20-07-2011 om 15:23 geschreven door gerard

20-07-2011 om 15:23 geschreven door gerard

15-07-2011 om 19:42 geschreven door gerard

14-07-2011 om 21:59 geschreven door gerard

09-07-2011 om 10:38 geschreven door gerard

07-07-2011 om 14:57 geschreven door gerard

30-06-2011 om 16:25 geschreven door gerard

De wegen waren op bepaalde plaatsen in zeer slechte staat. In Kroatië hadden we last van de omleidingen , door opgeblazen bruggen , waar het soms nauw was om te passeren. Het was winter en in de bergen en hoogvlakten waren de wegen soms volledig op het onverwachts toe gesneeuwd. Dan was er maar één oplossing , rechts omkeer en een andere weg zoeken , op sneeuwruimers moest men niet wachten. Meestal kozen we dan een weg die lager gelegen was. De militaire wegen in Bosnië hadden alle een code naam , zoals bv. De diamant weg , die was dan aangeduid met  platen die op de bomen bevestigd waren in diamant vorm. Soms vond men de weg moeilijk , omdat men niet kon aannemen dat daar een weg was.De mist was soms ook van de partij , in de bergen , in de mist en in de sneeuw , het was oppassen geblazen  maar de lokale chauffeurs staken ons voor bij in race stijl. Bij nacht was het nog erger , niemand te zien op de baan , geen verlichting en geen schuilplaats in geval van pech. Bij pech moest altijd iemand wakker blijven tot er hulp kwam opdagen. Stel je voor je hebt pech in de bergen men kan je niet direct helpen. Men laat de motor lopen voor de verwarming , men valt in slaap , het voertuig geraakt onder de sneeuw en men sterft door de uitlaat gassen van het voertuig.

Wordt vervolgd.

Foto : Van de diamant weg dat was zijn code naam. Let op de boom links van de weg , op de plaat in ( ruit of diamant) vorm , die erop is aan gebracht

29-06-2011 om 07:16 geschreven door gerard

Op zekere dag waren we op weg en kwamen we in een dorp aan , waarschijnlijk een Servische enclave geweest in Kroatië. Het was er doods stil geen mens , geen enkel levend  dier te zien , zelfs de vogels waren verdwenen. Wat we raar vonden er waren ook geen zwerf honden te zien , deze trokken in bendes door het land. Na een grondig nazicht van het dorp , stelden we vast dat al de huizen uitgebrand waren , op één gebouw na de kerk. Maar waar waren al die bewoners van het dorp naartoe ? Later zouden we daar meer over horen , wanneer de massagraven ontdekt werden. Het metalen geld lag op de straat , maar het was nu waardeloos geworden , nog goed voor verzamelaars. Speelgoed lag op straat ,een mooie pop een teddy beer enz. Maar Tijdens onze opleiding had men ons gewaarschuwd om daar af te blijven. Men denk direct aan die kinderen van wie dat speelgoed was en men wil  het op  rapen , wat fout is , het speelgoed kan met een mijn verbonden zijn. De kerk was nog intact en met had het zodanig aan boord gelegd , dat men via een klein poortje naar binnen kon. Het poortje stond op een kier en men zag op een paar meter in de kerk , mooie kandelaars op de grond liggen en nog ander waardevolle dingen. Zeer verleidelijk om naar binnen te stappen , je kon dat doen , maar waarschijnlijk voor de laatste keer.

Wordt vervolgd.

Foto: Ik en mijn collega in het verlaten dorp..

27-06-2011 om 18:25 geschreven door gerard

24-06-2011 om 06:45 geschreven door gerard

Om het verhaal van Mostar af te maken nog enkele anekdotes.

Op zekere dag kwam ik Mostar binnen gereden en bevond mij plots midden in een betoging van de Moslim bevolking. De Moslims waren uit het vernielde gedeelte van Mostar verdreven en mochten niet meer in dat gebied komen. Nu had men aan de Moslims gezegd dat op deze dag  terug naar hun woningen konden gaan. Nu stonden die daar nu te wachten om de straat over te steken naar hun gebied.  Maar de toelating kwam niet en daar stonden honderden mensen op afstand gehouden door een vijftal Italiaanse Politie mensen .  Plots hadden ze vernomen , dat deze belofte niet door ging en het spel zat op de wagen. Gerard en de Italiaanse Politie mensen waren op het slechte moment op de slechte plaats. Ik kreeg de raad zo snel mogelijk te verdwijnen uit Mostar. De betogers hebben dan het team ECMM uit hun hotel verjaagd , deze  zijn naar de enige veilige plaats gevlucht , namelijk de gevangenis van Mostar. De Duitse burgemeester is de betogers komen kalmeren , hij heeft gewoon de kans niet gekregen om uit zijn wagen te stappen. Gedurende een 30  minuten heeft men de wagen beschoten , en  met van alles geprobeerd om de Mensen uit de wagen te halen. Dat is niet gelukt om dat de wagen volledig geblindeerd was. Ik had niet in de plaats van deze mensen willen zijn , ze moeten doodsangst hebben uitgestaan.

