Na het ontbijt vertrekken we om 06.45 u huiswaarts waar we in de avond zullen aankomen.

Mijn leuze is: FINIS CORONAT OPUS.  HET EINDE BEKROONT HET WERK.

🇧🇪 🇪🇸

16-06-2024, 17:29 Geschreven door Claude Gekiere

Het is vandaag de laatste dag in Spanje. We zitten in Portugalete, een deel van Bilbao. We passeren eerst het voetbalstadion van Atletic Bilbao met zijn wit-rode kleuren met de naam van San Mamés. Een bezoek in deze stad aan zijn befaamd Guggenheim Museum mag zeker niet ontbreken. Het moderne gebouw en de oude stad leven in harmonie met elkaar. Na het middagmaal in Irun in "El 20", waarbij de super gemotiveerde bazin ons bedient, nemen wij afscheid van Spanje en bereiken wij ons overnachtingshotel in de omgeving van Castets (Frankrijk). De laatste overnachting is in een hotelkamer langs de A63 met name "Les Bruyeres" en "Het laatste avondmaal" is in het naastgelegen restaurant "La Tchanka".

Portugalete is een gemeente in de Spaanse provincie Biskaje, in de regio Baskenland, met een oppervlakte van 3 km². Portugalete vormt een deel van Groot Bilbao (Gran Bilbao) en telde in 2001 51.066 inwoners.

De Rivier Nervión stroomt tussen twee steden, Portugalete aan de linkeroever en Las Arenas aan de rechteroever. Vanwege de grote natuurlijke riviermonding, El Abra, was Portugalete in de middeleeuwen (tussen 1300 en 1511) een belangrijke zeehaven. In 1511 kreeg de Poort van Bilbao handelsrechten, waarna het belang van Portugalete als haven afnam.

Nog iets van gisteren: De Hangende Brug (Puente Colgante)

In Spanje is Portugalete bekend vanwege de Brug van Biskaje (voornamelijk bekend als de Hangende Brug (Puente Colgante)) een zogenaamde zweefbrug. De brug bestaat uit een groot frame, waaraan een klein platform hangt. Dit platform beweegt tussen de twee rivieroevers heen en weer via een tractiesysteem - een pendeldienst. De Brug van Biskaje is sinds 13 juli 2006 door UNESCO als werelderfgoed erkend.

15-06-2024, 00:00 Geschreven door Claude Gekiere

We overnachtten in het hotel "Museum Los Infantes", een 17-18 eeuws gebouw, een echt museum destijds ingericht ten tijde van koning Filips V. Na het ontbijt gaat het naar Comillas, het vroegere zomerverblijf van de Spaanse koninklijke familie. Naast het paleis staat “Il Capricho”, het bekendste gebouw van Comillas, één van de eerste werken van de bekende Spaanse architect Gaudi. Zo hebben we de enige 3 meesterwerken van Gaudi gezien buiten Catalonië. Vanaf nu reizen we eigenlijk op een andere Santiago-camino, el Camino de la Costa of Camino del Norte.

Na het middagmaal vertrekken we opnieuw naar Santilliana del Mar. Die naam klopt niet met wat men in de naam leest: niet heilig, niet in het vlakke landschap en evenmin aan de zee gelegen. Dit schilderachtige dorp met zijn geplaveide straten, vele winkeltjes en oude huizen is in zijn geheel geklasseerd en behoort tot de mooiste van Spanje. Daar bevindt zich ook het vroegere huis van de toenmalige Markies, dat thans een restaurant is.

Tijd voor de verdere stap naar Bilbao, de stad in het Baskenland. Wij rijden over de spectaculaire brug "la Arena" en in een uitgestrekt industriegebied. Rond 18 uur komen we aan in het hotel "El palacio de Oriol", gelegen recht tegenover het bisschoppelijk paleis, in de wijk Santurtzi. Daar bezoeken we de hangbrug met naam "Puente Calgante", die tot het werelderfgoed van de Unesco behoort.

Santillana del Mar is een gemeente in de Spaanse provincie Cantabrië in de regio Cantabrië met een oppervlakte van 29 km². Santillana del Mar telt 4.184 inwoners (1 januari 2016).

