Dan komen we aan bij de grote middelen :  Hierbij bedoel ik de grondigere aanpak voor langere termijn. Het zijn stuk voor stuk dieetprogramma’s, opgezet vanuit een bepaalde visie, gestoeld op bepaalde bevindingen. Het wordt meestal grondig beschreven, met redenen, gevolgen en oplossingen die volledig lijken steek te houden, rijkelijk geïllustreerd met voorbeelden, en met aangepaste recepten, zelf soms met een eigen gamma producten, en een rits aan boeken over deze aanpak.  Meestal werken ze ook en voelen de meesten ‘volgelingen’ er zich goed bij. Een van de bekendste wereldwijd is Atkins (geen koolhydraten en gevaarlijk voor de cholesterol) of andere variaties die wel koolhydraten toelaten doch met beperkingen (vb South Beach). Meer bekend bij ons is ‘Het leven lang fit’, het fameuze dieet dat Demis Roussos gevolgd heeft (aanvankelijk met succes trouwens) en het meer recente Montignac. We hebben nu ook onze eigenste Vlaamse Sonja Kimpen, bekend geworden door TV. Ik moet bekennen dat ik er al wel van heb gehoord, columns van heb gelezen, boeken van heb zien liggen en doorbladerd, doch nog niet gelezen en sorry, aangezien ik niet op de kabel ben aangesloten kon ik het ook niet volgen op VTM. 

Positief :  De ene methode kent al meer (blijvend)  succes dan de andere, en is al gezonder dan de andere : ze hebben allemaal één factor gemeenschappelijk : ze doen u nadenken over uw eetgewoontes, durven een aantal vastgeroeste waarden in onze eetgewoontes in vraag te stellen en doen de mensen nadenken over hetgeen ze bezig zijn, ze begeleiden u naar een verschillende aanpak, die meestal ook langere tijd werkt. Je bent zelf bezig met uw programma: het is geen kant en klare oplossing die je in 4 tellen volgt (hier een paar pilletjes, een paar slaatjes, en de kilo’s vliegen eraf, zoals de vorige 2)

Negatief : sommige programma’s zijn zo ingrijpend en hebben soms desastreuze gevolgen (zoals cholesterol bij Atkins), sommigen zijn zo vreemd aan onze eetgewoontes dat we het niet volhouden (weinig of geen koolhydraten). Sommigen zullen het negatief ervaren dat ze er zoveel moeten mee bezig zijn. Er is toch ergens een maar…..vermits we ook dit niet steeds volhouden.

Dina

30-10-2008 om 00:00 geschreven door Dina  

Hulp van buitenaf is een ‘brave‘ benaming voor het geheel van de pillenindustrie die bestaat op het gebied van vermageren.

Je kent ze wel, die reklame die met de post komt of in de roddelkrantjes : het zijn stuk voor stuk middeltjes die je zogezegd zonder iets zelf te doen, massa’s kilo’s kunnen doen verliezen, er is altijd wel een ‘dokter’ die uitlegt waarom dit middel WEL zou werken: met een fotootje bij van iemand met maat 50 of meer, die op drie maand maatje 36 zou hebben…….. in ons achterhoofd weten we wel dat dit bedrog is, doch ten einde raad willen we het toch minstens één keer proberen (en dan nog eens, en nog eens).

Het is wereldwijd de grootste industrie, die miljarden omzet draait, gewoon omdat ze nu eenmaal voorspiegelen dat je mager moet zijn, dat het lukt dankzij hun pillen en dat wij daarin lopen. Het zou toch gemakkelijk zijn, ik steek in mijn mond wat ik wil zonder na te denken, en die pil verlost mij van de nadelige gevolgen… het verdikken. Mocht er ooit een pil uitgevonden worden die u daadwerkelijk doet vermageren, dan zou er nu toch geen probleem zijn van obesitas.

Ik ga hier niet beweren, dat er geen pillen en middeltjes bestaan die het vermageren kunnen ondersteunen door bepaalde functies van het lichaam te stimuleren, dat is een andere categorie, nl supplementen – en daar kom ik later wel op terug - doch die doen wat de naam zegt : iets toevoegen, ze doen het werk niet voor U.

Positief : ik zou het niet weten.

Negatief : ze geven u de indruk dat zij wel uw probleem even 'snel zullen oplossen', dat  het wetenschappelijk allemaal zeer grondig gestoeld is en uitgeprobeerd, nochtans zijn sommige van die pillen en thees levensbedreigend, je leert er niets van en het is verschrikkelijk duur boerenbedrog die alleen uw portemonnee doet vermageren.

Dina

27-10-2008 om 00:00 geschreven door Dina