De oude Mustafah leeft al meer dan 40 jaar in New York. Hij wil graag in zijn tuin aardappelen planten, maar hij is alleen en oud en zijn zoon leeft in Irak. Hij schrijft een e-mail aan zijn zoon:
Lieve Ahmed,
Ik ben erg verdrietig, omdat ik in mijn tuin geen aardappelen kan planten. Ik weet zeker dat jij me had geholpen de tuin om te spitten, als je hier was geweest.
Ik hou van je.
Je vader
De zoon schrijft meteen terug:
Lieve Vader,
Raak alsjeblieft niets in de tuin aan! Ik heb daar namelijk 'het spul' verstopt.
Ik hou ook van jou
Ahmed
Nog geen 4 uur later staan de US Army, Mariniers, de FBI en de CIA voor het huis van de oude man. Ze spitten de tuin spade voor spade om, zoeken iedere millimeter af, maar vinden niks. Teleurgesteld gaan ze weer weg.
Dezelfde avond nog krijgt de oude man een e-mail van zijn zoon:
Lieve Vader,
Hoogstwaarschijnlijk is de tuin nu helemaal omgespit en kan je aardappelen planten. Meer kon ik op deze afstand niet voor je doen.
Ik hou van je.
Ahmed
En dan nog een mopje:
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel. Zegt de een: "k heb zojuist weer m'n rijexamen gedaan." "Allee", vraagt de ander : "en, hoe was 't ?" "Nie goe, zenne", zei ze, "weer gezakt! Ik kom weer op dat ronde punt, en daar stond een bord met dertig op, dus rij ik dertig keer rond dat ronde punt." "Ai", zei de ander, "en.... verkeerd geteld, of wat ?
Wijn is heel eenvoudig te omschrijven, het is niet meer of niet minder dan gegist druivensap.
Of beter volgens artikel 1 van het Wijnbesluit van de Warenwet: De aanduiding wijn mag uitsluitend worden gebezigd voor den drank, die door alcoholische gisting is verkregen uit - en geen andere bestanddelen bevat dan die afkomstig van het sap van druiven met dien verstande, dat gedeeltelijke gisting, toevoegingen en bijzondere technische bewerkingen geoorloofd zijn, uitsluitend voor zover deze in het land van oorsprong bij de bereiding van die soorten in de reële voortbrenging gebruikelijk zijn en voor zo ver deze niet zijn in strijd met de bepalingen van dit besluit.
Er zijn natuurlijk verschillende manieren om van druiven wijn te maken en details die een gewoon mens als onbelangrijk beschouwt of zelfs over het hoofd zou zien, hebben een grote invloed op hoe de wijn uiteindelijk gaat smaken.
De smaak van de wijn wordt beïnvloed door een aantal factoren :
1. Het druivenras.
Net als een Golden Delicious een totaal andere smaak heeft dan een Granny Smith, geven twee verschillende druivenrassen als bv cabernet sauvignon en chardonnay om maar meteen de twee bekendste te noemen een totaal verschillende wijn, zelfs los van de kleur van de wijn.
2. Het terroir.
Terroir is een onvertaalbaar Frans woord waarmee men de typische eigenschappen van de plaats waar de wijnstok geplant is en de druiven rijpen tracht te omschrijven. Het gaat hier niet enkel om de bodemgesteldheid of het type van grond van de wijngaard, maar ook de hellingsgraad van de wijngaard, de afwatering, het algemeen heersend klimaat van de regio of het microklimaat van de wijngaard Tevens draagt het terroir ook een stuk geschiedenis mee. De manier waarop vroegere eigenaars, zelfs generaties omgesprongen zijn met die bepaalde wijngaard, werkt nog lang door. Enkele voorbeelden : In het Toscaanse Montalcino heeft men wijngaarden aangelegd op speciaal daartoe kunstmatig aangelegde hellingen en het water van het aangelegde meer heeft ook een invloed op het specifieke microklimaat. Wijngaarden die jarenlang intensief werden behandeld met pesticiden en kunstmest, dragen daar nog heel lang de gevolgen van en het kan soms meer dan tien jaar duren eer er opnieuw (micro)biologisch leven merkbaar is in de bodem ervan
3. De wijnmaker.
Al maken twee mensen op hetzelfde stukje wijngaard een wijn van dezelfde druiven in dezelfde kelder, toch zal hun wijn verschillend smaken. De wijnmaker moet immers ingrijpende beslissingen nemen : voed ik mijn wijn op in eikenhouten vaten? Hoe lang? Wanneer bottel ik? Vaak wordt verteld dat een wijn op zijn wijnmaker lijkt. Dat is geen fabeltje.
Dat peulvruchten voedzaam zijn weten niet alleen vegetariërs. Toch hebben vooral bonen in onze streken te kampen met een imagoprobleem. Aan gebrek aan variatie zal het in ieder geval niet liggen, want met gemak tover je elke dag van de maand een andere bonenvariant op tafel. Als duwtje in de rug: een herintroductie van de wat op de achtergrond geraakte kapucijner.
