Vandaag was het dan zover...Aart (sense4horses) was langs bij Feija en mij. Ik vond het in begin allemal erg spannend (dat heb ik dan weer he) maar we gingen lekker samen aan de slag en toen zakte de spanning ook af. Aart maakte eerst op stal kennis met Feija, die wel nieuwsgierig maar toch weer afwachtend was. Toen gingen wij samen naar de buitenbak en Feija volgde Aart eerst voorzichtig maar later wel weer makkelijk, Aart liet dan onmiddelijk ook alle druk vallen. Eenmaal in de bak deed hij wat oefeningen, de join-up etc. Dat ging aardig netjes maar Aart weet ook heel goed waar hij mee bezig is en drong wel makkelijk door tot mijn paardje. Dan mocht ik aan de slag, helemaal ongedwongen en Aart zei ook : alleen dingen doen die voor jezelf goed voelen. Maar een ding viel Aart ook meteen op, namelijk dat Feija veel relaxder was bij mij dan bij hem. Dat vond ik wel heel mooi, dus een bewijs dat er al een beetje, een heel klein beejte een band is aan het ontstaan! Ondanks de koude temperatuur, bevroren tenen en klamme vingers was het een ontzettend gafe en leerzame les en weer een heftig emotioneel gebeuren. Aart kwam dus tot de conclusie dat Feija een heel alert en nieuwsgierig dier is, dat maar weinig intentie nodig heeft, om hem aan het werk te zetten. Mijn vraag over zijn ingetogenheid heeft Aart dan ook heel logisch kunnen uitleggen aan mij...ik moest me voorstellen hoe het voor mij was, toen ik 10 jaar geleden naar NL ben gekomen, nieuwe omgeving, nieuwe mensen en een andere taal...in zo een fase zit mijn tinker nu...hij komt uit Engeland, waar hij 5 jaar alleen in het wild heeft geleefd, komt vervolgens dit op een transporter, om dan op een stal te komen te staan waar allemaal dingen met hem en om hem heen gebeuren. Mijn vermoeden over Feija klopte dus, hij is een beetje de draad kwijt, maar zoals Aart al zei-tijd, tijd en nogmaals tijd. En die ga ik hem en mij geven. Het is een heel leuk dier zonder enig druppel kwaad, zei Aart en ik was wel blij om wat hij zei. Mijn twijfels zijn nu helemaal weg. Het mooiste moment was tijdens the friendly game-ik ging Feija over zijn hals richting billen aaien en hij was zo ontspannen, en toen keek hij ook nog achterom naar mij, met een hele mooie open blik...nou dat was een geweldig gevoel! Het is maar het begin van een hele mooie en lange reis, de reis van Feija en mij samen...Aart, ontzettend bedankt voor deze diepgaande les! Ik kwam ook tot de conclusie dat Feija en ik in het wezen allebeij hetzelfde karakter zijn, dat was een ervaring die heel veel heeft losgemaakt bij mij. Ik weet nu ook wel, waarom ik deze tinker heb gekocht-hij heeft mij gekozen, omdat hij mijn spiegel is en iets vertrouwds heeft herkend...noem het maatjes, bondgenoten weet ik veel, noem het vrienden...ik ben thuisgekomen. Ik hoop Feija binnenkort thuis te halen en dan begint de waarschijnelijk diepgaandste ervaring in mijn leven-het worden van een "horseman"....
From time to time, people tell me, "lighten up, it's just a horse," or, "that's a lot of money for "just a horse".
They don't understand the distance traveled, the time spent, or the costs involved for "just a horse." Some of my proudest moments have come about with "just a horse."
Many hours have passed and my only company was "just a horse," but I did not once feel slighted. Some of my saddest moments have been brought about by "just a horse,' and in those days of darkness, the gentle touch of "just a horse" gave me comfort and reason to overcome the day.
If you, too, think it's "just a horse," then you will probably understand phrases like "just a friend," "just a sunrise," or "just a promise." "Just a horse" brings into my life the very essence of friendship, trust, and pure unbridled joy. "Just a horse" brings out the compassion and patience that make me a better person.
Because of "just a horse" I will rise early, take long walks and look longingly to the future. So for me and folks like me, it's not "just a horse" but an embodiment of all the hopes and dreams of the future, the fond memories of the past, and the pure joy of the moment.
"Just a horse" brings out what's good in me and diverts my thoughts away. I hope that someday they can understand that it's not "just a horse" but the thing that gives me humanity and keeps me from being "just a woman/man."
So the next time you hear the phrase "just a horse" just smile, because they "just" don't understand.
en God vroeg de geest van het paard Ben je klaar om thuis te komen? Ja zeker, helemaal antwoorde de dierbare ziel. En, als paard weet je dat ik heel goed in staat ben om voor mezelf te beslissen.
Ga je dan mee? vroeg God. Straks antwoorde de ziel met manen maar ik moet langzaam gaan want mijn mensenvrienden hebben het moeilijk Want weet je, ze hebben me nodig.
maar begrijpen ze dan niet, vroeg God Dat je ze nooit zult verlaten? Dat jullie zielen met elkaar verstengelt zijn! Voor altijd. Dat er niets word geschapen en niets verwoest. Het is gewoon.... voor eeuwig en altijd.
Dat zullen ze later begrijpen antwoorde het prachtige paard want ik zal het in hun hart influisteren dat ik altijd bij ze ben ik ben er gewoon...... Voor eeuwig en altijd.
Morgen komt Aart langs bij Feija en mij en tevens wordt dit dan onze allereerste les. Aart zal een karakteranalyse maken van Feija, ik ben erg benieuwd wat er bij uitkomt.Zeker weten iets om van te leren! Er waren nog wat dingen die door mijn hoofd speelden en ik wou gewoon zeker zijn, dat het goed is en niet slecht.Immers-een paard is geen fiets wat je zomaar aan de kant mag zetten, maar een levend wezen waar jij verantwoording voor moet nemen en die wil ik graag waar kunnen maken.Ten alle opzichte. Een paard is zeker meer dan rijden alleen. Je moet er 100 % en het liefst meer achterstaan. Ik zie de bezoek van Aart als een bevestiging voor mezelf, dat dit het paard is waar ik mee verder kan.Morgen zal ik een verslag maken en wat fotos van het werk wat wij met Feija hebben gedaan en natuurlijk de conclusie van Aart...zeer zeker spannend!
