In sommige steden vind je nog resten van de oude stad. Een muur, een straat of een huis uit de middeleeuwen. Vaker vind je middeleeuwse kerken. Tegenwoordig worden deze middeleeuwse resten goed onderhouden. Dat is belangrijk. Door goed te kijken naar deze bouwsels kunnen we erachter komen hoe de mensen in de middeleeuwse steden leefden.
In het zuiden van Frankrijk ligt Carcassonne, een bijzondere stad. Carcassonne ziet er namelijk precies uit zoals een stad er in de middeleeuwen uitzag.
De straten van Carcasonne
Stadsmuren Rondom Carcassonne staan stadsmuren. In de stadsmuren zitten poorten en staan wachttorens. Op deze wachttorens stonden de burgers, zodat ze konden zien of de kust veilig was. De poorten werden gebruikt om de stad te beschermen tegen vijanden.
Toeristen Binnen de muren van de stad staan middeleeuwse huizen in smalle straatjes. Er is een waterput en zelfs een schandpaal. Ook staat er een groot middeleeuws kasteel. Veel toeristen komen naar Carcassonne. Hier kunnen ze zien hoe een stad er in de middeleeuwen uitzag.
Een van de bizarste steden van Italië is Matera, hoofdstad van de gelijknamige provincie in de regio Basilicata. Matera ligt aan de rand van een ravijn en omvat drie delen: de Sasso Barisano en de Sasso Caveoso, die grotendeels uit grotwoningen bestaan, en een moderne stadswijk die rond 1950 werd gebouwd. Tel daarbij nog een honderdtal grotkerken uit de eerste eeuwen na Christus, en je weet dat Matera geen gewone stad is.
De oudste grotten van Matera waren al in de prehistorie bewoond. Maar pas in de middeleeuwen groeide de verzameling grotwoningen uit tot een kleine stad. Steeds weer werden in de kalksteen nieuwe gangen uitgegraven. In de 7e en 8e eeuw na Christus trokken veel Grieks-Romeinse en Byzantijnse kloostergemeenschappen naar deze streek. Zij bouwden in dit deel van Basilicata honderden grotkerken. Sommige bevinden zich helemaal onder de grond, andere werden uitgegraven in de rotsen en in de loop der eeuwen uitgebreid met allerlei aanbouwsels. Ruim 100 kerkjes, soms met uitzonderlijk mooie fresco’s, zijn inmiddels opengesteld.
Matera was lange tijd “de schande van Italië”. Toen de stad in de jaren na de Tweede Wereldoorlog opnieuw werd “ontdekt”, vooral dankzij de sociaal bewogen schrijver en schilder Carlo Levi, woonden er zo’n 15.000 mensen in de Sassi (letterlijk: stenen). De vaak kroostrijke gezinnen hokten er samen met hun dieren in één ruimte, in uiterst onhygiënische omstandigheden, zonder stromend water of elektriciteit. De sociologen en antropologen die Matera in de jaren 50 gingen bestuderen, vonden er tot hun verbazing een nog bijna feodale samenleving, gekenmerkt door schrijnende armoede, ziekten, magie en oeroude rituelen.
Carlo Levi, een notoire antifascist en tegenstander van Mussolini, werd vooral bekend met zijn in 1945 verschenen Cristo si è fermato a Eboli (Christus stopte in Eboli). Het boek is een mengeling van autobiografie, reportages en sociale beschouwingen over de streek rond Matera, waar Levi enige tijd verbleef als politieke balling. Via zijn geschriften en schilderijen klaagde hij de uitbuiting van de arme bevolking aan. Een fragment: “Terwijl ik langsliep keek ik naar binnen in de grotwoningen waar geen ander licht naar binnen valt dan wat door de deur komt. En sommige van die woningen hadden zelfs geen deur: daar ging je binnen door een valluik in de zoldering en een trapje. Binnen in die zwarte gaten met aarden wanden zag ik bedden, opgemaakt met armzalige vodden. Op de vloer lagen de honden te slapen, te midden van de schapen, de geiten en de varkens. Over het algemeen heeft een familie een enkele grot ter beschikking, en daar slapen ze allemaal bij elkaar: mannen, vrouwen, kinderen en beesten.”
