Over mijzelf
Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur, en natuurlijk fietsen. Fotograferen, fotobewerking. Op internet surfen en bloggen. Maar ook een gezamelijke hobby van mij en mijn echtgenoot is dat we graag varen over verschillende wateren.







      

Hallo,niet vergeten!
Even iets laten weten.

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 

AANRADERS !!!
  • ATELIER VAN JOSEPHINE
  • POWERPOINT VAN JOKE
  • ETEN EN GENIETEN
  • PHOTOGALERY
  • NO LIMIT
  • Inhoud blog
  • Koala-baby kruipt uit buidel in Planckendael
  • Aapje gaat met winterjas shoppen in Ikea
  • Droogte houdt trekvogels op
  • Stadsvogel gebruikt peuken in nest als parasietbestrijding
  • Eerste sterren schitterden 750 miljoen jaar na oerknal
  • Afrikaanse savanne en leeuwen verdwijnen aan sneltempo
  • Thaise douane redt 600 cobra's van de feestdis
  • Honderdtal dolfijnen aangespoeld in Australië
  • Nieuwe sprinkhaansoort doet intrede in Vlaanderen
  • Beschadigd Great Barrier Reef bloeit in de diepte

                 

                                                                        

    Categorieën
  • BERICHTEN DIEREN & FOTO'S (19)
  • BERICHTEN NATUUR & FOTO'S (2)
  • Berichten-Dieren-Natuur (496)
  • Foto's (76)
  • Natuur-Reizen-Tips (62)
  • Trips; Wandelen- Fietsen (30)
  • Weetjes- Dieren (299)
  • Weetjes- Natuur (62)
  • Zoeken in blog

    Foto's van Joke

    Twintig jaar vanaf nu, je meer teleurgesteld zal worden door de dingen die je niet doet dan door degene die je wel hebt gedaan. Dus gooi uit de bowlines, zeil weg van de veilige haven. Vang de passaatwind in je zeilen. Explore, Dromen, Discover.
    02-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De charmes van een verdronken land

     

    De charmes van een verdronken land


    verdronkenland

     

    Gaat u met ons mee op één van de vreemdste uitstappen die u in België kunt maken: van een hallucinant industrieel landschap via een spookdorp naar de rust van kreken en dijken? U ontdekt het in de polders op de linkeroever van de Schelde.

    In het noordoosten van Oost-Vlaanderen, tussen de Schelde en het dorp De Klinge, ligt een polderlandschap dat in de loop der eeuwen met noeste arbeid, dijken en molens op de zee werd veroverd. De aanleg van de Waaslandhaven en de nieuwe containerdokken hebben een grote hap uit die polderrust gebeten. Vandaag betekent een uitstap hier een mix van industriële landschappen, vreemde ontdekkingen, water en natuur.

    We beginnen onze route in Kallo (afrit 9 op de E34 Antwerpen-Knokke). Dit polderdorp is door de dokken en de petrochemische industrie ingesloten. Aan de Kallosluis, de verbinding tussen de Schelde en de nieuwe dokken, voelt een mens zich vooral nietig. In de verte is de kathedraal van Antwerpen nog te herkennen, maar verder zie je alleen water, raffinaderijen, containers en petroleumtanks.

    We steken de sluis over en volgen de wegwijzers naar Fort Liefkenshoek. In het landschap van industrieterreinen en braakgronden verrijst ineens een groot wit kunstwerk van Wim Delvoye. Het staat aan de ingang van Burcht Singelberg, het nieuwe kantorencomplex van Katoen Natie. Het beeld stelt Fernand Huts, de flamboyante bedrijfsleider, voor als de Brabo van onze tijd.

    Fort Liefkenshoek, een kilometer verder, is een nog vreemdere ontdekking. Tussen al het havengeweld is hier een oud waterfort bewaard gebleven en als monument beschermd (gratis toegang). Het werd in de 16de eeuw gebouwd om Antwerpen te beschermen, maar de huidige gebouwen dateren vooral uit de tijd van Napoleon. Een tentoonstelling toont de wederwaardigheden van het fort en de strijd tegen het water. De bezoeker komt hier binnen als op een 16de-eeuws schip en gaat buiten langs een evocatie van een hedendaags containerdok. Neem de tijd voor een wandeling over de vier bastions en de omwalling, begraasd door schapen. Een uitkijktoren (let op: gevaarlijke trap!) biedt een uitzicht op de Schelde en de industriële omgeving.

    Een spookdorp vol kunst

    Na het fort rijden we nog wat noordelijker naar Doel, het polderdorp dat zich blijft verzetten tegen zijn verdwijning. De meeste huizen staan nu leeg en in de tuintjes staat het onkruid manshoog. Toch is het dorp niet zo dood als het lijkt. Er wonen nog steeds een honderdtal mensen (let op de bordjes "bewoond") en de horecazaken zitten 's middags goed vol. Op tal van huizen hebben kunstenaars en dichters fresco's, schilderijen, gedichten en graffiti aan-gebracht. Een wandeling over de Scheldedijk is ook een must, dit voor het zicht op de oude en de nieuwe energie: de molen uit 1623 en daarachter de kerncentrale.

