DAG 5 Santiago de Compostela - Covadonga - Cangas de Onís
Wij verlaten Santiago iets na 8 uur en begeven ons van Gallicïe naar de deelstaat Asturias, de streek van de "Siderías", in een wolkenloze hemel. Het middagmaal wordt genomen in de grote stad Gijon, en er wordt een tussenstop gehouden in Ribadeo, waar m een must-zee de rotsformaties in de Cantabrische Zee zich bevinden. Onderweg zien we de gevolgen nog van de bosbranden van in 2022; we ruiken zelfs nog de brandgeur. De zwartgekleurde boomstammen hebben intussen nieuwe takjes en bladeren. De volgende stop is in Covadonga, een bedevaartsoord. Vóór de roze basiliek staat het beeld van de volksheld Pelayo die met behulp van Onze-Lieve-Vrouw de Saracenen versloeg. Een gang, gegraven in een rots, leidt naar het miraculeuze beeld van de “Allerheiligste Maagd”, die hier vereerd wordt. Nadien rijden we naar ons hotel in Cangas de Onís, genaamd "Los Lagos", op een 12-tal km van Covadonga.
Covadonga is een nationaal schrijn en een bedevaartsoord omdat in de slag bij Covadongakoning Pelayo in 722 de Moren versloeg, waarmee de Reconquista begon, die zeven eeuwen zou duren (1492, val van Granada). In de Santa Cueva of Heilige Grot, bevindt zich een kapel met de Virgen de Las Batallas, een houten 18de-eeuws madonnabeeld, en tevens de graftombe van Don Pelayo, zijn vrouw en zijn zuster. De kapel werd herhaaldelijk vernietigd en daarna terug gerestaureerd. De laatste keer dat dit gebeurde was tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939).
Don Pelayo hield zich hier schuil in zijn gevecht tegen de Saracenen. In 718 werd hier door Pelayo en zijn gezellen de Eed van Covadonga gezworen, die inhield dat zij tot het uiterste zouden vechten tegen de Moren, die daarna inderdaad verslagen werden, waardoor de krijgskans een keer nam. Ondanks het legendarisch karakter van verschillende elementen van de verhalen over Pelayo, werd hij een belangrijk symbool van de christelijke weerstand in de middeleeuwse geschiedenis van Spanje. In de islamitische geschiedschrijving is de Slag bij Covadonga slechts van ondergeschikte betekenis.
Van het klooster dat in 1777 door brand verwoest werd zijn alleen een binnenplaats en twee grafkapellen overgebleven.
De basiliek van Santa María la Real de Covadonga, naar een ontwerp van Roberto Frassinelli, gebouwd tussen 1877 en 1901 in een neoromaanse stijl, is rijk aan historische souvenirs.
12-06-2024, 19:58
Geschreven door Claude Gekiere
11-06-2024
DAG 4 Santiago de Compostela
We verblijven twee dagen in Santiago, hotel ExePeregrino, Av. Rosalia de Castro. We genieten van deze middeleeuwse stad met zijn ontelbare kerken en kloosters, maar ook met zijn vele visrestaurantjes waar je heerlijk en niet duur eet. In de namiddag maken we een ommetje naar het ruige maar wondermooie Fisterra, destijds geacht als het 'einde van de wereld'.
De meest bekende bedevaartsplek in Spanje is Santiago de Compostela, vaak kortweg ‘Santiago’ genoemd. Deze stad ligt in het noordwestelijke deel van Spanje in de provincie 'A Coruña' en de regio Galicië. Het is een stad met slechts 100.000 inwoners, waarvan ook nog eens een derde deel studenten zijn aan de universiteit. Het autovrije en historische centrum van de stad staat sinds 1985 als één van de dertien Spaanse steden op de UNESCO Werelderfgoedlijst en heeft de nodige religieuze gebouwen, zoals kathedralen en kloosters. Grote voordeel is dat alle bezienswaardigheden van Santiago op wandelafstand van elkaar liggen vanaf het plein Plaza de Obradoiro met de kathedraal. Daarnaast is door de grote studentenpopulatie de stad ’s avonds een levendige mengeling van studenten, pelgrims en andere toeristen.
11-06-2024, 19:45
Geschreven door Claude Gekiere
10-06-2024
DAG 3 Burgos - León - Santiago de Compostela
De dag zal vroeg beginnen en vrij laat eindigen Na een ritje doorheen de regio Castilla y León komen we aan in León. Hiervoor reden we door de meseta, een kilometers lang gebied met graanvelden. We verkennen de voor ons onbekende stad. Deze van oorsprong Romeinse stad heeft heel wat bezienswaardigheden zoals de Basiliek en Pantheon San Isidoro, de prachtige kathedraal, een huis van Gaudi en het klooster van San Marcos, nu een 5-sterrenparador, maar ooit een fameus hospitaal voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. Het middageten wordt verorberd bij Ezequiel, in de Calle Ancha maar beter gekend "El embutido de siempre". Vanaf Burgos tot Santiago flirt onze reisroute met de befaamde bedevaartsweg. We wandelen ook door het historische centrum en de zogenaamde “vochtige wijk”. Na het middagmaal stoppen we in Astorga, bekend door het bisschoppelijk paleis ontworpen door Antoni Gaudi, waar we een kort bezoek inlassen. Verder rijden we langs de oude pelgrimsweg naar Santiago de Compostela, alwaar we aankomen na 21 uur.
De stad León ligt in de autonome regio Castilië en León en is de hoofdstad van de provincie León. De stad ligt op de Spaanse Hoogvlakte op een hoogte van 841 meter en heeft 124.303 inwoners en is een van de groenste steden van Spanje. Onder Nederlandse toeristen is de stad nog vrij onbekend, onder de Spanjaarden en pelgrims is het een stuk bekender. Sinds de Middeleeuwen is León een echt christelijke stad geworden, wat blijkt dat León een belangrijke stop is op de pelgrimsroute (Camino Francés) naar Santiago de Compostella en door de Leonese processies die met name in de heilige week voor Pasen op authentieke wijze worden gevierd. Combineer dit met een bruisend leven van tapasbars, een aantal musea en u heeft voldoende redenen om deze verrassende stad te bezoeken.
