Misselijkmakende penetrante zonneoliëen Zand tussen tenen en bilnaad Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat Vlieger stort neder boven op mijn kruis Handdoeken op hutje mutje, was ik maar thuis
Buikliggend gluur ik verhit mee naar de bevrijdende lichtblauwe zee Het terras is evenzo nog erger Kijken of ze kijken en als ze kijken vooral niet terug kijken
Een uurtje hongerig wachten op koude spaghetti of dorstig bier Dat is vakantie, nee dat is plezier
Even doorzetten even bijten moet zo nodig geen geld en nergens plek om te schijten
Wat schets mijn verbazing zie ineens iets van mijn gading Rond prachtig gat in deze steenvallei lekker koel en stukje papier er bij
Klaar en opgelucht souvenirsmarkt opgevlucht Kiosk met ansichtpilaar stomen mijn verbaasde rapen gaar
De foto van de steengroeve beschreef ons voormailg gratis schijtparadijs als zijnde Kidron Valley met Mother Marys Holy Grave
Jezus weet dat ik het niet zo heeft bedoeld heeft waarschijnlijk zelfs mijn buikpijn gevoeld Hij heeft gelijk, hoe kon ik het weten hopelijk zullen wij samen een broodje Shoarma eten
Met een beetje geluk raakt ook zijn maag van stuk heeft hij geen shekkel in zijn portemonnee kom dan in Jeruzalem maar aan een w.c.
De onderarmen met botte spijkers doorboord slechts gehuld in een bloeddoorlopen laken verregenend wegdruipende in de goot Richtend mijn gezicht opwaarts ten Hemel met slechts één brandende vraag
Als wij zijn geschapen naar Uw evenbeeld had U dan ook van de daken geschreeuwd Laat eens wat zien, een teken, Het Eeuwigdurend Licht maar al wat ik hoor is wat flauw gedonder en zie een wat vage bliksemflits
Is dit alles, is er echt niets anders meer dan slechts voortdurende martelende steken van gedoodverfde Longinus' verlossende speer Zij het soms zo dat wij eerst Hel op Aard moeten belijden voor wij Uw Koninkrijk met open wonden mogen verblijden
Vreemde voorwaarden met een nogal sadistisch tintje voor de Christenen en Papers misschien een hintje Met Jezus' lichaam op de tong, mensenlief open uw ogen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest in teamwork met de Pausen Cardinalen wordt u geestelijk, financiëel bestolen en bedrogen
Berooft bestolen en opgelicht Vuur aangewakkerd en gesticht Beloofd gelogen en bedrogen Overvallen snelkraken en ingebroken
Alles met liefde in verzekering gesteld Het hart van mijn schroevedraaier in de vijver gekeild Vier jaren getucht mijn tol is betaald Doch heb ik de eindstreep gelukkig gehaald
Rode aders van het bord rakende Drie maal zestig milligram Onehundredandeighty...!!! Nog één game, ik sta al drie sets voor Moet scoren om te overleven
De laatste worp, over the top, Bullseye! Pupillen veranderen in kleine briljanten Mijn ogen vallen vreedzaam dicht Een glimlach berust voorgoed in vrede Al winnend verlies ik, einde wedstrijd
Lila muren wassen mijn blond haar tot een vlaflip in het geestelijk sop zwevende bubbels van mijn kop één van die bubbels pats was jij
nagels jeuken mijn hoofdhuid misschien wat werkend gruis bloedzuigend onder hen van daan een gore luis die ik voor me zie staan en die luis dat was jij
koop maar teershampoo ga ik vast dood aan, roept zij, kolerehond betaal ik het sop full-continu weg jeuk, weg neuk en de neuk dat was jij
de ellendeling vertrokken bleef eenzaam achter vervloek haar draaiend in bed ik mis jou, jou sloerie, jou slet en die slet dat ben jij
Israël the land of milk and honey H2 D1 blz 5,6 en 7
Een oude roestige blauwe bus met een witte band overlangs en geblindindeerde ramen arriveerde. Nou dat is ook geen Peter Langhout zei ik, wat een oude kolerebus. De deuren gingen luid piepend en sissend open, en ja hoor de tweede verbazing deed ons bek openvallen. Hij zat echt orgineel vol met lekkere wijven, alleen maar meiden, geen ene gozer. Het was alleen opvallend groen, en op zoek naar de laatste twee lege plaatsen, bukken voor de uitpuilende bagagerekken gevuld met plunjezakken, prikten bij elke passerende bank een Uzi-loop in ons ballen, o sorry, oh excuse me, pardon me. It didn t matter at all! Wat een mooie meiden zeg hé! Ik ben haast overal ter wereld geweest maar wat ik hier meemaak, heb k nog nooit ergens gezien, allemaal Cleopatra's, zelfde coupe zelfde lichaam als Liz taylor toen ze jong was, tel uit je winst, ik wist van gekkigheid niet waar ik moest gaan zitten, maar er was geen keus.