Vandaag was ik bij Feija. Het was erg koud en darom heb ik niks gedaan met hem, de buitenbak is hard en dat is niet zo heel erg goed en prettig om op te werken. Feija laat zich nu veel makkelijker aanraken overal en toont ook al vanzelf initiatief om bij je te komen. Tilt voetjes al aardig netjes op. Wel vind hij sommigen dingen nog best spannend, maar komt goed. We hebben nog gezellig koffie gedronken bij Phillip en Sylvia en toen gingen wij richting Steenwijk. Ik denk niet al te lang meer en dan komt Feija eindelijk mijn kant op, het gaat allemaal aardig goed en je moet er toch iets van maken. Hij is nog jong en moet heel veel leren natuurlijk, maar samen met mijn nieuwe instructeur Horsemanship gaan we een feestje van maken! Feija heeft wel aanleg voor de vrijheidsdressuur, hij kan ook al targetten. Dus-het komt dichterbij! Geen dag wil ik meer zonder mijn maatje. Wachten duurt soms erg lang maar alle dingen komen op z n tijd...
Misschien moeten we de vraag eerst eens omkeren: Waarvoor hebben we een bit nodig?
Communicatie
Om niet als een willoze pasagier op de rug van het paard te zitten hebben we een communicatiemiddel nodig: we zullen het paard onze wensen ten aanzien van de te kiezen richting en snelheid kenbaar moeten kunnen maken.
Voor deze broodnodige communicatie zijn in de loop der eeuwen talloze methoden bedacht, varierend van lichaamstaal, stemcommando's, diverse bitloze oplossingen, tot natuurlijk uiteindelijk het bit in al zijn varianten. Is het een beter dan het ander? Zolang het om communicatie gaat eigenlijk niet, net zo min als dat Nederlands meer of minder geschikt zou zijn voor communicatie dan Engels, of zelfs gebarentaal. Zolang beide partijen dezelfde taal beheersen gaat alles prima.
De voorbeelden dat elke taal geschikt kan zijn om met het paard te communiceren zijn talrijk. Er zijn vele mensen die fijntjes kunnen demonstreren dat ze zonder mechanische hulpmiddelen niet alleen op hun paard kunnen rijden maar zelfs tot hoge-school-kunstjes in staat zijn, zoals de piaffe op een paard zonder enige optoming.
Dwangmiddelen
Communicatie ok, maar wat nou "als hij niet meewerkt?"
Zeker in deze moderne tijd zijn we eraan gewend geraakt dat we alles onder controle hebben. Het is ondenkbaar dat je in de auto op de rem trapt maar dat het ding niet thuis geeft, en als het je overkomt blijkt het een zeer beangstigende ervaring te zijn. Zaken die zich aan onze controle kunnen ontsnappen boezemen ons enorme angst in: "verlies van controle" is voor de meeste mensen het meest angstwekkende wat ze kan overkomen.
Behoud van controle is dus essentieel. Om de controle te kunnen behouden vervallen we, door allerlei psychologische en evolutionaire achtergronden, al snel in het willen toepassen van "dwang". Het bit lijkt daartoe het geeigende middel te zijn, en de commercie springt hierop gretig in, getuige het assortiment aan bitten wat je in de gemiddelde ruitersportzaak aantreft. De meeste bitten zijn voorzien van "controleverhogende" aanpassingen, zoals hefbomen en dergelijke.
Paarden zijn echter geen dieren die zich gemakkelijk overgeven aan dwang; ze blijken, eveneens door evolutionaire achtergronden, lijnrecht tegen dwang te willen ingaan. Dat talloze paarden zich aan de controle van het bit weten te onttrekken is bovendien ook geen geheim meer. De vraag is dan ook of het bit, toegepast als dwangmiddel, wel voldoet. En als het bit zo slecht als dwangmiddel werkt, moet je het dan nog wel gebruiken om je rijtechnische problemen op te lossen?
Inmiddels is gebleken dat je rijtechnische problemen beter op andere manieren kan oplossen dan met dwangmiddelen. Op onze pagina over desensibilisatie staat hoe je het vluchtgedrag van je paard kan verminderen, en op onze pagina's over wijken-voor-druk en de One Rein Stop staan wat ideetjes over hoe je je paard leert "te gehoorzamen" en zelfs in panieksituaties tot stoppen kan bewegen. Zonder bit.
En nee, wij (auteurs van dit artikel) hebben geen makkelijk praten. We hebben een draver die van de renbaan komt en met een bit niet of nauwelijks was te stoppen, onze andere paarden zijn vluchtachtige arabieren en of kruisingen van beide. Deze paarden stoppen betrouwbaarder op een halster dan op een bit, hoe dit werkt kun je lezen op onze pagina over de One Rein Stop.
Nadelen van het bit
Goed, het kan dus wel zonder bit, maar waarom zou je zonder bit gaan rijden?
Vraagje: Je stapt tijdens het dansen steeds op de tenen van je partner en die zegt dan heel irritant "au!". Hoe los je dat op? a) je gaat beter leren dansen. b) je pakt een rol tape en plakt de mond van je danspartner dicht.
Met wat riempjes kun je voorkomen dat je paard zijn mond open doet om au te zeggen...
Het wordt positief gevonden als een paard "schuimt". Een paard zal van nature echter geen speeksel produceren tijdens de beweging: Wij vinden het dan ook geen gezicht als je op een kwijlend paard rijdt.