Astorga is een charmante stad in de provincie León (Spanje). Bezoekers kiezen voor haar geschiedenis, haar monumenten en haar gastronomie.
Astorga is een stad van Romeinse oorsprong. Het werd meer dan 2000 jaar geleden gesticht door keizer Augustus. Er is een Romeinse Route die het mogelijk maakt om de archeologische overblijfselen uit deze periode te bezoeken. De Romeinse mozaïeken en riolen zijn zeer interessant. Er is ook een Romeins museum met voorwerpen van het dagelijks leven in de stad zoals het enkele eeuwen geleden was. De stadsmuur is van Romeinse oorsprong, hoewel deze in latere eeuwen is herbouwd.
10-06-2024, 23:12
Geschreven door Claude Gekiere
09-06-2024
DAG 2 San Sebastián - Burgos
Vandaag zijn we 9 juni, dag van de verkiezingen in ons land, maar dat brengt voor ons geen hoofdbrekens. Na de goeie nachtrust en een stevig ontbijt nemen we de bus, welswaar in de smalle straatjes voor een rondrit in SanSebastián, de parel van het Baskenland. Een panoramische rit door de hoofdstad van de provincie Guipuzcoa brengt ons langs de oude stad met zijn smalle straatjes, prachtige stranden en vissershaven. Ja dat eerste is correct, maar van prachtige stranden en die vissershaven kwam niet aan de orde. Maneuvreren met de bus leidt tot het aanrijden van een verkeerslicht. De politie komt erbij en na een uurtje zetten de richting Burgos. Intussen geeft de gids een uitleg over de Basken. Oorspronkelijk zijn de Basken een bergvolk met eeuwenoude tradities, een stevig karakter en een groot (bij)geloof. Ook staan zij er bekend voor, om naast hun serieuze levenshouding, uitbundig feest te vieren. We rijden richting Burgos voor (het latere) middagmaal. In de namiddag brengen we een bezoek aan zijn mooie kathedraal waar El Cid en echtgenote begraven liggen. Uitstekende uitleg van de gids maakt ons wijzer van de plaatselijke geschiedenis. Daarna gaan we naar het hotel in het centrum van Burgos voor overnachting en avondmaal. We komen rond 18 uur aan in het hotel Reyes Catolicas, gelegen in de avenida Reyes Catolicas nr 30. Het weder begon met lichte regen en naarmate de dag evolueerde kwam de zon op het toneel. Pelgrims te voet en met de fiets zijn via Burgos op weg naar Compostela.
De stad Burgos ligt in de regio Castilië en León en is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Burgos. Ooit was het de hoofdstad van het koninkrijk Castilië en León, maar die eer is nu vergeven aan Valladolid. De stad met 175.821 inwoners ligt aan de rivier Arlazón en ligt op een hoogte van 860 meter op de Noord-Castiliaanse hoogvlakte. Mede door de kathedraal (op de kathedraal van Sevilla en Toledo na de grootste van Spanje) en het Monasterio de las Huelgas is Burgos een belangrijke pelgrimstad op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela; speciaal voor de pelgrims werd in de Middeleeuwen al een brug aangelegd over de rivier Arlanzón. Verder zult u bij verschillende bezienswaardigheden in Burgos herinnerd worden aan ‘El Cid’. Rodrigo Díaz de Vivar zoals de echte naam van El Cid Campeador luidde, was een Spaanse ridder die in de 11e eeuw uitgroeide tot een nationale held in Spanje. De laatste jaren timmert Burgos enorm aan de weg als culinaire stad en kun je hier goed terecht voor traditionele gerechten met een moderne twist. Burgos, een verrassende en bruisende stad mét geschiedenis.
09-06-2024, 19:11
Geschreven door Claude Gekiere
08-06-2024
DAG 1 Moorslede - San Sebastián/Donostia
We vertrekken in Deinze om 3 uur en in Moorslede om 4 uur. Via autosnelwegen rijden we doorheen West-Frankrijk over Parijs, Tours, Bordeaux en de Landes naar het mooie San Sebastián, net over de Spaanse grens, voor onze eerste overnachting. We zijn met een groep van 33 deelnemers plus de chauffeur en de gids. Die gids is Frans Orbie, hij is de oom van An Orbie die op haart beurt de aangetrouwde nicht is van Rita. Familieverband is dus bewezen. Geen files in Parijs maar wel was het aanschuiven in Bayonne. Om 18.15 rijden we de Frans-Spaanse grens over, het riviertje op die scheiding is La Bidassoa. Het hotel is Silken Amara Plaza, en we worden op de 9de verdieping gedropt. Een mist hangt boven de stad en zodoende zien we niets van de bergachtige omgeving.
San Sebastian (in het Baskische “Donostia”) ligt in de Spaanse autonome regio Baskenland. De populaire badplaats ligt aan een baai van de Golf van Biskaje aan de Noord-Spaanse kust met ongeveer 200.000 inwoners. De baai van La Concha ligt zomers vol met jachten en trekt daardoor ook veel rijke bezoekers. In het midden van de baai van San Sebastian ligt het eiland van Santa Clara en beide zijdes van het strand van La Concha worden afgeschermd door de twee belangrijke heuvels van de stad, Monte Urgull met het kasteel en Monte Igueldo. Voor surfers is het Baskenland absoluut een aanrader. De golven zijn in deze baai ideaal door de sterke wind en natuurlijke windtunnels.
De Baskische kustplaats is een van de meest bezochte steden van Spanje. Behalve mooie stranden met boulevards vindt u ook mooie winkelstraten (met enkele chique winkels), gezellige restaurantjes in het oude centrum en een natuurrijke omgeving. De stad kent ook veel leuke festivals, waarvan het filmfestival misschien wel de bekendste is. Tijdens deze periode is San Sebastian Spanje erg levendig met allerlei activiteiten en feestjes.