Veelvoudige kleuren De kapucijner kent van oudsher verschillende benamingen, waaronder velderwt, schokkererwt en vale erwt. Dat het gaat om een variant van de erwt moge duidelijk zijn. De bewoners van het Nederlandse wadden eiland Texel, waar de kapucijner nog steeds veel gegeten wordt, noemen ze grauwe ganzen. Het grauwe verwijst naar de kleur van de meest bekende gedroogde vorm en zou ook een etymologische verklaring zijn voor de Nederlandse naam kapucijner. De kleur van de erwt lijkt namelijk op die van de grauwbruine pij van de Kapucijnen, een in de 15de eeuw gestichte kloosterorde der Minderbroeders. Wanneer je ze vers koopt zijn kapucijners echter niet bruin maar groen, zitten ze in een harige blauwpaarse peul en heten dan ook wel blauwschokkers.
Verfijnde smaken Erwten (Pisum sativum) zijn waarschijnlijk lang voor onze jaartelling ontstaan uit enkele wilde Pisum-soorten van rond de Middellandse Zee. De vele verschillende variëteiten van peulvruchten worden al eeuwenlang door de mens gegeten. De plant heeft zich zeer goed aangepast aan de lagere temperaturen en de gematigde klimaatgebieden. In Zwitserland zijn erwtenzaadjes gevonden die meer dan 5000 jaar oud zijn. Over de houdbaarheid valt trouwens niet te twisten: bij het ontdekken van Troje vond een archeoloog een grote kruik met de wintervoorraad erwten van koning Priamus: er zat nog zon 180 kilogram in, prachtig geconserveerd! Een eerste vermelding van de groene erwt of doperwt in de historische geschriften duikt op rond de 12de eeuw in Engeland. Een gedetailleerde beschrijving werd gegeven in 1536, maar tot de 18de eeuw bleef de erwt in onze streken een prijzig curiosum. In Frankrijk wekte zij de belangstelling van koning Louis XIV, een liefhebber van rariteiten. Hij promoveerde de erwt tot delicatesse op het koninklijke menu. Maar met oog op hun gunstige voedingswaarde, kweekmogelijkheden in ons klimaat en lange houdbaarheid in gedroogde vorm, lenen erwten zich uitstekend als volksvoedsel. Van het Franse hof belandden ze dan ook snel in de boerenpot en stonden ze bijna dagelijks op het menu van onze voorouders. Voor de inburgering van de aardappel werd er in ons land zelfs niet veel anders gegeten dan peulvruchten. Een overblijfsel daarvan is de typische erwtensoep of snert. Kapucijners komen oorspronkelijk ook uit Turkije en West-Azië, maar worden nu nog voornamelijk in het noorden van Nederland gegeten. Een aparte maaltijd is de kapucijnertafel of Captains Dinner. Dit is eigenlijk een soort Hollandse rijsttafel met als basis een schaal warme kapucijners in plaats van rijst. Hiernaast worden allerlei verschillende bijgerechten geserveerd.
Ongewenste geuren Verse kapucijners worden onrijp geoogst en zijn alleen in juni en juli verkrijgbaar. De suikers in de zaden zijn nog niet omgezet in zetmeel, waardoor de zaden een zoetige smaak hebben. Meervoudige suikers zoals zetmeel, die zich pas ophopen aan het einde van het groeiproces, zijn te groot om afgebroken te worden door ons lichaam en passeren zo onverwerkt het spijsverteringsstelsel tot in de dikke darm. De bacteriekolonie die daar huist weet wel raad met dergelijke lange moleculen. Bij de vertering produceren de bacteriën echter veel koolstofdioxide en andere gassen die aanleiding kunnen geven tot een vervelende winderigheid. Kook eventueel een takje bonenkruid mee, dat een extra aroma aan verse peulvruchten geeft en de verteerbaarheid van het schilletje schijnt te bevorderen. Gedroogde kapucijners moeten eerst tien uur worden geweekt voordat ze verder kunnen worden gebruikt. Ze zijn ook verkrijgbaar in blik of glazen potten en kunnen dan direct in een maaltijd worden toegepast. Ten opzichte van bruine bonen hebben kapucijners het voordeel dat ze minder snel stuk koken en een beetje knapperig blijven.
Vrouwen tutten zich graag op om indruk te maken op het mannelijke geslacht, en daar hoort ook een prachtige outfit bij. Maar soms hebben mannen het echter niet zo begrepen op de laatste modetrends waar de dames dol op zijn. Deze top 10 van The Telegraph geeft je een overzicht van de kledingstukken die je beter in je kleerkast laat hangen.
1. Tuinbroek Wie vrouwelijk voor de dag wil komen, draagt best geen tuinbroek. Mannen vinden salopetten allesbehalve aantrekkelijk en vinden ze enkel geschikt om ermee in de tuin te ploeteren.
2. Schoudervullingen We zien ze steeds vaker opduiken in het straatbeeld: de jasjes met schoudervullingen. Vrouwen zijn dol op deze trend die in de jaren '80 immens populair was en nu opnieuw zijn intrede doet, maar mannen halen er resoluut hun neus voor op.
3. 'Oma-kledij' Wollen vestjes, bloemetjesjurken en oma-kapsels zijn niet bepaald iets waar mannen warm van lopen. Wie indruk wil maken op het andere geslacht doet dat in ieder geval niet met een ouderwets kledingstuk.
4. Klompjes Helemaal hip in de jaren '70, maar nu ook anno 2011: de open schoenen met houten hak. Ze zijn dan wel trendy, maar mannen vinden ze verre van elegant.