    Voorbij Doel maakt de haven plaats voor een vredig polderlandschap van dijken, kaarsrechte wegen en landbouw. Door de Prosperpolder, net onder de Nederlandse grens, rijden we richting Kieldrecht. In de negentiende eeuw werd het land hier op het water gewonnen door hertog Prosper d'Arenberg. Voor zijn werkvolk bouwde hij het gehucht Prosperpolder, maar vandaag zou hij zich wellicht omkeren in zijn graf. In het kader van de natuurcompensatie worden grote stukken ten noorden van Doel nu weer ontpolderd. Tegen 2015 zal hier een nieuw natuurgebied met slikken en schorren ontstaan, dat overstromingen moet opvangen.

    Hooguit een visser

    Nog verder in de polder zijn er kreken overgebleven toen de zee zich na de zoveelste overstroming terugtrok. Als u in Kieldrecht richting Verrebroek rijdt, ziet u rechts van de weg de Grote Geule liggen, een idyllische waterplas die nu een natuurreservaat van Natuurpunt is geworden. Deze kreek is niet vrij toegankelijk, maar dat geldt wel voor een ander natuurgebied, de kreken van Saleghem . Hiervoor moet u van Verrebroek nog even doorrijden naar Meerdonk. Aan het Natuurhuis Panneweel vertrekt een bewegwijzerde wandeling van 5,5 km. Hier kunt u op het einde van uw uitstap voelen hoe rustig de polder ooit was. Langs de waterplassen komt u hooguit een visser tegen. En op de dijken een schaapherder....

    Ook leuk om te doen

    Fietsen langs de Ecoroute: deze bewegwijzerde fietstocht loopt door de polders ten westen van Doel. 34 km lang (eventueel in te korten tot 25 of 19 km). In de kerncentrale van Doel, het vertrek- en eindpunt van de route, kunt u voor uw tocht zelfs gratis een fiets huren (zie Praktisch).

    Varen naar Lillo: in Doel kunt u in de weekends heen en terug het veerbootje naar Lillo nemen, dat andere verdronken dorp op de rechteroever van de Schelde. 

    Praktisch

    Toeristische info: Toerisme Waasland, Grote Markt 45, 9100 Sint-Niklaas, tel. 03 760 92 62 en www.toerismewaasland.be .

    Fort Liefkenshoek: tot 31/10 open woensdag t.e.m. zondag, 10-18 u., gratis. Van 1/11 tot Pasen: alleen weekend 13-17 u.

    De Ecofietsroute: gratis huren van een fiets is elke dag tot 30/9 mogelijk aan het Bezoekerscentrum van de kerncentrale Doel. Reserveren: tel. 03 202 20 50.

    Natuurhuis Panneweel: Krekeldijk 2, 9170 Meerdonk. Info: tel. 03 775 27 70.


    Auteur: Ludo Hugaerts
    bron; plusmagazine.be


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ei van een plant



    Een ei van een plant


    een ei van een plant


    Eggling heet de nieuwste plantendecoratie. Het hebbeding lijkt op een ei, maar groeit met de nodige zorg uit tot een prachtige plant.

    Het eitje moet in het eerste stadium net als een dierlijk ei behandeld worden: het hoofdje met een lepel stuk slaan is dus de boodschap. Koken moet niet!

    Daarna geef je het plantje/eitje gedurende enkele dagen wat water en geeft het genoeg zonlicht. Na enkele dagen groeit er een leuk plantje uit het schelpje. Van een eye catcher gesproken!

    Eggling is te koop bij de Parijse Colette

    bron; gva.be


    29-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Varen in Nederland



    Varen in Nederland op het hollands diep.

     




















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.UA meet milieuvervuiling met egels



    UA meet milieuvervuiling met egels


    ua meet milieuvervuiling met egels 2


    Uit onderzoek van de Universiteit Antwerpen (UA) blijkt dat de milieuvervuiling vrij accuraat valt vast te stellen met behulp van egels. De opmerkelijke resultaten werden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Zoogdier van het Nederlandse Natuurpunt.

    De onderzoekers voerden testen uit met een egelpopulatie in Hoboken die zich heeft gevestigd op minder dan 1 kilometer van een metaalverwerkend bedrijf. Daarnaast onderzochten de wetenschappers zes egelpopulaties ten noordoosten van Hoboken. De verste egelpopulatie bevond zich in Zoersel, op een ruime afstand van 20 kilometer van het vervuilende bedrijf.

    Chip

    178 egels werden gevangen en gemerkt met een chip. Van 83 onder hen werden haar en stekels verzameld. Die werden later geanalyseerd op zware metalen.

    De resultaten spreken boekdelen. Hoe dichter een egel zich bij het metaalverwerkende bedrijf bevond, hoe meer zware metalen er werden teruggevonden in de haren en stekels.

    De egels uit de populatie die zich op 1 kilometer van het bedrijf bevonden hadden tientallen keren meer zilver, arseen, cadmium en lood in hun lichaam dan andere egels

    bron; gva.be


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is dit het grootste paard ter wereld?

     

    Is dit het grootste paard ter wereld?


    is dit het grootste paard ter wereld 

      Poe uit het Canadese Tupperville zou best wel eens het grootste paard ter wereld kunnen zijn. Het dier meet (van hoef tot schouder) 2,05 meter en weegt meer dan 1.300 kilo.

    Het paard krijgt mogelijk een plekje in het Guinness Book of World Records. Het officiële record staat op naam van het Texaanse paard Remington, dat 2,03 meter groot is.