08-06-2024, 19:51
Geschreven door Claude Gekiere
05-06-2024
Zaterdag 08 juni 2024: we vertrekken !
Wij hebben geopteerd voor Reizen Patteeuw uit Moorslede. Geen zorgen dus voor vliegtuig, huur auto, maaltijden, hotels, enz.
Onze rondreis begint al in het noorden. We rijden door het Baskenland met de uitlopers van de woeste Pyreneeën en de middeleeuwse provinciehoofdstad Burgos. Het echte Spanje van de authentieke Spanjaarden zelf vind je niet terug aan de quasi Europese kust maar hier in het binnenland! Onderweg naar Santiago en doorheen het groene Spanje bewijzen we je dit. Het kenteken van de Santiago-pelgrims is een schelp, daarom vinden wij dit symbool overal terug in Santiago. Cantabrië lijkt een beetje Bretoens of Iers aan de kust, doet een beetje Oostenrijks aan in de Picos (het gebergte), Frans in de Gorges (kloven) en toch is het een stukje Spanje! Bergdorpjes met oude romaanse kerkjes, prachtige kleine stadjes, pittoreske vissershaventjes, groene glooiende weiden, afgewisseld met stukken zandstrand, maken HET verschil met het Spanje van de oostkust. En dit is het geval in het Baskenland, Cantabrië, Asturias en in Galicië, de 4 belangrijkste Spaanse regio’s (comunidades autónomas) die we op onze reis aandoen. Op deze reis maken we kennis met de rijke Spaanse regionale keuken, proeven we van de Spaanse cultuur en geschiedenis en rijden we langs prachtige landschappen. Hoewel Santiago niet bij de deur ligt, zorgen de vele bezoeken voor de nodige afwisseling.
05-06-2024, 10:23
Geschreven door Claude Gekiere
26-02-2024
De kogel is door de kerk !
Heen langs de "Camino del Norte" met een toetje naar "prolongiación a Finisterre" en dan terug via "Camino Francés", zo ziet het tweede Compostela-tocht er uit ! We starten op 8 juni 2024 !
26-02-2024, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
13-01-2024
ik kom er opnieuw aan ...
Na 12 jaren begint het opnieuw te "kriebelen". Santiago de Compostela is aan het roepen om hun terug te gaan bezoeken.
In eerste instantie denk ik, gelet op ijn leeftijd en ijn gezondheidstoestand niet met de fiets noch te voet de tocht aan te vatten. Neen, ik denk eraan om de tocht toch niet zo eenvoudig te maken en de lasten van het openbaar (tram, bus, trein) te trotseren. Men moet dit verdienen, zo denk ik...
Echter, de compagnie, in casu vrouwe Rita, heeft hierop een andere zienswijze.
13-01-2024, 08:54
Geschreven door Claude Gekiere
10-07-2011
The day after
Tot slot van deze blog wil ik het even zeggen dat ik in deze 14 dagen het een ander heb ervaren, leuke dingen, maar ook moeilijke zaken, en die wil ik graag toch met jullie, lezers, toch delen. Had ik pijn? Ja, de knieën en de kuiten voelde ik wel eens, doch helemaal geen rugpijn. Gelukkig had ik een zeer goede fiets, en geen racefiets (te moeilijk op de senderos met de smalle banden). Af en toe blazen en hijgen, af en toe eens stoppen, soms eens naast de fiets lopen, graag eens een foto nemen (kon dan wat uitblazen...), ja, zelfs mijn hoofd eens op het stuur leggen (vooral in het hooggebergte). Het mooiste moment: aankomen in Compostela; Het ontroerendste moment: boven op de top van de Cruz de Ferro en de O Cebreiro; Het lastigste moment: De tweede dag, met de stijging naar de Alto de Perdón; De leukste herinnenring aan een albergue: in Nájera, met ontmoetingen van de talrijke pelgrims uit alle windstreken; De slechtste herinnering aan een albergue: in El Ganso; Het hardste moment: de tocht doorheen de Meseta en de Tierra de Campos; Het charmantste logement: in Vega de Valcarce bij particulieren; Het mooiste traject: langs de wijnvelden van de Bierzo; De mooiste en gezelligste stad: Burgos; De raarste naam van een dorp: Matajudios (matar= doden, judios=joden); De hoogste beklimming: Collado de las Antennas 1515 m.; De moeilijkste beklimming: O Cebreiro; De natste rit: van Arzúa naar Santiago de Compostela; De warmste dag: van Pamplona naar Puente la Reina; De pechdag: van Pamplona naar Puente la Reina met 2 platte banden; De moeilijkste nacht: in Puente la Reina, met maagprobleemke om het zachtjes uit te drukken...
Tot slot wil ik iedereen wil ik iedereen bedanken voor de steun, de talrijke reacties op de blog en zij die mij van dag na dag gevolgd hebben.De cijfers geven 775 bezoekers, met 2.031 pageviews, waarvan op 4 juli het hoogst aantal (40) bezoekers met 143 pageviews.
Bedankt !!
10-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
09-07-2011
Wachtend in de luchthavens van Compostela en Barcelona...
Wat doet een mens als hij moet wachten? Juist, nadenken... Mijn vroegste herinneringen gaan terug naar de tijd toen ik een kind van 3 jaar was: de kleuterklas; twee zaken zijn me steeds bijgebleven: de juffrouw die tijdens de speeltijd onze (van mijn zus en mezelf) brooddoos opende en ons een boterham overhandigde; een tweede herinnering gaat naar een straf (weet niet meer waarom) die ik had opgelopen en bijgevolg niet mocht meespelen met de andere kindjes.
Toen ik 12 was had ik graag de leeftijd van 14, bij 14 had ik dan graag 16 geweest en verlangde dan naar 18. Als puber telde ik er meestal een paar jaartjes bovenop toen me gevraagd werd naar mijn leeftijd. Dan komt het volwassen-zijn-moment: 21, yessss. Ik voelde me groot en vrij.
Maar ik werd 30, oei! Wat gebeurt er dan, ik kreeg een ander gevoel en idee.