Die lange magere maat van me wou zijn rugzak in het bagagerek plaatsen, no change, dat dat zou lukken, neem m nou maar op je schoot of zet m in het gangpad, je ziet toch dat dat niet past. Meneer zat met zijn rugzak op schoot, en ik zat achter hem, en had de mijne naast me geplaatst, tegen me stoel in het looppad. Hoorde ik dat nou goed, was hij ze aan het versieren? Dat had ik Holland nog nooit meegemaakt met de stille Stef, dat word lachen.. Ennuhh, begon hij, ben je met verlof, in heel fout engels, een prachtig gebit ontblotend in de vorm van een lach terugkrijgend. Ja zei ze ik ben met verlof, jullie ook? Even voelde ik Stef twijfelen, wel of geen Libanon, nee zei hij ik kom een beetje op vakantie, naar de Jaffasinasappels kijken en zo, haar keiharde tieten uit haar opengeknoopte legeroverhemd kijkend. Ik zeek haast in mijn broek, jij spoort niet zei ik zachtjes tegen hem, vertel even aan haar dat we uit Holland komen, dalijk denkt ze dat je een mof bent , kun je hetgelijk schudden, veertig-vijfenveertig weet je nog?
Oh uit Holland, ik had ook AnschlüB, van mijn buurmeisje, ja ja, een beetje verbouwereerd van haar grote Basmbiogen met van die lange wimpers en een prachtige bos haar, perfect gewoon, niets overdreven. Ik moest het vragen, want ik irriteerde me mateloos aan iets, want ik was gelijk verliefd, en ik moest het weten. Waarom zitten jullie allemaal met een Uzi mitrailleur op schoot, als jullie met verlof zijn, het breekte zo met de schoonheid, vondt ik, doch had het ook wel weer iets extra's. Eigenlijk classified information, maar ze vertelde het toch maar, kijk als de pleuris uitbreekt, zei ze hebben we hem allemaal bij ons, maar er zitten geen magazijns in hoor, kijk maar, ze douwde de Uzi met de kolf naar me toe, een beetje onhandig waardoor eerst mijn neusvleugel haast bleef hangen aan de loop, en zei snel dat ik haar wel geloofde, het was goed zo, en duuwde de Uzi terug. Dalijk schiet ze me kop er af, er kan altijd een verdawaalde kogel in de kamer zitten.
Dus eh, wat heb je er dan aan, zonder kogels, verzuipend in haar ogen, en moest af en toe naar haar kanonnen kijken, waar ik door bloosde, en zij heel lief niet op reageerde. Als er dus oorlog komt , want we zijn nou eenmaal omringd door vijfhonderdmiljoen Arabieren, en wij zijn maar met vijf miljoen inwoners waarvan anderhalf miljoen soldaten. Die weten dan allemaal de centrale munbutiedepots om eventueel hun magazijnen op te halen, fluisterde zij zachtjes. Ik zie een reknek over de hoofdsteun voor me komen, van Stef, Wat is dat fluisteren? Heb je ze al? stomme grijns op zijn smoel er bij, tieft op man ga over je sinasappels verder, zei ik lachend, maar op een manier dat hij wist, dat hij mij nu niet mocht storen en zeker niet op zo'n manier, rare muil van hem. De bus had haast, dat zo'n bus, zo hard kon rijden, leek wel of we op de kermis zaten, in een draaimolen, de vering was verrot , dus dat was schommelen, heerlijk natuurlijk, op die loop na dan, dat was nog al een verschil, of je die tieten tegen je schouders zelfs af en toe in mijn gezicht bij een flinke bump in de weg, of die loop die steeds in mij kruis priktte. Speedy chauffeur is het niet? vroeg ik haar, just for safety, antwoorde ze.
Wat moet ik hier nou weer nou weer van denken, dacht ik. Hij rijdt ons haast dood in die kist van hem, denk honderveertig km. per uur, for safety? Fuck me, for safety, vroeg ik, is dat rijden normaal hier dan? Nou we worden in ieder geval niet van de weg afgeschoten, en bombarderen is ook moeilijker antwoorde ze droog, wij komen uit Haïfa zie je net onder Libanon...Ja maar daar zit je nu dik honderd kilometers bij vandaan, maar ik hield mijn mond maar. Stef heb je dat gehoord? Ik heb toeristisch nieuws, een attractie. Vertel, antwoorde hij en ik vertelde samengevat waarom hij zo zat te schudden. De versiertoer werdt per direct afgebroken, trok wit tot geel weg , hij is een kwart Chinees, zonder dolle, en ging een beetje meer onder uit zitten, want met zijn lange lichaam was hij de enige die met zijn kop boven de stoelen uit kwam, a sitting duck, a sitting target, ben je. Die snipers he? Gooide ik nog een beetje olie op het vuur, exactly, zei mijn busvriendin, nu zat hij haast onder zijn rugzak, ik kreeg spontaan een lachkick en kon niet meer ophouden, van de zenuwen en het afkicken natuurlijk, ik had het ook spaans benauwd maar liet me anders kennen. Joh als het je tijd is is het je tijd man, fok op! Ja he?, zei hij semi gerustgesteld, zichzelf in de maling nemend net als mij.