In de jaren 50 besloot de lokale overheid om het hele gebied te ontruimen en de inwoners geleidelijk te verplaatsen naar een nieuwe wijk met keurige huisjes en appartementjes. Van de jaren 60 tot eind de jaren 80 waren de Sassi zo goed als verlaten. Al vlug werd het eeuwenoude labyrint van Matera het ideale filmdecor voor cineasten die hier bijbelse maar vaak ook sociale drama’s kwamen opnemen, van Pier Paolo Pasolini en Francesco Rosi tot Mel Gibson.
De laatste jaren gaat het snel in Matera: steeds meer jonge Italianen, waaronder veel ambachtslui en kunstenaars, kopen voor een appel en een ei een vervallen woning in de Sassi, om ze vervolgens met steun van de overheid op te knappen. Zo komt het oude stadsgedeelte van Matera weer tot leven, met dank aan vaak kleine maar creatieve ondernemers, die er niet alleen gaan wonen maar ook werken, in galerijen, winkeltjes, bars, restaurants en hotels. Sinds 1993 staan de Sassi en de rotskerken van Matera trouwens op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.
Steeds meer openbare gebouwen, kerken en musea krijgen nu ook een opfrisbeurt. En dat heeft veel te maken met de kandidatuur van Matera als Europese culturele hoofdstad in 2019. Matera heeft overigens enkele opmerkelijke musea. Zo kun je in het Museo nazionale d’arte medievale e moderna della Basilicata (middeleeuwse en moderne kunst) enkele imposante werken van Carlo Levi bewonderen. Verder is er het stijlvolle, half in de rotsen uitgegraven MUSMA, het Museo della Scultura Contemporanea met een beperkte maar mooie verzameling moderne en hedendaagse beeldhouwwerken. Maar de twee meest bizarre musea zijn ongetwijfeld het Museo disordinato di attrezzi vari antichi, waar een eigenzinnige collectie oude gebruiksvoorwerpen wordt tentoongesteld, en het in een oude grotkerk gevestigde Museo della follia, het museum van de waanzin. Matera: te gek!
Matera is een van de meest magische steden van Italië. De stad ligt in de regio Basilicata, diep in het zuiden. Matera is vooral bekend voor de ‘Sassi’, een oude stadswijk aan de rand van een ravijn, die bestaat uit enkele honderden grotwoningen en in de rotsen uitgehouwen kerken. Tegen, tussen en bovenop die grotwoningen werden in de loop der eeuwen honderden huizen gebouwd. Het resultaat is een immense doolhof van straatjes, trappen, steegjes en pleintjes.
Matera wordt soms wel eens vergeleken met Jeruzalem. Geen wonder dat Mel Gibson hier in 2003 neerstreek om er een groot deel van zijn film The Passion of Christ op te nemen. Heel wat Italiaanse regisseurs waren hem daarin al voorgegaan, van Pier Paolo Pasolini en de gebroeders Taviani tot Francesco Rosi en Giuseppe Tornatore. Ook zij vonden in de ‘Sassi’ – letterlijk ‘de stenen’ – het ideale filmdecor.
Sommige verkopers van aardewerk pakken vandaag nog altijd uit met Mel Gibson als verkoopsargument. De Amerikaanse acteur-regisseur deed immers een beroep op enkele lokale pottenbakkers voor de levering van kruiken en andere gebruiksvoorwerpen uit de tijd van Christus… Die “authentieke” kruiken vinden nu vooral aftrek bij Amerikaanse en Japanse toeristen. En wie zo’n kruik koopt, krijgt er vaak nog een hele uitleg bij over het favoriete restaurant, het favoriete straatje en zelfs de favoriete deur van Gibson. Of ze “authentiek” is, weet ik niet. Maar ze krijgt in elk geval een plaatsje in mijn collectie “Italiaanse deuren”.