Ik hol naar de 40, wow! Wat gaat het ineens vlug; ik vroeg aan vader of hij zich het moment van zijn 40-zijn nog herinnert. Ja, het jaar 1958, het expo-jaar.
Wat gaat het snel: met volle vaart word ik 50; en oeps, ik bereik met glans de 60. Met glans? Diabetis en hartproblemen, (Bourgondisch leven ?...) steken de kop op. En dan op slofjes naar de 70 en de 80? Wie weet dat nu? En gaan we nu een paar jaartjes aftrekken als men naar de leeftijd vraagt? Terug naar de jeugd? Niettemin: jong blijven is de boodschap, om zo de oude te blijven.
09-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
08-07-2011
Arzua - Pedrouzo - Santiago de Compostela
Vertrokken om kwart over 8 bij zwaarbewolkt weder en motregen met een temperatuur van 17 graden. Heb zoveel mogelijk kleren aan om de koude te trotseren, zelfs het gele fluovestje komt van pas. En het houdt maar niet op met die heuvels, ik haat op de duur al die afdalingen, want telkens komt een vervolg met een bergje, uiteraard niet zoals in het hooggebergte. Bovendien moet het fietslicht voor- en achteraan aangestoken worden, want het blijft maar grijs; van afwisseling gesproken in mijn traject tijdens mijn camino. Ik fiets door de bossen met de aangename geuren van de dennenbossen, ook hier valt het gezang van de merels en de vinken (en het zijn bovendien Vlaamse) bijzonder aangenaam op. In Pedrouzo wordt even halt gehouden voor een pauze, een koffie en een croissant. Dan gaat het eerder afwijkend richting luchthaven waar een ticket voor vanavond wordt geboekt bij Vueling.com, via Barcelona naar Zaventem. De laatste kilometers worden een helse tocht, met tegenwind (altijd hetzelfde...) en hevige regenval. Ik bereik Santiago de Compostea door en door nat, alwaar ik een foto laat nemen voor de kathedraal, een must... Het is dan kwart voor 12, een gelukkig moment voor mij, onvergetelijk en ik heb mijn doel bereikt. De fiets wordt afgeleverd bij een firma die ze naar huis brengt, oeps, een zorg minder. Terplaatse kan ik mijn kledij wisselen en de fietstassen wegen als gevolg van de natte kledij als maar meer kilootjes. Na bezoek aan de katedraal en de butofumeiro haal ik de felbegeerde peregrinopas af. Nadien laat ik het me even smaken in een plaatselijk restaurantje en bekijk intussen de Tv beelden over de Codica die gestolen is, en over de San Ferminfeesten in Pamplona. Me recuerdo mucho bien este lugar!! Raar maar waar: vader en zoon die bij mij waren in de albergue in El Ganso loop ik tegen het lijf: een heerlijk weerzien. In de straten hoort men de Keltische muziek; zeer aangenaam. Er is een heen- en weergeloop van de talrijke pelgrims die ook de tocht, zoals ik, beeindigd hebben. Straks neem ik het vliegtuig richting Barcelona en dan naar Zaventem.
Tot morgen in Deinze, hoop ik toch.
Tot slot deze bemerking:
Mijn grootste overwinning is dat ik niet gefaald heb, maar dat ik telkens als ik struikelde weer opstond !!
Route via Arzúa, Cortobe, Ferreiro, Alto de Santa Irene, A Rúa, O Pedrouzo, San Anton, Cimadevila, Labacolla, Monte de Gozo, Santiago de Compostela.
Bye
08-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
07-07-2011
Triacastela - Sarria - Portomarin - Palas de Rei - Arzua
Bij het wakker worden deze morgen in het Hostal Vilansante in Triacastela hoor ik de "bastones" op de grond: de vroege stappers zijn al onderweg. Het is aan iets over zessen. De hemel is bewolkt, het is slechts 13 graden en de wind komt uit het westen. Wie zei weer dat er geen heuvels meer waren? De hoogste bereik ik na 8 km klimwerk in Meixente. De eerste regen valt na 38 km in Paradelo. Het stuwmeer van Portomarin is niet meer dat een watervalletje. Onderweg lees ik de meest onleesbare teksten op naamborden, reclameborden, enz en stel vat dat ik hier in Gallicie met mijn Spaanse taal (Castellano is het officieel) niets ben. Gallicie heeft zijn eigen taaltje, bvb Igrexa is Iglesia, kerk. Uiterst groot en mooi is in Somos het plaatselijk Monasterio. Op de plaatselijke donderdagmarkt in Palas de Rei zie ik chorizo, koop er een, dat smaakt geweldig en ik koop een tweede; ook in wat kersen kan ik mijn gading vinden. Calamares wordt hier in de kraampjes gekookt en verkocht, leuk om zien hoeveel volk in de rij hiervoor staat te wachten. Ben nu aangekomen in Arzua, een mooi stadje op zo ongeveer 45 km van Santiago, mijn doel. Vandaag heb ik om precies te zijn 101 km gefietst. Gallicie is groen, dat heb ik de ganse dag wel gezien, maar dat komt een beetje door het minder leuke weer. En die heuveltjes, verdorie, Gallicie is niet vlak... "Bei uns in Belgien ist alles plat" Route via Triacastela, San Cristobal do Real, Renche, Samos, Pascais, Frollais, Pontao, Sarria, Barbadelo, Ferreiros, Laxe, Tellada, Villachá, Portomarin, Toxibo, Gonzar, Castromaior, Ventas Náron, Ligonde, Lestedo, Vilaxoán, Marzás, Palas de Rei, San Xiao do Camino, O Coto, Leboreiro, Melide, Boente, Doroña, Arzúa.
Mañana el ultimo dia !