Het dorpscentrum van Santillana del Mar telt veel historische gebouwen. De geschiedenis van het benedictijnenabdij Colegiata Santa Juliana gaat terug tot de 12e eeuw en heeft nog veel van zijn oorspronkelijke karakter behouden. Op het plein staat de Torre de don Borja uit de 15e eeuw vernoemd naar Don Borja Barreda. Verder zijn er veel mooi versierde herenhuizen met op de gevel de wapens van oude Spaanse adellijke families. Het dorp ademt nog steeds een middeleeuwse sfeer, wegverkeer is nauwelijks toegestaan waardoor het veel op een openluchtmuseum lijkt.

Dicht bij dit dorp ligt de grot van Altamira. In deze grot zijn zo'n 150 rotstekeningen van bizons, herten, paarden, zwijnen en mensen te vinden die zo'n 15.000 jaar oud zijn.

Men zegt dat de naam drie leugens bevat: "Santa" (heilig), "llana" (vlak) en "del Mar" (aan de zee). Het dorp is niet heilig, is erg heuvelachtig en is enkele kilometers verwijderd van de zee. In werkelijkheid komt de naam van de heilige Juliana (of Santa Illana) van wie de resten worden bewaard in de Benedictijnerabdij Colegiata Santa Juliana (12de eeuw).

El Capricho (Spaans voor 'gril', kuur', iets 'buitenissigs') is een bouwwerk (gebouwd tussen 1883 en 1885) van de Catalaanse architect Antoni Gaudí. Het is een huis (villa) in Comillas nabij Santander.

Gaudí kreeg van de vrijgezel Don Maxímo Díaz de Quijano de opdracht tot het bouwen van een herenhuis op een niet al te groot stuk grond in een parkachtige omgeving. Gaudí heeft gepoogd in dit huis diverse historische periodes in de Catalaanse bouwkunst te verenigen. Het huis werd dan ook een architectonische 'mengelmoes' van bouwstijlen, waarin zowel middeleeuwse, Catalaanse, Moorse, en fantasie-elementen verenigd werden. Zo heeft het huis een toren met robuuste voet op vier Dorische zuilen (die de entree van het huis verbergen), waarboven grove natuurstenen blokken op middeleeuwse wijze een draagconstructie voor de ranke meer Moorse toren (die aan een minaret doet denken) erboven vormen. De toren zelf is (net als de rest van het huis) dichtbezet met zonnebloemtegels en rijk versierd met smeedijzeren hekwerk, en gesculptuurd metselwerk. De top van het torentje wordt gevormd door een soort kroon, een afdak dat in de lucht lijkt te zweven omdat het rust op vier zeer ranke pilaartjes.

De combinatie van Moorse motieven en Spaans metselwerk is karakteristiek, en geeft het geheel een grillige uitstraling. Het interieur van het huis is mede opmerkelijk door de houten plafonds die in regelmatige vlakken zijn onderverdeeld. Aan de noordzijde kent het huis een muur met nissen, waarin gesprekken konden worden gevoerd. In tegenstelling tot veel andere gebouwen van Gaudí is het dak van dit huis opvallend eenvoudig met vlakke dakpannen bedekt. Dit was nodig vanwege de vele regen in de streek, waardoor het dak in dit gebouw eerder een praktische dan een decoratieve functie vervult. Het huis kent een grote salon, die alle verdiepingen van het gebouw omvat.

Opmerkelijk is verder dat Gaudí, die doorgaans bij vrijwel al zijn bouwprojecten zelf de bouw leidde vanaf de bouwplaats, bij de bouw van dit huis nooit aanwezig was. Hij besteedde het werk uit aan een vriend, Christòfol Cascante i Colom.

14-06-2024, 19:51 Geschreven door Claude Gekiere

We verlaten het feestende Cangas, feest van de parochieheilige San Antonius. Vandaag zal daar een processie doorgaan. Omwille van het feest was gisteravond tot diep in nacht vooral luid feestelijk lawaai, maar voor ons primeerde de vermoeidheid zodat we weinig last van wakker zijn niet zo'n grote rol heeft gespeeld. Tijdens de voormiddag rijden we door Desfiladero de la Hermida, een magnifieke kloof van meer dan 20 km lang en vervolgen we, doorheen een adembenemend landschap, onze weg naar het pittoreske Potes en naar Santo Toribio De Liébana. In de kloosterkerk (van de paters Franciscanen) wordt de grootste splinter uit het kruis van Christus bewaard in een gouden kruisbeeld, versierd met talrijke edelstenen. We merken ook dat er een wegwijzer naar Compostela ( de Camino Lebaniego) staat die signaleert dar er van daar uit nog 552,78 km rest. Dan  rijden we naar Potes voor het middagmaal, restaurant genaamd Amimfa Plaza. Na wat vrije tijd zetten we onze rit verder naar Fuente Dé, gelegen in een doodlopend keteldal. Een kabelbaan brengt ons, met het mooie weer en voldoende zichtbaarheid, 800 m hoger naar de Mirador del Cable, waar we een prachtig zicht hebben op de Rio Deva en de omliggende bergen van de Picos de Europa. De temperatuur gaat naar de 24 graden. We rijden naar ons hotel in Santillana del Mar. De smalle straten geven weer problemen voor onze bus, ja, accident bij het achteruitrijden. 