I R S I N A A R T E
Schilderen in het Zuid van Italië zie google Irsina
13 mei t/m 22 mei 2 sept t/m 11 sept 2014
Cursus Italiaans in Irsina, Zuid Italië
Zie verder voor data
Irsina in lingua is een cursus Italiaans die je een taalbad bezorgt, maar je ook laat kennismaken met de Zuid Italiaanse cultuur en de streek van Basilicata via diverse excursies. Het geeft je de mogelijkheid de schoonheid van Basilicata en vooral de gastvrijheid van de bevolking te ervaren.
De cursus gaat uiteraard volledig door in het Italiaans en wordt gegeven door Italiaanse docenten. De nadruk ligt op het communicatieve aspect maar ook schriftelijk werk wordt verdiept beiden beide aanknopingspunten geven je de gelegenheid je te verdiepen in de linguïstische eigenaardigheden van de taal.
Het programma voorziet in 3 niveau’s, (1) zij die starten (2) Zij die reeds een basiskennis verworven hebben (3) zij die beschikken over een ruime woordenschat en een aardig woordje Italiaans kunnen meespreken. Het is een intense en verrijkende cursus die je op een aangename en ontspannende manier laat genieten van de Italiaanse taal. In de voormiddag heb je les, in de namiddag worden bezoeken georganiseerd, worden sprekers uitgenodigd, participeer je aan de vendemmia (wijnpluk maar enkel in september) of verbroeder je met de plaatselijke bevolking. Op het einde van de cursus krijg je een certificaat van Arenacea, erkend door de regio Basilicata.
Het verblijf
Tijdens de cursus verblijf je in de typische huisjes in het historisch centrum, je contacten met de plaatselijke bevolking zijn talrijk en je krijgt de kans deel uit te maken van een Zuid Italiaanse gemeenschap met hun typische eet-en leefgewoontes. Het ontbijt en lunch gebruik je op het terras van de convento met panoramisch uitzicht, deze zijn in de prijs begrepen.
’s Avond kan je dineren in de diverse restaurantjes of in de convento zelf waar je 15 € betaalt inclusief wijn.
De locatie
Tenslotte nog een woordje over de convento. Deze is gelegen in het historisch centrum van Irsina het vroegere Montepeloso en is de zetel van het archeologisch museum Janora. Het gebouw is een ex klooster uit de XVI eeuw gelegen op een heuvel met panoramisch uitzicht. Door de strategische ligging werd dit dorp herhaaldelijk verwoest en heropgebouwd.
Vanuit Irsina kan je de sassi’s bezoeken in Matera die behoren tot het cultureel erfgoed van de Unesco. Matera is tevens kandidaat als culturele hoofdstad. Irsina is een ommuurd stadje en heeft nog een oorspronkelijke uitkijktoren, toegangspoorten en diverse palazzo’s. De smalle straatjes, kleine kerkjes , pittoreske pleintjes zullen je zeker bekoren maar vooral de vriendelijkheid van de plaatselijk bevolking is opvallend.
De data
In 2014 staan er 3 cursussen op het programma van telkens 3 niveau’s
1. de in de Paasvakantie zaterdag 5 tot zondag 13 april 2014; 2. in de grote vakantie zaterdag 28 juni tot zondag 6 juli 2014; 3. einde september zaterdag 27 september tot zondag 5 oktober.
Je kan ook zelf een groep samenstellen van één niveau op een andere te bespreken datum. Deze groep bestaat uit minimum 8 personen.
Prijs: vraag meer inlichtingen.
780€ , inclusief transfer luchthaven Bari-Irsina en terug, logies, ontbijt en middagmaal + drank, cursus Italiaans .
Wens je meer info richt een mail aan arenacea@ tiscali.it liefst in het Italiaans of het Engels.
Ze waren beneden weer vaag aan het feesten, Ik weet niet waarom. De meesten liepen zich traag te bedrinken En zagen eruit als proefpersonen Zonder werk, ze gedroegen zich donzig.
Ze roken naar vers lauw vlees te vroeg uit handen Gegeven door slonzen van moeders. En niemand hield zijn gezicht voor zichzelf. En allemaal klonken ze bloter omhoog Dan hun eerste bedoeling.