    Eigenares Shereen Thompson: "Ik wil die jongens van Guinness zo snel mogelijk hier."

    Foto Daily Mail
    bron; gva.be

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Britse toerist veinst dood om aan olifant te ontsnappen



    Britse toerist veinst dood om aan olifant te ontsnappen



    Een Britse toerist is op het nippertje aan een vreselijke dood ontsnapt. Jonathan Sykes (24) was op trektocht door Kenia toen hij plots werd aangevallen door een losgeslagen olifant. Hij probeerde aan de schoppartij te ontkomen door te vluchten, maar de olifant greep hem telkens bij het nekvel. Een plotse ingeving om zich een bolletje te wurmen, redde zijn leven. In het ziekenhuis moest hij 80 keer gehecht worden aan zijn gehavende been.

    "Na de eerste slagen veinsde ik gewoon dat ik dood was, zodat het beest geen interesse meer zou krijgen. Ik wrong me in een bolletje, terwijl de olifant me wel 15 meter ver schopte. Toch bleef ik volhouden. Uiteindelijk ging hij niet meer met zijn volle gewicht op mij staan, denkende dat ik de geest had gegeven", zei een opgeluchte Sykes, die met twee gidsen en zeven toeristen op pad was. De natuurliefhebber steekt de hand overigens volledig in eigen boezem. "Tuurlijk neem ik hem niets kwalijk. Hij voelde zich bedreigd en verdedigde zijn territorium. Niets mis mee." (dea)


    bron; demorgen.be

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Libellen dreigen uit te sterven rond Middellandse Zee

     

    Libellen dreigen uit te sterven rond Middellandse Zee



    Een vijfde van de libellen en waterjuffers in het Middellandse Zeegebied wordt met uitsterven bedreigd. Oorzaak is het oplopende tekort aan zoetwater in combinatie met klimaatverandering. Dat meldt het Internationaal Comité voor Natuurbehoud (IUCN). De IUCN onderzocht 163 soorten libellen en waterjuffers.

    Kritiek
    Vijf soorten bevinden zich in een kritieke fase van uitsterving, dertien worden bedreigd en nog eens dertien soorten zijn kwetsbaar. Het merendeel van de bedreigde soorten leeft in ecosystemen in de Levant (Israël, Jordanië, Libanon, de Palestijnse Autoriteit en Syrië), Zuid-Turkije, de Balkan, het noordwesten van Algerije en Noord-Tunesië.

    Mens
    De zoetwaterecosystemen daar worden bedreigd door de menselijke waterconsumptie, verontreiniging, irrigatie en droogte.

    Langlopende acties op regionaal, nationaal en internationaal niveau zijn nodig om het tij te keren, vindt de IUCN. De betrokken landen moeten hun verantwoordelijkheid nemen om deze soorten te beschermen. (anp/mvl)

    bron; hln.be

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Zeldzame vogels Avifauna terug

     

    Zeldzame vogels Avifauna terug


    Het stel zeldzame Montserrat troepialen dat bijna twee weken geleden werd gestolen uit vogelpark Avifauna in Alphen aan den Rijn, is weer terecht. Een man die ze volgens een woordvoerder van het park te goeder trouw had gekocht, kreeg argwaan toen hij in de media las over de diefstal. „Toen hij ze kocht, wist hij niet om wat voor vogels het ging”, aldus de zegsman dinsdag. De man bracht nog vier vogels terug, die „wat vervangbaarder zijn”. Van de Montserrat troepiaal leven er volgens hem nog ongeveer vijfhonderd in de natuur en vijftig wereldwijd in dierentuinen.


       

      Een Montserrat Troepiaal.

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kikker slikt lampje in en geeft licht

       

      Kikker slikt lampje in en geeft licht



      James Snyder is in zijn opzet geslaagd. De Amerikaanse fotograaf wilde knappe beeldjes schieten van kikkers in zijn tuin. Hij lokte de beestjes met lampen.

      Lampje ingeslikt
      De lampjes moesten 's avonds zwermen insecten lokken en zo ook kikkers die dol zijn op de kleine beestjes. "Plots zag ik een kikker op een boom zitten. Ik dacht eerst dat hij gewoon op een lampje zat maar toen ik dichterbij kwam en inzoomde, merkte ik dat hij gewoon een lampje ingeslikt had." En zo kon de jongeman uit Palm Beach, Florida een foto maken van een lichtgevende kikker. "Ik maakte eerst enkele foto's en trok daarna voorzichtig aan het koordje van de lampjes. Het lampje kwam langzaam uit de kikker. Het beestje bleef eerst nog versuft zitten maar kroop na een tijdje toch stilletjes weg. Ik kan iedereen geruststellen, ik heb de kikker intussen al teruggezien. Hij leeft dus nog", besluit Snyder. (hlnsydney)

      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duiven moeten binnenblijven tijdens Chinese feestdag

       

      Duiven moeten binnenblijven tijdens Chinese feestdag



      De regering in Peking heeft een vliegverbod voor duiven uitgevaardigd op 1 oktober. Op die dag viert het land haar nationale feestdag en de Communistische Partij wil niet dat duiven roet of wat anders in het eten komen gooien. Alleen de duiven in de parade mogen uitvliegen.

