We liepen beiden bloedend langs de Keyserlei. Dochter en ik. Geen woord was tussen ons, geen misverstand. Ook geen verband tussen haar zwijgen en mijn gewild niet spreken. Alleen een hand die me het vallen zou beletten. Een stomme steen, zei ze. Opletten. Het kind is moeder van de vrouw.
Ik bloei, zei ze toen ik haar zeggen wou dat leven bloeden is en niet te stelpen. Ze klaterlachte, kon het ook niet helpen. Of bloeden niet een beetje bloeien is? En dat ze snakte naar gemis, geluk, gelul, gelal van jongens in de straat.
Ooilam op mijn schoot, wat werd ze groot. De lente was nog iel en zij zo blij. Gewichtsloos liepen wij, zo zij aan zij, en hand in hand, zo beiden bloeiend langs de Keyserlei.
In de zeventiende eeuw krijgen schilders en beeldhouwers opdrachten van particulieren om kunstvoorwerpen te maken die bestemd waren voor openbare gebouwen. In die tijd worden de zogenaamde kabinetten ingericht; de bewaarplaatsen van kunstvoorwerpen.
In deze kamers werden naast kunstvoorwerpen ook rariteiten bewaard. Dit waren producten die mensen ingevoerden vanuit kolonies als Nederlands-Indië en de Nederlandse Antillen. Dit waren bijzondere en vaak zeldzame producten. Toch konden het heel simpele dingen zijn, zoals stenen, fossielen of een vreemd ei. Kast Het woord kabinet komt van kast. Toch was een kabinet een kamer, maar werd eigenlijk gebruikt om de totale verzameling van kunst en zeldzame voorwerpen aan te duiden. Verschil kabinet en museum Een duidelijk verschil tussen een kabinet en een museum is de eigenaar. Kabinetten zijn van mensen persoonlijk. In musea vond je kunstcollecties die iedereen kon bekijken. Juist doordat veel mensen een kabinet hadden, is Nederland veel kunstschatten kwijtgeraakt. Als een eigenaar van een kabinet bijvoorbeeld zou overlijden, zou een erfgenaam de collectie in zijn bezit krijgen. Maar omdat veel mensen daar geen interesse in hadden, verkochten ze dit vaak. Kopers van deze kabinetten waren vaak belangrijke mensen in het buitenland.
Vernissage of de tuin bestaat . Auteur Aleidis Dierick
Vernissage of de tuin bestaat
o Jong zijn. Kleine borsten hebben, zien hoe verlegen plots de jongens staan. Een nieuwe innigheid die kwelt en zoet is. Pianoles, de leraar en de maan.
De zomer anders, alle geuren anders, de stad een landkaart, 's zondags appeltaart, sigarengeur als er nog laat bezoek is, bevlagde boten, trékaken op de vaart.
En lezen. Donkere wetenswellust, geheime tover van het wondere woord, heel eenzaam in een heel stil huis zijn. Gedichten lezen. Tot men namen hoort.
Over blackouts, het oceanisch gevoel en andere symptomen die in de richting van alcoholisme wijzen?
In verband met alcoholisme is het zeer moeilijk om bindende uitspraken te doen. De grens tussen een zware drinker en een alcoholist valt zeer moeilijk te trekken. Over het algemeen wordt van alcoholisme gesproken wanneer er zich werkelijk problemen voordien. Die problemen kunnen van relationele aard zijn, maar ook werkverzuim als gevolg van overdadig drankgebruik kan zo’n symptoom zijn.
Uiteraard is alcoholisme geen zaken van dagen of weken. Iemand wordt langzamerhand alcoholist, op een bepaald moment (of beter tijdens een bepaalde periode) wordt een bepaalde grens overschreden. Die tijdspanne kan voor sommige mensen heel anders zijn dan voor anderen. Sommigen zijn zeer gevoelig aan alcoholgebruik, ze zijn bij wijze van spreken van de ene dag op de andere alcoholist. Daarnaast zijn er (vooral) mannen die vaak en veel drinken, maar wiens gedrag niet onder de noemer ‘alcoholisme” in de brede zin van het woord gerangschikt kan worden.
Een eerste symptoom van alcoholisme is het niet meer kunnen stoppen met drinken. Iemand blijft maar door drinken, ook al is het stadium van dronkenschap al lang overschreden. Niet-alcoholisten zullen op een bepaald moment oordelen dat ze genoeg hebben gedronken en dat het tijd is om naar huis te gaan. Niet zo de alcoholist. Die blijft doordrinken tot alle drank op is, het café sluit, zijn vrienden naar huis gaan, hij of zij in slaapt valt enzovoort. Gebeurt dit regelmatig, dan kan er met recht en reden van een drankprobleem worden gesproken.