07-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
06-07-2011
Vega de Valcarce - O Cebreiro - Triacastela
Voldoende gerecupereerd gisteren ben ik deze morgen vertrokken om 08.45 uur met een zwaarbewolkte hemel en met een temperatuur van slechts 15 graden, richting O Cebreiro voor een beklimming van 14 km. Uiteraard hou ik wat tussenstops, niet alleen om op adem te komen, en wat te drinken, maar ook om het mooie panorama te bekijken dat me achter elke bocht te wachten staat. Eerst om de km, en daarna om de halve km, om dan later naar wat adem te happen om de 100 meter. Mijn fiets van 14 kg en mijn bagage van 9 kg protesteren wat omdat ze niet mee willen, maar een extra duwtje moet kunnen. Dat omkijken om even uit te blazen is ook om eens te zien wie er mij vandaag zoal zal passeren, fietsers en voetgangers, en die zijn talrijker naarmate ik Compostela nader. Op de weg toch een positief seintje geschilderd: yes you can... Om 10.30 uur bereik ik het dorpje La laguna, gelegen op 1200 meter hoogte; ik zie even naar de kilometerteller en stel vast dat het gemiddelde slechts 7.5 km per uur is. De temperatuur daalt naarmate het gebergte hoger wordt. Vanuit La Laguna kan ik vergeten dat er gefietst wordt: de sendero wordt zeer hobbelig; een mountainbike (maar dan eentje zonder bagage) zou hier beter passen. Bijna op de O Cebreiro komt de grenspaal: vanaf hier is het Gallicië. Dan volgt de top op 1330 m hoogte, waar in de kapel een kaarsje wordt aangestoken: even een ontroerend moment voor mij. De Gregoriaanse muziek doet me goed. Bovendien blijf ik wat langer in de kapel, want het voelt er alleszins warmer aan dan buiten. Na de korte afdaling via Linares volgt opnieuw een kllimmetje naar de Alto De Poyo op 1337 m. Wie beweert dat na de Cruz de Fer alles naar beneden ging?? Ben nu aangekomen in Triacastela, een mooi dorp in het dal gelegen, en in de plaatselijke hostal direct een warme douche, want ik kan me niet verwarmen. Route via Vega de Valcarce, Las Herrerias de Valcarce, La Laguna, O Cebreiro, Linares, Alto de Poio, Biduedo, Villoval, Ramil, Triacastela.
06-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
05-07-2011
Ponferrada - Villafranca del Bierzo - Vega de Valcarce
"Paso la noche en vela" zou men zeggen met een Spaanse uitdrukking. Geen oog dicht gedaan vorige nacht, althans, zo denk ik toch, want spelende, krijsende, giechelende kinderen hielden me wakker tot na 01.00 uur. Wat ik vandaag als een overgangsetappe zou beschouwen, voelt aan als een calvarietocht, die ik wil eindigen rond half drie in een klein maar pitoresk dorpje, genaamd Vega de Valcarce. Bij het opstaan was de lucht bewolkt, dus ideaal fietsweer, met een temperatuur van 18 graden, rond de middag werd het dan 25 gr. Vertrokken in Ponferrada deze morgen rond kwart over 9 met opnieuw de zeer landelijke, sierlijke streek van de Bierzo, bekend om zijn wijnen, en wie zegt wijnstruiken moet daarbij ook denken aan het feit dat de wijnranken aan de zuidelijke hellingen terug te vinden zijn, hellingen die ook moeten beklommen worden, hellingen die men best kan vergelijken met onze Ardennen. In het zonlicht kan dit perfect op een mooi plaatje weergegeven worden, en die plaatjes zijn inderdaad de foto s die ik vandaag nam. Via Villafranca del Bierzo, met hun plaatselijke dinsdagmarkt, het mooie met bloemen versierde Plaza Mayor en zijn oud fort gaat het riching Vega de Valcarce. De Rio Valcarce en de autoweg slingeren zich links en rechts steeds om de weg. Het vlakke: vergeet het, nogal dikwijls een idee dat het plat is, maar dat platte is "vals plat", Van Villafranca op 505 m hoogte gaat het naar Vega de Valcarce met 630 m. Logement in een private verhuring, zeer mooi gelegen huis, waarvan de eigenaars een uitbating hebben van een bakkerij, met een beetje reclame daarbij dat de "cuñada" (schoonzus) ook een restaurantje heeft... Route via Ponferrada, Camponilla, Fuentes Nuevas, Camponaraya, Ermita de san Roque, Cacabelos, Villafranca del Bierzo, Trabadelo, Ambasmestas, Vega de Valcarce. Ik ga nu een beetje recupereren...
Hasta luego
05-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
04-07-2011
El Ganso - Rabanal - Cruz de Ferro - Ponferrada
Het is nu iets over half 11, en ik zit momenteel in Foncebadon op een hoogte van 1440 m. En blijkbaar word ik hier erkend door een Italiaans koppel die ik in Orbigo had aangesproken. Zojuist een uitgebreider ontbijt genomen. Goed geslapen in de compagnie van een vader en zijn zoon uit Burgos waar ik een bed kon kiezen in de albergue. Vertrokken om 8 uur om vandaag de Cruz de Ferro met zijn hoogte van 1504 m. Wellicht tot straks... Hier ben ik terug. Na de stijging van 14,9 km (de kilometerteller is geïnstalleerd sinds gisterenavond, en de fiets is ook gepoetst) bereik ik de Cruz de Ferro, een emotioneel moment. Het doet me wat als de meegebrachte stenen uit Ronse en Deinze aldaar kan achteraten. Na een korte afdaling terug bergop voor een hoogte van 1515 m op de Collado de las Antennos (inderdaad, een mast met wat schotelantennes !!!). Een korte pauze gehouden in het intussen toeristisch geworden Acebo, om dan de lange afdaling te kunnen nemen naar het prachtige groene Gallicië, wel traag gereden om vooreerst de veiligheid, en voorts om de mooie panorama's te kunnen aanschouwen. Dit blijkt voor het ogenblik de mooiste streek waar ik nu kom. Ben aangekomen is Ponferrada iets na 15.00 uur. Straks een terrasje met een pintje en een "pincha". Temperatuur voor het ogenblik is hier 35 gr. Route via El Ganso, Rabanal de lCamino, Foncebadon, Cruz de Ferro, Colleda de las Antenas, Acebo, Riego de Ambros, Molinaseca, Ponferrada.
