Den Tom is vandaag op het paleis voor hem is 't een heel eerbewijs geld is niet van tel al heeft hij er wel want voortaan leeft hij in 't aards paradijs.
Bezorg mij maar een rustig café want daar vragen ze nooit een entree je drinkt er een pint wordt er goed gezind en van vreugd geef ik daar een tournee.
Ik verzwikte bij 't dansen m'n voet 't was nacht en men stuurde mij naar spoed toen men niets vond wat ik niet verstond ‘k heb ze allen toch vriendelijk gegroet.
'k Wil dansen de rest van mijn leven daar wil ik echt alles voor geven en moest het niet gaan blijf ik zeker niet staan op één steen zal ik zomaar wegzweven.
Het wist mijn dromen levend te maken daarom ik ze niet wou kwijtraken ik zocht tot ik vond wist niet dat het bestond maar voor mij werden ze toen een baken.
Straks kruip ik in mijn warme bedje mijn haar zit muurvast in een netje 't trekt aan mijn hoofd en dat is niet verdoofd daarmee slapen is alvast geen pretje.
Morgen staat 't allemaal in de krant wat daar staat heb ik niet in de hand maar voor één keer mag het iets meer en niets daarvan heb ik vooraf gepland.
De verslaggever werd bijna gek nochtans lulde hij niet uit zijn nek maar van wat hij zei waren er velen heel blij door zijn woorden ging hij haast op zijn bek.
Wie draagt vandaag de regenboogtrui die eerst aankomt zegt hij in lachbui hij weet het ook niet maar wanneer je het ziet vraag je je toch af wat zijn dat voor lui.
Er was eens een deken te Reken de pastoor die wou hij vlug spreken het stond op papier 't scheelde hem geen zier want hij was 't zo gewoon door het preken.
‘t Is letterlijk stilte voor de storm wat opvalt het verschil is enorm maar 't ergste van al wij zijn de speelbal de natuur heeft een heel andere norm.
Weet, wakker zijn is niet meer dromen het levenslicht terug zien stromen dat is het verschil het is dat wat ik wil maar daar moet ik nog eerst van bekomen.
Zijn we wel echt allemaal wakker zeer vroeg zoals bij de broodbakker die dat dag en nacht op zijn broodjes wacht en dan voelt hij zich een arme stakker.