Ze gingen door kamers en gangen dansend op zoek Naar hun bloedvorm. Ze tasten ook hier in het duister van ons. Hun romige glimlach trok strak als fluweel Van gemaskerde messen.
Wij beiden hingen ons levensgevaarlijk gearmd Over de leuning te verdiepen in de dampkring Van kaarslicht, rock-’n-roll en blowers. Wij hoorden soms ouders vliegensvlug doodgaan In roestende dorpen.
Wie zou ik zijn als jij mij niet had vastgenomen Halverwege die draaiende trap in de schemer? En zou ik hier wel zijn vandaag Als deze hand daarboven niet klem was geraakt In je hand?
Vaginale infectie kan verschillende oorzaken hebben
Sexueel contact kan in sommige gevallen aanleiding geven tot vaginale infectie
Een vaginale infectie of vaginitis is een medische term die wordt gebruikt voor verschillende aandoeningen die een infectie of een ontsteking van de vagina kunnen veroorzaken. Vulvovaginitis is bijvoorbeeld een ontsteking van zowel de vagina als de vulva, de externe vrouwelijke genitaliën. De oorzaken van vaginale infecties kunnen veelvuldig zijn, zij kunnen veroorzaakt zijn door bacterieën, door gist, door virussen maar ook door irratie als gevolg van chemicaliën in creams, sprays of zelfs kleren.
In sommige gevallen is een vaginale infectie het gevolg van organismen die tijdens sexuele contacten overgedragen worden. Omdat de oorzaken van vaginale infecties zo sterk uiteenlopend zijn, kunnen ook de symptomen duidelijk verschillen. Die symptomen zijn trouwens afhankelijk van de oorzaak van de aandoening. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn abnormale afscheiding van de vagina gekoppeld aan een slechte geur, een brandend gevoel bij het urineren, jeuk rond de vagina, vervelende gevoelens tijdens het hebben van sex enzovoort.
De vraag luidt dan of een vaginale afscheiding normaal is. De vagina van een vrouw produceert in normale omstandigheden inderdaad een afscheiding die echter helder of lichtjes troebel is maar tevens geurvrij. Gedurende de normale menstruatiecyclus kan de hoeveelheid en de samenstelling van de afscheiding variëren. Op sommige momenten zal die afschrijving zeer dun of waterachtig zijn, op andere tijdstippen is er sprake van een dikkere afscheiding. In beide gevallen is er sprake van een normale afscheiding.
Een vaginale afscheiding met een geurtje of die irriteert wordt meestal beschouwd als een abnormale afscheiding. De irratie kan jeuk of een brandend gevoel veroorzaken. Een combinatie van beiden is eveneens mogelijk. Het jeukerig gevoel kan op alle momenten van de dag voorkomen, maar is meestal het vervelendst tijdens de nacht. Deze symptomen zijn dikwijls het sterkst merkbaar bij sexuele contacten. Wanneer er een wijziging optreedt in de afscheiding, zowel wat betreft hoeveelheid, kleur of geur, is het noodzakelijk om een dokter te raadplegen.
Is masturbatie al dan niet gezond voor een relatie?
Hou reageren vrouwen wanneer ze weten dat hun man masturbeert
In het volgende verhaal zal menig vrouw zich herkennen. Een 30-jarige vrouw – drie 3 jaar geleden is getrouwd – komt vroeger dan verwacht thuis. Haar man is gaan joggen en neemt daarna een douche. De vrouw wil haar man verrassen en sluipt naar de badkamer toe. Daar kan ze haar ogen niet geloven: haar man is druk bezig om te masturberen. Ze staat even paf, maar besluit dan om in alle stilte van de plaats van de actie te verlaten.