Een paar kilometer buiten Mostar was er een éénheid van het Frans Vreemdeling Legioen gestationeerd in een vallei. Deze zijn op zekere dag overspoeld geworden met water , te wijten aan een Dambreuk verderop in de bergen. Naar ik vernomen heb van Hans , die daar ook was heeft men de bewapening nog volledig kunnen redden. Wat na het terug trekken van het water overbleef was een massa plastiekzakken , die in de bomen en de struiken zijn blijven hangen. Men vroeg zich af waar die vandaan kwamen.

Wordt vervolgd.

Foto : De nieuwe B.M.W. van de Burgemeester was na de betoging rijp voor het schrot. Je kan de kogel inslagen goed zie op de ruiten..

16-06-2011 om 07:35 geschreven door gerard

15-06-2011 om 18:06 geschreven door gerard

14-06-2011 om 19:50 geschreven door gerard

11-06-2011 om 07:10 geschreven door gerard

Nog een woordje over Mostar. Een prachtige stad gelegen in een Ravijn en omgeven van bergen.Gescheiden door de rivier Neretva  , die uitmond in de Adriatische Zee. Op deze rivier vind men de historische brug terug , die door de militairen aan flarden is geschoten. En nu terug erop gebouwd is. Om de vrede in de stad te handhaven , was in Mostar een Duits diplomaat aan gesteld als burgermeester , voor beide partijen. Om een voorbeeld te geven hoe moeilijk het daar was , om beide partijen tevreden te stellen. De Burgemeester had in Duitsland 6 brandweer wagens op de kop getikt , maar tijdens de verplaatsing naar Mostar was één brandweer wagen uitgebrand. Een enorm probleem waar over gedebatteerd moest worden , welke partij ging nu de drie wagens krijgen en wie de twee andere , ik denk dat ze het opgelost hebben met nog één wagen in brand te steken , zo was iedereen tevreden. De andere bruggen over de rivier waren ook opgeblazen , de nuts voorziening leidingen waren verbroken. Met als gevolg de ene kant van de stad had water en de andere kant elektriciteit. Het heeft 3 weken geduurd om een akkoord te krijgen zodanig dat de ene water afstond en de andere elektriciteit.

Wordt vervolgt.

Foto : De historische brug van Mostar..

10-06-2011 om 13:42 geschreven door gerard

08-06-2011 om 20:06 geschreven door gerard

07-06-2011 om 07:10 geschreven door gerard

04-06-2011 om 21:48 geschreven door gerard

Mijn eerste opdracht als verantwoordelijke  van de Shuttle , was een paar dagen nadat ik in Split aan gekomen was. Opdracht het vervoer  begeleiden van Split naar Mostar. Met twee minibusjes volgeladen met personen en bagage  , iedereen dacht ja “Gerard” is hier de baas , in theorie was dat zo  , maar in de praktijk was het anders.

Je kent de taal niet , je kan wel met de chauffeurs die Croaten waren in het Engels spreken. De weg vinden in het gebergte was ook de taak van de chauffeurs , want je kent er geen baan. De grens overgang zonder de medewerking van de chauffeurs , was een drama. In het kort de eerste opdrachten was je volledig afhankelijk van de chauffeurs , die hadden het voor het zeggen , het voelt niet goed aan je bent verantwoordelijk  maar je hebt het niet in de hand.

Na een paar opdrachten en met wat meer ervaring , kan je de rol van de chef overnemen en je orders laten op volgen. Het moet ook geleidelijk gebeuren want anders wordt je gegarandeerd door de chauffeurs gesaboteerd en loopt het verkeerd af. Men had mij gezegd in Mostar is hevig gevochten en de stad is zwaar beschadigd. Wel toen ik voor het eerst de stad Mostar binnen reed , het was op een zondag. Wat zag ik bijna geen schade aan de huizen , terrasjes met jonge mensen , bezig met een glaasje te drinken. Geparkeerde B.M.W.’s , Mercedessen , precies een toeristen stad. Dat was het gedeelte van de Croaten , wat verder draaien we de hoek om en alles verwoest , vervallen huizen en leeg , geen mens te zien , niet moeilijk daar mocht niemand komen , het was  het Moslim gedeelte , zij hadden hier de gevechten verloren.

In Mostar was een post van de Internationale Politie en een ECMM team waar er een tussen stop werd gedaan. Vandaar moesten we nog verder naar Jablanica , waar we afspraak hadden met de mensen van het team uit Zenica.  Sommige gingen via Zenica naar Sarajevo.

Wordt vervolgt.

Foto : Mostar , het Croatse gedeelte..

03-06-2011 om 07:01 geschreven door gerard

01-06-2011 om 06:33 geschreven door gerard