Ponferrada is een gemeente in de Spaanse provincie León in de regio Castilië-León met een oppervlakte van 283 km². Ponferrada telt 68.736 inwoners (2009).De rivier Sil stroomt door de stad. De stad heeft iets met de Tempeliers: hotels, cafes, pleinen, noem maar op. Ook een bezoek aan de kerk Virgen de la Encima is een must.
Cruz de Ferro. Vrij vertaald betekent dit het IJzeren Kruis. In al zijn eenvoud vormt het een indrukwekkend, eeuwenoud monument op een markant punt op de route. Een bemoedigend teken voor de pelgrims dat zij Santiago zouden halen. Symbolisch legden zij een deel van hun last af door het werpen van een steen op een grote hoop aan de voet van de staak en sloten zich zo aan bij hun voorgangers. De huidige pelgrim houdt het gebruik in ere als een stap in een nieuwe fase van zijn levensweg.
"Oud nederlands: Naer Natueren ghelike: Alle mensen zijn hetzelfde. Het zijn slechts hun gebruiken die verschillen."
Tot slot nog deze gedachte van Sue Kenny:
"It is said that if you pick up a stone and than put your sorrow into it; when you place the stone down, you leave some of your sorrow behind." Eén moment van vreugde verdrijft honderd zorgen." (Met dank aan GV).
04-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
03-07-2011
León - Astorga - El Ganso
Gisteravond nog een klein feestje, nou ja, feestje. 2 pintjes en tapas, in de binnenstad van León op een terrasje samen met de Oostenrijkers Herman und Ingrid. Vetrokken op de Plaza Mayor met een afscheid van een plaatselijke fanfare die me komt uitzwaaien (allee, zo denk ik toch). Afscheid van de stad León langs de mooie Parador. Ik passeer Orbigo me mijn mooie kerk en zijn bekende brug. Op de foto gegaan met 2 Barcelonesas. In San Justo bemerk ik in de verte het panoramisch zicht over Astorga met zijn Plaza Mayor en uiteraard zijn Palacio de Gaudi. Ongelooflijk, maar ik mag mijn fiets stallen in het café, waar ik mij opnieuw riskeer aan een "menu del peregrino". Na Astorga rij ik opnieuw de natuur in, waar het landschap "a la Gieskiere" (onbewerkte grond) verandert. In Santa Catalina De Somoza komen onweerswolken opzetten, en besluit ik na 62 km in het volgende dorpje met 10 huizen en 1 cafeetje, genaamd El Ganso te overnachten in een albergue met 12 bedden. Tegen de avond komen daar nog een vader en zijn zoon toe. Gelukkig is hier wel een hoofdkussen en een deken op het bed, in elkaar genageld door weliswaar geen beroepstimmerman. Een hevig onweer geeft wat meer zuurstof in de lucht, oeps, ik zit binnen... Route via León, Valverde de la Virgen, Villadangos del Páramo, San Martin del Camino, Hostital de Orbigo, Majada de Ventura, Astorga, Murias de Rechivaldo, Santa Catalina de Somoza, El Ganso.
03-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
02-07-2011
Carrión de los Condes - Sagahun - Leon
Gisteravond nog even vertoefd op de stille binnenplaats van het nonnenklooster met andere pelegrinos: van nature eigenlijk zijn we allen broers en zusters maar door onze opvoeding worden we vreemden.
Om 7 uur deze morgen sluit ik de kloosterdeur alwaar ik vergeefs zat te wachten op de ma-soeurs (of moet ik zeggen: masseurs of masseuses) om dan het ontbijt in de stad te vertrekken om hopelijks de stad Leon te bereiken. Het is dan 13 gr en de wind waait althans voor mij in een verkeerde richting, dat me doet besluiten de armstukken aante trekken.
Voor de ganse dag wordt het landschap echt eentonig: graanvelden en licht heuvelachtig.
In een plaatselijk cafeetje hoor ik Nederlands praten: iemand uit Curacao. Kilometersver rond Sahagun ruik ik de mimosa-struiken: echt verrukkelijk en uitdagend om een beetje trager te rijden.
La tierra de Campos: niets dan graanvelden. De dorpjes liggen ver van elkaar en de straten en cafes hebben steeds dezelfde naam: camino.
Al sinds 10 uur heerst een verzengende hitte van boven de 30 gr. Sommige pelgrims zie ik niet meer wandelen, maar voortstrompelen, zo warm is het, of hebben die onvoldoende drank bij? De warme wind op kop maakt de mond nog droger. Af en toe zie ik een kruisje met een naam en een datum...
Aangekomen in Mansillas de las Mullas, zie ik einde van de Campos en het begin van de bewoonde wereld, de poort naar de stad León. Na 110 km hou ik het voor bekeken en trek de stad in om naast een pintje, ook nog dit te kunnen doorseinen.
Route via Carrión de los Condes, Monasterio de San Zollo, Calzada de los Molinos, Monte Carrión, Quintanilla de la Cueza, Antigo Hospital de Santa Maria de las Tiendas, Ledigos, Terradillos de los Templarios, Moratinos, Sagahun, Ermita de la Virgen de Peráles, Bercianos del Camino Real, El Burgo Ranero, Reliegos, Mansilla de las Mullas, Mansilla Mayor, Villarente, Valdelafuente, León.