      De dertigduizend eigenaars van duiven in Peking hebben een bericht gekregen. Ze moeten hun een miljoen duiven tot en met twee oktober binnenhouden. De viering van de feestdag en zestig jaar communistisch bewind zal niet onopgemerkt voorbij gaan. Een grote militaire parade met dansers en andere entertainers zal door de stad trekken om hulde te brengen aan Mao Zedong. Hij stichtte op 1 oktober 1949 de Chinese volksrepubliek op het plein van de Hemelse Vrede. Duivenliefhebbers zullen tijdens de parade wel aan hun trekken komen want er zullen zestigduizend duiven gelost worden. (hlnsydney)

      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stier ontsnapt uit slachthuis en dolt met agenten

       

      Stier ontsnapt uit slachthuis en dolt met agenten



      Een stier van ruim 600 kilo is ontsnapt uit een Amerikaans slachthuis en sleepte in zijn vlucht meerdere agenten mee. Uiteindelijk kon de politie het dier toch vangen.

      De agenten werden aan een lasso door de straten van New Jersey gesleept, nadat het kolossale beest uit een slachthuis was ontsnapt. Agenten omsingelden de stier en wierpen een lasso om zijn kop. Op dat moment ging hij er vandoor en sleurde de agenten met zich mee. Na tien blokken lukte het een agent om de stier te verdoven, waarna hij in het slachthuis alsnog zijn lot moest ondergaan, schrijft De Telegraaf. (hlnsydney)

      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'Het gaat heel slecht met de egel'



       
      'Het gaat heel slecht met de egel'

      door Mariette Mulkens.


      De Zoogdiervereniging heeft 2009 uitgeroepen tot het 'Jaar van de Egel'. Met een egelcampagne, een site (www.jaarvandeegel.nl), een landelijke egeltelling en vorige week was er een heus egelweekend. - Heeft al die aandacht zin? Dré Scheeres van de Egelopvang Roosendaal: "Jazeker.

      Het is echt noodzakelijk, want het gaat heel slecht met de egels. Er worden er heel veel doodgereden. Ik schat alleen al in West-Brabant vele honderden. En wat net zo erg is: er worden er bijna net zo veel vergiftigd met spul tegen slakken en luizen. Alleen zie je die egels niet, want een zieke egel verstopt zich."
       
      -Merkt de opvang ook dat het slecht gaat met de egel?

      "Absoluut. Wij krijgen ieder jaar zo'n 160 tot 170 zieke of gewonde egels binnen. Dit jaar zitten we pas op 110. En dat zullen er niet veel meer worden, want in november begint de winterslaap."

      -Dan gaat het toch juist goed?

      "Nee, was dat maar waar. Omdat onze opvang steeds bekender wordt, krijgen we zelfs egels uit Midden- en Oost-Brabant. Nee, er zijn simpelweg minder egels. Als ze er niet zijn, kun je ze ook niet aanrijden."

      -Mensen die egels zien, of juist niet meer, kunnen dat melden op de site. Doel is om de egel op de lijst met bedreigde diersoorten te krijgen. Wat vindt u daarvan?

      "Dat zou heel mooi zijn, want dan moet de overheid maatregelen nemen, bijvoorbeeld meer gaas langs de wegen en wildtunnels aanleggen."
       
      -In de krant stond een oproep: de tuin moet egelvriendelijker.

      "Ja, dat zou veel schelen. Mensen worden steeds luier. Ze gooien de tuin vol tegels en ze sluiten hem met een schutting hermetisch af. Tegenwoordig vinden mensen het vreemd als er een egel in de tuin loopt. Wat wil je, hij kan er niet eens in. Als we willen dat egels overleven, moet dat echt anders."

      bron; bndestem.nl
       

      28-09-2009
      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Madeira; Wandelgeluk in soorten




      Madeira;
      Wandelgeluk in soorten



       foto'smadeiracasa.com


      De vele paden maken Madeira tot een ideaal wandeleiland.

      Eigenlijk had dit verhaal beter geschreven kunnen worden door Paula. Paula, een 49-jarige Britse uit de buurt van Blackpool, is een echte wandelaar. Zes dagen geleden kwam ze aan op Madeira en liep ze rechtstreeks vanaf het blinkend nieuwe Aeroporto do Funchal de bergen in.

      Daar is ze sindsdien gebleven. Wandelend, haar eigen potje kokend en slapend in haar bivakzak bij de uitdovende warmte van een kampvuurtje. Dit is Paula’s zevende dag op Madeira en de lokale hotellerie heeft nog geen cent aan haar verdiend.

      We komen elkaar tegen op het pad naar de Caldeirão Verde, een wandeling langs een van de vele irrigatiekanaaltjes (levada’s) waardoor het water van de bergen naar de lager gelegen akkers stroomt. Ik heb geslapen in een groot en zacht bed van de Quinta do Furão in Santana, heb vanmorgen ontbeten met uitzicht op zee en ben met mijn huurauto naar de parkeerplaats gereden waar ik mijn wandeling ben begonnen.

      Madeira lacht me toe. De doorkijkjes naar de blauwe zee in de diepte en dorpjes met witte huizen en oranje daken zijn adembenemend, de natuur is uitbundig groen, en het pad langs de levada is een niet te missen wegwijzer. Terwijl ik verzonken ben in wandelgeluk verschijnt Paula ineens op een richel boven me.

