.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

verborgen rimpels

verf in je haren
 verberg dat grijs
 naalden voor de plooitjes
 niet goed wijs

 de nieuwste kleding
 om je losse vellen
 je make-up jeugdig
 grote stenen in je lellen

 een sneetje hier, trekje daar
 gesleutel aan je lijf
 onder al die opsmuk
 nog steeds een oud wijf

Sprookje

Zeg me nooit meer dat
 de kabouters het hebben gedaan.
 Tovenaars , elfjes , feeën ,
 ik hecht er geen geloof meer aan.
 Maar ik wist al na één huwelijk
 dat heksen echt bestaan

.

.

Pinguïn blues

 We kleumen gedurig, een duizendtal
 Als kegels die wachten op een bowlingbal
 Ik zit op een ei met m’n dikke kont
 Een kuiken waggelt verdwaasd in het rond.

 Je hebt op de schotsen maar weinig gemak
 Soms kun je je wassen in een wak
 Maar uitgebreid poedelen kan je vergeten
 Want anders wordt je kroost opgevreten.

 Ik was in m’n vorige leven vast
 Zo’n kerel die nooit op z’n kinderen past
 Nu moet ik broeden, wel zestig dagen
 Hoe kan een vent zoiets verdragen ?

 Toch heb ik besloten mijn best te doen
 Voor Boeddha geef ik hem van katoen
 Want stel je voor dat ik het hier verknal:
 Dan kom ik misschien wel terug als kwal !

.