Na de late vrijdagavond,eigenlijk was het al ruim half twee in de vroege zaterdagochtend uurtjes, vooraleer we in het bed lagen. Om de boel nog erger te maken, moesten we er ’s morgens vroeg uit,want op zaterdag 15 mei was onze collega Marcel van Hoboken schielijk overleden. Marcel was samen met z’n vrouwtje Maria, eveneens werkzaam als presentatoren bij radio Minerva. Hij werd op Pinksterzaterdag 22 mei om tien uur begraven. Op deze droevige bijeenkomst konden we natuurlijk niet afwezig zijn.

Tegen negen uur de auto uit de garage gehaald en op weg gegaan naar de kerk in Hoboken. In de kerk aan de kioskplaats zou de dienst plaats vinden. Van een drukte op de weg was natuurlijk geen sprake en ruim op tijd waren we ter plekken. Het volledige bestuur en een twaalftal presentators waren eveneens aanwezig en dat was toch een hart onder de riem voor de droevige weduwe.

Het was een mooie eredienst, enfin als je dit zo mocht noemen en na de dienst zijn we met de mensen van de radio op het terras gelegen naast de kerk nog een koffie gaan drinken. Na terug thuis te zijn gekomen, eerst natuurlijk een boterhammetje gegeten en nadien ons op het terras geïnstalleerd. Zo hebben we de namiddag doorgebracht.

Anita had in de loop van de week in het Chinees restaurant, waar we altijd gaan, een tafeltje voor twee man besteld en daar hebben we dan een stuk van onze avond doorgebracht. Tot het slapengaan nog wat genoten van onze televisie, onder voorbehoud dat ik genoten heb, want wat de programma’s waren kan ik eigenlijk niet meer herinneren. Om wat bij te rusten toch maar wat vroeger gaan slapen, want anders is dat niet vol te houden.

26-05-2010 om 15:18 geschreven door francis

Ja mensen dat is van vorige week donderdag geleden dat ik m’n dagboek nog heb bijgewerkt. Ik word gewoon rood van schaamte, maar het heeft ook toch zo druk geweest en daarbij dat goede weer. Het weer zat er ook wel voor iets tussen dat ik liever op het terras zat, dan hier aan de computer. Ik had m’n laptop natuurlijk kunnen mee buiten nemen, maar ook dat zag ik niet zitten. Een mens moet niet altijd overdrijven, met wat hij doet.

Vorige vrijdag waren er in de voormiddag enkele dringende boodschappen en na de middag hebben Anita en ik, ons lekker geïnstalleerd op ons terras. De plantjes smeekten om water en dat heb ik er dan tussen de bedrijven door maar bij genomen. Ik had zelfs spijt dat ik ‘ avonds nog weg moest, maar daar kon ik niet onderuit, dat had ik beloofd aan Dennie Damaro.

Wie Dennie niet moest kennen van naam, dat is hier in de Kempen en ook in Nederland een gevestigde waarde. Hij bracht die dag z’n nieuwe cd op de markt en dat ging gepaard met een heuse showavond, ter gelegenheid van dit heugelijk feit. Deze voorstelling ging door in de zaal van een plaatselijke vrije radio in het dorpje Meer. Ik had van die radio nog nooit gehoord en waar deze zaal stond dat was mij niet duidelijk.

Enfin waarvoor dient het internet, ja inderdaad met even te Googlen, kreeg ik hun internetadres te pakken. Het was radio Valencia Gaarshof 5 te Meer. Ze waren zo goed om er een wegbeschrijving bij te voegen en ik kan jullie verzekeren ik zou het anders niet gevonden hebben. Helemaal in de velden, tussen de koeien en de varkensstallen, vlak tegen de grens met Nederland. Ik was blij dat het niet in de winter was en het nog helemaal klaar licht was.

Ik ga het kort maken en Anita en ik waren blij deze verplaatsing gemaakt te hebben. De show was heel geslaagd te noemen en met momenten gingen z’n fans gewoon uit den bol. Het was een lange polonaise en sommige stonden op hun stoel te dansen. Ik ben door de eigenaars van radio Valencia heel goed ontvangen en voor we naar huis terug reden, heb ik een bezoekje aan hun studio mogen brengen.