Daarna rijzen echter de vragen: vindt haar man haar niet meer aantrekkelijk?, kan ze hem sexueel niet meer bevredigen?, droomt hij al masturberend van andere vrouwen? Zo’n vaart hoeft het allemaal niet te lopen. De kans is groot dat de man best tevreden is met zijn vrouw en met zijn huwelijk. Hij vindt het echter af en toe fijn om aan masturbatie te doen. Waarom doet hij het dan als zijn vrouw uithuizig is? Heel eenvoudig, hij vreest dat ze op de verkeerde manier gaat reageren wanneer ze hem ziet masturberen.
In het verleden werd masturberen als iets pervers beschouwd. Kinderen moesten met de handen boven de lakens slapen, terwijl hun ouders angstvallig een oogje in het zeil hielden wat er gebeurde tot ze veilig en wel sliepen. Uiteraard kon dit niet beletten dat zoonlief toch ging masturberen zodra hij de kans daarvoor zag. Het bloed kruipt namelijk waar het niet gaat.
Binnen de katholieke kerk werd masturberen omschreven als de ‘zonde van de zelfbevlekking’, wie zich er aan bezondigde, moest in ieder geval gaan biechten. Het resultaat was dat masturberen in de illegaliteit werd gedrongen. Vooral scholen en kazernes – waar jongens dag en nacht samen waren – golden als plaatsen waar druk aan masturberen werd gedaan. Ongetwijfeld zal dat ook wel zo zijn geweest. De vraag is echter of daar iets mis mee is. We zijn van mening van niet, masturberen hoort onlosmakelijk bij de mannelijke (ook de vrouwelijke, maar dat is een ander verhaal) sexualiteit.
In de jaren 50 van vorige eeuw verrichte sexuoloog Alfred Kinsey baanbrekend werk rond masturberen. Hij kwam tot de conclusie dat mannen en vrouwen die hadden geleerd om goed te masturberen een beter sexleven (inclusief betere orgasmes) beleefden met hun partners. Daarmee werd een eerste grote taboe doorbroken, maar de algemene conceptie bleef dat masturberen uiteindelijk toch iets ongezonds was. Pas in de jaren 70 van vorige eeuw bleek dat masturberen niet ongezond was, waarschijnlijk integendeel zelfs.
Binnen een relatie moet voor masturberen plaats zijn weggelegd, zowel man als vrouw moeten de kans krijgen om te masturberen. Vooral vrouwen hebben het soms moeilijk om zich hun man al masturberend voor te stellen, ze ervaren het nog steeds als een vorm van ontrouw wanneer de man de hand aan zichzelf slaat. Dat is het echter niet. Het kan zelfs zijn dat de vrouw zelfs gebaat is bij een masturberende man, bijvoorbeeld wanneer ze zelf herstelt van een zwangerschap en even wat minder zin in sex heeft. Daarnaast is in de meeste gezinnen de lust voor sex ongelijkmatig verdeeld: één partner heeft namelijk meer zin in sex dan de andere. Diegene met meer zin kan al masturberend compensatie vinden voor de gemiste sex.
Neem mij tot je als brood. Drink mij, adem mij in. De binnenkant van je huid zal ik kussen, je gebeente verwarmen. Je hart dat als een getergde vogel tegen de kooi van je ribben slaat, zal ik liefkozen zachter dan het licht de toppen der bomen. Om alles wat mij niet langer lief kan zijn. smeek ik je: lijf mij in. Buiten jou kan ik niet leven.
Vandaag is het mijn verjaardag, gewoonlijk zet ik dat nergens, maar dit is mijn geboorteakte. .Vind je niet dat ik een kostelijk geval was. De dokter kwam nog met paard en kar en zover was het niet.En ja ik ben in men ouderlijk huis geboren, wat toen al niet zoveel meer gedaan werd.
Mijn bomma waar ik als peuter van 5 jaar nog altijd een goed herinneringen aan heb heb wou dat zou.
Groetjes van Fjak@ die vlug terug in bed gaat, tot...
Filosoferen is een ander woord voor ‘nadenken met als doel onszelf en onze omgeving te begrijpen’. Dit doen je door vragen te stellen en daar een antwoord op te zoeken.