02-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
01-07-2011
Burgos - Castrojerez - Fromista - Carrion de los Condes
Hasta la proxima vez, Burgos. Burgos is een levendige en bruisende stad waarvan ik afscheid moet nemen; Burgos, ik kom zeker terug!! De wasserij van gisteravond was nog niet droog, zodat ik mijn rit begon iets na 9 uur als een "rijdende waskoord"; gelukkig heb ik een koord en wat wasspelden. Gestopt in Tardajos waar enige jaren al terug de ontmoeting plaatsvond met die Hollandse peregrina, herinner je dat nog Rita? De rit van vandaag ging over de meseta en de campos, tientallen kilometers door de velden waar dus ook geen huizen staan, en waarvoor pelgrims te voet drinken en eten moeten voorzien voor de ganse dag. De boeren zijn bezig met de "consecha" van de graanteelt. Met de fiets is het iets gemakkelijker om in een vlugger tempo toch een dorpje te bereiken. De "albergue" San Pol is zo eentje waarvan 1 km vooraf een verwijzing is voor koele dranken, maar alles is gesloten, en 5 km verder is dan wel iets open. Nu, 5 km te voet of 5 km met de fiets is toch een verschil... Voorbij Boadillo del Camino begint het parcours iets vlakker te worden. Het "canal de Castilla" trekt me aan, en later kijk ik even naar de geschiedenis ervan, waarbij blijkbaar een of andere koning(in) dit heeft laten aanleggen: het kanaal voorziet ook in bevloeiingssystemen voor de onringende landbouwgronden. Vanavond aangekomen in Carrión de los Condes, waar ik een slaapgelegenheid heb gevonden in een Clarissen-klooster, met nog een 10-tal Clarissen; als die me maar gerust laten...Hun kledij is een bruin habijt, ja, onze paus zal er zich ook "jeunen". De temperatuur nu op dit ogenblik is 32 graden. De afgelegde kilometerrs van vandaag belopen 88 km. Route via Burgos, Tardajoz, Rabé de las Calzades, Hornillos del Camino, Refugio de San Bol, San Anton, Castrojerez, Castrillo de Matajudios, Itero del Castillo, Boadilla del Camino, Ermita del Virgen del Otero, Población de Campos, Villovieco, Villarmentero de Campos, Villalcazár de Sirga, Carrìón de los Condes.
01-07-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
30-06-2011
Nájera - Santo Domingo de la Calzada - Belorado - San Juan de Ortega - Burgos
Oeps, ben in Burgos aangekomen na een heel prettige dag, met een rit van over de 110 km, en waarbij de vorm er nog altijd is. Gisteravond dus geslapen in de albergue, zeg wel geslapen met 2 pilletjes, op een dubbelbed onderaan zonder lakens, zonder hoofdkussen (dus mijn schoenen onder de matras gelegd). De douche had geen warm water, en een wasje kon ik niet doen. Toch iets positief: men ontmoet er alle nationaliteiten, Japan, Ierland (die vroegen dus ook wel hoe dat nu zit in Belgie), Noren, enz. Men kan er Rioja-wijn kopen voor anderhalve euro, en wees gerust: de flessen vlogen over de toonbank. Deze morgen wakker gemaakt met Gregoriaanse gezangen of hoe je dit ook wil noemen; de eersten waren al aan het vertrekken terwijl ik eerst in de stad ging ontbijten. Vertrokken om 8 uur bij een koude temperatuur van 15 graden met goede moed in de schoenen. Was het gisteren over het algemeen de camino-wandelpaden (sanderos) om te fietsen bij gebrek aan iets anders, dan was het vandaag het merendeel van de carreterras, de verharde wegen, iets wat voor vandaag mijn totaalafstand zo groot maakte. In Santo Domingo de la Calzado is een prachtig museum met in de kerk dan in het Frans te zeggen: le miracle du cocq et de la poule. Dan op een terras wat gegeten: "chorizo y un bocadillo con jamon y berenjeras" (lichtjes opgewarmd). Ik verlaat de streek van Rioja om te rijden in la region Burgos y León, la tierra del Cid. Na 14.00 uur begint de temperatuur te stijgen naar boven de 30 graden. Was al goed bezig met de beklimming van de "Alto de Valbuena" 1162 m, de hoogste tot op vandaag. In Belorado zag ik in het Klooster van Santa Clara een "pandjes-deur" net zoals die in het archief van Kortrijk, oeps, weer genealogie... Ook in Belorado wat gesproken met een ouder koppel uit Brazilie en twee jonge "knechtemeisjes" uit Zuid-Korea. Ze verklaarden dat de Noord-Koreanen niet weg kunnen uit hun land... Onderweg nog gestopt in een "praatcafe" waar iedereen, denk ik toch, boos was op elkaar: geen woord werd gezegd...breek de stilte.., heb er zelfs voor eeuwige herinnering daar een foto van gemaakt. Route via Nájera, Azofra, Ciruena, Santo Domingo de la Calzada, Grañon, Viloria de Rioja, Belorado, Tosantos, Espinosa del Camino, Montes de Oca, Valbuena, San Juan de Ortega, Atapuerca, Matagrande, Villafria, Burgos. En zo ben ik aan het einde van mijn verhaal vandaag. Groetjes uit het zeer warme Burgos.
Santo Domingo de la Calzada is een gemeente in de Spaanse provincie La Rioja in de regio La Rioja met een oppervlakte van 40 km². Santo Domingo de la Calzada heeft 6.780 inwoners (2009).De stad is bekend door de kathedraal waarin een kip en een haan worden gehouden. Dit houdt verband met de volgende legende: In de veertiende eeuw was een Duits echtpaar met hun 18-jarige zoon op pelgrimstocht naar Compostela. Tijdens de overnachting in Santo Domingo probeerde een meisje de zoon te verleiden, maar de jongen ging daar niet op in. Het meisje beschuldigde toen de jongen van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. De bedroefde ouders vervolgden hun weg. Op de terugreis constateerden ze dat hun zoon levend aan de galg hing. Ze gingen naar de rechter, die op dat moment net aan tafel zat. "Die jongen is net zo levend als deze gebraden kip!" zei de rechter. Het vervolg laat zich raden: de kip kwam tot leven en de rechter gaf de jongen aan zijn ouders terug.
