Een koe in de wei van de buurman die deed net of ze was als Tarzan al was zij een vlotte zij deed als een zotte daarom paste zij niet in ’t dekkingsplan.
Een stomdronken visser uit Veere t'rug nuchter dan deed het hem zere zo wou hij niet zijn liefst een vis aan zijn lijn want zijn klanten die hield hij in ere.
Een bakkers gast met een kapotte fiets verkocht die en verdiende toch iets een blaam van zijn baas want die vond hem een dwaas en de mensen die vonden hem te bits.
Mijn liefje die woont op de taalgrens toch is zij een echte buitenmens gelijk waar het ligt die grens doen we dicht maar waarschijnlijk blijft dat bij een droom wens.
Ik lig in de nacht en ik luister de tijd van de stilte in 't duister waar gaat die toch heen want ik ben niet alleen in de kamer naast mij is gefluister.
Een boer liep verloren in Parijs hij was ook een beetje eigenwijs hij liep maar wat rond wist niet meer waar hij stond en je zag zo dit was zijn eerste reis.
Een dichter die schreef in eenzaamheid het deed hem niets aan zijn appetijt hetgeen hij ook at zijn tekst niet vergat en dat heb ik uit zijn boek afgeleid.
De landstitel is voor den Beerschot ze hebben de bal buiten gesjot en hij die hem vond stak het vuur aan de lont maar de beker die staken z' achter slot.
Een Brusselaar op wandel in Antwerpen op zoek naar diamant voorwerpen doch hij vond er geen zelfs niet aan het steen maar daar hoorde hij de steentjes knerpen.
Schrijvers die weten soms alles, soms niets hebben ze kennis dan schrijven ze iets kennen de woorden van rijmende oorden en ze drijven hun schrijfkunst op de spits.
De performer die viel uit zijn rol al zat de auditorium volledig vol omdat hij verschoot dat er werd gepromoot voor het stuk van zijn beste vriend Jorrol.
Een doof oud pastoorke uit Komen zag de vlam in d' ogen der vromen want dat was zijn taal voor hem heel globaal want het biechten deed men in zijn dromen.