5. Sokken in hakken Je ziet ze geregeld op de catwalk verschijnen: modellen die pumps dragen met sokken. Mannen hebben een bloedhekel aan rare trends, deze is daar een schoolvoorbeeld van. 6. Luipaardprint Ze zijn echt overal: t-shirts, sjaals, jasjes en zelfs broeken met een exotische dierenprint. Hoewel de luipaardprint erg in de smaak valt bij vrouwen, blijkt dat helemaal niet zo te zijn bij het mannelijke geslacht. Zij associëren deze prints nogal vaak met ordinaire vrouwen. 7. Jumpsuits Niet iedereen houdt van het pak dat uit één geheel bestaat, maar mannen kunnen de trend al helemaal niet bekoren. Zij vinden dat de jumpsuit eerder aan een werkoverall doet denken dan aan een modieus kledingstuk. 8. Boyfriend jeans De boyfriend jeans veroverde de harten van menig vrouwen nadat sterren zoals Jennifer Aniston en Cameron Diaz deze trend introduceerden in Hollywood. Maar mannen vinden deze losse jeans maar niks en zien de dames dan ook veel liever in een skinny jeans. 9. Dr. Martens Opeens waren ze weer daar: de 'legerlaarzen' van Dr. Martens. Ronduit lelijk volgens mannen, dus stoppen we ze misschien maar beter terug in de schoendoos.
10. Harembroek Misschien wel het meest verafschuwde kledingstuk aller tijden: de harembroek. Mannen vinden deze broek met een laag kruis en in een soepel stofje afgrijselijk. Wie aantrekkelijker voor de dag wil komen, draagt dus beter een strakke(re) jeans in plaats van deze pyjamabroek. (kgm)
***Deze kaas is te verkrijgen in de betere kaashandel, gewoonlijk 250gr maar liefst op bestelling. Het is Cyprische geitenkaas, heel gekend behalve in ons landje.
Ingrediënten: 350 gr halloumi kaas1 middelgrote paprika 1 middelgrote rode ui 4 tot 8 niet te grote champignons Verse tijm, oregano, rozemarijn, munt en peterselie 1 grote knoflookteen ca 0,5 dl olijfolie het sap van 1 limoen (zwarte)peper uit de molen 2 platte metalen spiesen Maak een marinade van ca 1 eetlepel van de gemengde verse kruiden, de olie, het limoensap, de geplette knoflook en de peper.
Snijd de kaas in blokjes van ca 2 bij 2 cm en doe die in de marinade. Laat de kaas met de champignons ca 24 uur marineren in de koelkast in een glazen of stenen schaal. Schep af en toe om. Vet de spiesen in, snijd ze paprika en de ui in stukjes van ca 2 bij 2 cm. Begin en eindig elke spies met een champignon. Rijg daartussen telkens een stukje ui stukje paprika en een stukje kaas. Gril de spiesen op de barbecue ca 10 minuten. Keer ze regelmatig en bestrijk ze regelmatig met de overgebleven marinade.
De spiesen kunnen als bijgerecht fungeren of als zelfstandig gerecht met een frisse salsa van: 4 stevige tomaten 1/2 rode ui 1 groen pepertje zonder zaadlijsten 2 el vers korianderblad sap van 1 limoen een weinig olijfolie en een paar drupjes notenolie zout en peper uit de molen .
Snij de tomaat in brunoise, de ui en de groene peper fijn snipperen en door elkaar mengen. De koriander en het limoensap toevoegen, op smaak brengen met peper en zout. Minstens en paar uur op voorhand maken.
Volgens Jacques Thienpondt, de Vlaamse eigenaar van cultdomein Chateau Le Pin in Pomerol, Bordeaux, zijn er bij wijn slechts twee vragen die echt belangrijk zijn.
De eerste vraag is de meest eenvoudige, de makkelijkst te beantwoorden, maar meestal ook de eerste die men vergeet als men een beetje dieper op wijn ingaat . Als u een wijn proeft, moet u zich simpelweg de vraag stellen : "Vind ik dit lekker of niet?" Punt uit. En of die wijn nu ruikt naar een cederhouten sigarenkistje dat twee jaar begraven geweest is en terug opgegraven werd bij herfstig stormweer, is misschien wel een leuk weetje waarmee u uw tafelgasten kan overbluffen, maar het draagt niets bij aan wat echt het belangrijkst is : wijn zou moeten synoniem zijn van plezier! De definitie van een goede wijn? Het moet beginnen en eindigen met een glimlach. Als u ooit op een wijnbeurs rondloopt, moet u eens letten op de zure gezichten van de overgrote meerderheid van de bezoekers. Teveel slechte wijn geproefd? Eerder deze eerste vraag uit het oog verloren
De tweede vraag is net iets minder belangrijk dan de eerste, hoewel ze toch niet mag onderschat worden. Als u een lekkere wijn proeft en u bekijkt de prijs, stelt u zich de vraag "Wil ik deze wijn nu aan deze prijs kopen?" (Deze vraag is vooral belangrijk voor flessen van Château Le Pin momenteel gaan recente jaargangen aan 1.000 tot 3.000 euro over de toonbank per fles, welteverstaan )
Wijn is voor iedereen die van ontdekkingen, plezier, vriendschap, smaak en eten, zeg maar van gezelligheid houdt. Ook voor u! U hoeft alleen de juiste wijn te kiezen voor het passende moment en dit aan de prijs die u ligt.
