Ja, ik wil heel graag een vogel zijn een grote of anders een heel klein ik vlieg in de lucht gedragen door een zucht ja daarboven daar vind ik het heel fijn.
Ik wil graag eens terug naar m'n jeugd die tijd doet mij nu nog steeds veel deugd daar droom ik nog van vind het fijn dat dat kan die gedachte maakt mij nog steeds verheugd.
Haar ogen die straalden bij die kus ze smachtte naar meer dat zag ik dus gaf er haar nog één en waar is die tijd heen want tezamen vinden wij het heel knus.
Ik kan mijn jeugdliefde niet vergeten haar voornaam die was Margarete ik zie haar nog staan starende naar de maan in mijn hoofd heeft ze steeds zo gezeten.
Het wuivend ritselend fluitenkruid de stengel doet soms dienst als een fluit wat het met je doet het heeft een invloed op je met een oorverdovend geluid.
Er was eens een levendig wezen zij vloog op een felrode bezem zij scheerde in ’t rond of z’ haar weg niet vond maar geen mens die het daarom zou vrezen.
Er was eens een levendig wezen zij vloog op een felrode bezem zij scheerde in ’t rond of zij haar weg niet vond maar geen mens die het daarom zou vrezen.
Een hele dag vol van verlangen van oost tot west kan je haar vangen daar zie je de zon veel sterker dan plasmon vraag me steeds af hoe zij daar blijft hangen.
De wind en golven zijn mijn orkest ‘k vindt haar zoals ‘t nu gaat op haar best ze streelt heel mijn zijn bij klare maneschijn daarom vind ik ze mooier dan de rest.
Mijn verzen zijn slechts voetafdrukken met horten en stoten zal ‘t lukken het komt woord voor woord ’t klinkt soms geleerd akkoord ’t is heel moeilijk om dat uit te drukken.
Dit is tijd die niet verloren gaat en hij voerde het woord bij de daad hij gaf haar een zoen dat moest hij niet doen groot is liefde die zich niet tellen laat.
De kracht van niet gesproken woorden vind je ’t meest op bedevaartsoorden geen woord wordt gezegd ’t wordt ook niet uitgelegd wel de rust van de muziekakkoorden.
Hoe leidt de weg die wij zullen gaan een kleinigheid in ons kort bestaan hoe ga j’ er mee om als je niet verder kon vraag dan zeker raad aan de kapelaan.
Een bejaarde auteur in Eindhoven die kon het bijna niet geloven hij had weer eens prijs was daardoor van de wijs maar dat wist hij maar toen ze terugvlogen.