Overdadig drankgebruik gaat vaak gepaard met blackouts. Op een bepaald moment wordt iemand zo dronken dat hij of zij zich achteraf niets meer zal herinneren van wat er nog is gebeurd. Het vervelende is dat deze blackouts zich – eens ze voor het eerst zijn opgedoken - zich regelmatig gaan herhalen. Bovendien valt onmogelijk te voorspellen wanneer ze gaan optreden. Blackouts zijn uiteraard een symptoom van alcoholisme, ze duiken het vaakst op bij mensen die de voorkeur geven aan zware bieren of korte dranken. Bij een blackout laat de alcoholist alle remmingen ervaren, zijn gedrag zal na ontnuchtering vaak tot schaamte aanleiding geven. Iemand die eens een blackout heeft gekregen, zal die tijdens de rest van zijn leven terugkrijgen.
Een minder bekend fenomeen in verband met alcoholisme is dat van het oceanisch gevoel. Dit gevoel krijgen alcoholisten na doorgedreven alcoholgebruik. Dagenlang drinken leidt uiteindelijk niet meer tot katers, maar de alcoholist zal zich na een langdurige periode van drinken vreemd genoeg opperbest voelen. Hij zal de dingen door een optimistische bril bekijken, zich goed voelen en geen spatje last hebben van het overdreven drankgebruik. Dit gevoel is echter van tijdelijke aard. Uiteindelijk zal de alcoholist toch moeten gaan ‘afkicken’. Dat proces van ontwenning op korte termijn kan een zeer pijnlijke zaak zijn. Voor het oceanisch gevoel moet uiteindelijk toch steeds een hoge prijs voor worden betaald
Muziek had vóór de Renaissance vooral een functie binnen de godsdienst. Men speelde binnen bepaalde muziekschema's en improviseerde daarbij uit herinnering of gevoel.
Meestal is een nieuwe kunstuiting een reactie op de voorgaande. Geïmproviseerde muziek in de vijftiger jaren is bijvoorbeeld een reactie op een muziekstijl, die tot in de puntjes besproken werd: het serialisme. De reactie daarop kwam o.a. van de componisten Earl Browne en John Cage. Zij ontplooiden zich in een nieuwe muziekstijl de aleatoriek. Deze muziekstijl gaf meer ruimte aan toevalsfactoren en improviseren, want er werd vooraf niet veel vastgelegd. Muzikanten kregen daardoor vrijheid in de uitvoering van hun muziek.
Improvisatie in jazz
Red Hot Chili Peppers
In de jazz bestaat de improvisatie uit het verder uitwerken van het thema. Dit thema is een akkoordenschema met een bepaalde melodie. Meestal wordt het thema eerst gespeeld op de oorspronkelijke manier, waarna elke muzikant de ruimte krijgt om zijn improvisatie op het thema te geven.
Improvisatie in rock- en popmuziek
In de rock- en popmuziek vinden we die persoonlijke invulling vaak terug in bijvoorbeeld gitaar- en of saxofoonsolo’s. Een uitzondering is Flea van de Red Hot Chili Peppers, die zijn improvisaties op hun thema's geeft op de basgitaar.
Een slechte adem (stinkende adem) kan op gezondheidsproblemen wijzen
Een slechte adem (stinkende adem) kan op gezondheidsproblemen wijzen
Een slechte adem (stinkende adem), in medische termen halitosis genoemd, kan het resultaat zijn van een gebrekkige verzorging van de tanden maar kan ook andere oorzaken hebben
Een slechte adem (stinkende adem), in medische termen halitosis genoemd, kan het resultaat zijn van een gebrekkige verzorging van de tanden maar kan ook andere oorzaken hebben. Een slechte adem (stinkende adem) kan namelijk ook op gezondheidsproblemen wijzen. Het probleem van de onwelriekende adem kan nog ergere vormen aannemen door verkeerde voedingsgewoonten en andere ongezonde levensgewoonten.
Uiteindelijk start het probleem van de slechte adem (stinkende adem) steeds in de mond. Daar wordt namelijk al het genuttigde voedsel vermalen. Het voedsel wordt vervolgens ingeslikt, belandt in het spijsverteringsstelsel en vervolgens in geabsorbeerde vorm in de bloedbaan. Resten van dat eten belanden in de longen en worden vervolgens via de adem weer afgegeven. In de mond stuit de lucht op etensresten die tussen de tanden zijn blijven hangen, waardoor de slechte adem (stinkende adem) uiteindelijk vaste vorm krijgt.
In ieder geval valt aan te raden om sterk ruikend voedsel – uien bijvoorbeeld – op een krachtige manier aan te pakken. Het wassen van de tanden en zelfs flossen gaan tijdelijk niet volstaan om de sterke geur afkomstig van deze voedingsproducten te maskeren. De geur zal niet verdwijnen alvorens de voedingsstoffen volledig door het lichaam zijn gegaan.
De eerste oorzaak van een slechte adem (stinkende adem) moet echter bij onze gewoonten worden gezocht. Wie niet dagelijks zijn tanden wast en flost laat kleine stukjes voedsel in de mond achter. Het zijn deze partikels die mee een slechte adem (stinkende adem) veroorzaken. Op die partikels gaan zich namelijk bacteriën vestigen, zowel tussen de tanden als rond de kaken en op de tong. De combinatie van bacteriën en voedingspartikeltjes is verantwoordelijk voor die beruchte slechte adem (stinkende adem).