Fysiologische incompatibiliteit
De ademhalingsweg en spijsverteringskanaal zijn bij een paard strict gescheiden. Wanneer een paard galopeert is de ademhalingsweg wijd geopend en de weg naar de slokdarm stevig gesloten. Wanneer een paard slikt is het precies andersom. Paarden zijn niet gemaakt om tegelijkertijd te eten en te galoperen (iets dat in de natuur bij een graasdier een situatie is die niet eens voor kán komen). Wanneer het paard echter iets in zijn mond heeft, al is het "maar" een bit, dan worden er naar het brein "eet-signalen" gestuurd. De kauwreflex wordt geactiveerd en het paard begint tong- en kaakbewegingen te maken. Tegelijkertijd wordt de aanmaak van speeksel gestimuleerd. Het paard wordt door de ruiter gevraagd te bewegen waardoor de hersenen tegenstrijdige berichten ontvangen, een fysiologisch conflict ontstaat en het sympatische (beweging) en parasympathische (rust en eten) systeem tegelijkertijd worden geactiveerd.
Verstoring van de ademhaling
Het reguleren van de snelheid van het paard-met-bit berust op het buigen van het hoofd. Hoe verder de kin richting borst beweegt, hoe verder de ademhalingsweg wordt dichtgeknepen. (In vrijheid rennende paarden bewegen hun hoofd naar voren, onder andere om de luchtweg vrij te maken.) Door de speekselvorming, opgewekt door het bit, worden paarden geprikkeld om te slikken. Maar tijdens het slikken wordt de luchtweg afgeknepen (net als bij mensen). Bij een galoperend paard volgt de ademhaling het ritme van de beenbewegingen; slikken verstoort deze choreografie.
Verstoring van de gang
De ademhaling en beenbewegingen zijn in balans met elkaar. Wanneer de ademhaling wordt verstoord zal het paard proberen het ritme te herstellen en vaak gebeurt dit door de gang aan te passen aan de ademhaling. Het slikken zorgt voor een vertraging van de ademhaling, de gang past zich aan. Het eindresultaat is een onregelmatige, rommelige gang. Paarden gebruiken hun relatief zware hoofd als balanceerorgaan, op dezelfde manier als waarop kleinere zoogdieren hun relatief zware staart voor dat doel gebruiken. Het hoofd van het paard maakt subtiele bewegingen om de gang zuiver te houden; wanneer het paard het hoofd niet meer vrij kan wegen wordt de gang minder efficiët.
Mond- en gebitsproblemen
Paarden zijn gemaakt om door de neus te ademen: tijdens beweging is de mond stevig gesloten. Een bit verbreekt deze verzegeling en vaak loopt het paard met een min of meer geopende mond. Het bit stoot vaak tegen kiezen, en ligt in het gevoelige gebied waar de nog niet doorgekomen wolfskiezen vlak onder de oppervlakte drukken. Paarden wisselen hun melkgebit voor hun definitieve gebit tussen de 2 en 5 jaar en moeten in deze periode, waarin ze van zichzelf al een pijnlijke mond hebben, vaak al met een bit lopen.
Ontwikkeling van abnormaal gedrag
Vermijding van het bit is iets dat algemeen voorkomt. Veel paarden hebben één of meer onnatuurlijke gedragingen ontwikkeld als gevolg van het bit: "hoofdschudden", "tong over het bit leggen", "mond open houden" (kan je weer tegengaan met een extra riem), "schuimen", "kwijlen", "op het bit leunen", "hoofd in de lucht gooien", "tong uit de mond steken", etc. Minder bekend is dat ook problemen zoals "zich niet willen laten vangen", "bokken", "tanden knarsen", "met de staart zwiepen", uitingen kunnen zijn van onvrede over het bit.
Al met al zijn er nogal wat problemen die worden geassocieerd met het bit. We hebben er slechts een paar genoemd, in de literatuur wordt ook de negatieve invloed van het bit beschreven op andere delen van het spijsverteringsgestel zoals de maag. Voor ons genoeg redenen om iets, waarvan het nut toch al is achterhaald, vaarwel te zeggen.
Meer weten over hetgeen een bit met het paard doet? Wij kunnen je dit door Professor Dr. W. R. Cook geschreven boek "Metaal in de Mond" van harte aanbevelen. Meer weten? Kijk op paardnatuurlijk.nl of bitloosrijden.nl.
Gisteren waren wij naar Beilen. Ik was al een hele tijd op zoek naar iemand die mij verder wil begeleiden in lessen vrijheidsdressuur/NH edg. Helaas zijn er maar weinig mensen die dit doen en ook lessen willen geven. Op internet kwam ik de site van sense4horses tegen en ik stuurde meteen een mail en krijg ook vrij snel een reactie terug. Zodoende een afspraak gemaakt dat je elkaar beter kan leren kennen en even je ei kwijt kan wat je graag wil bereiken. Dit is net even iets prettiger dan via de mail. Het was geweldig te zien hoe Aart en Stefanie met de paarden omgaan en dat op een volkomen ongedwongen manier. Dus de ideale start voor Feija en mij. Want ik ben zelf ook altijd van mening geweest hoe meer druk je oplegt hoe meer tegenzin je krijgt. Rust, respect, vertrouwen en plezier staan dan ook bovenaan bij de filosofie van sense4horses. De belangrijkste dingen waar het vaak bij paardenhouders dus volkomen de mist ingaat en belangrijke dingen die een paard een goede start moeten mogelijk maken. Want aan stress en spanningen heb je dus niks. Met een goed gevoel de juiste keuze gemaakt te hebben reden wij weer naar huis maar van tevoren nog even de paardjes van Aart en Stefanie nog gaan bewonderen die in de wei stonden, want sense4horses is ook een paardenrusthuis. Ik kan nu haast niet meer wachten dat Feija mee mag naar Zuidveen ofwel Onna dan, want daar zal zijn nieuw thuis worden, op de Beutehof. Het zal binnekort gaan gebeuren en dan staat ons niks meer in de weg. Wie een kijk wil nemen op de site van sense4horses vind de link aan de rechter kant van mijn menu onder favorieten!
I care not What they think of me. Those who would, behind cupped hands, But whisper low And question the Heritage From whence I came. For in my heart I hold the memories And quiet strength Of generations long ago. But when the spring comes back And warms the earth once more, I will remember well A soft green place, Where first I took a breath. And distant meadows clear, Dotted all about With others, of my kind. I shall remember too Of days between the shafts And trotting proudly to the Fair, With caravan of brightly painted hue. The soft spring rain upon my face In early morn, To herald, yet another day. The summer days on country lanes, All aglow with Buttercups. The winter's eve, by campfire glow, When I did see An early snowflake fall And felt a small child Grasp close my neck and run her fingers Through my hair, for warmth. But when that last morn comes That wicked hand of fate When all about me dim from view And all the footprints I did leave Are covered well by sands of time, I shall smile at their indifference And know I was indeed much Blessed For I was born A Gypsy Horse.