De Brassica oleracea ook wel boerenkool - was zo´n 4000 jaar geleden al bekend in Klein-Azië en stond reeds op het menu van de oude Egyptenaren. Afkomstig uit het oostelijk deel van het Middellandse-Zeegebied, is ze net als de meer bekende broccoli en bloemkool een afstammeling van de wilde kool
Na 350 v. C., de tijd waarin de Griekse wijsgeer Theophrastus een variëteit van de boerenkool beschreef (wat hebben die filosofen toch met groenten?), raakt de boerenkool dankzij stoutmoedige wereldreizigers in de loop der tijd langzaam verspreid over de rest van onze aardkluit. Het gaat hier over diverse variëteiten, elk met hun eigen benaming. Grünkohl, Braunkohl, collard greens, cottier's kale, cavolo nero, Westlandse winter, arpad, fribor of simpelweg krulkool zijn maar enkele van de vele namen van de talloze verschillende soorten van deze merkwaardige groente.
Koningin van de bladgroente Groene bladgroenten worden al te vaak gereduceerd tot een vorm van borddecoratie, en dat terwijl ze ongelooflijk voedingsrijke producten zijn. Haar naam doet weinig adellijks vermoeden, maar precies vanwege deze nutritionele rijkdom wordt de boerenkool ook wel gezien als de koningin onder de bladgroenten. Ze is een uitstekende bron van calcium, mangaan, bètacaroteen (provitamine A) en vitamines B6 en C. Verder is de groente rijk aan magnesium, ijzer, koper en vitamines B1 en B2. En daar houdt het nog niet bij op: we vinden in boerenkool ook fosfor, eiwit, vitamine B3, foliumzuur, zink en omega-3-vetzuren. Hierbij komt nog dat de calcium uit boerenkool voor 50% wordt opgenomen door het lichaam meer dan bij melk, waar dat maar 30% is.
Beschermend Potentieel kankerverwekkende stoffen in het menselijk lichaam kunnen worden geneutraliseerd door ontgiftende enzymen in de lever. Deze enzymen kunnen geactiveerd worden door de zwavelhoudende bestanddelen (fytochemicaliën) van boerenkool. Boerenkool is ook bekend voor zijn hoge carotenoïdegehalte. Deze carotenoïden fungeren in ons netvlies als antioxidanten en blauwfilters, en beschermen de ogen onder andere tegen overmatige blootstelling aan ultraviolet licht. Boerenkool schijnt wegens dit alles een goede bescherming te bieden tegen de ontwikkeling van cataract (grauwe staar).
In de tuin Boerenkool is een typische wintergroente die al rond half mei gezaaid wordt. Eens de scheuten in de zomer worden uitgeplant is boerenkool een gemakkelijke groente die weinig eisen stelt aan de grond en snel groeit. Oogsten doen we vanaf de late herfst, maar als het even kan wachten we liever de winter af, tot de vorst het zetmeel in de kool in suikers heeft omgezet en de smaak op zijn best is. Afhankelijk van de soort wordt vrieskou tot -15 ºC verdragen. Boerenkool die je voordien koopt, kun je een nacht in de vriezer of in het vriesvak van je koelkast leggen. Verse boerenkool kun je enkele dagen bewaren in de koelkast of in een koele donkere kelder, of maximaal 12 maanden in diepvriesverpakking in een vriezer van - 18 ºC.
In de keuken Krulkool, de soort die we in België nogal vaak vinden, kunnen we vanaf september hier en daar al in de winkels vinden. Meer kans om de groente te treffen hebben we echter tussen oktober en februari. We vinden de boerenkool dan meestal gewassen, voorgesneden en verpakt in de rekken. Bij verse boerenkool dien je de stronk en de stelen te verwijderen. Werk hierbij naar de top toe. Verwijder eventueel ook harde nerven. Vervolgens moeten de bladeren grondig gewassen worden. Verse boerenkool slinkt veel bij de bereiding en geeft aardig wat afval (omdat de stronk en de stelen niet gegeten worden). Reken daarom op zo'n 400 à 500 gram per persoon. Bij voorgesneden boerenkool (geeft geen afval) is zo'n 200 gram per persoon voldoende.
Jonge boerenkool kan naast gekookt ook rauw gegeten worden, bijvoorbeeld in een groentesalade. Volgroeide boerenkool moet echter gekookt worden omdat het hogere vezelgehalte zorgt voor een taaiere groente. Een goed alternatief voor echt koken is stomen met slechts een klein beetje water. Maar ook gewoon licht gebakken in een pan met wat olijfolie is boerenkool erg smakelijk. Een paar minuten gestoomd of gebakken is de groente nog lekker knapperig en erg smaakvol. Een gouden regel blijft ook hier: hoe minder je kookt, hoe meer vitaminen en mineralen je behoudt. Vitaminen verlies je door de warmte, terwijl de mineralen verloren gaan doordat ze overgaan in het water, dus ook bij niet koken kan je mineralen verliezen door de kool versneden in water te laten liggen. Bij koken van boerenkool in ruim water ben je al snel bijna de helft van de mineralen en vitaminen kwijt. Voeg zout en andere specerijen pas na het koken of bakken toe. De volgende toevoegingen zijn naast zout erg geschikt om boerenkool extra smaak te geven en meer diversiteit in je gerechten te creëren: een scheutje olijfolie, wat vers citroensap, een beetje sesamolie, een vleugje nootmuskaat of kaneel, een duimpje karwijzaad of heerlijke geroosterde pijnboompitten. Boerenkool is ten slotte ook erg goed te gebruiken om je soepen te verrijken in smaak, kleur en voedingswaarde.