      Ze zegt goedendag en kijkt daar opgelucht bij. Als ik stop om een praatje te maken, blijkt waarom. Paula heeft een rampdag achter de rug. Ze is gisteren jammerlijk verkeerd gelopen. Ze moest zich een weg banen door dicht struikgewas en kwam op veel te steile hellingen. Ze heeft gebeden dat ze het mocht overleven. De hele dag heeft ze rondgedoold om uiteindelijk uit te komen op de plek waar ze ’s ochtends was begonnen. Vanmorgen heeft ze het juiste pad gevonden, maar nu is ze door haar eten heen, en de volgende plaats waar ze eten kan inslaan, is ver weg.

      Neem een deel van mijn lunchpakket, bied ik aan. Het is toch te veel. Bovendien ligt het diner van gisteravond – zwaardvis met banaan, een Madeirese specialiteit – nog zwaar op mijn maag.
      En zo zitten we even later mijn brood te delen in de Caldeirão Verde, een groen keteldal waar het water van loodrechte hellingen klaterend in een helder bergmeer druipt. Ik in een licht jasje en een Adidas-trainingsbroek, Paula in een stevig fleecejack, kaki wandelbroek met opgestikte zakken en stoere leren bergschoenen.

      Ze wijst naar het bergmeertje onder ons waarin grijze schaduwen wegschieten. Forellen. Natuurlijk heeft ze visgerei bij zich. Maar geen mobiele telefoon.

      Ze was bijna dood geweest, zegt Paula terwijl ze een yoghurtje leeglepelt. ’s Morgens had ze de tunnel genomen onder de Pico Ruivo door, de hoogste berg van Madeira. Drie kwartier in het pikkedonker, doodeng. Ze had kunnen zweren dat er iemand in haar nek hijgde.

      Als Paula dit had geschreven, was het een verhaal geworden vol afgronden en ruige bergen, over schuilen tegen de regen in grotten, over droogvoer eten bij het kampvuur en de wurgende onzekerheid van de wandelaar die de weg kwijt is. Maar ook over de rust van de natuur, de weldaad van het alleen zijn, het fluiten van de schaarse vogels in de vroege ochtend en het wonderschone landschap helemaal voor jou alleen. Als ze iets heeft geleerd, zegt Paula, die landschapsarchitectuur heeft gestudeerd, dan is het wel dat je de natuur het beste met rust kunt laten.

      Ik heb een heel ander verhaal. Dat van mij gaat over pootjebaden op het zwarte stenenstrand van Funchal en wandelingen langs stromende watertjes en groene hellingen, over een ritje met een huurauto door groene valleien met terrassen vol bananenbomen en een biertje op het terras van het hotel met uitzicht op de ondergaande zon. Eén eiland, twee verhalen.

      Na de lunch lopen Paula en ik een stukje samen op. Ik terug naar mijn auto, Paula verder op haar tocht. Na een tijdje kruisen we het pad dat van het gehucht Ilha naar de Pico Ruivo voert. Paula twijfelt. Bergop ligt de uitdaging, de top die ze op moet, beneden lonkt een warme maaltijd en misschien zelfs een echt bed. Ze wil naar boven lopen, maar draait zich dan toch om. De Pico Ruivo kan tot morgen wachten. Ze zwaait als ze afdaalt.



       foto'smadeiracasa.com

      De volgende dag wandel ik met een gids via geplaveide toeristenpaden over de drie hoogste toppen van Madeira naar de Pico Ruivo. We lopen de hele dag in een natte wolk. De fantastische uitzichten die deze wandeling beloofde, zijn in nevelen gehuld. Boven in de berghut kijk ik of ik Paula zie. Ze is er niet. Als we teruglopen naar de parkeerplaats, waar het busje wacht dat ons terugbrengt naar het hotel, denk ik aan het verhaal dat Paula gisteren vertelde, vlak voordat we uit elkaar gingen. We stonden aan de rand van een afgrond en keken naar beneden. Paula vertelde over Jezus die door de duivel werd uitgedaagd om van een berg te springen. Als hij echt de zoon van God was, zou hem toch niets kunnen gebeuren, God zou hem altijd redden.
      Het trok haar ook wel, bekende Paula. Het pad afspringen en naar beneden duiken, met gespreide armen de leegte in en maar zien wat er gebeurt. Misschien wilde Paula wel aan het leven ontsnappen. Maar willen we dat af en toe niet allemaal?

      VIJF KEER MADEIRA

      Wandelen: Langs de levada’s, de irrigatiekanaaltjes waarmee het water uit de bergen naar de akkers wordt geleid, kun je prachtig wandelen. Maar je kunt ook omhoog. De hoogste top, de Pico Ruivo (1862 meter), ligt midden op het eiland en is bereikbaar via goed onderhouden paden.

      Ritje maken: Voor wie een huurauto heeft: maak een ritje over het eiland. Een mooi dagtochtje is van Funchal omhoog naar de Pico do Arrieiro, via Ribeiro Frio naar Santana, over de kustweg naar São Vicente en dan midden over het eiland via de pas van Encumeada weer terug. Fototoestel mee.

      Slapen op een quinta Het eiland mikt op de welgestelde reiziger, dus er zijn veel luxe hotels. Een categorie apart zijn de quinta’s, voormalige landhuizen die zijn omgebouwd tot hotel. Er zitten hele mooie tussen, zoals de Quinta do Furão in Santana aan de noordkust. Op een rots aan zee aan de zuidkust in Ponta do Sol ligt de Quinta da Rochinha. Adembenemend. www.quintas-madeira.com.