De Appleby horsefair is een soort paardenmarkt maar dan met tinkers. Dit gebeuren wordt jaarlijks gehouden door de Roma in Engeland. Het stuk weg wat door de weilanden loopt waarop de zigeuners kamperen, wordt ook wel de "flash"genoemd. Hier laten de trotse eigenaars hun tinkers zien hoe snel deze kunnen lopen en hopen zo een betere prijs te krijgen voor hun paarden. Van publiek wordt gewoon verwacht dat ze opzij gaan, het is immers hun horsefair! Een van de grote attracties in Appleby is dan ook het wassen van de paarden in rivier the Eden, die door Appleby stroomt. De paarden worden mooi gemaakt voor de verkoop. Appleby horsefair is een must voor elke tinker liefhebber!
Sylvia werkt met de paarden veel vlgs parelli/natural horsemanship en dat was de eerste keer dat ik ermee in aanraking kwam. Ik wil hier even over vertellen en uitleggen wat dit is. Het worden van een horseman is waarschijnelijk de grootste persoonelijke ervaring die je je maar kunt voorstellen! Je leert over paarden en hun belevingswereld en krijgt veel inzicht in jezelf. Horsemanship is op alle vlaktes de mooiste ervaring die je kunt maken als je werkt met een paard. Vertrouwen, begrip en respect staan bovenaan, immers vertrouwen is de basis voor alles. In al mijn tijd dat ik paard rijd zal ik nooit dat half uur vergeten dat ik voor het eerst met Sylvia en Feija NH heb gedaan, het was bijna magisch wat er gebeurte, zowel in mezelf als tussen het paard en mij en ik ben dankbaar dat ik dit mocht ervaren en op deze basis zal ik dan ook verdergaan met Feija, die het razendsnel oppikte. Uiteindelijk zal dit grondwerk de basis vormen voor de vrijheidsdressur, die ik met hem wil doen. Onder vrijheidsdressuur verstaan wij een vorm van dressuur waarbij het paard oefeningen leert met behulp van voedselbeloningen.Oefeningen zoals steigeren op commando, buigen, liggen, zitten, spaanse pas edg. Hieronder volgt een stuk tekst over parelli en NH van de website van paardnatuurlijk.
De grondlegger van Parelli Natural Horsemanship is Pat Parelli. Zijn visie over natural horsemanship is: "Horsemanship can be obtained naturally through psychology, communication, and understanding, versus mechanics, fear, and intimidation."
Om een verfijnde communicatie te hebben met je paard, zoals je die wilt in de dressuur, bij het westernrijden of gewoon recreatief, moet je eerst een basis hebben. Dat is precies waar PNH aan werkt. Wereldwijd zijn er duizenden paardenliefhebbers met het programma begonnen omdat ze een probleem hadden. Ze kregen vervolgens een band met hun paard waar ze nooit van hadden durven dromen. Of je nu problemen hebt of niet, wedstrijden wilt winnen of gewoon in harmonie de ondergaande zon tegemoet wilt rijden, PNH vormt de basis voor dit alles.
Het PNH programma is niet als traditionele rijlessen, want het ontwikkelt je vaardigheden in 4 verschillende gebieden: On-Line, Liberty (grondoefeningen), Freestyle en Finesse (rijvaardigheden). Het is verdeeld over drie levels: Partnership, Harmony en Refinement.
PNH (Parelli Natural Horsemanship) is eigenlijk meer een trainingsmethode voor mensen dan voor paarden. Een belangrijke basis wordt gelegd met "The Seven Games".
The seven games
De "seven games" bestaan uit zeven grondwerkoefeningen. Deze spelletjes zijn leuk voor zowel paard als mens, nuttig voor de praktische omgang met het paard (zoals trailer laden), en leggen een fundering voor het rijden op het paard. Zowel in de gelijknamige video ("The Seven Games") als in het "Partnership Pack" worden de spelletjes en oefeningen uitgelegd. Het belangrijkste wat je hier eigenlijk leert is dat je druk (zowel fysiek als psychisch) langzaam opbouwt en onmiddellijk opheft zodra (en zolang) het paard doet wat je wilt. Het langzaam opbouwen van druk geeft het paard ruimschoots gelegenheid om te reageren, en om dat bij steeds lichtere druk al te doen. Door de druk onmiddellijk weg te nemen zodra het paard reageert beloon je hem en moedig je hem aan om op steeds minder druk te reageren.
Hieronder volgt een korte beschrijving van de seven games. Het is slechts een beschrijving om een idee te geven, en dus absoluut geen handleiding!
Game #1: "The Friendly Game".
Het is onvoorstelbaar hoeveel paarden ongemerkt een latente angst hebben voor mensen, of een gebrek aan vertrouwen. Dit onderdeel dient om het paard vertrouwd te maken met de mens en alle gehanteerde gereedschappen. Je moet het paard letterlijk overal kunnen aanraken zonder ontwijkend of verdedigend gedrag. Eventuele "moeilijke plekken" moet je oplossen voor je verder kan. De bedoeling is uiteindelijk dat het paard ons, ondanks ons uiterlijk, geur en gedrag als roofdier, toch onvolwaardelijk vertrouwd.
Game #2: "The Porcupine Game".
Bij dit spel wordt je geleerd hoe je het paard leert wijken voor druk, en wel voor zo licht mogelijke druk. En niet alleen op de meest voor de hand liggende plaatsen, maar overal. Je moet het hoofd met een zachte vingerbeweging omlaag kunnen brengen, of het paard door zachtjes tegen de neus te duwen achteruit laten lopen. Wanneer het paard dit eenmaal is geleerd heb je daar veel plezier van, niet alleen bij het omgaan met het paard op de grond, maar ook tijdens het rijden. Uiteraard is het niet de bedoeling dat je paard voor iedere aanraking wegvlucht, en daarom wordt bij deze oefening intensief gebruik gemaakt van de technieken van game #1 om het onderscheid te leren.