Adele Edwards uit Florida heeft te kampen met een merkwaardige verslaving. De dertigjarige moeder van vijf kinderen is verlekkerd op sofa's. Niet om er in te luieren, maar om ze op te eten.
De vrouw is verslingerd aan de polyester vulling van zetels en stoelen. Tot dusver heeft ze er daar respectievelijk al acht en vijf exemplaren van naar binnen gespeeld. Dat komt overeen met een goeie honderd kilogram van dat synthetische goedje.
Dodelijk Artsen hebben Adele er al meermaals op gewezen dat haar verslaving haar dood kan betekenen. Maar mevrouw Edwards kan het gewoon niet laten. Zij lijdt aan pica of de al dan niet ziekelijke neiging om niet-eetbare dingen op te eten. Onlangs is ze nog met spoed opgenomen in het ziekenhuis om polyester uit haar ingewanden te halen. Als snoepjes "Ik was tien jaar toen ik voor het eerst met het 'spul' in aanraking kwam", doet ze haar relaas. "Al snel raakte ik verslingerd op de textuur. Voor mij smaakt de vulling van zetels als snoepjes".
Barista , espresso , Cappuccino en wat is dan een Latte art !
Wat is een Barista?
Een Barista een professional die zeer goed getraind is in het zetten van verschillende soorten koffies, met name espressokoffie. Het woord Barista is afkomstig uit Italië en wordt nu ookeen steeds meer gebruikte term in de horeca sector.
Barista is een vak dat al lang wordt beoefend door "koffie freaks", echter heeft de Baristasinds 2001 erg aan populariteit gewonnen. Steeds vaker worden professionals ingehuurd door Horeca zaken om een product te serveren van hoge kwaliteit.
Wat doet (en weet) een Barista De Barista heeft zowel de techniek als de kennis in huis om een "perfecte" kop espresso te zetten. Het is niet zomaar iemand die een kopje koffie kan zetten; De barista is als de kok in de keuken. Hij beschikt over kennis van bereidingswijze, espressomachines en vaak ook Latte Art Technieken. Een Barista is iemand die is gepassioneerd door koffie.
De Barista heeft de kwaliteiten om goede bonen te selecteren, de koffie op de juiste manier te malen en vervolgens de koffie machine dusdanig te bedienen dat de koffie wordt geserveerd met een zo hoog mogelijke kwaliteit. Consistentie is hierbij essentieel.
Wat is een espresso:
De betekenis van het woord espresso in het italiaans is "uitgedrukt" wat een zeer letterlijke beschrijving is voor het bereidingsproces van espresso. Espresso heeft betrekking op een speciale manier van koffiezetten, niet op de manier van branden of de oorsprong van de bonen. Een speciaal espresso apparaat wordt gebruikt om warm water door aangedrukt koffie te drukken. De gemiddelde doorloop tijd voor het zetten van een goede kop espresso is ongeveer 20 seconden.
Het procedé luistert nauw; de koffie moet van hoge kwaliteit zijn, de maling moet perfect en op de machine afgestemd zijn en de machine moet aan nogal wat eisen voldoen. Pas als al deze zaken in orde zijn krijgt u de zachte smaak van espressokoffie en de beroemde crèmelaag (crema). *Crema zeer belangrijk dat hoeft op elk tasje te staan, als je tasje leeg is zit de crema vast rondom de bovenrand ,in het volledig tasje is de crema al iets lichter van kleur en dan zit de crema in het tasje behalve de kant waar je gedronken hebt, prima dan heb je de correcte espresso. Zie foto, opgelet dit kopje is niet naar de juiste norm geschonken er zit al teveel koffie in maar heb dit gedaan om mooi de crema en de rand te tonen.Om goed te zijn moet het één cm onder de rand zijn van het voorverwarmde kopje en schoteltje. Maar wees gerust het smaakte lekker hoor.
.
Koffie wordt graag gedronken, omdat het gezellig is en omdat het een opkikkertje geeft. De populariteit van espresso, maar ook cappucino, koffie verkeerd en caffe latte, is de laatste jaren erg toegenomen. Mede door de opkomst van Barista's, koffie professionals en koffiebars lijkt hier voorlopig nog geen einde aan te komen.
*Espresso dient een zachte, volle en complexe smaak te hebben die nog geruime tijd in de mond achterblijft. Een soort bonbon van koffie die je weer even opfrist.
Waarom krijg je in een restaurant een glaasje water bij een espresso?
Echte Italianen drinken voordat ze hun espresso drinken een glas water, om de mond te spoelen. Hierdoor is hun smaak neutraal van alles wat ze hebben gegeten en kunnen ze extra goed genieten van de smaak van espresso.
Wat is Cappuccino:
Inleiding Cappuccino is een Italiaanse koffiesoort die wordt bereid met melkschuim, warme melk en espresso]. Cappuccino wordt in Italië vrijwel uitsluitend in de ochtend gedronken. Een populair ontbijt bestaat uit een cappuccino en een cornetto, een (zoete) croissant.
Bereidingswijze Een cappuccino bestaat uit 1 deel espresso en gelijke delen gestoomde melk en melkschuim. Een traditionele cappuccino van 150ml bestaat dus voor één derde uit espresso. en voor twee derde uit melk.