      Jardim Botanico: Je rijdt er onderdoor als je van het vliegveld naar hoofdstad Funchal rijdt: de botanische tuin. Acht hectare bloemen, bomen en planten van binnen en buiten Madeira.

      Maderawijn: In Funchal zijn wijnhuizen waar je madera kunt zien en proeven. The Madeira Wine Company: Avenida Arriaga 28 (www.madeirawinecompany.com). D’Oliveiras: Rua dos Ferreiros 107.

      DOEN & Laten

      Vliegen
      Transavia vliegt maandag en donderdag tussen Schiphol en Madeira. Heen 6.45 uur (aankomst Funchal 9.45), terug 10.40 (aankomst 15.40). In Madeira is het één uur vroeger. Een retourticket kost ongeveer 340 euro. TAP Air Portugal vliegt dagelijks tussen Amsterdam en Madeira, met een tussenstop in Lissabon of Porto. Ticket ongeveer 480 euro.

      Slapen
      Madeira is voor de luxe toerist. De hoofdstad Funchal heeft een hotelstrip met veel grote, dure hotels. Wie graag rustig zit, is beter af op een quinta. Zie www.madeiraislands.travel, www.madeira-rural.com. Campings zijn er ook. Zie www.madeira-camping.com.

      Vervoer
      De gemakkelijkste manier om jezelf te verplaatsen is een auto huren. Dat kan op het vliegveld van Funchal. Wie geen auto heeft, is aangewezen op taxi’s en bussen.

      Wandelen met een gids
      Het is prachtig wandelen op Madeira. Een probleem bij het wandelen op Madeira is: hoe kom je naar het beginpunt van je wandeling en hoe kom je terug als je klaar bent? Wandelbedrijfjes bieden georganiseerde wandelingen aan met gidsen. Je loopt dan in een groep van tien tot vijftien personen. Een bus brengt en haalt de wandelaars. Een georganiseerde dagwandeling kost zo’n 35 euro.
      Enkele wandelbedrijven zijn: Nature meetings (www.naturemeetings.com), Madeira Explorers (www.madeira-explorers.com), Terras d’Aventura (www.terrasdeaventura.com), Madeira Wind Birds (www.madeirawindbirds.com).

      En op eigen gelegenheid
      Wie het liever zelf uitzoekt, moet voor eigen vervoer zorgen. Een huurauto is het gemakkelijkst. Dan moet je je wandeling wel zo plannen dat je weer uitkomt op je beginpunt. Een taxi huren kan, maar loopt snel in de papieren. De bus is een optie. Dat vereist wel wat puzzelwerk en veel geduld.
      Er zijn goede wandelgidsen te koop van Madeira. De ANWB heeft een wandelgids, de Duitse uitgever van wandelgidsen Rother heeft een (Engels- en Duitstalige) gids. De meest complete is de Nederlandstalige Sunflower Wegwijzer, met autotochtjes en wandelingen. Busverbindingen worden aangegeven. Bij het toeristenbureau zijn folders met wandelingen te krijgen.

      Oppassen
      Wandelen op Madeira is prachtig, maar niet per se ongevaarlijk. Goed schoeisel wordt van harte aanbevolen en hoogtevrees is onhandig. De paden langs de irrigatiekanaaltjes (levada’s) lopen meestal vlak, maar ze kunnen wel langs steile afgronden voeren. De wandelingen in de folders van het toeristenbureau zijn geel-rood gemarkeerd en altijd goed beveiligd. Houd rekening met het weer, dat is zeer veranderlijk. Terwijl je beneden in de zon zit, kan het boven regenen.

      Seizoen
      Het eiland heeft een subtropisch klimaat waardoor het bijna het hele jaar goed toeven is. Alleen in juli-augustus kan het (vochtig) heet worden. Het voorjaar is het beste seizoen omdat er dan veel bloemen bloeien. Maar dan is het ook druk, in de winter is het rustiger. Madeira is beroemd om zijn Nieuwjaarsvuurwerk dat veel toeristen trekt. Druk bezocht worden ook de wijnfeesten begin september.

      door mac_van_dinther
      bron;volkskrantreizen.nl

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eén op zes Mediterrane zoogdieren in gevaar

       

      Eén op zes Mediterrane zoogdieren in gevaar



      Eén op zes mediterrane zoogdieren is met uitsterven bedreigd. Hun habitat wordt vernield door verstedelijking, landbouw en de klimaatverandering. Dat stelt het IUCN in een nieuwe studie.

      Kritiek
      Van de 320 zoogdieren die bestudeerd werden, verkeren 49 in gevaar. Twintig soorten kunnen nergens anders in de wereld gevonden worden. Bij drie procent van de soorten is de graad van bedreiging zelfs 'kritiek'. Daarbij horen ook de monniksrob en de Iberische lynx.

