Ikzelf ben geboren in 1955.

Altijd mollig geweest doch rond mijn twintigste was dit min of meer uitgegroeid, slank ben ik nooit geworden, doch 62 kg voor 1,67m was redelijk (ik ben grof gebouwd).

In 1982 een eerste keer gestopt met roken, man wat smaakte mijn eten beter!  + 7 kilo.

Oei, oei, toch proberen af te vallen : gelukt  = 64kg

Een periode van goed leven gekend, niet veel naar gekeken : + 9 kilo = 73 kg.

Tweede poging afslanking slechts tot 69kg  gelukt doch terug naar 74kg en zo vrij stabiel tot 1996 waar ik mijnhuidige partner leerde kennen , op ongeveer 2 jaar 12 kg erbij. Een aantal pogingen tot vermageren ondernomen, doch er ging nooit meer dan 3à 4 kg af(en er kwamen er steeds meer bij met als resultaat in juni 2008 boven de 100 kg (102 om precies te zijn) en dat was  EROVER! Zo kon ik niet verder.

Mijn partner : geboren 1957 en woog al 120kg toen ik hem in 96 leerde kennen, in juni 2006 uitgegroeid tot 145kg. Eindelijk beseft dat het ook zo niet verder kan.

Nochtans : ik  heb niet de indruk dat mijn eetgewoontes echt slecht zijn (over mijn partner zal ik het hier niet hebben want dat is een ander verhaal). Ik eet veel groenten en fruit, geen frisdrank, nooit fastfood, weinig frieten (twee à drie keer per jaar), weinig snoep alhoewel, dat koekje bij de koffie of ‘s avonds voor TV (hum hum).

Doch het laatste jaar was hectisch, veel werken en weinig regelmaat, met als resultaat, meer uit eten gaan, en een glaasje wijn mag dan niet ontbreken, en ook te laat eten ’s avonds, en bij gebrek aan tijd, vlug een belegd broodje halen.

Mijn grootste verleidingen : vers brood met kaas en toch ook wel pure chocolade (doch met mate)

Samen zijn we sterk dus zoeken naar een oplossing waar we beiden konden achterstaan, en na 15 weken kan ik wel zeggen dat dit blijkbaar gelukt is.

Hoe?

Dit leg ik in de volgende berichten uit, dus blijven volgen!

Dina