Burgos is een stad in de Spaanse autonome regio Castilië en León. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Burgos. De stad ligt op een hoogte van 860 m en aan de rivier de Arlanzon. Acht bruggen verbinden de stad. Het is een regionaal handels- en verkeerscentrum. Rond het jaar 1000 wordt Burgos gesticht en wordt later de hoofdstad van Castilië. In 1200 wordt de eerste brug over de Arlazon gelegd ten behoeve van de pelgrims naar Santiago de Compostella. Kort daarop wordt er begonnen met de bouw van de kathedraal. Het monopolie voor de wolexport verwerft de stad in 1494. In 1495 ontvangen de koningen Ferdinand en Isabella Columbus in de Casa del Cordon na zijn tweede ontdekkingsreis. In 1808 lopen napoleontische troepen Burgos onder de voet. Vijf jaar later veroveren de Britten onder Wellington de stad. In 1936 vestigt Franco zijn voorlopige regering in Burgos. Santa Mariakathedraal: de gotische kathedraal is drieschepig, heeft dwarspanden, veel kapellen en een zware vieringtoren uit de 16de eeuw. Er steken acht rijk versierde torentjes boven uit. De monumentale westgevel heeft twee klokkentorens met opengewerkte spitsen met zaagvormig profiel. Aan de noordzijde bevindt zich de escalada dorada of gouden trap uit de renaissancetijd. Het portaal van de Sarmental (rechter kruisbeuk, kloosterhof ligt er tegen aan) is goed bewaard. Het beeldhouwwerk in de timpaan is zeer realistisch. Jezus onderricht er de evangelisten en de apostelen. Via een lange trap tussen sacristie en kloostergang komt men er. In de kathedraal zijn veel kunstwerken, grafmonumenten, o. a. van Le Cid, retabels (achterstuk van een altaar, meestal gebeeldhouwd of beschilderd) en een fraaie koorstoel. De kapel del Condestabele is achthoekig, heeft acht kleine spitse torens en een rijke wandversiering. Het grafmonument van El Cid Campeador, de bekendste zoon van Burgos, en Dona Jimena bevindt zich onder het koepelgewelf. De hekken tussen transept en koor bestaan uit prachtig smeedwerk. De notenhouten stoelen van de koorbanken zijn alle verschillend en zijn voorzien van palmhouten inlegwerk.
Hasta mañana
30-06-2011, 00:00
Geschreven door Claude Gekiere
29-06-2011
Los Arcos - Logroño - Nájera
Deze morgen vertrokken om 8 uur, en, het was toen al fris, eergisteren 38 graden, gisteren 28 en vandaag 18 graden; vest, arm- en beenstukken waren vandaag geen luxe. Af en toe wat motregen. Gereden langs Torres del Rio, Ermita de la Virgen del Payo, Viana, Virgen de las Cuevas, Logroño (= comudidad van de Rioja, met zijn wijnen), Navarrete (en niet Nazareth), Ventosa, Alto van San Anton met zijn 715 meter, Alesón, om aan te komen in Nájera, met een mooie verwelkoming als je het zo mag noemen: "fiestas de los jóvenes" vandaag. Ik ben zowaar gewaarschuwd om geen kamer te huren in de binnenstad, waar vooral de jeugd met veel muziek, dans en drank rondloopt, want het feestje zou wel de hele nacht kunnen duren. De oplossing: slapen in het logement van de albergue met zijn slaapzaal van 60 bedden, ja ik voel me terug in de tijd van het internaat van de school in Ronse. Alle nationaliteiten zijn hier te zien en ook allerlei taaltjes te horen, ben benieuwd hoe ik deze nacht, nu als een echte peregrino doormaak... En de vorm: die verbetert nog... En tot slot stel ik hier vast "In hun natuur zijn alle mensen gelijk; het zijn hun gewoonten die de verschillen maken."
Logroño is een stad in de Spaanse provincie La Rioja in de regio La Rioja met een oppervlakte van 80 km². In 2001 telde Logroño 133.058 inwoners.Logroño is ook de oude naam voor de provincie La Rioja.
Nájera (Baskisch: Naiara) is een gemeente in de Spaanse provincie La Rioja in de regio La Rioja met een oppervlakte van 37 km². Nájera telt 8.474 inwoners (2009).In de Romeinse tijd was Tritium de naam van de stad. In 923 veroverde Ordoño II van León Nájera voor zijn bondgenoot Sancho I van Navarra op de moslims. Deze oude stad, die door het Koningspaar van Navarra begunstigd werd, ligt tussen Estella en Viana en wordt doorkruist door de rivier de Odrón. Het is een onbetwistbare mijlpaal op de Camino de Santiago, waar overal een versmelting tussen geschiedenis, kunst, folklore en gastronomie heeft plaatsgevonden. De Jakobsroute loopt door de hoofdstraat, waaraan hospitia en adellijke gebouwen staan, die ons laten zien hoe Los Arcos floreerde dankzij de bevoorrechte ligging als kruispunt van wegen en het constante komen en gaan van pelgrims. De bebouwde kom heeft een middeleeuws ontwerp, met lange, parallel lopende straten en werd destijds door muren omringd, waarvan de materialen in latere constructies opnieuw werden gebruikt. Er zijn twee arcades overgebleven die herinneren aan dat verdedigingswerk: die van de Estanco en die van Castilla, die eruit ziet als een triomfboog. Tenslotte laat de kerk van Santa María een van de meest verrassende voorbeelden van de barok van Navarra zien. Zij is van grote rijkdom en zeer spectaculair. Tussen 14 en 20 augustus worden de dorpsfeesten ter ere van Maria-hemelvaart en die van San Roque gevierd. Stierenrennen en -gevechten , muziek en vuurwerk brengen tijdens die dagen het dorp tot leven. Op de zondag voorafgaande aan de feesten wordt in het dorp de traditionele braderie gehouden. Nájera heeft haar bestaan te danken aan een wonder: koning Garcia el de Nájera van Navarra was in 1052 in het dal van de Najerilla op jacht naar patrijzen. In navolging op de Arabieren maakte hij hiervoor gebruik van valken. Een patrijs en een valk verdwenen in een grot in de steile rotsen aan de oever van de Najerilla. De koning ging er achteraan en ontdekte dat beide vogels vreedzaam aan de voet van een madonnabeeld zaten. Het klooster Santa María la Real, dat de koning na dit wonder stichtte, bestaat nog steeds.Nájera was tot in 1054 de hoofdstad van Navarra, toen van Castilië werd verloren in de Slag bij Atapuerca.