Ze is ook niet al te groot net als onze studio’s, maar zij mogen maar uitzenden op 100 watt. Dat is een groot verschil met radio Minerva, wij zenden uit op 1000 watt en dat is natuurlijk een groot verschil. Daarbij komt dat wij op internet zitten en wereldwijd te beluisteren zijn. Maar daar in Meer gaat dat alles veel gemoedelijker, maar ik weet niet of ik het daar gewoon zou worden. Enfin een stuk na middernacht zijn we dan goed thuis gekomen.

25-05-2010 om 20:57 geschreven door francis

21-05-2010 om 15:46 geschreven door francis

Deze morgen was ik reeds om half zeven het bed uit, hoogstwaarschijnlijk de lente in het bloed. In de living aan het venster gaan zien en buiten zag er het allemaal rooskleurig uit en het zou niet lang duren voor aleer de zon aan het firmament zou staan. Ik voelde me als herboren toen, maar momenteel is het al veel minder. Maar geen nood, met een nachtje slapen gaat dat al wel weer over.

Ben dadelijk aan de afwas begonnen en toen die gedaan was, stante pede de badkamer in geduikeld en toen Anita opstond was ik al klaar. Na het ontbijt stond ik al gereed om m’n auto te gaan kuizen in de carwash. Maar ben dan toch even blijven wachten tot de werkvrouw er was om dag te zeggen, want ik heb van huize uit een goede opvoeding gehad. Maar dan was het moment om te verdwijnen en de twee vrouwen alleen te laten.

Natuurlijk zou dat geen drie uur duren, maar als ik terug was zou ik wel zien, hoe ik uit de weg kon blijven. Maar dat was een zorg voor later, eerst de wagen een goede beurt geven, want dat was weer nodig. Toen ik arriveerde aan de carwash was er nog één box vrij en na wat geldstukken in de automaat gestoken te hebben, kon ik rustig m’n gangen gaan. Iets meer dan een uur later was hij gewassen en afgezeemd.

Één ding kon ik niet doen en dat was stofzuigen. Het toestel waar ik aanstond was defect en de beide andere waren bezet. Even de voetmatten uitkloppen en dat bleek voldoende te zijn en dan maar terug naar huis. Het was ondertussen ruim half elf en toen ben ik met een boek op het terras gaan zitten, lekker de zonnetent omlaag gedaan en dan gezellig genieten. Ik hoorde binnen de vrouwen maar tateren, maar dat kon me in het geheel niets deren.

20-05-2010 om 20:50 geschreven door francis

Men kan haast op regen rekenen als de wolken zich samenballen,
maar er zijn geen zekerder tekenen dan de druppels,
als die vallen.

Hendrik De Vries,  Copla's

19-05-2010 om 14:46 geschreven door francis

Weekend alweer voorbij en reken daarbij de maandag nog en ik kan spreken van een heel zwaar week einde. De maandagmorgen was ik vroeg uit de veren, om de gebruikte lp’s en cd’s van de zondagavond uitzending terug in het klassement te plaatsen en daarna alweer voor twee uur muziekuitzending bij elkaar sprokkelen, dat is geen peulschil.

Zeker als je er vanuit gaat dat dit tegen één uur klaar moest zijn, want dan is het vlug middagmalen om tegen twee uur kant en klaar te staan voor vertrek naar de namiddagshow. Dan durven ze zeggen dat een gepensioneerden een zee van tijd hebben. Deze mensen zouden eens een maand met ons mee moeten gaan, ze zouden anders piepen denk ik.

De show was weer van het patersvaatje, alle drie hebben zich weer volledig gegeven en de aanwezige toeschouwers waren weer laaiend enthousiast. Het applaus was nooit uit de lucht en ik ga er niet verder over uitweiden, want dat zou ons weer te ver verleiden.

Deze morgen zijn Anita en ik eens lekker blijven uitslapen en omstreeks negen uur, zwaaide ik als eerste de benen uit het bed. Zwaaien is nu wel een extra groot woord, voor de manier waarop ik het bed uitkom, maar ik ga er geen tekeningetje van maken. In elk geval binnen de drie kwartier stond ik toch al bij de bakker, want er was geen brood meer in huis. Ik zou zeggen dat kan in het beste huishouden gebeuren.

18-05-2010 om 20:40 geschreven door francis

Deze morgen na het laat ontbijt, moesten we beide naar de supermarkt. Misschien was m’n aanwezigheid niet echt noodzakelijk, maar Anita had wel een chauffeur nodig. Aangezien we geen volumineuze producten nodig hadden was ik als pakjesdrager niet echt nodig. Maar een caddie staat altijd wel in de garage en daar kunnen we dan na het winkelen, de eetwaren en dergelijke in laden.

