arrive before dark. The last 10 km must be the worst piece of road in India. The wholes only increased and multiplied since our previous visit.
Tomorrow we will start our visits but now many people know that we are doing fine. We don't want to make anybody jealous, but the weather is just marvellous here.
We will report again as soon as possible.
PS1 Please have some patience for pictures but it takes too much time to add them right now.
Zoals reeds eerder aangekondigd vertrekken binnenkort twee peetouders naar India. Tijdens deze reis zullen zij in de missieposten van Harapur en Maski verblijven en daar zoveel mogelijk kinderen en hun families ontmoeten.
Net als in 2011 zal onze blog gebruikt worden om deze reis mee te beleven. Natuurlijk is dit op voorwaarde dat zij toegang hebben tot internet.
Wil je weten hoe zij vijf uur eerder dan wij het nieuwe jaar inzetten, hoe de ontmoeting met de kinderen, hun families en de priesters verloopt? Wil je wat meer te weten komen over het dagdagelijkse leven op het Indische platteland, dan heb je vanaf 30 december een afspraak op deze blog om het allemaal mee te maken. Veel leesplezier.
Noteer alvast: op 23 maart 2014 zal in het Wilgenhof uitgebreid verslag uitgebracht worden over deze reis met foto's en film. Alvast in de agenda noteren. Details volgen later.
As already indicated some time ago, two foster parents will soon leave for India. During their trip they will stay at the missions in Harapur and Maski and meet as many children and families as possible.
Like in 2011 they will use our site to share their experience with us. This of course providing the availability of internet.
Are you interested in knowing how they will start the new year five hours ahead of us, how the meeting with the children, their families and the priests went? Do you want to know more about the daily life on the Indian countryside, then you will check this site daily as of December 30th.
Please note: on March 23, 2014 there will be a detailed presentation of the trip with pictures and movie. More details will follow.
10 november 2013 - op deze regenachtige zondag stonden een aantal "talentvolle" peetouders klaar om te laten zien of horen wat zij kunnen en ook het publiek was er klaar voor. Na de verwelkoming door de voorzitter en wat inleidend nieuws vanuit India konden de artiesten aan de slag. Er werd piano, melodica en accordeon gespeeld, er werd voorgedragen en gezongen (zelfs gejodeld) en het publiek vond dat het goed was! Naast de podium optredens waren er ook zelfgemaakte glasjuweeltjes, poppetjes en caligrafie te zien. Het werd een fijne en gezellige namiddag met gevarieerd entertainment, lekkere taart en ruime gelegenheid voor een goede babbel. Met dank aan alle artiesten, aan alle medewerkers, aan alle sponsors en aan alle aanwezige peetouders. Hieronder een aantal foto's van deze geslaagde peetouderdag (in 2 berichten).
November 10, 2013 - on this rainy day a number of talented foster parents were ready to show what they could do and the public was also in the mood. After a few welcoming words by the chairman and some introductory news from India the stage was for the 'artists'. There was piano, melodicon and accordion, poetry and songs and the public was enthusiastic. Besides the acts on the stage there were also handmade juwelry, puppets and caligraphy. It was a fine and pleasant afternoon with good entertainment, delicious pastry and ample opportunity to have a good conversation. Thank you to all the artists, all the helping hands, the sponsors and the foster parents. Below some pictures of this successful foster parent day (spread over 2 articles).