De Desfiladero de la Hermida (kloof van La Hermida) is een kloof in het noorden van Spanje, op de grens van de provincies Asturië en Cantabrië.

De kloof is 21 kilometer lang en daarmee de langste van Spanje. Ze is gevormd door de benedenloop van de Río Deva, die zich in het kalkplateau van de oostelijke flank van de Picos de Europa heeft ingegraven. Het grootste hoogteverschil tussen de bodem en de omliggende bergen is ongeveer 600 m.

De kloof ontleent zijn naam aan het plaatsje La Hermida, dat halverwege de kloof ligt.

 De smalle N-621, die over de hele lengte langs de bodem van de kloof voert, vormt de enige verbinding tussen de Cantabrische kust en het stadje Potes in de regio Liébana.

Monasterio Santo Toribio

Op een heuvel, 3 km buiten Potes, in de richting van Fuente Dé, staat een kerk met een klooster: Monasterio Santo Toribio. Dit is het oudste klooster van Spanje. Daarin wordt het relikwie bewaard een fragment van het heilige kruis waarop Christus werd gekruisigd en dat bekend staat als het “ lignum crucis”.
Het fragment is in de 5de eeuw meegenomen uit het heilige land door Santo Toribio en is sinds die tijd in het klooster opgeslagen.

13-06-2024, 22:15 Geschreven door Claude Gekiere

Wij verlaten Santiago iets na 8 uur en begeven ons van Gallicïe naar de deelstaat Asturias, de streek van de "Siderías", in een wolkenloze hemel.  Het middagmaal wordt genomen in de grote stad Gijon, en er wordt een tussenstop gehouden in Ribadeo, waar m een must-zee de rotsformaties in de Cantabrische Zee zich bevinden. Onderweg zien we de gevolgen nog van de bosbranden van in 2022; we ruiken zelfs nog de brandgeur. De zwartgekleurde boomstammen hebben intussen nieuwe takjes en bladeren. De volgende stop is in Covadonga, een bedevaartsoord. Vóór de roze basiliek staat het beeld van de volksheld Pelayo die met behulp van Onze-Lieve-Vrouw de Saracenen versloeg. Een gang, gegraven in een rots, leidt naar het miraculeuze beeld van de “Allerheiligste Maagd”, die hier vereerd wordt. Nadien rijden we naar ons hotel in Cangas de Onís, genaamd "Los Lagos", op een 12-tal km van Covadonga.

Covadonga is een nationaal schrijn en een bedevaartsoord omdat in de slag bij Covadonga koning Pelayo in 722 de Moren versloeg, waarmee de Reconquista begon, die zeven eeuwen zou duren (1492, val van Granada). In de Santa Cueva of Heilige Grot, bevindt zich een kapel met de Virgen de Las Batallas, een houten 18de-eeuws madonnabeeld, en tevens de graftombe van Don Pelayo, zijn vrouw en zijn zuster. De kapel werd herhaaldelijk vernietigd en daarna terug gerestaureerd. De laatste keer dat dit gebeurde was tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939).

Don Pelayo hield zich hier schuil in zijn gevecht tegen de Saracenen. In 718 werd hier door Pelayo en zijn gezellen de Eed van Covadonga gezworen, die inhield dat zij tot het uiterste zouden vechten tegen de Moren, die daarna inderdaad verslagen werden, waardoor de krijgskans een keer nam. Ondanks het legendarisch karakter van verschillende elementen van de verhalen over Pelayo, werd hij een belangrijk symbool van de christelijke weerstand in de middeleeuwse geschiedenis van Spanje. In de islamitische geschiedschrijving is de Slag bij Covadonga slechts van ondergeschikte betekenis.

Van het klooster dat in 1777 door brand verwoest werd zijn alleen een binnenplaats en twee grafkapellen overgebleven.