      Herten
      In 90 procent van de gevallen is een bedreiging van de leefomgeving de oorzaak van het probleem. Vooral in de Turkse bergen, in het noordwesten van Afrika en landen als Jordanië en Israël leven veel bedreigde diersoorten. Veel herten en konijnen worden met uitsterven bedreigd. Het Mesoptamische damhert is bijvoorbeeld al uitgestorven. (gb)

      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Berenpopulatie Canada in amper twee jaar "ingestort"

       

      Berenpopulatie Canada in amper twee jaar "ingestort"



      De Canadese overheid weigert voorlopig een moratorium in te stellen voor de jacht op beren, tot grote ontevredenheid van de meerderheid van de bevolking. Zo'n jachtverbod is dringend nodig, want de populatie grizzly- en zwarte beren is ingestort de jongste twee jaar. De beren verhongeren en maken geen kleintjes omdat er geen zalm is: het aantal vissen dat de rivieren opzwemt om te paaien is met 90 procent afgenomen.

      Cruciale maand
      Deze maand is een cruciale voor de beren in Canada. Ze leggen nu hun vetreserves aan waar ze de strenge winter mee moeten doorkomen. Dat gebeurt voornamelijk door het eten van zalm. Maar de jongste twee jaar is de zalm grotendeels weggebleven. Het gevolg is dat veel beren tijdens hun winterslaap sterven van de honger.

      "Onvindbaar"

      "Ik had in de herfst nog nooit hongerige beren gezien", vertelt berenexpert en natuurfotograaf Doug Neasloss, "maar vorig jaar wel dus." Neasloss merkte ook dat er dit voorjaar veel minder beren waren. "En nu zijn ze bijna onvindbaar."

      16 rivieren, geen welpjes
      Zijn verhaal wordt bijgetreden door gidsen en rangers die nauwlettend geteld hebben in 16 van de belangrijkste rivieren voor beren aan de westkant van Canada. Ze maken allemaal gewag van een "enorme afname" van het aantal beren. Wat zo mogelijk nog verontrustender is: er worden geen welpjes gespot.

      Paradox
      Paradoxaal genoeg is de overlast die beren veroorzaken in Canadese dorpjes flink toegenomen de jongste jaren. "Het is moeilijk om de mensen te overtuigen dat de berenpopulatie ingestort is als ze er steeds meer in hun buurt zien", zegt Ian McAllister van Pacific Wild. "Maar dat is het hem nu juist: die beren komen naar bewoonde gebieden omdat ze uitgehongerd zijn."

      Geen zalm
      Dat de beren honger hebben lijkt logisch als je de cijfers van het visbestand bekijkt. Bijvoorbeeld: in de Fraser-rivier zwommen tot voor een paar jaar nog 10 miljoen zalmen tijdens de zomer. Nu zijn het er nog een miljoen.

      Overheid terughoudend

      Maar de Canadese overheid lijkt erg terughoudend om in te grijpen. In juli vergrootte ze het gebied waar beren niet mogen gedood worden van 4.700 naar 19.000 vierkante kilomter. Canada is ongeveer 10 miljoen vierkante kilomter groot. En er komt een telling van de beren, maar, en dit maakt erg veel Canadezen boos, pas na het jachtseizoen in de herfst.

      Voor de lol
      Dat jachtseizoen is nogal lucratief voor de overheid. De lokale besturen innen flink wat geld van vergunningen die ze aan de jagers verkopen. Beren worden overigens alleen nog voor de lol en de trofee gejaagd. Alleen de provincie Alberta heeft voorlopig ingegrepen. Daar werd afgelopen week een compleet jachtverbod afgevaardigd ondanks intensief gelobby van jagersverenigingen. (mvl)
      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lijst met 42 zoogdieren die je als huisdier mag houden



      Lijst met 42 zoogdieren die je als huisdier mag houden


      Een wasbeer houden mag vanaf donderdag niet meer.
      Vanaf 1 oktober mogen nog maar 42 soorten zoogdieren als huisdier worden gehouden. Ook de handel in zoogdieren wordt sterk beperkt. Dat kondigde de Dienst Dierenwelzijn afgelopen zomer aan. Eigenaars die kunnen bewijzen dat ze een verboden dier al voor het verbod in hun bezit hadden, mogen het bijhouden. Onder meer apen, wasberen en servallen zijn dus voortaan verboden.

      De beperking werd in 2002 al eens ingevoerd, "met succes", zo luidt het. "Die wetgeving werd vrij goed opgevolgd en zorgde ervoor dat het aantal klachten over het houden van exotische zoogdieren door particulieren jaar na jaar verminderde." Eerder dit jaar werd het besluit echter vernietigd door de Raad van State na een klacht van een vereniging van dierenhandelaars en dierenhouders. Er is nu rekening gehouden met de opmerkingen van de Raad van State. Ook de handel in zoogdieren wordt sterk beperkt, om te vermijden dat mensen impulsief een dier kopen zonder te weten hoe het verzorgd en gehuisvest moet worden.

      42 soorten die nog mogen worden gehouden
      bennettwallabie
      hond
      kat
      fret
      ezel
      muildier
      paard
      muilezel
      varken
      lama
      guanaco
      alpaca
      axishert
      edelhert
      sikahert,
      damhert
      huisrund
      Aziatische buffel
      geit, steenbok
      wild schaap
      schaap
      zwartstaartprairiehond
      Aziatische gestreepte grondeekhoorn
      oostelijke wangzakeekhoorn
      Chinese dwerghamster
      goudhamster
      Campbell dwerghamster
      Roborovski dwerghamster
      Dzjoengaarse dwerghamster
      echte renmuis, woestijnmuis
      stekelmuis
      dwergmuis
      Afrikaanse dwergmuis
      huismuis
      bruine rat
      chinchilla
      cavia
      mara
      degoe
      konijn

      (belga/kh
      bron; hln.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Levende lederschildpad voor de kust van Texel



      Levende lederschildpad voor de kust van Texel

      Archieffoto

      Voor de kust van het Waddeneiland Texel is gisteren een levende lederschildpad gesignaleerd. Dat heeft Ecomare, centrum voor de Wadden en de Noordzee, vandaag bekendgemaakt.