Wat een waardeloze klootzakken, zeiden we haast als één gedachte tegelijk, en dan hadden we het natuurlijk over de "vrienden" die ons Israhel aanbevolen hadden. Ger, Richard, Jozefien , tja toch waren zij geheel gezond breed en bruin en vooral belangrijk: clean, die jongens dan, Jozefien niet die, had nog nooit gebruikt, gelukkig, want dat is een schat van een meid, terug gekomen...Ze bedoelden het goed, toch Stef, maar wij hadden alleen, foto's gezien van mooie natuur watervalletjes,palmbomen de Rode Zee, woestijn, Jeruzalem zelfs, een warmwaterbron met Neon Tetra's er in, waar ze in zwommen! Weet je nog Stef? Oh ja daar moeten we heen.Jja maar luister nou eens ik ben hier nu tweeënhalf uur, mijn moeder is voor hoer uitgemaakt, wij voor terrorist, ben geschopt en geslagen, en ik heb twee vingers in mijn reet gehad, fuck die Neon Tetra's effen, ik vind hethier helemaal geen paradijs, ja een PARAdijs. Jij vergeet snel zeg. Ik had er eigenlijk niets aan, om boos te blijven, vooruit kijken, focussen, moeten we, wat er ook gebeurt, geen dope, al vallen er vijfhondered miljoen Arabieren binnen. Ik had ineens door dat we door de hele bus gade geslagen werden, zelfs de chauffeur zat in de spiegel van zijn zonneklep te gluren naar ons reed iets langzamer maar nog steeds hard en schommelde nog meer omdat zijn ogen niet meer op de weg waren. We zaten in onze stommiteit keihard engels te schreeuwen naar elkaar, iedereen meeluisterend, dat kwam door die mokkels natuurlijk. Inschattingsfoutje.
Laten we ons bek maar houden, je hebt het weer mooi voor me verziekt zei Stef. Wat? Ik zou met haar afspreken naar de disco, bla bla bla. Dus? En dat ga nu niet door , door mij?Heb ik het nou gedaan, hou lekker je muil dicht tegen mij, en duiken of ze schieten je kop er af. Oh ja. daarom waren de ramen dus geblindeerd met transparante zwarte stickers, for safety..zei ik zachtjes naziekend, maar ze hebben van die infrarood kijkers en dan zien ze precies die gekke kop er van jou, als enigste in de bus, jij zal best belangrijk zijn zo'n bus voor je eigen alleen, matenaaier, met je hebt het verziekt. Ik ging voor de zekerheid een beetje meer onderuit en viel tegen iets stevigs toch zacht verend in slaap. Dromend van allemaal Cleopatra's. Naakt op naaldhakken met een Uzi op, hun rug, nog mooier dan Lara Croft en dat moet toch niet kunnen of wel, het was en is waarschijnlijk nog steeds zo.
Hypocrisie op zijn best speelde Bush mooi weer voor geld olie en wapens, zijn het enige dat telt Altijd huichelende op zoek naar Saddam en Ali Chemicalie
Speakers in de Humvee geven krakend helder door Willy Pete, duiken boys, is in de aantocht hoor Blackwater-huursoldaten trappen op de rem bewoners van Fallujah hebben pech geen tijd om te vluchten, want die zitten klem
Als oud en nieuw schiet een Apache met White Phosphorus de hemel verlicht mensen vergast en gesmolten, zwartwatergeesten gezwicht Ook Vietnam blijkt achteraf een testend land geen Napalm maar W.P. zette het in brand
Bewaarde beelden liegen er niet om soldaten, honden, vrouwen zwanger, en kinderen zwartgeblakerd en vervormd van pijnkrampen krom Bushs' woord"inhumanity" veertig jaar lang verzwegen chemicaliën klusterend kleine meisjes V.S. verlegen
Beursgeslagen armen en benen en schoppen in je rug kwam jij naar je geboortestad Rotterdam terug mijn kalverliefde nu zo groot als een koe nam jou in mijn armen mee naar mijn flatje toe
Je zei dat ik jouw pijn deed verdwijnen soms zag ik hoop op jouw gezicht verschijnen maandenlang lag jij te 'snachts te vechten mij schoppend en slaand oude ruzies te beslechten
met fluwelen hand maakte ik jou dan wakker zei de woorden:Je bent veilig, het is voorbij, ik ben het, ik ben het, rustig, je bent bij mij je trok dan mijn armen om je heen en zei ik voel me veilig bij jou, en sliep dan even rustig
geen ringen maar tattoo's in een verliefde ondoordachte roes? panterkop met ons naam er onder wij samen voor altijd gelukkig loopt de rest maar naar den donder
Jarenlang heb ik gestreden tegen een geest uit jouw verleden Eenmaal done kreeg ik het te verduren bleek er nog een in de fles met kuren
Kerstmissen en verjaardagen verzuimde jij was je bij een ander of kom ik uit een ei? Mijn meelij overwon de woede nam jou steeds weer onder mijn hoede
Nu zijn onzer wegen voorgoed gescheiden en hoop ik oprecht uit het diepst van mijn ziel het verraad wat ik voel dat jij het zelfde mag lijden
Oh en nog wat jouw treft alle blaam ook zwarte panters, viezerik zijn monogaam.