Om een goede cappuccino te maken is het van groot belang om een goede espresso. te kunnen zetten. De espresso is de basis van de cappuccino. Voor het maken van een sterkere cappuccino of espresso wordt vaak een aangepaste koffie soort gebruikt. Een donkere koffieboon heeft een sterkere smaak. Een goede espresso machine is een van de hulpmiddelen die de kwaliteit van de drank kan verhogen.
Een aantal machines hebben de mogelijkheid om automatisch opgestoomde melk op de espresso doen. Door middel van 1 druk op de knop wordt de cappuccino afgemaakt. Echter is deze methode voor veel barista's een doorn in het oog. Goede kwaliteit melk dient handmatig opgestoomd te worden in een melkkan welke vervolgens in de espresso. wordt geschonken.
Het opstomen van melk is als volgt: 1. Neem een koude schone conisch gevormde melkkan. 2. Vul de kan tot het begin van de schenktuit met koude Volle Melk. 3. Blaas de stoom even uit om de ongewenste condens te verwijderen 4. Breng de stoomtuit in de melkkan tot ongeveer 3 cm van de bodem. 5. Draai de stoomkraan open en wacht 2 seconden tot de melkkan rustig is. 6. Breng de stoomtuit nu langzaam naar het melkoppervlak. Een paar keer kort blazen en "lees" de melk. Zonder bellen! 7. Houdt met de vrije hand de zij- of onderkant van de kan beet. 8. Als u voelt dat de kan warmer wordt, breng dan de stoomtuit naar beneden tot ongeveer 1 centimeter van de bodem en laat de melk door de kan karnen/draaien. Dit is een belangrijk moment. Als u met de vrij hand voelt dat de kan warm wordt (niet meer dan 65/70 graden) draai dan de stoomkraan rustig dicht. Een mooie schenkbare creme is nu het resultaat. Vergeet niet de stoom uit te blazen en schoon te maken. 9. Neem de melkkan en observeer het resultaat. Direct gebruik is hier gewenst. 10. Als er toch kleine belletjes in de melk zitten, geef dan 1 of 2 ferme tikken met de kan op de werkbank. 11. Schenk de melk door de espresso en schudt vervolgens rustig heen en weer met het kannetje waardoor de melkschuim ook in het kopje komt.
Latte art:
De "kunstenaar", de barista, schenkt met een speciale techniek de geschuimde melk in de crèmelaag van een espresso. Met schijnbaar simpele bewegingen van het schenken van schuim ontstaan de meest prachtige en uiteenlopende motieven zoals blaadjes, hartjes en appeltjes. Deze techniek vereist een hoge kwaliteit van apparatuur en ingrediënten en vooral persoonlijke aandacht van de barista
..
Koffie en gezondheid:
koffie en gezondheid: is koffie nu gezond of ongezond? Een kop koffie bevat honderden stoffen, waarvan wij slechts ten dele weten wat voor een invloed zij hebben op de gezondheid van de mens. De ene stof heeft een positieve invoed, de andere wellicht wat negatief, maar wat het effect nu tesamen is, zeker in combinatie met andere voedingsstoffen: dan weten we het vaak niet.
Er zijn veel onderzoeken geweest naar de gezondheidseffecten van koffie, en ze spreken elkaar soms nog wel eens tegen.
In koffie zit cafeïne waaraan veel goede bijwerkingen aan toegedicht kunnen worden, maar ook minder goede. In filterkoffie en andere koffie die goed heeft kunnen trekken zit bijna 2x zoveel cafeïne als in espresso-koffie. Bent u gevoelig voor cafeïne, neem dan juist een espresso, hoewel u juist zou denken dat die meer cafeïne zou bevatten. Daarentegen houdt het filter weer andere stoffen tegen die minder goed voor de gezondheid zouden zijn. Zet u koffie met kokend water of niet, hoe heter het water hoe meer stoffen vrijkomen, de koffie kan ook verbranden.
Verder bevat koffie veel anti-oxidanten zoals chlorogeenzuur die van goede invloed zou zijn op diabetes type 2 (wat door hoge bloeddruk, hoge cholestorol, en teveel buikvet in de hand wordt gewerkt). Koffie zou niet alleen preventief werken op de ziekte van Alzheimer, maar Alzheimer zelfs kunnen genezen, zowaar!
We vinden nog wel meer artikelen van de positieve effecten van koffie op de gezondheid.
*Het idee fixe dat koffie ongezond zou zijn is echter nooit aangetoond, met name dat koffie een ongunstig effect zou hebben op de ontwikkeling van hart- en vaatziekten.
We gaan de onderzoeken niet herhalen, op internet vindt u nogal wat artikelen over de effecten van koffie op de gezondheid (soms alleen nog bij muizen getest). Vanuit de industrie gesponsorde websites worden slechts de positieve effecten benaderd, andere juist wat meer de negatieve, maar overigens ook dat dat meer met de gevoeligheid van het individu te maken heeft.
Wij zijn niet overtuigd, niet van schadelijke effecten, maar ook niet van de positieve effecten van koffie op de gezondheid. Zoals zoveel dingen: geniet van uw koffie of espresso, teveel zorgen zijn slecht voor uw gezondheid.