Game #3: "The Driving Game".
Bij dit spel gaat het er om dat je het paard gehoor leert te geven aan een suggestie. Zonder het paard aan te raken leer je hem te wijken. Lichaamstaal is hierbij erg belangrijk. Ook hier wordt gebruik gemaakt van de technieken van game #1.
Game #4: "The Yoyo Game".
Bij dit spel wordt het paard geleerd om zonder fysieke druk achteruit en vooruit te lopen, en vooral om in een rechte lijn te lopen. De mens blijft hierbij stil staan (of zitten), en wie het minst zijn voeten beweegt is in de paardentaal de leider. Beheersing van game #1, #2, en #3 is hier vereist.
Game #5: "The Circling Game".
Bij dit spel wordt het paard geleerd om zelfstandig zijn gang te behouden, en dat het rustpunt bij de mens ligt. Ook wordt er geleerd om het paard een bepaalde richting op te laten lopen, en om op afstand zijn achterhand te "ontkoppelen". En ook hier geldt weer dat degene die het minst zijn voeten beweegt de leider is. Onder andere hierom wordt er niet meegedraaid met het paard, maar pak je achter je rug het touw over in je andere hand. Game #1 en #3 zijn voor dit onderdeel noodzakelijk.
Game #6: "The Sideways Game".
Bij dit onderdeel wordt geleerd het paard zijwaarts te laten lopen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de technieken uit game #3, #4 en #5. Zijwaarts is een goede gymnastiserende oefening, bereidt het zijwaarts rijden en, hoe gek het ook klinkt, de vliegende galopwissels voor.
Game #7: "The Squeeze Game".
Hierbij wordt het paard geleerd door nauwe openingen te gaan, over voorwerpen heen te springen of onderdoor te kruipen. Het bevordert het vertrouwen in de mens, maakt het paard dapperder, en zorgt er onder andere als praktisch resultaat voor dat je je paard makkelijk de trailer in kan sturen. Bij de squeeze games zijn de technieken van alle voorgaande games nodig. Ook hier is de truuk weer dat je onmiddellijk alle druk laat vallen zodra het paard doet wat je wilt. Op de afbeelding zie je het paard op mijn verzoek de trailer ingaan, en ik heb dan ook net tevoren alle druk laten vallen en doe dus niets meer...
Freestyle riding
Wanneer je alle grondwerktechnieken uit "The Seven Games" beheerst kun je beginnen met rijden. Het rijden begint in eerste instantie met touwhalster en een teugel. Het allereerste wat je je paard leert is lateral flexion, en dat het paard gewillig zijn hoofd naar je knie buigt als je daarom vraagt door geringe druk op de teugel uit te oefenen. Dit is uiteindelijk ook de manier waarop je je paard in noodgevallen stopt. Het is veiliger dan aan beide teugels trekken, en in gebogen houding kan het paard zijn achterhand niet meer gebruiken, niet steigeren of bokken. De technieken van game #2 worden gebruikt om het paard op minimale teugeldruk te leren reageren.
Door weer gebruik te maken van de reeds geleerde technieken om "druk" in fases op te bouwen leer je je paard uiteindelijk te beheersen met minimale of zelfs geen teugelgebruik. Zowel voor het aangeven van de richting, als het starten, stoppen en zijwaarts gaan. Door middel van "The Seven Games" heeft het paard eigenlijk al vooraf alle bewegingen leren uit te voeren op jouw verzoek.
Hoe te beginnen met PNH?
Wie met Parelli Natural Horsemanship wil beginnen kan het beste uit de serie "Savvy Systems" het "Partnership voor level 1" aanschaffen. In eerste instantie lijkt het pakket niet goedkoop, maar de informatie, bestaande uit een tiental lesboeken, theorieboek, video-tape en audio-tape, is zeker de moeite waard. Lessen van een "normale" instructeur zijn immers ook niet goedkoop! Vooralsnog is het studiemateriaal slechts in de Engelse taal verkrijgbaar, dus enige kennis van de Engelse taal is wel een vereiste.
Wanneer je alle stof uit het Partnership Pack eigen hebt gemaakt moet je in staat zijn een level 1 test af te leggen.
Hierna ben je zeker niet "uitgeparellied"! Na level 1 komt level 2 (waarin onder andere vliegende galopwissels zitten, en bareback rijden). Daarna heb je de smaak zo te pakken dat je verder gaat met level 3...
Level 1 (Partnership)
Het thema van de level 1 studie is "Partnership". In dit level leer je onder andere hoe je communiceert met je paard, leer je grondwerkoefeningen, rijden op een halster, je paard voor je uit de trailer in laten lopen, tempo en richting te houden zonder voortdurende correcties. De level 1 test is uiteraard niet verplicht, maar kan een aardige stimulans zijn, en/of jezelf het bewijs geven dat je de technieken afdoende beheerst. De test kan door een erkende PNH-instructeur worden afgenomen, zowel "live" als per video. Internet en het gebruik van video-sessies maken het mogelijk om een instructeur te kiezen uit welk land je maar wilt.
Level 2 (Harmony)
Het thema van de level 2 studie is "Harmony". In dit level ga je de kennis uit je level 1 studie verder verdiepen. Je leert hier de grondwerkoefeningen zonder touw te doen, voorwaarts en stoppen in balans te brengen (impuls), rijden zonder zadel en hoofdstel, en nog veel meer. De level 2 test is uiteraard niet verplicht, maar kan een aardige stimulans zijn, en/of jezelf het bewijs geven dat je de technieken afdoende beheerst. De test kan door een erkende PNH-instructeur worden afgenomen, zowel "live" als per video. Internet en het gebruik van video-sessies maken het mogelijk om een instructeur te kiezen uit welk land je maar wilt. De termijn waarin je de level 1 vaardigheden je eigen kan maken hangt uiteraard van veel factoren af.
