Zal het er dan ooit eens van komen waar ik alleen maar van kon dromen ik heb niets gedaan aan die bocht in de baan maar waarom wou je mij dan dwarsbomen.
De tijd verzacht het leed misschien dat dacht ik toch tot mijn negentien maar ik was toen mis 'k weet nu hoe 't leven is vele dingen die zijn niet te voorzien.
Ik kan niet verder zonder jou 'k beloof je ik blijf je eeuwig trouw zei ik tegen jou jij werd toen mijn vrouw en daarvan heb 'k nog steeds geen berouw.
Op een nacht liep ik heel toevallig op jou, ik vond jou zo lieftallig maar wist ik toen wat je mij ging aandoen ik liep een straatje om, heel angstvallig.
Al duizend heb 'k er hier geschreven en word er steeds weer toe gedreven kan niet meer zonder is dat dan een wonder nee want zonder zou 'k niet kunnen leven.
Ze lag daar zo eenzaam op het strand een deken gespreid in 't mulle zand het zien was te gek lag op haar vaste stek maar het deken had ze niet meer in d’ hand.
De muis knabbelt aan een stukje kaas die kaas die doet dienst als galgenaas maar die kleine muis opgesloten in dat huis bracht voor haar in eerste plaats geen soelaas.
Jij bracht me weeral eens overstuur met steeds weer datzelfde avontuur word jij dat niet beu ik vind het wel sneu want waarover 't hier gaat is heel secuur.
Als tweede uit een rijtje van acht maar toen werd er niets anders verwacht een kroostrijk gezin was het hemels begin en voor velen heeft dat heel wat verzacht.
Als tweede uit een rijtje van acht maar toen werd er niets anders verwacht een kroostrijk gezin was het hemels begin en voor velen heeft dat heel wat verzacht.