Roken en kauwgum kunnen eveneens mee slechte adem (stinkende adem) veroorzaken. Het gebruik van tabak – in welke vorm dan ook – zal hoe dan ook gevolgen hebben voor de adem. Je zal dadelijk aan de geur een roker herkennen. Kauwgom kan echter eveneens aan de basis van een slechte adem (stinkende adem) liggen. De tanden verslijten namelijk, waardoor voedsel minder goed vermalen wordt.
Wie continu last heeft van een slechte adem (stinkende adem) kan echter een serieus probleem hebben. Wanneer niets in staat is om de kwaliteit van de adem te verbeteren, kan die slechte adem (stinkende adem) wijzen op gezondheidsproblemen. Die problemen kunnen zelfs van serieuze aard zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld wijzen op een tandvleesontsteking, wat veroorzaakt wordt doordat er zich plakken neerzetten op de tand. De bacteriën vormen bovendien stoffen die het tandvlees irriteren. Wanneer de tandvleesontsteking niet wordt behandeld, kan ze uiteindelijk leiden tot beschadiging van het tandvlees en zelfs van het kaaksbeen.
Een andere vorm van ziekte die een slechte adem (stinkende adem) met zich meebrengt, is een droge mond (in medische termen xerostomia). Een droge mond kan onder andere het gevolg zijn van het gebruik van medicatie. Dan zijn er de echt serieuze ziekten die met een slechte adem gepaard gaan: diabetes, longontsteking, infecties, lever- en nierproblemen enzovoort.
Het gaat wereldwijd slecht met de economie. Misschien merk je het nog niet in je portemonnee, maar banken en bedrijven hebben het moeilijk. Hoe komt dat eigenlijk?
De financiële crisis ontstond in Amerika doordat banken mensen te makkelijk hypotheken aanboden. Een hypotheek is een enorme lening van een enorm geldbedrag, zodat iemand een huis kan kopen. Dit huis is dan tegelijkertijd het onderpand, zodat de bank weet dat het geld terugbetaald zal worden.
Hypotheek
Mensen die geen vast of te weinig inkomen hebben, kunnen in Nederland niet zomaar een hypotheek krijgen. In Amerika was dat tot voor kort veel gemakkelijker. Het enige dat hier tegenover stond was dat je bij deze leningen heel veel rente moest betalen. Mensen konden dit niet opbrengen en moesten hun huizen verkopen. Omdat er ineens heel veel huizen te koop stonden, daalde de huizenprijs ineens heel erg.
Beleggen
Veel banken beleggen hun geld. En beleggen is risico lopen. Gelukkig proberen banken altijd zo weinig mogelijk risico te lopen en beleggen ze relatief veilig. Omdat iedereen dacht dat de huizenprijzen in Amerika altijd zouden blijven stijgen, was dat een veilige investering waar veel geld mee verdiend kon worden. Heel veel banken deden dat dan ook. Maar toen de huizenprijzen ineens daalden, daalde hiermee ook de waarde van al deze banken.
Vertrouwen weg
De koers daalt
Dit was het begin van de grote beursdaling. Mensen hadden geen vertrouwen meer in de economie en begonnen massaal hun aandelen te verkopen. Bij de banken bleef weinig geld over. En dat wilden ze niet meer uitlenen. Het risico was te groot dat ze het niet meer terug zouden krijgen. Maar hierdoor konden banken ook geen nieuw geld verdienen en bleef de waarde van de aandelen zakken.
Fortis
Toen bekend werd dat de Nederlands/Belgische bank Fortis er heel slecht voor stond, begonnen mensen als een gek hun spaargeld op te nemen. Dit had als gevolg dat er banken bijna geen geld over hielden. Eigenlijk kon de Nederlandse staat niets anders dan de bank overnemen. Zou Nederland dat niet gedaan hebben, dan zouden veel mensen hun geld kwijt zijn geraakt en zouden andere banken ook failliet zijn gegaan. Want banken lenen ook geld van elkaar.
Icesave
Wat bij Fortis net goed ging, ging bij de IJslandse bank Icesave verkeerd. Deze bank probeerde juist vanwege de kredietcrisis extra geld binnen te halen. Ze deden dit door veel rente te geven. Duizenden Nederlanders besloten daarom om hun geld daar onder te brengen. Maar toen bleek dat het moederbedrijf van Icesave geen geld meer had, raakten alle spaarders hun spaartegoed kwijt.
Oplossing?
Omdat in de EU-landen net zoals in Nederland een garantiefonds geldt, krijgen deze mensen van de IJslandse regering de eerste 20.000 euro vergoed. Nederland vult dat aan tot 100.000 euro. Dit zijn niet de enige maatregelen. Zo heeft de regering 20 miljard euro beschikbaar gesteld om bedrijven te kunnen helpen. Toch blijkt dit niet genoeg. De nood is zo hoog dat veel mensen in verschillende sectoren hun baan verliezen. Toch kan er ook iets positiefs uit de crisis gehaald worden. Na een bepaalde tijd zal de economie weer aantrekken; deze verloopt namelijk altijd in golven.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