Veel mensen vragen mij, wat de naam Feija nou betekent. Vanaf begin af aan wist ik dat hij niet Mc Devon zal blijven, maar was ik op zoek naar een toepasselijke naam voor hem. Urenlang struinde ik op internet naar namen in het sinti, dat is zigeunertaal want hij is een echte tinker/irish cob en ik vond het leuk hem een naam uit het sinti te geven. Zo kwam ik op een site de naam Feija tegen, en dat betekent "hij die raad krijgt van de elfen/elfenfluisteraar"en gezien zijn sprookjesachtige uiterlijk vond ik dit wel erg leuk! Feija heeft bovendien een zwart en een wit oor en een zwarte pluk in zijn voorlok en volgens een zigeunergezegde brengt dit geluk. En natuurlijk een blauw oogje (maanoog), en zigeuners zeggen "een blauw oog voor de dag en een donker oog voor de nacht-zo hoort een tinker te zijn".
In december 2008 heb ik mijn friese merrie moeten inslapen, ze was al een hele tijd ziek geweest. Met de dood van Ymme stierf een stuk van mij, maar ik wist vrijwel meteen dat ik mijn droom niet wilde laten sterven en graag weer iets nieuws wou hebben. Nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen. En vooral mijn droom laten leven van een paard in de vrijheidsdressuur. Zo gezegt, zo gedaan en zo kwam ik bij Phillip en Sylvia Mollema terecht in het friese Langedijke. Phillip en Sylvia runnen al jaren een tinkerstal, ze kopen hun paardjes rechtstreeks in Engeland. Via via had ik dus van hun gehoord en een afspraak gemaakt op een avond. Omdat ik zelf lijd aan Multiple Sclerose en bovendien weke delen reuma heb, moet ik een paard hebben dat nuchter en cool van karakter is. Omdat ik geen fries meer wou heb ik dus besloten voor een tinker te gaan. Veel vrienden van mij hebben ook een tinker, dus helemaal onbekend was mij dit soort paard natuurlijk niet. Zo kwamen wij dus in Langedijke aan en ik had van tevoren geroepen "alleen maar kijken hoor"...wist ik veel! Na een hartelijk welkom van Phillip en Sylvia lieten zij ons dus de tinkers zien, en ja daar stond hij dan. Achter in een box, met een blik in de ogen zo van "kom maar en kies mij uit"...iemand die zelf paarden heeft, begrijpt dit gevoel meteen, je kijkt en ziet het en je weet dit is het. Ik was verkocht. Maar dan ook helemaal...het is dat buikgevoel wat je ook soms hebt als je vreselijk verliefd wordt. Ik hoefte niet lang te aarzelen en zei-deze wil ik graag hebben. Zonder gereden te hebben, of wat dan ook wist ik gewoon-dit is mijn paard, die heeft op mij staan te wachten. Mc Devon, zo heete Feija eerst, was enkele weken geleden uit Engeland gekomen en stond dus nu daar. Die paarden worden als het ware daar in Engeland in het wild geboren, leven in kuddes op grote hectares land. Het hele jaar door worden er veulens geboren, buiten. Darom zijn deze paardjes dan ook spijker en spijkerhard. Alles is voor hem nog nieuw, hij moet de mensen nog leren kennen. Phillip en Sylvia tapen elk paard op CD, dan kunnen mensen zien hoe de paarden bvb onder het zadel zijn als ze beleerd worden en dat soort dingen. Die avond zag ik Feija ook op een CD, en mijn gevoel dat dit een goede keuze was had zich dus alleen maar bevestigt, een echt vrouwenpaard wat graag voor je iets wil doen en bevestiging bij je zoekt, zo van zie je nou wel, doe ik het niet goed? We vertrokken deze avond, om het weekeind weer te komen en dan te besluiten, of het nou wel of niet doorging. Maar diep in m hart wist ik het wel....dus heb ik toegezegt. Dit is het begin van mij en Feija, en deze website zal alles vertellen, hoe het gaat en waar we mee bezig zijn. Ik ben begonnen mij te verdiepen in grondwerk en parelli/natural horsemanship en zal dan ook hier op de site iets erover schrijven. En de vooruitgang natuurlijk...
De Tinker vindt zijn oorsprong in Ierland en Engeland als het paard van rondtrekkende zigeunerfamilies. De naam Tinker komt van het Ierse woord 'tinceard' (tinsmid), het beroep van de zogeheten Iris Travellars (zigeuners). In andere landen wordt de Tinker ook wel Gypsy Horse, Gypsy Vanner Horse of Irish Tinker genoemd. Hoewel de Tinker steeds minder gebruikt wordt om de rijdende zigeunerwoning te trekken is het ras nog steeds een trots bezit van veel zigeunerfamilies en bepalen zij grotendeels de fokkerij.
Omdat de zigeuners het destijds niet zo nauw namen met de fokkerij vermoed men dat o.a. de Shire, de Clydesdale, de Dales en Fell pony hebben bijgedragen tot de huidige Tinker.
Type omschrijving
De schofthoogte (gemeten met een speciale meetlat, zonder hoefijzers) dient op 3 jarige leeftijd minimaal 1.35 m. en maximaal 1.70 m. te zijn. De kleur is bont maar ook andere bij paarden en pony's voorkomende kleuren zijn toegestaan. De beharing is in de winter dik, welke bescherming geeft tegen regen en koude. In de zomer is de vacht kort met een zijdeachtige glans. De manen en de staart zijn lang, recht (of krullend) en overvloedig. Aan de onderbenen zit het kenmerkende dichte zijdeachtige 'behang'. Het hoofd heeft goede verhoudingen. De oren staan rechtop en wijzen naar voren. Het voorhoofd moet breed zijn met vrijmoedige intelligente ogen. Gehele of gedeeltelijke maanogen zijn toegestaan. De tanden en de kaakstand moeten correct zijn.
De voorbenen zijn hard en gespierd. Ze moeten goed geplaatst zijn met een goede ligging van de schouder. Van de achterbenen moeten de dijbenen sterk en gespierd zijn met goed gevormde, brede en platte spronggewrichten. Deze moeten niet te hoekig maar ook niet te recht zijn. Van achteren bekeken moet de Tinker niet te nauw en niet te wijd lopen. De hoeven zijn hard, niet kort, smal of dun. De bewegingen zijn actief en functioneel, waarbij elk gewricht voldoende gebruikt wordt. Het algemene beeld van de Tinker moet zijn/haar goede karakter zijn, de robuustheid, de rustige aard en het goede uithoudingsvermogen.