Als je het antwoord op zo´n vraag vindt, dan rijzen er tegelijk nieuwe vragen: er zijn meer vragen dan antwoorden. Tijdens het filosoferen wordt dit zichtbaar, want daarbij gaat het vooral om vragen waarop geen goed antwoord is of waar niemand het over eens is. Onderwerpen
Problemen die zo omvattend zijn, dat ze ieder specialisme overstijgen. Bijvoorbeeld: is er een principieel verschil tussen levende en levenloze natuur?
Levensbeschouwelijke problemen die niet helder afgebakend zijn. Bijvoorbeeld: wat is de zin van het leven?
Kennisvragen die meer fundamenteel zijn dan vragen die specialisten stellen. Bijvoorbeeld: hoe komt betekenis tot stand?
Morele vragen. Bijvoorbeeld: wat is voor de mens van waarde?
Politieke vragen. Bijvoorbeeld: hoe kunnen we de samenleving goed inrichten
Wel of niet Filosoferen is niet alleen je mening geven over iets. Als jij tijdens een discussie in de kroeg met je vrienden roept dat de mens volgens jou geen functie vervult op de aarde, dan is dat dus nog geen filosoferen. Maar kun je ook uitleggen waarom je dat vindt? En heb je er systematisch over nagedacht of het onderzocht? Dan zou je het filosoferen kunnen noemen. Mogelijkheden Door te filosoferen kun je een inzicht krijgen in andere opvattingen over het leven. Daardoor ontstaan nieuwe mogelijkheden. Verder kan kennismaking met filosofen van wie de ideeën je aanpreken, je een gevoel van herkenning en erkenning geven. En je inlevingsvermogen in andere standpunten kan vergroot worden. Daarnaast kun je je eigen gedachten ontdekken en leren formuleren door te filosoferen. Geschiedenis In de zesde eeuw voor Christus werd er al gefilosofeerd. In die tijd waren er grote politieke en wereldbeschouwelijke veranderingen. Dat zorgde voor veel onzekerheid. Traditionele antwoorden op vragen over het leven en de wereld verloren hun vanzelfsprekendheid. De oude mythen raakten hun geloofwaardigheid kwijt. Het gevolg was dat mensen de aandrang voelden om op eigen gezag nieuwe antwoorden op vragen te gaan zoeken. Door de politieke en economische omstandigheden ontstond een klasse van intellectuelen die deze taak op zich namen. Dat waren de eerste filosofen, maar ook wis- en natuurkundigen, juristen, organisatieadviseurs, biologen, psychologen, letterkundigen enzovoort.
Ik kwam thuis, het was een uur of acht en zeldaam zacht voor de tijd van het jaar, de tuinbank stond klaar onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat te kijken hoe de buurman in zijn tuin nog aan het spitten was, de nacht kwam uit de aarde een blauwer wordend licht hing in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn, de dingen van de dag verdwenen voor de geur van hooi, er lag weer speelgoed in het gras en verweg in het huis lachten de kinderen in het bad tot waar ik zat, tot onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel hoorde ik hoe stil en leeg het aan het worden was
gelukkig kwam er iemand naast mij zitten, om precies te zijn jij was het die naast mij kwam onder de appelboom, zeldzaam zacht en dichtbij voor onze leeftijd.
Het woord jihad betekent 'heilige oorlog'. Vaak wordt daarom gedacht dat moslims uit zijn op een gewapende strijd. Dat is beslist niet waar. Het is zelfs zo dat moslims het geloof van joden en christenen erkennen.
De 'heilige oorlog' is juist vooral gericht tegen de moslims zelf. Wie als goed moslim wil leven, moet zich aan plichten houden en dat is niet gemakkelijk (vasten, bidden, zorg voor de armen, enz.). Ze proberen hun eigen fouten te voorkomen, zoals: oneerlijkheid, boosheid en geweld.
Gewapende strijd
Vroeger was de jihad wel een gewapende strijd. Maar die strijd kenden de christenen ook. Denk maar aan de kruistochten tussen het jaar 1000 - 1250. Ook de joden kennen zo'n gewapende 'heilige' strijd. Je kunt daarover in de bijbel lezen. Vooral in het bijbelboek Jozua en Rechters kun je lezen, hoe de Israëlieten het land Kanaän veroverden en de vijand verjoegen.