Zodat we niets moeten dragen als we terug huiswaarts keren. Alles in de kasten deponeren dat is het werk van Anita, ik wil daar wel mee helpen, maar schijnbaar doe ik dat nooit naar de zin van m’n dame. Misschien doe ik dat wel expres, dat is een middel om niet meer te moeten helpen. Wie niet sterk is moet sluw zijn en dat ben ik wel een beetje. Het moeten niet altijd de vrouwen zijn die een man naar hun hand kunnen zetten.

Wat we ook niet mochten vergeten vandaag, was een bezoek te brengen aan de bibliotheek, want onze termijn liep vandaag teneinde en aangezien we beide onze boeken uitgelezen hadden moeste we geen boete riskeren. Dat was nutteloos geld verspelen en daar heb ik een broertje aan dood.

Voor de rest een rustige namiddag gehad en de laatste twintig kilometers van de rit van vandaag nog kunnen zien. Niet dat ik zo’n grote liefhebber van ben, maar de televisie staat toch op de ronde van Italië want dat is iets voor ons Anita. Zij is een grote fan van wielrennerij en waarom ook niet.

18-05-2010 om 20:39 geschreven door francis

Deze dag is ook alweer een heel eind gevorderd, ik ben juist klaar met m’n samenstelling en dus alles is klaar voor heden avond. Door het feit dat we gisterenavond alweer uitgenodigd waren op een optreden van een zanger die zijn jubileum vierde werd het tamelijk laat. Twintig jaar staat hij op de planken en we waren als medewerkers van radio Minerva daar aanwezig.

De naam van deze zanger was Roy Miner, de show was eigenlijk opgevat met overwegend Engelstalige muziek. Oudere zowel als jongere aanwezige konden genieten van de aangeboden muziek, maar één ding was spijtig, de geluidsboxen waren te zwaar in verhouding tot de grote van de zaal. Met andere woorden het geluid stond veel te hard, een ziekte van deze tijd.

Voor de rest was volgens mij alles tiptop inorde, de uitgenodigde gasten werden goed onthaald en de aangeboden versnaperingen van goede kwaliteit. Door de vele attractie’s werd het wel tamelijk laat en dadelijk na het eindsignaal zijn we vertrokken en huiswaarts gereden. Uiteindelijk was het toch na één uur vannacht toen we thuis waren. Onze trommelvliezen even tot rust laten komen, voor aleer we ons ter rusten begaven.

Dit was het dan voor vandaag, want ik zou toch de ronde van Italië nog willen zien aankomen en ik hoor Anita steeds maar zeggen wat een prachtige natuur. Nog een prettige zondag namiddag en avond en veel blogplezier.

16-05-2010 om 16:12 geschreven door francis

Iedereen krijgt wel eens of regelmatig van die mooie of grappige PSPjes. Meestal kijken ik en Anita er wel naar, maar na verloop van tijd verwijderen we die dan wel uit de mailbox. Bijhouden kan natuurlijk niet, dat zou een verzameling worden die in het oneindige loopt.

Maar enkele dagen terug kreeg ik een mailtje van een goede vriendin van ons, met als titel “ 25 tips om gezond te blijven” en dit vond ik zo prachtig, dat ik ze bij m’n documenten heb gezet. Vandaag dacht ik, waarom ze niet eens in m’n blog zetten, misschien vinden jullie ze ook wel mooi.

Vijfentwintig tips om gezond te blijven. Deel één.

Maak een feest van alle gelegenheden.

Goed aankleden als het koud is.

Ga regelmatig naar de tandarts.

Rust vaak en languit.

Zorg er voor dat je haar droog is voor je buiten gaat.

Eet gezond.

Zorg dat je genoeg in de zon komt.

Doe altijd je gordel aan.
Overdrijf niet met alcoholische dranken.

15-05-2010 om 15:25 geschreven door francis

Hier volgt dan deel twee van vijfentwintig tips om gezond te blijven.

Wordt nog vervolgd.

Elke dag tweemaal poetsen.

Blijf lachen! daardoor voel je je goed.

Verwen je zelf niet te veel.

Neem regelmatig een bad.


Omring je zelve met vrienden.

Wees matig met caffeine.