Als wij dadelijk weer onze koffie kunnen drinken zijn we weer helemaal blij en of het zo is of niet: wij denken dat blije mensen gezonder zijn!
Om een beetje op schema te blijven moest de tandarts al snel een tandje bijsteken.
De aan bronchitis lijdende non was altijd goed gefluimd.
Wat zei die moeder van 12 kinderen ? "Buiten verwachting gaat alles goed."
Rits
De textielindustrie staat voor een rits sluitingen.
Priesters
"Jongens zijn priesters: alles draait om het kruis".
Humor
Een blondje loopt een bank in Amsterdam Centrum binnen en vraagt om een lening. Ze zegt, dat ze voor 2 weken op zakenreis naar de Verenigde Staten moet en dat ze 10.000 euro nodig heeft. De bankbediende zegt dat de bank wel een onderpand nodig heeft voor de lening. Het blondje overhandigt de man de sleutels van een gloednieuwe Rolls Royce, die voor het gebouw geparkeerd staat. De identiteit van het blondje wordt gecontroleerd en alles klopt. De bank gaat akkoord met de Rolls als onderpand voor de lening. Als ze weg is, hebben de directeur en zijn personeel lol over het feit, dat iemand een auto van een half miljoen als onderpand gebruikt voor een lening van maar 10.000 euro. Echt iets voor een blondje, is de lacherige opinie. Een van de bankmedewerkers rijdt de Rolls in de ondergrondse garage van de bank en parkeert de auto daar. Na twee weken komt het blondje terug en betaalt netjes de lening terug, plus de rente van zo'n 45 euro. De bediende groet haar vriendelijk en zegt, dat ze blij waren zaken met haar te kunnen doen. Maar hij geeft aan dat ze wel enigszins in verwarring zijn geraakt. Na haar vertrek hebben ze haar nog een keer nagetrokken en het bleek, dat ze multimiljonair is. Waarom wou ze in vredesnaam 10.000 euro lenen, terwijl ze zelf zo rijk is? Het blondje kijkt hem glimlachend aan en zegt: "Waar zou je anders in Amsterdam voor slechts 45 euro je auto voor 2 weken kunnen parkeren ?"
Bij het openen van een champagnefles ontsnapt plots CO2 in gastoestand. Het thermodynamische evenwicht is verstoord en de wijn wordt oververzadigd met CO2. Hij moet zich kost wat kost ontdoen van het overtollige koolzuurgas. Het opgeloste CO2 keert vervolgens geleidelijk terug naar een gastoestand door bubbels vrij te geven. In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen, vormen de champagnebubbels zich niet op de plaatsen waar het glas foutjes vertoont. In de meeste gevallen zijn de cellulosevezels van handdoeken of microkristallen in de wijn die verantwoordelijk zijn voor de repetitieve productie van champagnebubbels. De opgeloste CO2-moleculen verspreiden zich in de minuscule gasbelletjes. Er ontstaat een bubbel die vervolgens in omvang toeneemt. Door de opwaartse druk komt de bubbel los, maar de ontsteking van de bubbel blijft gevangen in het deeltje. Er ontstaat een nieuwe bubbel die hetzelfde lot ondergaat en zo gaat het steeds verder. De meest actieve nucleatieplaatsen kunnen tot 30 bubbels per seconde produceren en bij het loskomen is de diameter van de champagnebubbels niet groter dan een paar tientallen micron (slechts enkele honderdsten van een millimeter).
Het opstijgen van de champagnebubbels
Van zodra de champagnebubbels van hun nucleatieplaats zijn vrijgekomen, zetten ze hun weg voort in de vloeistof. Het opgeloste CO2 verspreidt zich verder in de bubbel die groter wordt en op zijn weg naar de oppervlakte geleidelijk gaat versnellen. In het begin van de degustatie bereiken de bubbels die op de bodem van het glas zijn ontstaan en waarvan het traject in het glas dus het langst is, de oppervlakte met een diameter die bijna één millimeter bedraagt.
Het uiteenspatten van de champagnebubbels aan de oppervlakte
Net als een ijsberg komt een champagnebubbel maar voor een klein gedeelte aan de oppervlakte. Het grootste deel van het volume bevindt zich onder het oppervlak. De vloeibare film die het uitstekende deel van de bubbel vormt, wordt geleidelijk aan dunner tot hij ongeveer een micrometer bedraagt en openbarst. Er ontstaat een gaatje in de film dat verder opengaat waardoor het gas kan ontsnappen.
Andijvie is nog zon groente met een eeuwenlange voorgeschiedenis. De Egyptenaren, de Grieken en de Romeinen teelden haar al, en de lof van deze als slasoort verbouwde groente werd bezongen door Plinius, Aristophanes en Horatius. Ergens in de geschiedenis raken we het spoor echter bijster, want de eigenlijke oorsprong van de Cichorium endivia blijft onduidelijk.
Een groente met een verleden Volgens sommige auteurs stamt de andijvie oorspronkelijk uit het noorden van China, maar andere experts beweren dat ze in het oosten van het Middellandse-Zeegebied is ontstaan, als een kruising tussen cichorei en de wilde eenjarige soort Cichorium pumilum. Wat er ook van zij, feit is dat onze vergeten groente ergens in het midden van de 16de eeuw opduikt in West-Europa. Aanvankelijk werden vooral haar bladeren gebruikt voor medicinale doeleinden, zoals bij veel nieuwe groentesoorten het geval was. In Frankrijk was het binnenste van de andijvie populair als remedie tegen maagpijn, terwijl de Grieken meenden dat andijvie weerstand bood tegen gifstoffen.