      Derde melding
      Het dier is gezien en gefotografeerd tussen Texel en Den Helder. Volgens een woordvoerster van Ecomare is het heel bijzonder dat het dier in de Noordzee zwemt. "Het is de derde melding ooit van een levende lederschildpad voor de Nederlandse kust", aldus de zegsvrouw.
       
      Opmerkelijk is ook dat er vorige week een dode lederschildpad op het strand van Den Helder werd gevonden.

      Kwallen
      Ecomare probeert met onderzoekers van de Amerikaanse weerdienst, de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), een verband te vinden voor deze twee meldingen in korte tijd. "We zijn zelf ook nog een beetje beduusd van deze meldingen en hebben nog geen directe verklaring", aldus de woordvoerster van Ecomare.
       
      Op dit moment zijn er veel kwallen in de Noordzee. "Lederschilpadden leven van kwallen. Misschien komen de dieren op het vele voedsel af", aldus de zegsvrouw.
       
      Volgens diegene die de schildpad heeft gezien, was het dier bijna 2 meter groot en erg actief. (anp/ka)

      bron; hln.be

      27-09-2009
      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Beer doodt berin voor ogen van bezoekers in Duitse zoo



      Beer doodt berin voor ogen van bezoekers in Duitse zoo



      Voor de ogen van dierentuinbezoekers in het Noord-Duitse Stralsund heeft een bruine beer een vrouwelijke soortgenoot gedood. De precieze omstandigheden rond het voorval zijn nog onbekend. De zone rondom het leefgebied van de beide Syrische bruine beren is afgezet, liet een woordvoerder van de dierentuin weten.
       
      De zoo haalde anderhalf jaar geleden berin Klara uit het dierenpark Gotha. In de zomer van 2008 had Stralsund een partner voor haar gevonden: Balou uit de dierentuin van de Zuid-Franse stad Montpellier.
       
      Syrische bruine beren zijn de kleinste bruine beren. Ze kunnen 1,5 tot 2,6 meter groot worden. In Duitsland wordt de berensoort in vijf dierentuinen gehouden. In Stralsund waren Balou en Klara de enige twee Syrische bruine beren. (dpa/gb)

      bron; demorgen.be

      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Succesvol dressuurpaard Gigolo overleden



      Succesvol dressuurpaard Gigolo overleden



      Isabell Werth op Gigolo, met wie ze talloze successen behaalde.
      Gigolo, het succesvolste dressuurpaard ter wereld, is overleden. De Duitse amazone Isabell Werth maakte dit weekend bekend dat de dierenarts Gigolo heeft laten inslapen. Het 26-jarige dier was ernstig ziek.
       
      Met Gigolo won Werth bij de Olympische Spelen van 1992, 1996 en 2000 vier keer een gouden medaille. De combinatie werd ook nog eens vier keer wereldkampioen en behaalde acht Europese titels. In oktober 2000 trok Werth het paard terug uit de sport. Gigolo was in zijn topjaren de grote concurrent van Bonfire, destijds de troef van de Nederlandse Anky van Grunsven. Werth zit momenteel een schorsing uit omdat eerder dit seizoen één van haar paarden bij een dopingcontrole positief werd bevonden. (anp/belga/lpb)

      bron; demorgen.be

      26-09-2009
      Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vlinderantennes bevatten gps




      Monarch vlinder eten van een bloem
      foto; world.mongabay.com


       

       

      Vlinderantennes bevatten gps

       

      De interne klok die de monarchvlinder tijdens zijn trektocht op koers houdt, bevindt zich niet in de hersenen maar in de antennes van de diertjes.

      De monarchvlinder onderneemt jaarlijks een enorme trektocht van Noord-Amerika naar Mexico en oriënteert zich daarbij op de stand van de zon. Een interne klok berekent telkens de juiste richting terwijl de positie van de zon verandert. Het is bekend dat monarchvlinders zo’n interne klok in hun brein hebben, maar wetenschappers hebben nu aangetoond dat de antennes van de dieren een grotere rol spelen bij hun navigatie. Ze verwijderden de antennes en lieten de vlinders vervolgens in een vluchtsimulator rondvliegen. Hoewel het klokmechanisme in hun hersenen nog intact was, verloren de diertjes hun oriëntatievermogen. Ook uit verdere experimenten, waarbij de antennes met verf werden bedekt, bleek dat ze het belangrijkste instrument voor de timing zijn. De precieze relatie tussen de interne klok in de hersenen en de antennes is nog onduidelijk.

      bron; eosmagazine.eu








                  




      Lieve Bezoeker
        Om het openen van 
       
      het gastenboek voor 
         iedereen gemakkelijk 

       
      te houden worden te
        grote Plaatjes en of
        Buttons verwijderd
      .




      Blog als favoriet !


      Willekeurig SeniorenNet Blogs
      maurice1949
      blog.seniorennet.be/maurice

      Blog tegen de regels? Meld het ons!
      Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!