Kleuren
De meest voorkomende kleur bij de Tinker is zwartbont maar ook bruin komt voor en enkelen zijn zelfs driekleur. Bijna de helft heeft ogen met een afwijkende kleur en maanogen (blauw-grijs gekleurd oog) bijvoorbeeld, zijn geen uitzondering. Soms is het bont niet platenbont maar overheerst het wit of zwart. Ook komt er wel eens een zeldzamere kleur voor, bijvoorbeeld 'blauw'.
Het Gebruik
Een bekend zigeunergezegde is "kushti grai" en daarmee bedoelt men een goed paard. Een paard dat hard kan werken gedurende vele uren per dag, dat geduldig is en betrouwbaar. Een paard dat kalmte uitstraalt ongeacht de leeftijd of het trainingsniveau.
De Tinker heeft een goed uithoudingsvermogen in stap en draf. Het temperament is rustig maar toch levendig. Tinkers zijn goede springers en ook dressuur en western rijden gaat hen goed af. De Tinker is een prima recreatiepaard voor het aangespannen rijden en onder het zadel.
Hieronder volgt het dagboekje van Feija. Over dingen die wij meemaken, over de training etc, over de kleine en grote zorgen die je als team zo kan hebben, maar ook de leuke dingen.
26 december 2008
Vandaag is mijn vrouwtje weer geweest. Ze had allemaal lekkers in haar jaszak, appels en wortels en toen ik haar zag binnenkomen had ik mijn oortjes meteen naar voren en keek over de box heen. Ik ken haar nu wel langzaam en ik begin haar te vertrouwen. Ze ruikt wel erg lekker als ze komt en ik ga meteen aan haar snuffelen. Ik liet vandaag ook meteen toe dat ze mij op mijn billen borstelde want dat vind ik soms nog best spannend als ik iemand niet goed ken hoor. Het was heel goed dat ik dat deed want vrouwtje beloonde mij meteen met een "goed zo manneke". Ik begin ook een beetje jalours te worden, want toen vrouwtje even aandacht wou geven aan een ander paardje liet ik mezelf meteen zien, ik maakte me groot en strekte mijn hals over de deur heen en keek haar indringend aan, toen kwam ze gelukkig weer bij mij terug. Eergisteren had vrouwtje een grote rode bal mee, toen we in de paddok waren en dat vond ik best wel spannend, want dat ding rolde zomaar op me af! Nou maar ik kan er wel wat van hoor en heb dat ding even een trap gegeven, zie je nou wel dat ik dapper ben! Toen deed ik heel gek en ik vond het best wel leuk ook en ik raakte de bal met de neus en ik denk dat vrouwtje dit wel goed vond, want ze beloonde me wel! Alleen ging vrouwtje even weg bij de paddok en heb ik mezelf even moeten laten horen, want ik wou helemaal niet zonder haar in de paddok blijven en toen kwam ze gelukkig weer terug! Vrouwtje heeft me beloofd dat ze overmorgen weer zal komen...wie weet heeft ze weer lekkers bij zich!
29.12.2008
Vanmorgen kwam mijn vrouwtje weer, hoeraaa! Ik krijg appels en een poetsbeurt en ze heeft me lekker staan te kroelen. Dat vond ik wel erg fijn, want ik stond met de ogen dicht en te kwauen en te likken, wij paarden doen dat dan als teken dat wij ontspannen zijn. Ik vond alleen niet zo leuk dat mijn buurman elke keer vrouwtjes aandacht trok, dus heb ik even maar lekker griezelig gedaan en de oren in de nek en even laten zien, dat vrouwtje van mij is! Volgens mij vind vrouwtje het wel leuk dat ik beetje eenkennig word hoor. Vrouwtje heeft mij vandaag verteld dat het niet meer lang gaat duren of ik mag mee verhuizen naar een andere stal...ik weet dan niet wat verhuizen is, maar volgens mij houd dat in dat ik dan elke dag mijn vrouwtje kan zien. Dus moest ik geduld oefenen zei ze tegen mij. We hebben vandaag niet buiten gewerkt, vrouwtje vond het erg koud buiten want het vriest en ze zei dat het niet goed was voor mijn benen. Dus heb ik lekker vrij, vrij zijn is ook wel leuk want dan krijg ik allemaal lekkers en aandacht! Anders ook wel maar dan hoef ik niets te doen. Niet dat ik het koud heb hoor, ik ben immers een echte tinker en wij hebben een heeeele dikke vacht. Maar vrouwtje zei de grond is zo hard. Ze komt van de week nog een of twee keer bij mij heeft ze in mijn witte oor gefluistert. Nou ik kan niet wachten!
01-01-2009
Hoera! Vandaag was vrouwtje er weer. Ik zag haar meteen hoor. Oren naar voren en meteen even laten weten waar ik sta! Vrouwtje had allemaal mensen mee, kleine ook wel en ze gingen mij aaien en snoepjes geven, dat vond ik wel mooi en ik was lang zo verlegen niet meer dan in begin.Ik geloof dat ze die kleine gillende wezens kinderen noemen....ze waren wel lief voor mij en ik moest ook even in zo een klein vierkant ding kijken waar licht uitkwam. Vrouwtje zegt dan altijd "op de foto". Vandaag heeft ze me weer geborsteld en geknuffelt maar het was erg koud buiten en vrouwtje zei dat ik moest wachten tot ik bij haar kwam, dan hebben wij een binnenbak zegt ze. Ik weet niet wat een binnenbak is, ik ken alleen maar de groene weiden in Engeland waar ik vandaan kom hoor. Vrouwtje zegt dat ik nu moet leren. Dan krijg ik altijd een snoepje van haar, dus leren is wel leuk dan. Voordat ze weg ging heeft zij mij kuil gegeven en ik heb netjes staan te wachten tot ze het op de grond heeft gelegt en vrouwtje zei ik doe het netjes! Toen krijg ik nog een knuffel en ze beloofde snel weer te komen en mij gauw op te halen. Ik denk dat ze op zondag komt, want dan komt ze meestal bij mij.
