In 't park bij ons staat een liefdesboom voor elk een paradijselijk droom elk paartje dat komt staat ervan verstomd de werkelijkheid die is en blijft schoon
Haar humor die was ze kwijt gespeeld ze had er te veel van uitgedeeld aan elk die wilde ook de schrijvers gilde maar ze had er nog niemand mee verveeld.
Van vuurwerk daar zijn honden bang van heel hard schrikken dat doen ze ervan het is hun natuur hebben ook bang van vuur en dan lopen ze weg zo ver als ’t kan.
Twee vlooien in de baard van de sint daarom werd hij niet minder bemind maar ze is wel daar ze is niet onzichtbaar maar hou 't stil want dat weet geen enkel kind.
Wie zoekt die vindt en d' aanhouder wint is een waarheid en die kent elk kind die van alles kan waar vind je die dan want zo iemand wil ik graag wel als vriend.
Een wakker figuur in Wakkerzeel liep niet op een paal ‘t scheelde niet veel het kwam door die hond want er lag nog een stront en week hij uit en dat leek hem reëel.
Het lijkt zoal meer een kruisverhoor of is men iets ernstig op het spoor waar ik niets van weet er zo erg onder leed als 't zo verder gaat ga ik er vandoor.
Door het struikgewas mee met de wind iedereen wordt daarvan goed gezind wat is het toch mooi een echte bonnefooi natuur liefde wordt door velen bemind.
’t Kwam eensklaps uit de lucht gevallen afscheid, hoe droef ook, best voor allen het deed ons veel pijn die zal er altijd zijn onze tranen zien als kwartskristallen
Aanhoor ’t geluid uit een bamboefluit die kan heel stil maar ze kan ook luid werkt op je gemoed niet dat het echt moet ons hart beroerd ’t geluk er bovenuit.
Er was eens een hond met naam Happy was het een reu of was ’t een juffie maar was toch zo lief een echte hartendief voor een wandeling was hij steeds ready.
Dankzij een capuchon, bril en baard alleen mijn broek die werd niet gespaard die werd kloddernat en dat deed me wel wat maar gedroogd aan de open haard was ‘t waard.