In het begin van de 19de eeuw zien we de eerste andijvie in Amerika. Sindsdien is de naamgeving van deze groentesoort een beetje verwarrend. Van de Franse benaming chicorée frisée maakten de Amerikanen chicory, maar dat is de naam van witloof in Engeland, waar andijvie scarole of Batavian endive heet. Wil je in een Engelstalig land andijvie vinden, dan praat je best over endive, de meest gangbare benaming voor deze groente. Maar pas op, want Belgian endive is dan weer synoniem voor witloof!
Soorten Net zoals witloof stamt andijvie af van een plant die algemeen voorkomt in Europa, West-Azië en Noord-Amerika: de wilde cichorei of Cichorium intybus. Cichorei is de wilde vorm van de andijvie, die je soms nog in de natuur aantreft, en herkent aan haar blauwe bloemetjes. Bijzonder aan deze plant is dat de bloem zich na een halve dag sluit, om de volgende dag weer open te gaan. De cichoreiwortel wordt vandaag verwerkt in surrogaatkoffie. Andijvie, witloof, groen- en roodloof zijn dus allemaal cultuurvormen tamme zusjes zeg maar - van deze wilde cichorei en delen één hoofdkenmerk: hun bittere smaak.
Andijvie kent twee grote varianten: de gewone, gladbladige rassen en de krulandijvie. De eerste soort groeit rechtop en heeft, zoals de naam doet vermoeden, tamelijk gladde bladeren. Het is de meest gangbare andijviesoort in de keuken. De krulandijvie is rosetvormig, en je vindt haar af en toe wel in salades terug. Andijvie is rijk aan foliumzuur, vitamine C, vitamine B5 en bètacaroteen en bevat ook vitamine A, ijzer, zink en calcium. De buitenste, taaie bladeren bevatten de meeste voedingsstoffen, maar voor consumptie gaat onze voorkeur toch uit naar de binnenbladeren.
In de keuken Voor de bereiding van andijvie geef je haar bladeren eerst een overvloedige koude douche. Als je haar rauw wil eten en meestal hebben we het dan over krulandijvie - volstaat het om de andijvie te wassen, te drogen en te serveren in een salade naar keuze. De krachtige smaak van andijvie, die vooral sterk is wanneer ze in de nazomer en in de herfst geoogst wordt, vormt een ideale combinatie met geroosterde groenten, noten en bonen. Voor een verdere bereiding dien je de andijvie eerst te stoven met een beetje water. Je doet dat best niet langer dan enkele minuten, zodat de bladeren nog een zekere beet hebben. De bladgroente kan vervolgens op verschillende manieren verwerkt worden, bijvoorbeeld in een groentetaart of door aardappelpuree gestampt.
Doorgaans zie je in de zomer meer krulandijvie en vanaf de herfst de gewone soort. Door de teelt in kassen en door de import uit mediterrane landen is de groente heel het jaar door verkrijgbaar - met de grootste invoer tijdens de periode april tot en met oktober. Je kan andijvie ook makkelijk planten in je eigen moestuin. Het is een zelfstandige bladgroente die weinig verzorging vraagt. Let wel op: vroeg gezaaide andijvie in de eigen groentetuin wil wel eens doorschieten, nog voor de krop gevormd is. Andijvie voelt zich het best in een gematigd klimaat met de wortels in een voedzame grond. Boven de 20°C kunnen de bladeren zeer bitter worden (niet bij krulandijvie). Bepaalde soorten verdragen lage temperaturen en er bestaan winterharde varianten die bij 10°C nog geen krimp geven. Bewaar andijvie hooguit drie dagen in de groentelade van de koelkast. Wil je wat voorraad in je diepvriezer, dan blancheer je voor het invriezen de gesneden andijvie best ongeveer drie minuten in kokend water. Andijvie behoort wel tot de nitraatrijke groentensoorten, dus niet opnieuw opwarmen
Peuter per vergissing dronken gevoerd in restaurant.
Peuter per vergissing dronken gevoerd in restaurant.
In Michigan is een vijftien maanden oud jongetje in allerijl naar het ziekenhuis gebracht toen hij met zijn ouders een hapje was gaan eten in een vestiging van de restaurantketen Applebee's. Bleek dat de jongen per vergissing een alcoholhoudend drankje had gekregen bij zijn kindermenu. Dat meldt MyFox.
Appelsap blijkt margarita "Ons zoontje begon plots heel erg raar te doen nadat hij van zijn drankje had gedronken", zegt mama Taylor Dill-Reese. "We hadden appelsap voor hem besteld, maar toen ik daar van proefde, bleek dat ze hem een margarita hadden geserveerd".
Meer dan toegestane limiet Het jongetje werd naar het ziekenhuis gebracht. Volgens de dokters had hij meer alcohol in het bloed dan de toegestane limiet voor een volwassen chauffeur. De knaap werd ontslagen uit het ziekenhuis nadat hij zijn roes had uitgeslapen.
Fout "Niemand van ons had alcohol besteld bij het eten", vervolgt de moeder. "Het personeel van Applebee's is dus duidelijk in de fout gegaan". Bij de restaurantketen onderzoekt men het voorval.
.
.
.
.
.