De basiliek van Santa María la Real de Covadonga, naar een ontwerp van Roberto Frassinelli, gebouwd tussen 1877 en 1901 in een neoromaanse stijl, is rijk aan historische souvenirs.

12-06-2024, 19:58 Geschreven door Claude Gekiere

We verblijven twee dagen in Santiago, hotel ExePeregrino, Av. Rosalia de Castro. We genieten van deze middeleeuwse stad met zijn ontelbare kerken en kloosters, maar ook met zijn vele visrestaurantjes waar je heerlijk en niet duur eet. In de namiddag maken we een ommetje naar het ruige maar wondermooie Fisterra, destijds geacht als het 'einde van de wereld'. 

De meest bekende bedevaartsplek in Spanje is Santiago de Compostela, vaak kortweg ‘Santiago’ genoemd. Deze stad ligt in het noordwestelijke deel van Spanje in de provincie 'A Coruña' en de regio Galicië. Het is een stad met slechts 100.000 inwoners, waarvan ook nog eens een derde deel studenten zijn aan de universiteit. Het autovrije en historische centrum van de stad staat sinds 1985 als één van de dertien Spaanse steden op de UNESCO Werelderfgoedlijst en heeft de nodige religieuze gebouwen, zoals kathedralen en kloosters. Grote voordeel is dat alle bezienswaardigheden van Santiago op wandelafstand van elkaar liggen vanaf het plein Plaza de Obradoiro met de kathedraal. Daarnaast is door de grote studentenpopulatie de stad ’s avonds een levendige mengeling van studenten, pelgrims en andere toeristen.

11-06-2024, 19:45 Geschreven door Claude Gekiere

De dag zal vroeg beginnen en vrij laat eindigen Na een ritje doorheen de regio Castilla y León komen we aan in León. Hiervoor reden we door de meseta, een kilometers lang gebied met graanvelden. We verkennen de voor ons onbekende stad. Deze van oorsprong Romeinse stad heeft heel wat bezienswaardigheden zoals de Basiliek en Pantheon San Isidoro, de prachtige kathedraal, een huis van Gaudi en het klooster van San Marcos, nu een 5-sterrenparador, maar ooit een fameus hospitaal voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. Het middageten wordt verorberd bij Ezequiel, in de Calle Ancha maar beter gekend "El embutido de siempre". Vanaf Burgos tot Santiago flirt onze reisroute met de befaamde bedevaartsweg. We  wandelen ook door het historische centrum en de zogenaamde “vochtige wijk”. Na het middagmaal stoppen we in Astorga, bekend door het bisschoppelijk paleis ontworpen door Antoni Gaudi, waar we een kort bezoek inlassen. Verder rijden we langs de oude pelgrimsweg naar Santiago de Compostela, alwaar we aankomen na 21 uur.

De stad León ligt in de autonome regio Castilië en León en is de hoofdstad van de provincie León. De stad ligt op de Spaanse Hoogvlakte op een hoogte van 841 meter en heeft 124.303 inwoners en is een van de groenste steden van Spanje. Onder Nederlandse toeristen is de stad nog vrij onbekend, onder de Spanjaarden en pelgrims is het een stuk bekender. Sinds de Middeleeuwen is León een echt christelijke stad geworden, wat blijkt dat León een belangrijke stop is op de pelgrimsroute (Camino Francés) naar Santiago de Compostella en door de Leonese processies die met name in de heilige week voor Pasen op authentieke wijze worden gevierd. Combineer dit met een bruisend leven van tapasbars, een aantal musea en u heeft voldoende redenen om deze verrassende stad te bezoeken.

 Astorga is een charmante stad in de provincie León (Spanje). Bezoekers kiezen voor haar geschiedenis, haar monumenten en haar gastronomie.

Astorga is een stad van Romeinse oorsprong. Het werd meer dan 2000 jaar geleden gesticht door keizer Augustus. Er is een Romeinse Route die het mogelijk maakt om de archeologische overblijfselen uit deze periode te bezoeken. De Romeinse mozaïeken en riolen zijn zeer interessant. Er is ook een Romeins museum met voorwerpen van het dagelijks leven in de stad zoals het enkele eeuwen geleden was. De stadsmuur is van Romeinse oorsprong, hoewel deze in latere eeuwen is herbouwd.

10-06-2024, 23:12 Geschreven door Claude Gekiere