Neem veel beweging.
Zorg voor een goede stoelgang.

15-05-2010 om 15:19 geschreven door francis

Hier volgt dan deel drie van vijfentwintig tips om gezond te blijven.

Einde.

Lees veel dat is goed voor je brein.

Laat je ogen regelmatig controleren.

Eet veel groenten.

Geloof dat men van je houdt om je karakter en niet door je uiterlijk.

Vergeef en vergeet.

Neem een hobby.
Heb een ander lief, zoals je zelve.

Laat je zo nu en dan eens goed verwennen.

15-05-2010 om 15:15 geschreven door francis

Op donderdag ons heer hemelvaartdag zijn we lekker thuis gebleven, dat mag ook al eens gebeuren. De laatste tijd doet het wreed, er is altijd wat te doen en gisteren namen we dus een rustige dag. Alleen om zes uur gisterenavond zijn we in “The Joy King” gaan eten, daar had ik grote zin in. Voor de rest enkele kleine huishoudelijke bezigheden, voor de rest niets, noppes.

Zelfs m’n blog was al teveel om bij te werken, maar ja wat moet je zoal schrijven als er niets gebeurt. Ik kan toch moeilijk schrijven en nu is hier niets en verder nog minder dan niets. Dat kan toch niet en misschien daarbij nog een fotootje met niets er op bij doen. Een beetje serieus blijven op een blog van seniorenet hé.

Ik zou eigenlijk nog kunnen een verslag maken van de show tussen drie en zes in zaal Bart, van maandag tien mei. Eigenlijk ben ik dat hopeloos vergeten, maar zou ik het nu nog doen na vijf dagen. Maar ja waarom ook niet, heb er niets mee te verliezen.

Zoals jullie weten is er iedere maandag een show voor de senioren, alhoewel iedereen er welkom is natuurlijk. Deze show gaat door in zaal Bart Sint Bartholomeusstraat 9 in Merksem. Telkens zijn er drie artiesten uitgenodigd en vorige maandag waren dat Jean Marijn trompettist en ook leider van een big band. Het is niet de eerste maal dat hij te gast is en het is een beroepsmens en een heel goede trompettist ook.

Daarna was het de beurt aan Pino Baresi en zoals de naam laat verstaan is deze man van Italiaanse afkomst en naar zijn repertorium moeten we niet ver zoeken. Zijn optreedbeurt bleef niet onopgemerkt, geweldig applaus was zijn deel en ook de laatste artieste kreeg haar deel.

Deze laatste was een dame uit Gent en haar specialiteit was het oeuvre van de legendarische, diep betreurde Franse zangeres Edith Piaf. Even was het stil, bij het einde van haar optreden en toen brak het applaus los. De afwezigen hadden alweer ongelijk en de aanwezige werden beloont met deze drie mooie optredens.

14-05-2010 om 17:16 geschreven door francis

Vermoedelijk zijn onze seizoenen op het verkeerde pad. Deze morgen dacht ik dat we op weg zijn naar de winter en dat we al ver in de herfst vertoefden. Dadelijk de kalender geraadpleegd, maar die houd vol dat we toch in de lente zijn, zelfs al bijna in de helft van de maand mei. Morgen is het zelfs “ Ons Heer Hemelvaart” en de katholieken vieren dan “Rerum Novarum.” De dag van de katholieke arbeiderspartij en gaat er een stoet uit in vele Vlaamse steden.

Deze voormiddag, enfin het was al bijna middag, had ik een afspraak om half twaalf bij de dermatoloog. Drie weken terug was ik er de eerste keer geweest, ik sukkelde al een hele tijd met eczema. Dit verschijnsel zou volgens de dokter te wijten zijn aan een te droge huid, als gevolg van de voortschrijdende leeftijd, met andere woorden ouderdoms eczema. Hij had me toen een gel voorgeschreven en ondertussen was het al veel beter geworden.

Een tijdje moet ik nog verder doen met deze gel en dan zou het gedaan moeten zijn, volgens de illustere dokter Thomas Heremans. Aangezien hij de specialist is, zal ik het maar geloven en als het later terug moest komen, kan m’n huisdokter het terug voorschrijven.

Deze namiddag nog enkele boodschappen gedaan en als beloning aan me zelve, een lekker paterke gaan drinken. Het paterke had geen bezoedeld verleden en het smaakte me heerlijk en op één been kan men niet staan, dus dan maar een tweede erbij laten glijden. Nu zit ik hier weer te schrijven aan m’n blog en dit na het verorberen van een bord spaghetti met een lekkere tomatensaus.