Tegenwoordig zien zowel moslims als christenen als joden zich als schepselen van God. Zij vinden dat je voor al Gods scheppingen moet zorgen en respect hebben.
Moslimfundamentalisten
Toch zijn er moslims die wel een wapende jihad voeren. Dit zijn de moslimfundamentalisten. Deze mensen volgen hun geloof op een radicale manier. Zij nemen alles letterlijk hoe het in de koran staat en schrikken niet terug om geweld te gebruiken. Denk maar aan de Taliban. Zij zijn de baas in Afghanistan en besturen het land strict volgens de koran. Vrouwen mogen bijvoorbeeld niet zonder boerka (een allesbedekkende hoofddoek) over straat. In andere moslimlanden zijn ze veel minder streng. Fundamentalisten heb je in allerlei godsdiensten. Gelukkig zijn het er niet zo veel.
.
Carlo Levi, een notoire antifascist en tegenstander van Mussolini, werd vooral bekend met zijn in 1945 verschenen Cristo si è fermato a Eboli (Christus stopte in Eboli). Het boek is een mengeling van autobiografie, reportages en sociale beschouwingen over de streek rond Matera, waar Levi enige tijd verbleef als politieke balling. Via zijn geschriften en schilderijen klaagde hij de uitbuiting van de arme bevolking aan. Een fragment: “Terwijl ik langsliep keek ik naar binnen in de grotwoningen waar geen ander licht naar binnen valt dan wat door de deur komt. En sommige van die woningen hadden zelfs geen deur: daar ging je binnen door een valluik in de zoldering en een trapje. Binnen in die zwarte gaten met aarden wanden zag ik bedden, opgemaakt met armzalige vodden. Op de vloer lagen de honden te slapen, te midden van de schapen, de geiten en de varkens. Over het algemeen heeft een familie een enkele grot ter beschikking, en daar slapen ze allemaal bij elkaar: mannen, vrouwen, kinderen en beesten.”
In de jaren 50 besloot de lokale overheid om het hele gebied te ontruimen en de inwoners geleidelijk te verplaatsen naar een nieuwe wijk met keurige huisjes en appartementjes. Van de jaren 60 tot eind de jaren 80 waren de Sassi zo goed als verlaten. Al vlug werd het eeuwenoude labyrint van Matera het ideale filmdecor voor cineasten die hier bijbelse maar vaak ook sociale drama’s kwamen opnemen, van Pier Paolo Pasolini en Francesco Rosi tot Mel Gibson.
Steeds meer openbare gebouwen, kerken en musea krijgen nu ook een opfrisbeurt. En dat heeft veel te maken met de kandidatuur van Matera als Europese culturele hoofdstad in 2019. Matera heeft overigens enkele opmerkelijke musea. Zo kun je in het Museo nazionale d’arte medievale e moderna della Basilicata (middeleeuwse en moderne kunst) enkele imposante werken van Carlo Levi bewonderen. Verder is er het stijlvolle, half in de rotsen uitgegraven MUSMA, het Museo della Scultura Contemporanea met een beperkte maar mooie verzameling moderne en hedendaagse beeldhouwwerken. Maar de twee meest bizarre musea zijn ongetwijfeld het Museo disordinato di attrezzi vari antichi, waar een eigenzinnige collectie oude gebruiksvoorwerpen wordt tentoongesteld, en het in een oude grotkerk gevestigde Museo della follia, het museum van de waanzin. Matera: te gek!
Matera is een van de meest magische steden van Italië. De stad ligt in de regio Basilicata, diep in het zuiden. Matera is vooral bekend voor de ‘Sassi’, een oude stadswijk aan de rand van een ravijn, die bestaat uit enkele honderden grotwoningen en in de rotsen uitgehouwen kerken. Tegen, tussen en bovenop die grotwoningen werden in de loop der eeuwen honderden huizen gebouwd. Het resultaat is een immense doolhof van straatjes, trappen, steegjes en pleintjes.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
