|
Met mama op de bedrandxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Met mama op de
bedrand
wordt de kamer lekker warm.
Ik mag nog even liggen
in de holte van haar arm.
Ze leest me een verhaaltje
over dromen uit een land
waar alle mensen wonen
in een nachtblauw ledikant.
Het einde moet ik zeggen,
heb ik nog nooit gehoord.
Maar zacht dat weet ik zekter,
is vast het laatste woord.
|
.
.
