De zon die staat ‘t hoogst in het zuiden daar moet ik niemand meer op duiden maar wist je al dit als de wind goed zit dan hoor ik de klokken soms luiden.
De stilte leidt en brengt slaap dichter een droombeeld maakt het wat gerichter de nacht afgerond een nieuwe morgenstond in je hoofd is alles weer wat lichter.
Zo’n lekker broodje met witte worst dat smaakt mij het best met de broodkorst wat braadvet erop voor mij is dat tiptop maar dat geeft je nadien wel veel nadorst.
Als de voldoening is verdwenen voel je ’t van je kop tot je tenen troost waar je op hoopt dat geeft je dan een boost maar toch stap je met loodzware benen.
Ik laat de Y zitten waar ze zit een typefout die is er zwart-op-wit doch ik vind ze niet zeg ‘t me als je ze ziet want de Y is een letter met veel pit.
Het wassende water woelde woest dat deed het zo omdat het zo moest het ging wild te keer maar ik wou dat niet meer en werd wakker door een kuchende hoest.
Door het struikgewas mee met de wind iedereen wordt daarvan goed gezind wat is het toch mooi een echte bonnefooi natuur liefde wordt door velen bemind.
Overheerst de gouden herfst rijkdom ’s morgens verstopt door een nevelbom daarna is het mooi alles valt in zijn plooi ‘t is de taak van het huidige mensdom.
Het is wel iets dat daar niet bij past waarom was ik daar niet van verrast mist over het land wat is er aan de hand de natuur houdt alles nog even vast.
Graag zou ik nog eens met je praten maar veel zal dat nu niet meer baten van hou jij het deed dat steeds weer vergeet. daardoor blijven er nog heel veel vragen.