12-05-2010 om 00:00 geschreven door francis

Zoals ik gisterenavond reeds heb laten verstaan, hadden we in Wijnegem naar een cactusverkoopdag geweest. Maar zijn tijdens het schrijven op een zijspoor geraakt,met die schilderijen tentoonstelling in die mooie gerestaureerde kapel en het artikel was al zo lang. Daarom in uitgesteld relais dit korte verslag.

Er waren verschillende amateurskwekers die een deel van hun eigen kweek van de hand deden. Hoogst waarschijnlijk om de kosten wat te dekken. Eigenlijk was het moeilijk kiezen, want uiteindelijk ben ik maar een leek in deze branche en zo ga ik het houden ook. Eigenlijk vind ik het wel een interestante materie om te zien.

Maar het is wel moeilijk om te kiezen voor een leek, want de planten die ik wou kiezen waren eigenlijk planten voor openlucht en dus winterhard. Men kan die binnen ook wel houden maar dan zullen ze volgend jaar niet meer bloeien en dat zou dus spijtig zijn.

Uiteindelijk werden het twee stuks, die Anita mooi vond en na het afrekenen deed de kweker er nog een plantje bij, waarvan hij er veel had en die iets moeilijker van de hand te doen waren. Hieronder zijn ze alledrie te bewonderen, ik heb ze vlug stuk voor stuk op onze tafel getrokken en als laatste een groepsfoto.

09-05-2010 om 15:25 geschreven door francis

De zaterdagochtend was al even mistroostig als de voorgaande dagen, op het terras was het een beetje nat van de regen. Maar m’n gedacht was dat het niet veel had geregend en dan was ik verplicht van de terrasplanten water bij te geven. Dus wat was een job om na het ontbijt te doen, maar eerst eten natuurlijk.

Toen bij een controle van de planten bleek dat de grond eigenlijk nog nat genoeg was en niet meer met de gieter moest bij geven. Weeral werk bespaart, dus de rest van de ochtend was voor mij een vrije ochtend. Anita die was zich al aan ’t klaar maken voor een markt bezoek en dan heb ik maar uit eerlijke schaamte de afwas gedaan ondertussen.

Na de middag hadden we afgesproken om tijdens een cactusverkoop enkele exemplaren aan te schaffen. Deze verkoop ging door in de gemeente Wijnegem in het oud gasthuis, dat nu dienst deed als cultureel centrum met als naam “ Het Oud Gasthuis” gelegen op de Turnhoutse baan, niet ver van het Shoppings Center.

De gevel was behouden in de oorspronkelijk uitvoering, maar binnen was het helemaal vernieuwd. Er waren verschillende standen met een overvloed aan planten, maar meer hier over in een volgende posting.

Aan de achterkant was de voormalige kapel ook behouden, maar dan helemaal gerestaureerd en ingericht als tentoonstellingsruimte. Een schilderijen tentoonstelling was er eveneens gaande en daar zijn we eventjes een blik gaan werpen.

Hier boven een zicht op de binnenruimte van de oude kapel, achteraan de ruimte waar vroeger het altaar gelegen was en bovenaan een glasraam.

Hieronder het zelfde loodglasraam  maar dan wel dichterbij gezoomd.  Dit was toch nog vakmanschap, maar toen kostte handenarbeid nog niet zo ontzettend veel.

Boven een schilderij die de Walletjes voorstellen in Amsterdam.  Officieel droeg het de naam grachten in Amsterdam.

Onderaan een watermolen ergens in de Ardennen, maar de naam van het dorp is me ontgaan.

08-05-2010 om 21:02 geschreven door francis

Kom nogmaals wat bijwerken op m’n blog, hopelijk heb ik inspiratie genoeg om wat neer te pennen, na een weldoende maaltijd. Anita dacht deze morgen, waarom eens geen spruiten gereed maken want het lijk toch een winterse dag te zijn. Enfin gereedmaken is een groot woord, want het is een overschotje van een vorige keer en het was ingevroren.

Anita heeft een hekel aan voeding weggooien, hoe groot of klein de portie ook is. Er bestaat altijd een kans om overschotjes met elk te combineren, op dat gebied is het een pareltje en niet alleen met voeding hoor. Daarbij ieder een kotelet en gestoomde aardappeltjes, want ze heeft het stoomapparaat terug uit de kast gehaald. De reden hiervoor is het defect van een tweede verwarmingsplaat van het kookfornuis.