04-01-2009
Mijn vrouwtje was er vandaag weer, yes! Met worteltjes en brood. Heeft me dus flink verwend. Vrouwtje zei dat er morgen iemand kwam, om met mij en haar te werken...oei werken! Best spannend hoor, ze zei "Aart komt morgen en dan gaan we wat doen" ...ben toch wel erg benieuwd hoor...weer iets nieuws voor mij. Maar dat betekend dat vrouwtje morgen weerkomt, dus dat is altijd goed!
05-01-2009
Vandaag kwam vrouwtje samen met een man. Ik vond hem wel interessant, maar ook een beetje spannend, want ik ga niet zomaar naar een vreemd mens toe zeg!Maar hij daagde mij wel uit zeg en hij praatte een duidelijke taal, dus ging ik hem wel volgen. Maar ik hield vrouwtje wel goed in de gaten hoor!Toen kwam vrouwtje ook nog iets doen met mij en ik was meteen een stuk rustiger.Ze was wel tevreden, want aan het einde kreeg ik de velbegeerte emmer met muesli.Feestje! Vrouwtje zal deze week nog weer komen, zei ze....
16-01-2009
Vandaag was een spannende dag hoor...ik ging de trailer in en op reis! Ik moest wel ff hinniken toen ik wegging hoor, even gedag zeggen. Toen kwam ik op een stal met allemaal andere maatjes, het was best druk voor mij, want er waren ook veel mensen om te kijken, ze waren druk aan het praten en doen en ik wist eerst niet, wat ik moest. Maar vrouwjte was er wel en knuffelde en kroelde mij, dus dat was erg fijn. Toen was ik ook rustiger en maakten die geluiden mij steeds minder uit. Ik ben wel moe geworden door alles, en stond tegen mijn vrouwtje aan met de ogen dicht. Ze komt mij morgen vroeg meteen opzoeken heeft ze gezegt! Ik ben slaperig, stond wat te scharrelen in mijn nieuwe huis, ik denk dat ik zometeen ga liggen...
23-01-2009
Nou beste mensen, ik ben nu al een week op mijn nieuwe stal en ik heb het prima naar mijn zin hier hoor...die mensen, dievoor mij zorgen zijn heel erg lief voor mij.Ik heb altijd een schone box, vers water en lekker eten, vooral het kuil smaakt mij heel erg goed! Met mijn vrouwtje ben ik al een beetje aan het werk, en ze zegt dat ik het heel goed doe! Dan ben ik erg enthousiast en doe allerlei kunstjes.En dat doe ik graag, want ik krijg altijd een beloning als ik het mooi doe. Mijn vrouwtje kan niet meer zo heel veel rijden, ze had me verteld dat ze ziek is...soms is ze wel verdrietig, en dat voel ik heel goed aan. Dan ben ik heel lief voor haar. Ik pas altijd goed op, dat ik haar niet bezeer, maar ik ben dan ook een heel bijzonder paard hoor...dat zegt vrouwtje altijd wanneer ze met andere mensen over mij praat en ik luister dan ook altijd mee met de oortjes na voren. Ik ben heel nieuwsgierig. Een echte tinker dus! Morgen komt mijn vrouwtje weer...
Een paard kijkt ons aan. Zachtmoedige donkere ogen vol vertrouwen. Daarin weerspiegelt een geheimzinnige glans die het bestaan van een andere wereld verraadt. Door vriendschap te sluiten met het paard krijgen we toegang tot deze wereld. Zijn warme adem beroert onze huid. Hij ruikt naar gras en aarde, naar het grote onbekende voor ons, dat met ons in contact wil komen. Zijn oren schieten heen en weer, nemen elk geluidje waar-ons zachte gefluister, het geritsel van onze voeten in het stro, misschien zelfs het kloppen van ons hart. Warm, levend fluweel tegen onze huid-het paard geeft een duwtje met zijn neus, hij wil geaaid worden. We begrijpen het paard. Als we hem aanraken, worden we gegrepen door een wezen dat tot de overwinnaars van miljoenen jaren evolutiegeschiedenis behoort-niet in laatste plaats omdat hij vriendschap sloot met de mens...
( Bron: Horsefeelings van G. Kärcher en S.L. Binder )
Ik ben Feija van Tinkerstal Mc Cloud, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Feija.
Ik ben een man en woon in Zuidveen, Overijssel (Nederland) en mijn beroep is een echte gipsy horse.
Ik ben geboren op 10/08/2003 en ben nu dus 21 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: het eten van lekkere wortels en appels.
Het allerliefst loop ik lekker los door de bak of in de wei en speel met mijn andere vriendjes! Maar borstelen en knuffelen vind ik ook heel erg leuk.
Dikke tuut van Feija!
Over mijzelf
Ik ben Barbara , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bar.
Ik ben een vrouw en woon in Zuidveen, Overijssel (Nederland) en mijn beroep is vrouwtje van tinker Feija.
Ik ben geboren op 18/06/1971 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: paarden, schilderen en muziek.
Paardrijden...? Ik kan niet zonder!
Liefs, Barbara
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Veel mensen vragen mij, wat de naam Feija nou betekent. Vanaf begin af aan wist ik dat hij niet Mc Devon zal blijven, maar was ik op zoek naar een toepasselijke naam voor hem. Urenlang struinde ik op internet naar namen in het sinti, dat is zigeunertaal want hij is een echte tinker/irish cob en ik vond het leuk hem een naam uit het sinti te geven. Zo kwam ik op een site de naam Feija tegen, en dat betekent "hij die raad krijgt van de elfen/elfenfluisteraar"en gezien zijn sprookjesachtige uiterlijk vond ik dit wel erg leuk! Feija heeft bovendien een zwart en een wit oor en een zwarte pluk in zijn voorlok en volgens een zigeunergezegde brengt dit geluk. En natuurlijk een blauw oogje (maanoog), en zigeuners zeggen "een blauw oog voor de dag en een donker oog voor de nacht-zo hoort een tinker te zijn".
Ik ben Barbara , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bar.