Met nog twee resterende niet kapotte kookplaten is het moeilijk werken geblazen. Dat wordt een nieuw elektrisch kookfornuis en dit allemaal van ons pensioentje, dit wordt inkrimpen geblazen. Maar goed ook want ik word toch te dik en er mogen enkele kilootjes eraf.

Vandaag ben ik in het geheel niet buiten geweest, want deze ochtend even op het terras geweest en het stond me geheel niet aan. Daarbij komt nog, dat kort na het middaguur iemand onze belastingsaangifte kwam invullen, want hij moest toch in Schoten zijn en dit is de eerste maal dat onze aangifte zo vroeg binnen zullen zijn. Wat zijn wij beide toch goede Belgen of slechte.

Om af te sluiten hoop ik dat we weer niet op een financieel debacle zullen afstevenen, want we zitten er weer dichtbij. Dichterbij dan we zelf vermoeden, want de banken zijn weer diep in het rood aan het zakken en aangezien de staten er allemaal niet roodkleurig voorstaan, vrees ik er voor. Enfin laat ons allemaal enkele schietgebedjes naar de opperherder richten en hopen dat hij ons goedgezind is. acht deze morgen, waarom eens geen spruiten gereed maken. eeen weldoende maaltijd. d het laat voor aleer we in ons bed belande

07-05-2010 om 20:37 geschreven door francis

Ik kom nog een keer terug op de vrijdag, namelijk op de avondvoorstelling van het stuk “ Les trois floches” naar een levensverhaal van de Franse vedette Edith Piaf.. dit stuk is een muzikale bewerking.

Eigenlijk is het een muzikale vertelling van An Simons over het leven van de Franse chansonnière en de gezongen hoogtepunten door de Chantal Calin en die werd begeleidt aan de vleugelpiano door de virtuoze Nicole De Paepe.

Hoofdzakelijk komt het verhaal hier op neer dat An Simons in gesprek komt met Edith, na een optreden in de Koningin Elesabethzaal in het jaar 1962. An was nog iets gaan drinken in het cafè “ Paon Royale” en daar ontmoette ze Edith Piaf.

Het hele verhaal draait rond deze ontmoeting, we hadden enkele weken geleden een mailtje van Chantal gekregen, met het verzoek of we ons vrij konden maken om eens te komen kijken en luisteren. Er zouden twee inkom kaarten aan de kassa klaar liggen voor ons beide. De data voor dit optreden waren 3-5 en 19 mei.

Dus woensdag 5 mei beslisten we om naar het theaterke “Klokhuis” in de Parochiaanstraat in Antwerpen te gaan. We zouden de auto achterlaten op de parking van de lijn, aan het eindpunt van tram 3 en dan met de tram naar het stad rijden. Met de auto naar het oude stadsgedeelte rijden doe ik niet graag.

Omstreeks half acht arriveerden we in het theater en inderdaad onze kaarten lagen gereed. Het was er niet groot, maar wel heel gezellig en werkelijk we hebben ons geen moment verveeld en na afloop zijn we in de cafetaria nog wat blijven ankeren en bij een glaasje rode wijn, nog wat nakaarten met de artiesten.

Daarna terug met tram drie om onze wagen te gaan oppikken en zoals ik gisteren reeds vertelde, werd het laat voor aleer we in ons bed belanden.

07-05-2010 om 16:43 geschreven door francis

Zoals ik twee dagen geleden in m’n blog verklaart heb, is vandaag ook gebeurt. Ik weet niet of jullie het onthouden hebt, maar dinsdag heb ik gezegd dat ik ons terras zou in orde maken op de donderdagmorgen. Want dan komt Leen kuisen en dan is het, het moment om naar achter op het terras te verhuizen. Met als reden dat ik dan niet in de weg zou lopen en niet naar die taterende vrouwen te moeten luisteren.

Gelukkig had ik niet af te rekenen met regenval en zelfs de zon was van de partij. Beter kan een mens al niet verlangen. Eerst uit de koffer van m’n auto de zak potgrond gehaald en uit de kelder gereedschap en handschoenen ( waarom eigenlijk) ik doe ze toch nooit aan want daarmee kan ik niet werken. Om het kort te maken, twee uurtjes heb ik me er bezig kunnen houden en nog een half uurtje lekker in de zon en uit de wind gezeten.

Anita heeft me rond tien uur nog een tas koffie gebracht met iets lekkers. Wat kan een man zich nog meer wensen, eigenlijk toch niets en eerlijk gezegd had ik geen andere wensen. Een mannenhand is gauw gevuld. Nadat Leen vertrokken was, werd het tijd om te middagmalen en daarna platte middagrust, want de vorige avond is het heel laat geworden. We kunnen het ook anders zeggen, de nacht was al enkele uurtjes oud voor aleer we thuis waren.

Meer hier over straks of misschien wel morgen meer, want vandaag zal het vast en zeker geen nachtbrakerij worden. Want zoiets moet men gewoon zijn en ik denk niet dat ik dat gewoon wil worden.

06-05-2010 om 20:43 geschreven door francis

Deze morgen geraakte ik niet uit m’n bed, ik was wel reeds wakker van voor zes uur, maar het was ruim half negen voor ik uit het bed geraakte. Dit kan wel heel aangenaam zijn om gedurende twee uur en half te liggen doezelen. Eerlijk gezegd zijn we maandagnacht omstreeks één uur te rusten gegaan.

Want na thuiskomst gisterenavond, hadden wij nog veel bij te praten. Het was heel druk geweest aan de telefoon bij Anita, ter gelegenheid van de uitzending van Mini-boeketje en iedereen was vol lof over de uitzending van Boeketje op zondag 2 mei. Omdat de luisteraars weten dat ik maar alleen in de studio ben op de zondagavond, bellen ze niet te veel, om me niet uit concentratie te halen.

Daarom krijgt Anita gewoonlijk de volle laag op maandagavond en aangezien zij graag telefoneert, is dit de juiste oplossing. Na deze middag boodschappen gedaan te hebben en door het feit dat Anita niet veel nodig had, waren we vroeg terug en na de middagmaaltijd zijn we eveneens naar een bloemenhandel gereden om plantjes voor op het terras te kopen.

Het opplanten van het terras is voor donderdagmorgen, wanneer onze werkvrouw komt. Dan ben ik uit de weg en stoor de twee dames niet en omdat we nogal laat terug waren zijn we maar buitenhuis gaan eten. We zijn rustig bij de Chinees gaan eten en dan moest Anita niet zelf gaan koken.

04-05-2010 om 21:33 geschreven door francis

Allee voor de boeren gaat het nu de goede richting uit, de laatste vierentwintig uur is er al redelijk veel water gevallen. Ik vermoed dat het nodig was, want heel de maand april was het heel droog. Er zullen nu wel personen zijn die denken, voor mij hoeft dat niet. Maar anders zou het erg gesteld worden met de groenten en zeker met de drinkwater bevoorrading.

Maar hopelijk zal het wel op tijd stoppen en blijft het niet de hele zomer regenen, dat is hier in België en Nederland soms een probleem. Daar zijn de boeren ook niet mee gesteld, wat is het toch moeilijk om voor iedereen goed te doen. Ons aller patroon hier boven zal het wel allemaal in het oog houden en alles ten goede regelen.

Mijn zondag voormiddag werk zit er reeds een tijdje op en de maaltijd is reeds aan ‘t verteren en daarom maar even in de praatstoel gekropen. Vorige week was dit me niet gelukt en nu zit ik in blijde verwachting om deze avond kwart na zeven te vertrekken. Zij die regelmatig eens komen bijlezen op deze stek, weten wat ik er mee bedoel en de andere moeten het maar eens opzoeken in het archief op de rechterkant van dit blog. Juist bovenaan, gewoon op een datum klikken en gewoonlijk op datum van een zondag.

Het kan op gebeuren dat het eerst de dinsdag is dat ik er melding van maak. Nu is het momenteel gedaan met regenen en is het terug lichter geworden. Ik moet zodadelijk eens naar de droogkas gaan kijken of de witte was droog is, want ik hoor dat ze is afgesprongen. Anita is een uiltje gaan knappen, want ze had een pijnstiller genomen, wegens pijn in de rug. Dat is het gevolg van het natte weer, ik begin er ook gevolgen van te krijgen in m’n schouders. Maar het is nog te doen en momenteel is de zon door de wolken gebroken haleloeiha..

02-05-2010 om 15:21 geschreven door francis